Leaders in the counseling field hav

Leaders in the counseling field have described professional identity as an
ever-changing entity, thus supporting the need to continue the discussion
nationally (Myers, Sweeney, & White, 2002; Spurgeon, 2012). One of the
continuing discussions includes a notion of a unified counselor professional
identity. Researchers have asserted that the counseling field has established
many of the important aspects of a profession (i.e., ethics, organizations,
and standards; Ponton & Duba, 2009; Spurgeon, 2012). However, the lack of
a collective identity remains a hindrance in establishing the unique contributions
of counseling to society (Ponton & Duba, 2009). Researchers have
expressed concern that the many specialization areas in counseling might
lead to a limited shared vision when establishing counselor identity (Calley
& Hawley, 2008; Gale & Austin, 2003; Myers et al., 2002; Reiner, Dobmeier,
& Hernandez, 2013). However, in a study of nationally certified counselors,
97% of respondents defined counselors in universal terms rather than by
their identified specialty areas (Mellin, Hunt, & Nichols, 2011). Although
there continues to be a discussion in the national forum as to what unified
professional identity should be publicized, it seems practicing counselors
perceive their identity in more cohesive, general terms.
Researchers have suggested that agreement on a defined

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในฟิลด์ให้คำปรึกษาได้อธิบายตัวมืออาชีพเป็นการเคยเปลี่ยนเอนทิตี สนับสนุนจึง จำเป็นต้องดำเนินการอภิปรายผลงาน (ไมเยอร์ Sweeney ดำ ขาว 2002 สเปอร์เจียนเป็นท่าน 2012) หนึ่งของการสนทนาต่อเนื่องรวมถึงแนวคิดของประกอบการปรึกษามืออาชีพรหัส นักวิจัยได้อ้างสิทธิว่า ฟิลด์ให้คำปรึกษาได้ก่อตั้งขึ้นลักษณะสำคัญของการอาชีพ (เช่น จริยธรรม องค์กร มากมายและ มาตรฐาน Ponton & Duba, 2009 สเปอร์เจียนเป็นท่าน 2012) อย่างไรก็ตาม การขาดตัวรวมยังคงเป็น กำแพงในการสร้างผลงานที่ไม่ซ้ำกันให้คำปรึกษาสังคม (Ponton & Duba, 2009) นักวิจัยได้แสดงความกังวลว่า อาจหลายพื้นที่ความเชี่ยวชาญในการให้คำปรึกษานำไปสู่วิสัยทัศน์ร่วมจำกัดเมื่อสร้างข้อมูลประจำตัวที่ปรึกษา (Calleyและฮอว์เลย์ 2008 ล่าเกล & Austin, 2003 ไมเยอร์และ al., 2002 Reiner, Dobmeierและนานเดซ 2013) อย่างไรก็ตาม ในวิชาผลงานรับปรึกษา97% ของผู้ตอบกำหนดปรึกษา ในเงื่อนไขสากล แทนโดยการระบุพื้นที่พิเศษ (Mellin ล่า & นิโคล 2011) ถึงแม้ว่ามียังมีการสนทนาในเวทีแห่งชาติเป็นอะไรโดยรวมตัวมืออาชีพควรจะ publicized เหมือนฝึกปรึกษาสังเกตลักษณะเฉพาะของตนในเงื่อนไขมากขึ้นควบ ทั่วไปนักวิจัยได้แนะนำว่า ข้อตกลงในการกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้นำในด้านการให้คำปรึกษาได้อธิบายตัวตนของมืออาชีพที่เป็น
นิติบุคคลที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องให้การสนับสนุนเพื่อดำเนินการต่อการอภิปราย
ทั่วประเทศ (ไมเออร์, สวีนีย์และสีขาว, 2002; Spurgeon 2012) หนึ่งใน
การอภิปรายอย่างต่อเนื่องรวมถึงความคิดของการให้คำปรึกษาแบบครบวงจรระดับมืออาชีพ
ตัวตน นักวิจัยได้ถูกกล่าวหาว่าด้านการให้คำปรึกษาได้จัดตั้ง
หลายด้านที่สำคัญของวิชาชีพ (เช่นจริยธรรมองค์กร
และมาตรฐาน Ponton Duba & 2009; Spurgeon 2012) แต่ขาด
ความเป็นเอกลักษณ์โดยรวมยังคงเป็นอุปสรรคในการสร้างผลงานที่เป็นเอกลักษณ์
ของการให้คำปรึกษาให้กับสังคม (Ponton และ Duba 2009) นักวิจัยได้
แสดงความกังวลว่าพื้นที่ความเชี่ยวชาญในการให้คำปรึกษาหลายคนอาจจะ
นำไปสู่การ จำกัด วิสัยทัศน์ร่วมกันเมื่อการสร้างตัวตนให้คำปรึกษา (Calley
และฮอกลีย์, 2008; เกลและออสติน, 2003. ไมเออร์, et al, 2002; Reiner, Dobmeier,
และเฮอ 2013 ) อย่างไรก็ตามในการศึกษาของที่ปรึกษาได้รับการรับรองในระดับประเทศ,
97% ของผู้ตอบแบบสอบถามที่กำหนดให้คำปรึกษาในแง่ที่เป็นสากลมากกว่าโดย
ระบุพื้นที่พิเศษของพวกเขา (Mellin ล่าและนิโคลส์, 2011) แม้ว่าจะ
ยังคงมีการอภิปรายในฟอรั่มของชาติเป็นสิ่งที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ตัวตนของมืออาชีพควรได้รับการเผยแพร่ดูเหมือนว่าที่ปรึกษาการฝึก
การรับรู้ในตัวของพวกเขาเหนียวมากขึ้น, ข้อตกลงทั่วไป.
นักวิจัยมีข้อเสนอแนะข้อตกลงที่กำหนดไว้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้นำในการให้คำปรึกษาด้านได้อธิบายเอกลักษณ์เป็น
นิติบุคคลเปลี่ยนแปลงจึงสนับสนุนต้องยังคงอภิปราย
โอเปอเรเตอร์ ( ไมเออร์ สวีนี่ &สีขาว , 2002 ; สเปอร์จิ้น , 2012 ) หนึ่งในการอภิปราย รวมถึงความคิดของ

สำหรับที่ปรึกษามืออาชีพของตัวตน นักวิจัยอ้างว่าปรึกษาภาคสนามได้ก่อตั้ง
หลายแง่มุมที่สำคัญของวิชาชีพ ( เช่น จรรยาบรรณ และมาตรฐานองค์กร
; ถูกต้อง&ดูบา , 2009 ; สเปอร์จิ้น , 2012 ) อย่างไรก็ตาม ขาด
ตัวตนรวมยังคงเป็นอุปสรรคในการสร้างเอกลักษณ์ของผลงาน
การให้สังคม ( ถูกต้อง&ดูบา , 2009 ) นักวิจัยได้แสดงความกังวลว่าหลาย

พื้นที่ในการให้คำปรึกษาอาจจะเชี่ยวชาญนำไปสู่การจำกัดวิสัยทัศน์ร่วมกันเมื่อสร้างที่ปรึกษาเอกลักษณ์ ( แคลลีย์
&ฮอว์ลีย์ , 2008 ; เกล&ออสติน , 2003 ; ไมเออร์ et al . , 2002 ; dobmeier Reiner , ,
& Hernandez , 2013 ) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของประเทศที่ได้รับการรับรองที่ปรึกษา
97% ของผู้ตอบแบบสอบถามที่กำหนดไว้ในเงื่อนไขที่ปรึกษาสากลมากกว่าด้วย
ของพวกเขาระบุพื้นที่พิเศษ ( การแปลงกล่า & , นิโคล , 2011 ) แม้ว่า
มันยังคงมีการอภิปรายในเวทีระดับชาติเป็นสิ่งที่รวม
เอกลักษณ์ควรจะได้รับการเผยแพร่ มันดูเหมือนการรับรู้ตัวตนของพวกเขาในเพิ่มเติมปรึกษา

น่าสนใจ เงื่อนไขทั่วไป นักวิจัยพบว่า มีข้อตกลงที่กำหนด