El-Sensei, without restraint, told

El-Sensei, without restraint, told me resolutely.

『It would be good if you gave up on trying to be a magician』I think that was what she meant.

I acted innocently as I responded to her.

「I guess, I don’t have any talent... Sensei says so... I think I will walk a path that isn’t one.」

「That’s a good boy! Well then, because Sensei still has lots of things to do, I’ll be going now.」

「Sensei, thank you for answering my question.」

El-sensei stood up, stroked my head and left the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอลอาจารย์ ไม่อั้น บอก resolutely『It จะดีถ้าคุณยอมแพ้ในการพยายามที่จะ คิด magician』I ว่าสิ่งที่เธอตั้งใจฉันดำเนิน innocently ฉันตอบเธอ「I เดา ไม่มีความสามารถพิเศษใด ๆ ... อาจารย์กล่าวว่า ดังนั้น... ฉันคิดว่า ฉันจะเดินเส้นทางที่ไม่」「That ของเด็กดี ดีแล้ว เพราะอาจารย์ยังมีสิ่งที่ต้องทำ ฉันจะได้ไปตอนนี้」「Sensei ขอบคุณสำหรับการตอบคำถามของฉัน」เอลอาจารย์ลุกขึ้นยืน แบบขีดลงหัวของฉัน และทิ้งห้องไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

El-อาจารย์ขาดความยับยั้งชั่งใจบอกเฉียบขาด. 「มันจะดีถ้าคุณให้ขึ้นพยายามที่จะเป็นนักมายากล」ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่เธอหมายถึง. ผมทำหน้าที่อย่างบริสุทธิ์ใจเป็นฉันตอบของเธอ. 「ฉันเดาฉันไม่ 't มีความสามารถใด ๆ ... อาจารย์กล่าวว่าดังนั้น ... ฉันคิดว่าฉันจะเดินเส้นทางที่ไม่ได้เป็นหนึ่ง. 」「นั่นเป็นเด็กดี! ถ้าอย่างนั้นเพราะอาจารย์ยังคงมีจำนวนมากสิ่งที่จะทำผมจะไปตอนนี้. 」「อาจารย์ขอขอบคุณสำหรับการตอบคำถามของฉัน. ' El-อาจารย์ยืนขึ้นลูบหัวของฉันและเดินออกจากห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอล อาจารย์ โดยไม่ได้บอกฉันตรงๆ

『มันคงจะดี ถ้าคุณเลิกคิดที่จะเป็นนักมายากล』ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่เธอหมายถึง

ผมทำไร้เดียงสา ฉันตอบเธอ

「ผมเดาว่า ฉันคงไม่มีพรสวรรค์ . . . หมอบอกว่า . . . ฉันคิดว่าฉันจะเดินในเส้นทางที่ไม่มี 」

「เป็นเด็กดี ! งั้น เพราะอาจารย์ก็มีงานหลายอย่างที่ต้องทำ ฉันต้องไปแล้ว 」

「คุณหมอ ขอบคุณที่ตอบคำถามของผม 」

เอล อาจารย์ลุกขึ้นลูบหัวของฉันและออกไปจากห้อง