Yun Che did not look the least bit

Yun Che did not look the least bit frightened. Instead, he curled his lips and laughed, “I am not afraid of your threats at all… On the contrary, I completely understand your thoughts and actions for the past hundred years, because for a period of time, I was exactly like you; hatred and vengeance were the only things that I had.”

“You?” The Little Demon Empress had been moved by his words and she swivelled her eyes to meet his, discovering that a clear pain flashed across his pupils for an instant.

Yun Che slowly said, “Hatred is a kind of terrifying poison; it had previously covered my eyes, nibbled away at my rationality and completely buried my emotions… I previously believed that what I had done was right, and it was something that I had to do, even if I was consigned to eternal damnation in the end. I believed that my unceasing relentless vengeance would comfort ‘his’ spirit in heaven. But when ‘she’ had perished, the words that she used the last of her life’s energy to say, was for me to forsake ‘vengeance’….”

“It was only in that moment that I understood. Their spirits in heaven did not desire me take revenge on their behalf, they only desired that I lived a good life. The better my life was, the more comforted they would be… If I buried myself in the deep abyss of pain and hatred, it would only cause them even more pain. It would also cause pain to those who were still alive and by my side… At the very end, I had reached an outcome which I could never ever recover from.”

The Little Demon Empress’ hand slowly moved away from Yun Che’s chest and her eyes had turned misty. After that, she slowly said, “We have arrived.”

In front of them was a mountain wall and in front of this wall was a slowly revolving profound formation which burned with golden fire.

This was the end of Golden Crow Lightning Flame Valley, the place where the Golden Crow’s Ancestral Lands were!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยืนดูบิตน้อยกลัว แทน เขาม้วนริมฝีปากของเขา และหัวเราะ "ฉันไม่กลัวภัยคุกคามของคุณเลย... การ์ตูน ฉันเข้าใจถึงความคิดและการกระทำสำหรับผ่านมาร้อยปี เพราะระยะเวลา เหมือนคุณ ความเกลียดชังและล้างแค้นได้สิ่งเดียวที่ฉันมี""คุณ" จักรพรรดินีปีศาจน้อยถูกย้าย โดยคำพูดของเขา และเธอไปรอบ ๆ ได้ดวงตาของเธอกับเขา การค้นพบที่ชัดเจนเจ็บประกายผ่านนักเรียนของเขาสำหรับทันทีYun Che ช้ากล่าวว่า "ความเกลียดชังเป็นแบบกลัวพิษ มันมีก่อนหน้านี้ ครอบคลุมดวงตา nibbled ห่างกันที่เหตุผลของฉัน และฝังความรู้สึกของฉันอย่างสมบูรณ์... ฉันเคยเชื่อกันว่า สิ่งที่ผมทำถูกต้อง และมันเป็นสิ่งที่ฉันต้อง แม้ว่าฉันถูกขนส่งไปแช่งนิรันดรในสุด ฉันเชื่อว่า ฉันล้างแค้นอย่างไม่หยุดยั้งไม่จะสบายจิตวิญญาณ 'ของเขา' ในสวรรค์ แต่เมื่อ 'เธอ' ได้เสียชีวิต คำที่เธอใช้สุดท้ายของพลังงานชีวิตของเธอในการพูด การละทิ้ง 'ล้างแค้น'...ฉัน""มันเป็นเพียงในช่วงเวลาที่ผมเข้าใจ ไม่ต้องการวิญญาณของพวกเขาในสวรรค์ฉันแค้นในนามของพวกเขา พวกเขาเพียงต้องการว่า ฉันใช้ชีวิตดีขึ้น คือชีวิตที่ดีกว่า สบายใจมากขึ้นที่พวกเขาจะ... ถ้าผมฝังตัวเองในหุบเหวลึกของความเจ็บปวดและความเกลียดชัง จะเพียงทำให้พวกเขาเจ็บปวดมากขึ้น มันยังจะทำให้เกิดความเจ็บปวด ให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ และข้างฉัน... ที่สุด ฉันได้มาถึงผลซึ่งผมไม่เคยสามารถกู้คืนจาก"มือของคุณหญิงปีศาจน้อยค่อย ๆ ย้ายออกไปจากหน้าอก Yun Che และดวงตาของเธอได้เปิดหมอก หลังจากนั้น เธอช้า ๆ กล่าวว่า "เรามาถึง"ด้านหน้าเป็นกำแพงภูเขา และด้านหน้าของกำแพงนี้คือการก่อตัวของลึกซึ้งที่หมุนอย่างช้า ๆ ซึ่งเผา ด้วยไฟสีทองสิ้นทองอีกาฟ้าผ่าเปลวไฟหุบเขา สถานที่ที่มีดินแดน Ancestral ของขันทองมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun เจ๊ไม่ได้มองบิตอย่างน้อยกลัว แต่เขาขดริมฝีปากของเขาหัวเราะ "ผมไม่กลัวของภัยคุกคามของคุณที่ทั้งหมด ... ในทางตรงกันข้ามผมเข้าใจความคิดและการกระทำของคุณสำหรับที่ผ่านมาร้อยปีเพราะสำหรับช่วงระยะเวลาหนึ่งผมก็เหมือนกับคุณ; ความเกลียดชังและการแก้แค้นเป็นสิ่งเดียวที่ฉันมี. "

" คุณ? "ลิตปีศาจคุณหญิงได้รับการเคลื่อนย้ายโดยคำพูดของเขาและเธอหมุนตาของเธอที่จะตอบสนองของเขาค้นพบว่าอาการปวดที่ชัดเจนประกายทั่วนักเรียนของเขาสำหรับการทันที.

Yun Che ช้ากล่าวว่า "ความเกลียดชังเป็นชนิดของพิษน่ากลัว; มันได้รับการคุ้มครองก่อนหน้านี้ตาของฉัน nibbled ไปที่เหตุผลของฉันและฝังอารมณ์ของฉันอย่างสมบูรณ์ ... ก่อนหน้านี้ผมเชื่อว่าสิ่งที่ฉันได้ทำถูกต้องและมันก็เป็นสิ่งที่ผมต้องทำแม้ว่าผมจะถูกนำกลับไปสู่การสาปแช่งนิรันดร์ในท้ายที่สุด . ผมเชื่อว่าการแก้แค้นอย่างไม่หยุดยั้งของฉันตลอดไปจะปลอบจิตวิญญาณของเขา '' ในสวรรค์ แต่เมื่อ 'เธอ' เสียชีวิต, คำที่เธอใช้เป็นครั้งสุดท้ายของพลังงานชีวิตของเธอที่จะบอกว่าเป็นสำหรับผมที่จะละทิ้ง 'แก้แค้น' ... . "

" มันเป็นเพียงในช่วงเวลาที่ผมเข้าใจ วิญญาณของพวกเขาในสวรรค์ไม่ต้องการฉันจะแก้แค้นในนามของพวกเขาเพียงต้องการที่ฉันอาศัยอยู่มีชีวิตที่ดี ที่ดีกว่าชีวิตของฉันเป็นความเจ็บปวดเล้าโลมมากขึ้นพวกเขาจะ ... ถ้าฉันฝังตัวเองอยู่ในเหวลึกของความเจ็บปวดและความเกลียดชังมันเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขามากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังจะทำให้เกิดความเจ็บปวดให้กับผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่และอยู่เคียงข้างฉัน ... ที่ปลายมากผมได้ถึงผลที่ฉันสามารถไม่เคยกู้คืนจาก. "

มือเล็ก ๆ น้อย ๆ ปีศาจดิเอ็มเพรสช้าย้ายออกไปจากหน้าอกของเธอและหยุนเจ๊ สายตาก็หันหมอก หลังจากนั้นเธอค่อย ๆ กล่าวว่า "เราได้มาถึง."

ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นผนังภูเขาและด้านหน้าของกำแพงนี้เป็นอย่างช้าหมุนก่อลึกซึ้งซึ่งเผาด้วยไฟสีทอง.

นี่คือจุดสิ้นสุดของโกลเด้นอีกาสายฟ้าเปลวไฟ Valley, สถานที่ที่โกลเด้นของอีกาที่ดินบรรพบุรุษได้!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเช ดูไม่กลัวสักนิด และริมฝีปากของเขาแทน เขาก็เลยหัวเราะ " ผมไม่กลัวคำขู่ของคุณที่ทั้งหมด . . . . . . . ในทางตรงกันข้าม , ผมเข้าใจความคิดและการกระทำของคุณสำหรับที่ผ่านมาร้อยปี เพราะในช่วงเวลานี้ ผมก็เหมือนคุณ ความเกลียดชังและการแก้แค้นเป็นสิ่งที่เดียวที่ผมมี "" คุณ " จักรพรรดินีปีศาจน้อยก็ถูกย้ายจากคำพูดของเขาและเธอ swivelled ตาของเธอเพื่อตอบสนองของเขาค้นพบว่า ความเจ็บปวดที่ชัดเจนแวบผ่านนักเรียนของเขาทันทียุนเช ค่อยๆพูด " ความเกลียดชังเป็นชนิดของพิษที่น่ากลัว มันเคยปกคลุมตา แทะไป สติของฉันทั้งหมดถูกฝังและอารมณ์ . . . . . . . ผมเคยเชื่อว่า สิ่งที่ฉันทำอยู่ และมันเป็นสิ่งที่ผมต้องทำ ถึงแม้ว่าผมจะถูกส่งมอบให้สาปแช่งในที่สุด . ผมเชื่อว่าการแก้แค้นกระด้างของฉันไม่เสื่อมคลาย จะปลอบโยนของเขา " " วิญญาณบนสวรรค์ แต่เมื่อ " เธอ " เสียชีวิต คำพูดที่เธอใช้พลังสุดท้ายของชีวิตเธอจะพูดให้ฉันละทิ้ง " แก้แค้น " . . . . . . . "" มันเป็นเพียงในช่วงเวลานั้นที่ผมเข้าใจ วิญญาณของพวกเขาในสวรรค์ไม่ได้ต้องการมาแก้แค้นแทนของพวกเขา พวกเขาเพียงต้องการให้ฉันมีชีวิตที่ดี ดีกว่าชีวิต ยิ่งปลอบ เขาจะ . . . . . . . ถ้าฉันฝังตัวเองในห้วงลึกของความเจ็บปวดและความเกลียดชัง มันทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้น มันก็จะทำให้ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ และอยู่เคียงข้าง . . . . . . . ในที่สุด เจ็บมากด้วย ผมได้ถึงผลที่ฉันอาจจะไม่เคยกู้คืนจาก " .มือเล็กค่อยๆจักรพรรดินีปีศาจ”ย้ายไปจากยุนเช หน้าอก และสายตาของเธอก็กลายเป็นหมอก หลังจากนั้น หล่อนค่อยๆ กล่าวว่า " เราได้เดินทางมาถึง "ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นภูเขาผนังและในด้านหน้าของผนังนี้เป็นค่อยๆหมุนที่ลึกซึ้งการเผาด้วยไฟสีทองนี้คือจุดสิ้นสุดของอีกาทองเปลวฟ้าผ่าหุบเขา , สถานที่ของบรรพบุรุษอีกาทองที่ดิน !