Stories are powerful. Everything we

Stories are powerful. Everything we know about ourselves, and about the world, is codified into stories. Some of the stories we make up ourselves. Most of the stories, we hear… and then make up something about. Often, our mind doesn’t know which are which. This conflux of narratives gives us our experience of life, and they tell us who we are, and who we are not, tell us who others are, and how others are not, and tell us how the world is, and how it is not.

That’s why, when we see these kinds of possibilities and are shown wonderful examples of powerful transformation on the screen, they all becomes a part of us. Possibility begets possibility. When possibilities are shared, they create space for possibilities for others. They alter our worldview, and thus, our world.

As we journey along with Nick and Judy, as we witness and experience their trials and triumphs, we too gain access to this world of possibility.

Equally important, we get to see that the path is not an open road. It is one that is littered with pitfalls and upsets. We equally get to see that is OK. That is how it goes. Not everything is fatal. We can clean it up. We can make amends. We can forgive. Things take time.

Sometimes, there will be strong and entrenched forces in our way. That too is OK. That’s how it goes. We can regroup and continue. Rome (and Zootopia) wasn’t built in a day, nor did it fall apart in a day. There is history there. It takes time to write new history.

And then, there lies the biggest barriers before us: those within ourselves. We’re all faced with incidents and failures in our past, our weaknesses, and our nagging, persistent, unproductive ways of being. And yet… those weaknesses are just another reminder of something. “Hey, glass half full,” says Judy in her speech at the end of the movie, ” we have a lot in common!”

In both our desires and our faults, we share a common bond.

We need this kind of storytelling. We need this kind of experience. Stories are potent because they can create experiences as real as our own. Zootopia seeps deeper into us than we might expect because it talks directly to us, entering our imaginations with grace and honour and respect. Zootopia possesses a visceral intimacy that bypasses our knowledge and our “yeah, buts…” to dance directly with our human spirit.

The creators at Disney didn’t have to do this, of course. They didn’t need to write this kind of insightful and profound meditation on life. They could have made a silly movie filled with animal hijinks and called it a day. That they didn’t speaks to their commitment to what storytelling can achieve.

The brilliance of Zootopia is in these two main characters. Judy is us. Nick is us. They start in very different spaces and places. Neither is a paragon of the animal kingdom. But in the end, they achieve remarkable wisdom, together.

Zootopia reminds us what who we truly want to be, opens us up to possibility, and shows us the path to take while giving us the gumption to see it through along the messy road.

That is everything great storytelling can do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องราวมีประสิทธิภาพ ทุกอย่างที่เรารู้ เกี่ยวกับตัวเอง และ โลก เป็นประมวลกฎหมายที่เป็นเรื่องราว บางเรื่องราวที่เราทำขึ้นเอง ส่วนใหญ่เรื่องราว ที่เราได้ยิน... และทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับ มักจะ จิตใจของเราไม่ทราบซึ่งเป็นที่ Conflux ของเรื่องเล่านี้ทำให้เรามีประสบการณ์ของชีวิต และพวกเขาบอกเราว่าเราเป็นใคร และที่เราไม่ได้ บอกเราที่ผู้อื่น และวิธีอื่น ๆ จะไม่ บอกเราว่าโลก และวิธีไม่นั่นคือทำไม เมื่อเราเห็นความเป็นไปได้ต่าง ๆ เหล่านี้ และแสดงตัวอย่างที่ดีของการแปลงที่มีประสิทธิภาพบนหน้าจอ พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นส่วนหนึ่งกับเรา ความเป็นไปได้ก่อให้เกิดความเป็นไปได้ เมื่อใช้ร่วมกันได้ พวกเขาสร้างพื้นที่สำหรับความเป็นไปได้สำหรับคนอื่น ๆ พวกเขาเปลี่ยนแปลงโลกทัศน์ของเรา และ โลกของเราขณะเราเดินทางพร้อมกับนิคและจูดี้ เราสัมผัส และสัมผัสทดลองและชัยชนะของพวกเขา เราเกินไปเข้าถึงโลกของความเป็นไปได้นี้สำคัญ เราจะเห็นว่า เส้นทางเป็นถนนที่เปิดไม่ มันเป็นที่ทิ้งกระจุยกระจายกับหลุมพราง และตทุก เท่า ๆ กันเราไปดูก็ OK นั่นคือว่ามันไป ทุกอย่างไม่ร้ายแรงได้ เราสามารถล้างข้อมูล เราสามารถทำแก้ไข เราสามารถให้อภัย สิ่งที่ใช้เวลาบางครั้ง จะมีกองกำลังที่แข็งแกร่ง และยึดที่มั่นในทางของเรา ที่เกินไปใช้ได้ นั่นคือว่ามันไป เราสามารถจัดกลุ่มใหม่ และต่อไป โรม (และ Zootopia) ไม่ได้สร้างในวัน หรือไม่ก็สลายในวัน มีประวัติมี มันต้องใช้เวลาในการเขียนประวัติศาสตร์ใหม่แล้ว มีอุปสรรคใหญ่ที่สุดก่อนเรา: ภายในตัวเอง เรากำลังทั้งหมดประสบกับปัญหาและความล้มเหลวในอดีตของเรา จุดอ่อนของเรา และวิธีของเราพ้น ถาวร ก่อผลการ และยังไม่ ได้...จุดอ่อนเหล่านั้นจะเตือนอีกบางสิ่งบางอย่าง "เฮ้ แก้วครึ่งเต็ม, " กล่าวว่า จูดี้ในคำพูดของเธอในตอนท้ายของภาพยนตร์ "เรามีจำนวนมากเหมือนกัน"ในความปรารถนาของเราและข้อบกพร่องของเรา เราใช้พันธบัตรทั่วไปเราต้องเล่าเรื่องแบบนี้ เราต้องการประสบการณ์แบบนี้ เรื่องราวมีศักยภาพเนื่องจากที่พวกเขาสามารถสร้างประสบการณ์ที่เป็นจริงเป็นของเราเอง Zootopia ติดกระดูกลึกเป็นเรามากกว่าที่เราอาจคาดหวัง เพราะมันพูดโดยตรงกับเรา ใส่จินตนาการของเราด้วยเกียรติ และเคารพ Zootopia มีความใกล้ชิดอวัยวะภายในที่ข้ามความรู้ของเรา และของเรา "ใช่ buts..." เต้นรำกับจิตวิญญาณของมนุษย์เราโดยตรงผู้สร้างที่ดิสนีย์ไม่ได้มีการทำเช่นนี้ แน่นอน พวกเขาไม่จำเป็นต้องเขียนแบบนี้สมาธิที่ชาญฉลาด และลึกซึ้งในชีวิต พวกเขาจะได้ทำภาพยนตร์โง่เต็มไป ด้วยสัตว์ hijinks และเรียกว่าวัน ว่า พวกเขาไม่ได้พูดถึงความทุ่มเทในการเล่าเรื่องใดสามารถบรรลุความสามารถของ Zootopia ในภาษาเหล่านี้ได้ จูดี้เป็นเรา นิคเป็นเรา พวกเขาเริ่มต้นในพื้นที่ที่แตกต่างกันมากและสถาน ไม่เป็นพารากอนของอาณาจักรสัตว์ แต่ในสุด พวกเขาบรรลุภูมิปัญญาโดดเด่น กันZootopia นึกสิ่งที่เราต้องการ อย่างแท้จริงเปิดเราถึงความเป็นไปได้ และแสดงให้เราเห็นเส้นทางที่จะให้เรางอมืองอเท้าที่ดูผ่านถนนยุ่งนั่นคือทุกอย่างที่เล่าเรื่องดีอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องที่มีประสิทธิภาพ ทุกสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับตัวเองและเกี่ยวกับโลกที่มีการประมวลผลให้เป็นเรื่องราว บางส่วนของเรื่องที่เราทำขึ้นเอง ส่วนเรื่องที่เราได้ยิน ... และแล้วทำให้บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับ บ่อยครั้งที่ใจของเราไม่ทราบว่าเป็นที่ ไหลมารวมกันของเรื่องเล่านี้ทำให้เรามีประสบการณ์ในชีวิตของเราและพวกเขาบอกเราว่าเราเป็นใครและเราเป็นใครไม่ได้บอกเราที่คนอื่น ๆ และวิธีอื่น ๆ ไม่ได้และบอกเราว่าโลกและวิธีการที่มันไม่ได้เป็น . นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อเราเห็นเหล่านี้ชนิดของความเป็นไปได้และมีการแสดงตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของการเปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพบนหน้าจอให้พวกเขาทั้งหมดจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเรา ความเป็นไปได้นิสัยความเป็นไปได้ เมื่อเป็นไปได้ที่จะใช้ร่วมกันที่พวกเขาสร้างพื้นที่สำหรับความเป็นไปได้สำหรับคนอื่น ๆ พวกเขาเปลี่ยนโลกทัศน์ของเราและทำให้โลกของเรา. ขณะที่เราเดินทางไปพร้อมกับนิคและจูดี้ที่เราเป็นสักขีพยานและประสบการณ์การทดลองและชัยชนะของพวกเขาเราก็เข้าถึงโลกของความเป็นไปได้นี้. สำคัญพอ ๆ กันเราจะได้เห็นว่าเส้นทาง ไม่เปิดถนน มันเป็นหนึ่งในที่เกลื่อนไปด้วยข้อผิดพลาดและการพลิก เราเท่าเทียมกันจะได้เห็นว่ามีการตกลง นั่นคือวิธีที่จะไป ทุกอย่างไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต เราสามารถทำความสะอาดขึ้น เราสามารถให้การชดเชย เราสามารถให้อภัย สิ่งที่ต้องใช้เวลา. บางครั้งจะมีกองกำลังที่แข็งแกร่งและยึดที่มั่นในทางของเรา ที่มากเกินไปก็โอเค นั่นเป็นวิธีที่จะไป เราสามารถจัดกลุ่มใหม่และดำเนินการต่อ โรม (และซูโทเปีย) ไม่ได้สร้างในวันหรือไม่ก็กระจุยในหนึ่งวัน มีประวัติศาสตร์ที่มี มันต้องใช้เวลาในการเขียนประวัติศาสตร์ใหม่. แล้วมีอยู่อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดก่อนเรา: ผู้ที่อยู่ในตัวเอง เรากำลังต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดและความล้มเหลวในอดีตของเราจุดอ่อนของเราและจู้จี้ถาวรวิธีที่ไม่ก่อผลของการเป็น และยัง ... จุดอ่อนเหล่านั้นเป็นเพียงการแจ้งเตือนของบางสิ่งบางอย่างอื่น "เฮ้ครึ่งแก้วเต็มรูปแบบ" จูดี้กล่าวว่าในคำพูดของเธอในตอนท้ายของหนังเรื่องนี้ "เรามีจำนวนมากในการร่วมกัน!" ทั้งความต้องการและความผิดพลาดของเราเราร่วมพันธบัตรทั่วไป. เราจำเป็นต้องมีชนิดของการเล่าเรื่องนี้ เราจำเป็นต้องมีประสบการณ์แบบนี้ เรื่องที่มีศักยภาพเพราะพวกเขาสามารถสร้างประสบการณ์ที่เป็นจริงเป็นของเราเอง ซูโทเปียซึมลึกเข้ามาในสหรัฐกว่าที่เราอาจคาดหวังเพราะมันพูดโดยตรงกับเราเข้าสู่จินตนาการของเราด้วยความสง่างามและการให้เกียรติและให้ความเคารพ ซูโทเปียมีคุณสมบัติใกล้ชิดกับอวัยวะภายในที่ข้ามความรู้ของเราและของเรา "ใช่ buts ... " จะเต้นโดยตรงกับจิตวิญญาณของมนุษย์ของเรา. ผู้สร้างที่ดิสนีย์ไม่ได้มีการทำเช่นนี้แน่นอน พวกเขาไม่จำเป็นต้องเขียนชนิดของการทำสมาธิที่ชาญฉลาดและลึกซึ้งในชีวิตนี้ พวกเขาจะได้ทำหนังที่เต็มไปด้วยความโง่ hijinks สัตว์และเรียกมันว่าวัน ที่พวกเขาไม่ได้พูดถึงความมุ่งมั่นของพวกเขากับสิ่งที่เล่าเรื่องที่จะประสบความสำเร็จ. ฉลาดของซูโทเปียอยู่ในทั้งสองตัวละครหลัก จูดี้เรา นิคเป็นเรา พวกเขาเริ่มต้นในพื้นที่ที่แตกต่างกันมากและสถานที่ ทั้งเป็นแบบอย่างที่ดีของอาณาจักรสัตว์ แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาบรรลุภูมิปัญญาที่น่าทึ่งด้วยกัน. ซูโทเปียเตือนเราในสิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริงที่จะเปิดให้เราได้ถึงความเป็นไปได้และแสดงให้เราเห็นเส้นทางที่จะใช้ในขณะที่ให้เราได้ริเริ่มที่จะเห็นมันผ่านไปตามถนนยุ่งนั่นคือการเล่าเรื่องที่ดีทุกอย่างสามารถทำได้