The financial crisis in Asia, which

The financial crisis in Asia, which first started in July 1997, affected many
countries in the region, including Thailand, Indonesia, Malaysia, Hong Kong,
South Korea and Singapore. While the currency in Singapore remained
relatively stable in relation to the US dollar, this was not the case in other
countries where currencies were devalued drastically overnight. Many countries
in the region were badly affected, but the government in Singapore was able to
hold its ground in steering the country away from the crisis (Low and Lim,
1999). This observation suggests that the crisis in Asia may not be caused by a
peculiar Asian style of management alone, as perceived by others in the West. If
this was really the case, the Singapore economy would also have nose-dived as
did economies of other neighbouring countries. The Asian style of management
is only one aspect of the issues to be considered in this multi-faceted economic
problem. It is also debatable if there is really an Asian management style, which
cannot be explained by Western management theories, and that this ``Asian
management style'' is the root cause of the economic crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิกฤตการเงินในเอเชีย แรกที่เริ่มในเดือน 1997 กรกฎาคม ผลกระทบจำนวนมากประเทศในภูมิภาค รวมไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย Hong Kongเกาหลีใต้และสิงคโปร์ ในขณะที่สกุลเงินสิงคโปร์ยังคงค่อนข้างมั่นคงเกี่ยวกับดอลลาร์สหรัฐ นี่ไม่ใช่กรณีอื่น ๆประเทศสกุลเงินถูก devalued การอย่างรวดเร็วที่นอน หลายประเทศในภูมิภาคได้รับผลกระทบไม่ดี แต่รัฐบาลสิงคโปร์ได้กดค้างไว้พื้นดินในประเทศออกจากวิกฤติ (ต่ำและ Lim พวงมาลัยพาวเวอร์1999) การสังเกตนี้แนะนำว่า วิกฤตในเอเชียอาจไม่ได้เกิดจากการสไตล์เอเชียแปลกประหลาดของคนเดียว มองเห็นผู้อื่นในการจัดการ ถ้านี้เป็นความจริงกรณี เศรษฐกิจสิงคโปร์จะยังมี nose-dived เป็นไม่ได้เศรษฐกิจของประเทศอื่น ๆ สไตล์เอเชียจัดการเป็นมุมมองเดียวของประเด็นปัญหาที่ต้องพิจารณาในหลายนครเศรษฐกิจปัญหา ก็คุยว่ามีจริง ๆ แบบจัดการเอเชีย ที่ไม่สามารถอธิบายได้ โดยทฤษฎีตะวันตกจัดการ และที่นี้ '' เอเชียลักษณะจัดการ '' เป็นสาเหตุรากของวิกฤตเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียซึ่งเป็นครั้งแรกที่เริ่มในเดือนกรกฎาคมปี 1997 ได้รับผลกระทบหลาย
ประเทศในภูมิภาครวมทั้งประเทศไทย, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฮ่องกง,
เกาหลีใต้และสิงคโปร์ ในขณะที่สกุลเงินในสิงคโปร์ยังคง
ค่อนข้างคงที่เมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์สหรัฐที่นี้ไม่ได้กรณีอื่น ๆ ใน
ประเทศที่สกุลเงินที่ได้รับคุณค่าอย่างมากในชั่วข้ามคืน หลายประเทศ
ในภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง แต่รัฐบาลในสิงคโปร์ก็สามารถที่จะ
ถือพื้นดินในการขับขี่ประเทศออกจากวิกฤต (ต่ำและลิม
1999) ข้อสังเกตนี้แสดงให้เห็นว่าวิกฤตในเอเชียอาจจะไม่ได้เกิดจาก
สไตล์เอเชียที่แปลกประหลาดของการจัดการคนเดียวตามการรับรู้ของผู้อื่นในเวสต์ ถ้า
เรื่องนี้เป็นจริงกรณีที่เศรษฐกิจสิงคโปร์ก็จะมีจมูกพุ่งเป็น
ไม่เศรษฐกิจของประเทศเพื่อนบ้านอื่น ๆ สไตล์เอเชียของการจัดการ
เป็นเพียงแง่มุมหนึ่งของปัญหาที่ได้รับการพิจารณาในเรื่องนี้ทางเศรษฐกิจหลายเหลี่ยมเพชรพลอย
ปัญหา นอกจากนี้ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่าถ้ามีจริงๆรูปแบบการจัดการเอเชียซึ่ง
ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎีการจัดการตะวันตกและว่า `` เอเชีย
รูปแบบการจัดการ '' เป็นสาเหตุของวิกฤตเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย ซึ่งเริ่มในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2540 ผลกระทบมากมาย
ประเทศในภูมิภาค ได้แก่ ไทย , อินโดนีเซีย , มาเลเซีย , ฮ่องกง ,
เกาหลีใต้ และสิงคโปร์ ขณะที่สกุลเงินในสิงคโปร์ยังคง
บาทต่อดอลลาร์สหรัฐ กรณีนี้ไม่ได้ในประเทศอื่น ๆที่เป็นคุณค่าอย่างมาก
สกุลเงินในชั่วข้ามคืน หลายประเทศ
ในภูมิภาคได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง แต่รัฐบาลสิงคโปร์ได้
ยึดพื้นในพวงมาลัยประเทศออกไปจากวิกฤต ( ต่ำ และ ลิม
1999 ) การสำรวจครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่า วิกฤตในเอเชียอาจจะเกิดจาก
สไตล์เอเชียแปลกของการบริหารเพียงอย่างเดียว ตามการรับรู้ของผู้อื่นในตะวันตก ถ้า
นี่เป็นอย่างนั้นจริงๆ เศรษฐกิจสิงคโปร์ ปีก็จะมีจมูกดำน้ำเป็น
ทำเศรษฐกิจของประเทศเพื่อนบ้าน รูปแบบการจัดการแห่งเอเชีย
เป็นเพียงแง่มุมหนึ่งของปัญหาที่ต้องพิจารณาในวันนี้เศรษฐกิจ
ปัญหา ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่ามีจริงๆเป็นรูปแบบการจัดการแห่งเอเชีย ซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎีไม่ได้
การจัดการตะวันตก และว่า ` ` ในการจัดการสไตล์ ' ' คือสาเหตุรากของวิกฤตเศรษฐกิจ .