Furthermore, knowledge maintenance

Furthermore, knowledge maintenance and behavioural changes
among food handlers should be monitored, with targeted and
focused refreshments trainings that can be designed and implemented.
As Clayton, Griffith, Price, and Peters, (2002) indicated,
trained food handlers identified several barriers in implementation
of knowledge skills, such as lack of time, lack of staff and a lack of
resources. Thus effectiveness of the training increases when combined
with some type of behavioural interventions such as showing
case studies of poisoned victims to incorporate the emotion of fear
into individuals, especially those with children (Soon, Baines, &
Seaman, 2012), as well as motivational programs (Pellegrino,
Crandall, O'Bryan, & Seo, 2015).
In addition, food handlers often underestimate themselves and
the risk of their own role in the safety of food. Therefore, it is not
only the food safety knowledge that should be obtained through
the risk-based food safety training, but also the change of company
culture arising from the management in food establishments. Food
safety managers should be proactive and dedicated in supervising
food handlers' activities and on-site correcting/training of handlers
in order to improve and advance food and hygiene. According to
Hofstede et al.(Hofstede, Hofstede, & Minkov, 2010), the three European
countries involved in this study have one cultural dimension
in common e the high power distance index. This means that
workers expect to be told what to do, regardless of their knowledge.
In companies there is one manager who takes complete responsibility,
including the level of food safety. This may be one of
the reasons for some incorrect answers related to hygiene practices
as a result of workers knowledge overruled by their bosses understanding
of food safety. This cultural aspect should not be
omitted when food safety trainings are organised and their
implementation and behaviour changes followed up.
Food safety trainings should not provide only basic information
on food hygiene. They should be deployed as targeted and simpli-
fied explanation of specific issues, such as time and temperature
and cross contamination. Additionally, the in-depth comprehension
and application of the acquired knowledge is needed and still
must be improved. As indicated by our results food handler's
attendance to training on food safety does not always imply
effective behaviour changes, pointing to the need for improving
either training materials and contents as well as training methodologies.
On the job training may be a potential strategy to overcome
this issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ การบำรุงรักษาความรู้และเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในอาหารควรจะตรวจสอบตัวจัดการ มีเป้าหมาย และเน้นฝึกอบรมเครื่องดื่มที่สามารถออกแบบ และดำเนินการเป็นเคลย์ Griffith ราคา และปี เตอร์ส, (2002) ระบุจัดการฝึกอบรมอาหารระบุอุปสรรคต่าง ๆ ในการใช้งานความรู้ทักษะ เช่นไม่มีเวลา ขาดบุคลากร และขาดการทรัพยากร ดังนั้น ประสิทธิผลของการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นเมื่อรวมมีบางชนิดของการแทรกแซงพฤติกรรมเช่นการแสดงกรณีศึกษาของเหยื่อที่วางยาพิษให้อารมณ์ความกลัวเป็นบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเด็ก (นี้ Baines, &นาวิน 2012) ตลอดจนโปรแกรมสร้างแรงบันดาลใจ (PellegrinoCrandall, O'Bryan และ Seo, 2015)นอกจากนี้ ตัวจัดการอาหารมักประมาทตัวเอง และความเสี่ยงของบทบาทของตนเองในความปลอดภัยของอาหาร ดังนั้น มันไม่รู้ความปลอดภัยอาหารที่ควรได้รับโดยเฉพาะการฝึกอบรมความปลอดภัยความเสี่ยงอาหาร แต่การเปลี่ยนแปลงของบริษัทวัฒนธรรมที่เกิดจากการบริหารจัดการในร้านอาหาร อาหารควรเป็นผู้จัดการความปลอดภัยเชิงรุก และทุ่มเทในการดูแลกิจกรรมและสถานการแก้ไข อบรมการจัดการของตัวจัดการอาหารเพื่อปรับปรุง และเสริมอาหารและสุขอนามัย ตามที่ไร Hofstede ร้อยเอ็ด (ไร Hofstede ไร Hofstede, & Minkov, 2010), ยุโรป 3ประเทศที่เกี่ยวข้องในการศึกษานี้มีมิติวัฒนธรรมหนึ่งใน e สูงห่างจากดัชนี ซึ่งหมายความ ว่าแรงงานคาดว่าจะได้รับสิ่งที่ต้องทำ โดยไม่คำนึงถึงความรู้ในบริษัท มีผู้จัดการหนึ่งที่รับผิดชอบสมบูรณ์รวมถึงระดับของความปลอดภัยของอาหาร นี่อาจเป็นหนึ่งเหตุผลสำหรับคำตอบที่ถูกต้องที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติสุขอนามัยเป็นผลมาจากความรู้แรงงานแทน โดยผู้บังคับบัญชาของตนทำความเข้าใจความปลอดภัยด้านอาหาร วัฒนธรรมนี้ไม่ควรตัดออกเมื่อมีจัดการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยอาหาร และการการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและการใช้งานตามค่าการฝึกอบรมด้านความปลอดภัยอาหารไม่ควรให้ข้อมูลเบื้องต้นเท่านั้นในสุขอนามัยอาหาร พวกเขาควรจัดวางเป็นเป้าหมาย และ simpli -ฟองคำอธิบายของปัญหาที่เฉพาะเจาะจง เช่นอุณหภูมิและเวลาและการปนเปื้อนข้าม นอกจากนี้ ความรู้ความเข้าใจเชิงลึกและประยุกต์ใช้ความรู้ที่ได้มาไม่จำเป็น และยังต้องดีขึ้น ตามที่ระบุไว้ โดยของเราผลอาหารจัดการเข้าร่วมการฝึกอบรมเกี่ยวกับความปลอดภัยด้านอาหารเสมอหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่มีประสิทธิภาพ ชี้ต้องการการปรับปรุงทั้งอบรม และเนื้อหา ตลอดจนวิธีการฝึกอบรมงาน ฝึกอบรมอาจเป็นกลยุทธ์การเอาชนะปัญหานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้การบำรุงรักษาความรู้และพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลง
ในหมู่ผู้สัมผัสอาหารควรจะตรวจสอบกับการกำหนดเป้าหมายและ
มุ่งเน้นการฝึกอบรมเครื่องดื่มที่สามารถออกแบบและดำเนินการ.
ในฐานะที่เป็นเคลย์ตันกริฟฟิราคาและปีเตอร์ส (2002) ระบุ
การฝึกอบรมผู้สัมผัสอาหารระบุปัญหาและอุปสรรคหลายประการในการดำเนินงาน
ทักษะความรู้เช่นไม่มีเวลาขาดบุคลากรและการขาด
ทรัพยากร ดังนั้นประสิทธิภาพของการเพิ่มขึ้นของการฝึกอบรมเมื่อรวม
กับชนิดของการแทรกแซงพฤติกรรมบางอย่างเช่นการแสดง
กรณีศึกษาของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อพิษที่จะรวมความรู้สึกของความกลัว
เข้าไปในบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีเด็ก (เร็ว ๆ นี้เบนส์และ
นาวิน, 2012) เช่นเดียวกับการสร้างแรงบันดาลใจ โปรแกรม (Pellegrino,
แครนดอล, ไบรอัน, และ SEO, 2015).
นอกจากนี้ผู้สัมผัสอาหารมักจะประมาทตัวเองและ
ความเสี่ยงของบทบาทของตัวเองในด้านความปลอดภัยของอาหาร ดังนั้นจึงไม่ได้เป็น
เพียงความรู้ความปลอดภัยของอาหารที่ควรจะได้รับผ่าน
การฝึกอบรมความปลอดภัยของอาหารตามระดับความเสี่ยง แต่ยังเปลี่ยนแปลงของ บริษัท
วัฒนธรรมที่เกิดขึ้นจากการบริหารจัดการในสถานประกอบการอาหาร อาหาร
ผู้จัดการความปลอดภัยควรจะเป็นเชิงรุกและการอุทิศตนในการกำกับดูแล
กิจกรรมสัมผัสอาหารและในสถานที่การแก้ไข / การฝึกอบรมรถยก
เพื่อที่จะปรับปรุงและอาหารล่วงหน้าและสุขอนามัย ตามที่
Hofstede et al. (Hofstede, Hofstede & Minkov 2010) สามยุโรป
ประเทศมีส่วนร่วมในการศึกษาครั้งนี้มีมิติทางวัฒนธรรมหนึ่ง
ในการร่วมกัน E ดัชนีระยะทางพลังงานสูง ซึ่งหมายความว่า
คนงานที่คาดว่าจะได้รับการบอกว่าจะทำอะไรโดยไม่คำนึงถึงความรู้ของพวกเขา.
ใน บริษัท มีหนึ่งผู้จัดการที่รับผิดชอบสมบูรณ์
รวมถึงระดับความปลอดภัยของอาหาร นี้อาจจะเป็นหนึ่งใน
เหตุผลที่หาคำตอบไม่ถูกต้องบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติสุขอนามัย
เป็นผลมาจากความรู้ของคนงานตกไปด้วยความเข้าใจบังคับบัญชาของพวกเขา
ความปลอดภัยของอาหาร นี้ด้านวัฒนธรรมไม่ควร
มองข้ามเมื่อการฝึกอบรมความปลอดภัยของอาหารที่มีการจัดของพวกเขาและ
การดำเนินงานและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมตามมา.
การฝึกอบรมความปลอดภัยของอาหารไม่ควรให้ข้อมูลพื้นฐานเฉพาะ
ในอาหารที่ถูกสุขลักษณะ พวกเขาควรจะนำไปใช้เป็นไปตามเป้าหมายและ simpli-
คำอธิบายกระแสไฟของปัญหาที่เฉพาะเจาะจงเช่นเวลาและอุณหภูมิ
และการปนเปื้อน นอกจากนี้ความเข้าใจในเชิงลึก
และการประยุกต์ใช้ความรู้ที่ได้มาเป็นสิ่งจำเป็นและยังคง
ต้องได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น ตามที่ระบุโดยอาหารผลของเราจัดการของ
การเข้าร่วมการฝึกอบรมเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารไม่ได้บ่งบอกถึงการ
เปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงานที่มีประสิทธิภาพชี้ไปที่ความจำเป็นในการปรับปรุง
ทั้งการฝึกอบรมและเนื้อหาเช่นเดียวกับวิธีการฝึกอบรม.
ในการฝึกอบรมงานอาจจะเป็นกลยุทธ์ที่มีศักยภาพที่จะเอาชนะ
นี้ ออก.