​It is quite natural for a teacher

​It is quite natural for a teacher of English to be approached by his or her students with such a question like: “What’s the difference between British and American English?” Some teachers may get through the point straight away with clear examples and complete explanation while others may linger, taking some time to figure it out. It is simple for EFL learners to find this linguistic area still a mystery which needs solving, through the help of their teachers. Hence, it is quite vital for the teachers to possess an insight of the divergence mentioned so that they can guide those young minds to the light.
​
Since English is spoken as a mother tongue by some 400 million people, as an everyday second language by tens of millions more, and as a fluent foreign language by further millions, the English used by all these people is far from uniform. Before we take a closer look into the language of both sides of the Atlantic, it is better for us to define what exactly standard English is.
​
​Linguistically, standard English is considered by its speakers to be formally used in broadcasting and almost all publication. Acquisition of standard English is a large part of what we understand as education in the English speaking world. (Trask 1999: 289-290). In Britain, standard English has been assumed to required Received Pronunciation (RP), but it can be spoken with a variety of accents. Phonetic transcriptions of British English in dictionaries are usually based on RP. As for American English, despite a large variety of dialects, General American English (GAE) has been assumed to be one that is closest to be a standard. (Crowther 1999: 15) With this agreement, the point will be explained through three familiar questions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นธรรมชาติมากสำหรับครูภาษาอังกฤษจะถูกทาบทาม โดยเขา หรือชอบนักเรียนของเธอ ด้วยคำถาม: อะไรคือความแตกต่างระหว่างอังกฤษและสหรัฐอเมริกาภาษาอังกฤษ " บางอาจารย์อาจได้ผ่านจุดตรงพร้อมตัวอย่างชัดเจนและคำอธิบายที่สมบูรณ์ในขณะที่คนอื่น ๆ อาจลิงเกอร์ สละเวลาในการคิดออก ง่ายสำหรับผู้เรียนของ EFL จะค้นหาพื้นที่นี้ภาษาศาสตร์ยังคงลึกลับที่ต้องแก้ไข ผ่านความช่วยเหลือของครูของพวกเขา ได้ ดังนั้น มันมีความสำคัญมากสำหรับครูผู้สอนให้มีความเข้าใจ divergence กล่าวว่า พวกเขาสามารถนำจิตใจเหล่าเด็กแสง​เนื่อง จากพูดภาษาอังกฤษเป็นแม่ โดยบาง 400 ล้านคน เป็นภาษาที่สองทุกวันโดยหลายสิบล้านขึ้น คล่องภาษาโดยล้านเพิ่มเติม ภาษาอังกฤษที่ใช้ โดยคนเหล่านี้ อยู่ไกลจากเครื่องแบบ ก่อนที่เราจะดูใกล้ชิดในภาษาทั้งสองข้างของมหาสมุทรแอตแลนติก จะดีกว่าที่เราจะกำหนดว่าภาษาอังกฤษคืออะไร​มี ภาษาอังกฤษจะพิจารณา โดยลำโพงของใช้อย่างเป็นกิจจะลักษณะในการเผยแพร่และสิ่งพิมพ์เกือบทั้งหมด ซื้อของภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่ของสิ่งที่เราเข้าใจเป็นการศึกษาในโลกพูดภาษาอังกฤษ (Trask 1999:289-290) ในสหราชอาณาจักร ภาษาอังกฤษสันนิษฐานจะต้องได้รับการออกเสียง (RP), แต่มันสามารถพูด มีหลากหลายสำเนียง กันออกเสียงของภาษาอังกฤษแบบอังกฤษในพจนานุกรมมักจะอยู่กับ RP ส่วนอังกฤษอเมริกัน แม้มีความหลากหลายของภาษา ภาษาอังกฤษทั่วไปอเมริกัน (GAE) สันนิษฐานเป็นหนึ่งในที่สุดได้มาตรฐาน (Crowther 1999:15) กับข้อตกลงนี้ จะอธิบายจุดผ่านสามคำถามคุ้นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันค่อนข้างธรรมชาติสำหรับครูสอนภาษาอังกฤษที่จะได้รับการติดต่อจากนักเรียนของเขาหรือเธอด้วยเช่นคำถามเช่น: "ความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษอังกฤษและอเมริกันอะไร?" ครูบางคนอาจได้รับการผ่านจุดตรงไปด้วยตัวอย่างที่ชัดเจนและคำอธิบายที่สมบูรณ์ ในขณะที่คนอื่นอาจจะอู้สละเวลาบางอย่างที่จะคิดออก มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้เรียน EFL หาพื้นที่ภาษาศาสตร์นี้ยังคงเป็นปริศนาที่ต้องแก้ปัญหาผ่านความช่วยเหลือของครูของพวกเขา ดังนั้นจึงมีความสำคัญมากสำหรับครูที่จะมีข้อมูลเชิงลึกของความแตกต่างที่กล่าวถึงเพื่อให้พวกเขาสามารถให้คำแนะนำจิตใจของเด็กเหล่านั้นเพื่อแสง. เนื่องจากพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่บางคน 400 ล้านคนเป็นภาษาที่สองในชีวิตประจำวันโดยนับ ล้านมากขึ้นและเป็นภาษาต่างประเทศได้อย่างคล่องแคล่วโดยล้านเพิ่มเติมภาษาอังกฤษที่ใช้โดยคนเหล่านี้อยู่ไกลจากเครื่องแบบ ก่อนที่เราจะใช้เวลามองใกล้เป็นภาษาของทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกจะดีกว่าสำหรับเราที่จะกำหนดสิ่งที่ว่ามาตรฐานภาษาอังกฤษ. Linguistically มาตรฐานภาษาอังกฤษถือว่าเป็นลำโพงที่จะใช้อย่างเป็นทางการในการกระจายเสียงและเกือบตีพิมพ์ทั้งหมด การได้มาซึ่งมาตรฐานภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่ของสิ่งที่เราเข้าใจการศึกษาในโลกที่พูดภาษาอังกฤษ (ราสก์ 1999: 289-290) ในสหราชอาณาจักรมาตรฐานภาษาอังกฤษที่ได้รับการสันนิษฐานว่าจะต้องได้รับการออกเสียง (RP) แต่ก็สามารถที่จะพูดด้วยความหลากหลายของสำเนียง ทานสัทของอังกฤษในพจนานุกรมมักจะขึ้นอยู่กับ RP ในฐานะที่เป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกันแม้จะมีความหลากหลายของภาษาทั่วไปภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน (GAE) ได้รับการสันนิษฐานว่าจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ใกล้เคียงกับเป็นมาตรฐาน (โครว์ 1999: 15) ด้วยข้อตกลงนี้ชี้จะอธิบายผ่านสามคำถามที่คุ้นเคย
​

​

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

​มันค่อนข้างธรรมชาติสำหรับครูภาษาอังกฤษจะได้รับการทาบทามโดยนักเรียนของเขาหรือเธอกับถามคำถามเช่น : " อะไรคือความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษแบบอังกฤษและภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ? " ครูบางคนอาจจะผ่านจุดทันที พร้อมตัวอย่างที่ชัดเจนและคำอธิบายที่สมบูรณ์ในขณะที่คนอื่นอาจจะอู้ สละเวลาในการคิดออกมันเป็นเรื่องง่ายที่จะหาพื้นที่สำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษภาษานี้ยังคงเป็นปริศนาที่ต้องแก้ผ่านความช่วยเหลือของครูของพวกเขา ดังนั้น , มันค่อนข้างสำคัญสำหรับครูที่จะมีความเข้าใจของความแตกต่างดังกล่าวเพื่อให้พวกเขาสามารถแนะนำผู้จิตใจไปสู่แสงสว่าง ​

เนื่องจากพูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่โดย 400 ล้านคนเป็นภาษาที่สองทุกวันโดยนับล้าน และเป็นภาษาต่างประเทศได้คล่อง โดยเฉพาะเพิ่มเติม ภาษาอังกฤษที่ใช้โดยคนเหล่านี้อยู่ห่างไกลจากเครื่องแบบ ก่อนที่เราจะใช้เวลามองใกล้เป็นภาษาของทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติก , มันเป็นการดีสำหรับเราที่จะกำหนดสิ่งที่เป็นภาษาอังกฤษว่ามาตรฐานทางภาษา​
.
​ ,มาตรฐานภาษาอังกฤษถือว่าเป็นลำโพงเพื่อใช้ในการออกอากาศ และเกือบทั้งหมดเป็นสิ่งพิมพ์ การมาตรฐานภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่ของสิ่งที่เราเข้าใจโดยการศึกษาในการพูดภาษาอังกฤษโลก ( ทราสก์ 1999 : 289-290 ) ในอังกฤษ อังกฤษได้มาตรฐานถือว่าต้องได้รับการออกเสียง ( RP ) แต่ก็สามารถพูดกับหลากหลายสำเนียงออกเสียง transcriptions ภาษาอังกฤษอังกฤษในพจนานุกรมมักจะขึ้นอยู่กับการบ้านเป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกันแม้จะมีความหลากหลายของภาษา ทั่วไป อังกฤษ อเมริกัน ( เก ) ได้รับการสันนิษฐานว่าเป็นหนึ่งที่ใกล้จะเป็นมาตรฐาน ( โครว์เธอร์ 2542 : 15 ) กับข้อตกลงนี้ จุดจะอธิบายผ่านสามคำถามที่คุ้นเคย