Tourism and Hospitality is one of t

Tourism and Hospitality is one of the world’s largest service industries (Mensah, 2009). And Ghana, with its own traditions, special history, cultures and various attractions and facilities, is emerging as one of the most popular destinations in West Africa. United States of America (USA) and United Kingdom (UK) have become significant markets for Ghana. Records of the Ghana Tourism Authority indicate that in 2007 there were 76,900 tourists from the USA and 50,400 tourists from the UK. This number increased to 86,800 and 58,100 tourists respectively in 2008 with an average expenditure of US$2010 in 2008. The sector contributes 6.7% to Ghana’s Gross Domestic Product (Ghana Tourism Authority [GTA], 2009). The growth of Ghana’s tourism industry is credited to the mid-1980s International Monetary Fund (IMF) and World Bank prescribed Economic Recovery Programme and Structural Adjustment
Programme (ERP/SAP) that liberalised the Ghanaian economy and gave Ghana’s tourism industry a new beginning (Akyeampon, 2007; Mensah, 2009). A period described by Akyeampong (2009) as the “golden age” of Ghana’s tourism industry. Popular among the initiated policies were the Integrated Tourism Development Plan (1996-2010) that sought to promote and market tourism resources in Ghana; develop Ghana’s human resource and ensure quality service delivery. To give the tourism industry the power to operate as an autonomous body empowered to develop programmes/products, the then Ghana Tourism Board (GTB) was legally replaced by Ghana Tourism Authority (GTA) in 2011. Prominent among its objectives was the setting up of a Tourism Development Fund of which a levy of one per cent was to be levied on all tourism products which took place in October 2012 (GTA, 2011).
Presently, the industry witnesses various forms of tourism and one of the prominent forms is volunteer tourism. Volunteer tourism in Ghana has grown significantly over the past decade and is opening up new geographical areas. Moreover, one unique feature of volunteer tourists, who visit Ghana, is the fact that they stay with local families in Ghanaian private homes where they share meals and are entertained by the host families (Yankholmes & Akyeampong, 2010). Despite the increased patronage of homestay by volunteer tourists, little has been done to explore their motivation for opting for a homestay and not a hotel. Thus, volunteer tourists’ motivations for choosing homestay have been silent in the literature. Much of the early scholarship on volunteer tourism focused on the potential benefits of this form of travel for tourists, host communities and the natural environment (Lo & Lee, 2011). Knowledge of volunteer tourists’ motivations for homestay is necessary to assist tourism marketers in understanding the travel patterns of volunteers so that the appropriate tourism products could be developed in accordance with the needs and wants of tourists (Fondness, 1994). Hence, the current study has the main objective of exploring the motivations that account for the choice of homestay by volunteer tourists using the push and pull theory as a conceptual framework.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมบริการที่ใหญ่ที่สุดในโลก (Mensah, 2009) อย่างใดอย่างหนึ่ง และกานา ประเพณีของตนเอง พิเศษประวัติ วัฒนธรรมต่าง ๆ สถานที่ท่องเที่ยว และสิ่งอำนวยความ สะดวก ได้เกิดใหม่เป็นหนึ่งในจุดหมายปลายทางยอดนิยมในแอฟริกาตะวันตก สหรัฐอเมริกา (สหรัฐอเมริกา) และสหราชอาณาจักร (UK) ได้กลายเป็น ตลาดสำคัญสำหรับ การท่องเที่ยวแห่งประเทศกานาระบุว่า ในปี 2550 มีนักท่องเที่ยว 76,900 จากสหรัฐอเมริกาและ 50,400 นักท่องเที่ยวจากประเทศอังกฤษ หมายเลขนี้เพิ่มขึ้นนัก 86,800 และ 58,100 ตามลำดับในปี 2551 และ มีการใช้จ่ายเฉลี่ยของสหรัฐอเมริกา $2010 ในปี 2008 ภาครวม 6.7% ของกานารวมผลิตภัณฑ์ในประเทศ (กานาเว็ป [GTA], 2009) เครดิตกลางทศวรรษ 1980 กองเงินของระหว่างประเทศ (IMF) และธนาคารโลกกำหนดโปรแกรมกู้คืนข้อมูลเศรษฐกิจและการปรับปรุงโครงสร้างการเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานาโครงการ (ERP/SAP) ที่ liberalised เศรษฐกิจกานา และให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานา (Akyeampon, 2007 เริ่มต้นใหม่ Mensah, 2009) ระยะเวลาที่อธิบายไว้ โดย Akyeampong (2009) เป็น "ยุคทอง" ของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานา ความนิยมในนโยบายริเริ่มถูกรวมท่องเที่ยวพัฒนาแผนการ (1996-2010) ที่มี การส่งเสริมตลาดทรัพยากรการท่องเที่ยวในประเทศกานา พัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของประเทศกานา และคุณภาพบริการส่ง เพื่อให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวพลังงานเพื่อใช้งาน ตามร่างกายการปกครองอำนาจการพัฒนาโครงการ/ผลิตภัณฑ์ แล้วกานาท่องบอร์ด (ของ GTB) ถูกกฎหมายแทนที่โดยหน่วยงานการท่องเที่ยวกานา (GTA) ใน 2011 โดดเด่นในหมู่วัตถุประสงค์ได้ตั้งค่าค่าของกองทุนพัฒนาท่องเที่ยวซึ่งอัตราของร้อยละหนึ่งที่จะสามารถเก็บผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเดือน 2012 ตุลาคม (GTA, 2011)ปัจจุบัน อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในรูปแบบต่าง ๆ ที่สืบพยาน และฟอร์มโดดเด่นคืออาสาสมัครท่องเที่ยว ท่องเที่ยวอาสาสมัครประเทศกานาได้เติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าทศวรรษ และเป็นเปิดพื้นที่ใหม่ทางภูมิศาสตร์ นอกจากนี้ ลักษณะเฉพาะหนึ่งของอาสาสมัครนักท่องเที่ยว ที่เที่ยวกานา เป็นความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่กับครอบครัวภายในบ้านส่วนตัวกานาที่พวกเขาร่วมรับประทานอาหาร และความบันเทิง โดยโฮสต์แฟ (Yankholmes & Akyeampong, 2010) แม้ มีคุณูปการที่เพิ่มขึ้นของโฮมสเตย์นักอาสา น้อยมีการดำเนินการสำรวจแรงจูงใจของพวกเขาสำหรับเลือกแบบโฮมสเตย์และโบ ดังนั้น โต่งของนักท่องเที่ยวอาสาสมัครสำหรับการเลือกโฮมสเตย์ได้เงียบในวรรณคดี มากต้นทุนบนท่องเที่ยวอาสาสมัครมุ่งเน้นผลประโยชน์เป็นไปได้ของแบบฟอร์มนี้การเดินทางสำหรับนักท่องเที่ยว โฮสต์ชุมชนและสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ (หล่อ & Lee, 2011) ความรู้ของอาสาสมัครนักโต่งสำหรับโฮมสเตย์เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อช่วยให้เข้าใจในรูปแบบของอาสาสมัครเพื่อให้สามารถพัฒนาผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่เหมาะสมตามความต้องการตลาดท่องเที่ยว และต้องการของนักท่องเที่ยว (Fondness, 1994) ดังนั้น การศึกษาปัจจุบันได้วัตถุประสงค์หลักของการสำรวจที่โต่งที่บัญชีสำหรับการเลือกโฮมสเตย์โดยใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีผลักดันและดึงนักท่องเที่ยวอาสาสมัคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในโลกที่ใหญ่ที่สุดของอุตสาหกรรมการบริการ (เอช 2009) และประเทศกานากับประเพณีของตัวเองพิเศษประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆและสิ่งอำนวยความสะดวกที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในสถานที่ที่นิยมมากที่สุดในแอฟริกาตะวันตก สหรัฐอเมริกา (USA) และสหราชอาณาจักร (UK) ได้กลายเป็นตลาดที่สำคัญสำหรับกานา ประวัติของการท่องเที่ยวแห่งประเทศกานาระบุว่าในปี 2007 มี 76,900 นักท่องเที่ยวจากประเทศสหรัฐอเมริกาและ 50,400 นักท่องเที่ยวมาจากสหราชอาณาจักร ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นเป็น 86,800 และ 58,100 ตามลำดับนักท่องเที่ยวในปี 2008 มีค่าใช้จ่ายเฉลี่ยของสหรัฐอเมริกา $ 2,010 ในปี 2008 ในภาคส่วน 6.7% มาอยู่ที่กานาผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (กานาการท่องเที่ยวแห่ง [GTA], 2009) การเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานาเป็นเครดิตที่จะกลางปี ​​1980 กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) และธนาคารโลกโครงการฟื้นฟูเศรษฐกิจกำหนดโครงสร้างและการปรับ
โครงการ (ERP / SAP) ที่เปิดเสรีทางเศรษฐกิจของกานาและให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานาเริ่มต้นใหม่ (Akyeampon 2007; เอช 2009) ระยะเวลาการอธิบายโดย Akyeampong (2009) เป็น "ยุคทอง" ของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศกานา ที่นิยมในหมู่นโยบายริเริ่มเป็นแผนบูรณาการพัฒนาการท่องเที่ยว (1996-2010) ที่พยายามที่จะส่งเสริมและทรัพยากรการท่องเที่ยวตลาดในประเทศกานา; พัฒนากานาทรัพยากรมนุษย์และความมั่นใจในการส่งมอบบริการที่มีคุณภาพ เพื่อให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของอำนาจที่จะดำเนินการเป็นอิสระในร่างกายเพิ่มขีดความสามารถในการพัฒนาโปรแกรม / ผลิตภัณฑ์นั้นกานาคณะกรรมการการท่องเที่ยว (GTB) ถูกแทนที่ถูกต้องตามกฎหมายโดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศกานา (GTA) ในปี 2011 ประสบความสำเร็จในวัตถุประสงค์คือการจัดตั้ง กองทุนพัฒนาการท่องเที่ยวซึ่งจัดเก็บภาษีของร้อยละหนึ่งจะถูกเรียกเก็บจากผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในตุลาคม 2012 (GTA 2011)
ปัจจุบันพยานอุตสาหกรรมรูปแบบต่างๆของการท่องเที่ยวและหนึ่งในรูปแบบที่โดดเด่นคือการท่องเที่ยวอาสาสมัคร . อาสาสมัครท่องเที่ยวในประเทศกานาได้เติบโตขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและมีการเปิดพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ใหม่ นอกจากนี้คุณลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์หนึ่งของนักท่องเที่ยวอาสาสมัครที่มาเยี่ยมชมกานาเป็นความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่กับครอบครัวท้องถิ่นในบ้านส่วนตัวกานาที่พวกเขาแบ่งปันอาหารและมีความบันเทิงโดยครอบครัว (Yankholmes & Akyeampong 2010) แม้จะมีการสนับสนุนที่เพิ่มขึ้นของโฮมสเตย์โดยนักท่องเที่ยวอาสาสมัครน้อยได้รับการดำเนินการในการสำรวจแรงจูงใจของพวกเขาสำหรับการเลือกสำหรับโฮมสเตย์และไม่โรงแรม ดังนั้นแรงจูงใจนักท่องเที่ยวอาสาสมัคร 'สำหรับการเลือกโฮมสเตย์ได้รับการเงียบในวรรณคดี มากของทุนการศึกษาในช่วงต้นของการท่องเที่ยวอาสาสมัครที่มุ่งเน้นผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นในรูปแบบของการเดินทางสำหรับนักท่องเที่ยวชุมชนท้องถิ่นและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ (Lo & ลี 2011) นี้ ความรู้เกี่ยวกับแรงจูงใจของนักท่องเที่ยวอาสาสมัครสำหรับโฮมสเตย์เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะช่วยให้นักการตลาดการท่องเที่ยวในการทำความเข้าใจรูปแบบการเดินทางของอาสาสมัครเพื่อให้ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่เหมาะสมจะได้รับการพัฒนาให้สอดคล้องกับความต้องการและความต้องการของนักท่องเที่ยว (ความรัก, 1994) ดังนั้นการศึกษาในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์หลักของการสำรวจแรงจูงใจที่บัญชีสำหรับทางเลือกของโฮมสเตย์โดยนักท่องเที่ยวอาสาสมัครโดยใช้การผลักดันและดึงทฤษฎีเป็นกรอบแนวคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวและการโรงแรมเป็นหนึ่งของโลกที่ใหญ่ที่สุดในอุตสาหกรรมบริการ ( เมนซ่า , 2009 ) และ กานา มีประเพณีของตัวเองพิเศษประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆสถานที่ ที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในสถานที่ที่นิยมมากที่สุดในแอฟริกาตะวันตก สหรัฐอเมริกา ( USA ) และสหราชอาณาจักร ( UK ) ได้กลายเป็นตลาดที่สำคัญสำหรับกานาบันทึกการท่องเที่ยวของกานาอำนาจระบุว่า ในปี 2550 มี 76900 นักท่องเที่ยวจากสหรัฐอเมริกาและ 50400 นักท่องเที่ยวจากสหราชอาณาจักร ตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นและนักท่องเที่ยว 86800 58100 ตามลำดับในปี 2551 มีการใช้จ่ายเฉลี่ยของสหรัฐอเมริกา $ ในปี 2008 ภาคส่วน 6.7% กานาของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( กานาการท่องเที่ยว [ GTA ] , 2009 )การเติบโตของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของกานาเป็นเครดิตในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 - กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( ไอเอ็มเอฟ ) และธนาคารโลก กำหนดแผนงานและโครงการด้านการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ
โครงสร้าง ( ERP / SAP ) ว่า การเปิดเสรีเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของกานากานาให้เริ่มต้นใหม่ ( akyeampon , 2007 ; เมนซ่า , 2009 )ระยะเวลาที่ระบุไว้ โดย akyeampong ( 2009 ) เป็น " ยุคทอง " ของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของกานา เป็นที่นิยมในหมู่ริเริ่มนโยบายบูรณาการแผนพัฒนาการท่องเที่ยว ( 1996-2010 ) ที่พยายามที่จะส่งเสริม และตลาดการท่องเที่ยว ทรัพยากรในกานา พัฒนาทรัพยากรมนุษย์ กานา และให้แน่ใจว่าการส่งมอบบริการที่มีคุณภาพเพื่อให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว พลังงาน ในฐานะที่เป็นอิสระ มีอำนาจที่จะพัฒนาโปรแกรม / ผลิตภัณฑ์ แล้วกานาคณะกรรมการการท่องเที่ยว ( gtb ) คือแทนที่กฎหมาย โดยการท่องเที่ยวกานาอำนาจ ( GTA ) ใน 2011ที่โดดเด่นในหมู่วัตถุประสงค์ของมันคือการจัดตั้งกองทุนการพัฒนาของการท่องเที่ยว ซึ่งเกณฑ์ของร้อยละหนึ่งจะถูกเก็บภาษีในสินค้าท่องเที่ยวซึ่งจัดขึ้นในเดือนตุลาคม 2012 ( GTA , 2011 ) .
ปัจจุบันอุตสาหกรรมมีรูปแบบต่างๆของการท่องเที่ยว และหนึ่งในรูปแบบที่โดดเด่นท่องเที่ยวเชิงอาสาสมัครการท่องเที่ยวเชิงอาสาสมัครในกานาได้เติบโตขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา และมีการเปิดพื้นที่ใหม่ นอกจากนี้ หนึ่งในคุณลักษณะเฉพาะของนักท่องเที่ยวที่มาเยือนกานา , อาสาสมัคร , ความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่กับครอบครัวท้องถิ่นในกานาบ้านส่วนตัวที่พวกเขาแบ่งปันอาหารและความบันเทิงโดยครอบครัว ( yankholmes & akyeampong , 2010 )แม้จะมีการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวในโฮมสเตย์ โดยอาสาสมัครน้อยได้รับการทำเพื่อศึกษาแรงจูงใจของพวกเขาสำหรับการเป็น โฮมสเตย์ และโรงแรม ดังนั้นนักท่องเที่ยวอาสาสมัครในการเลือกหอพักได้เงียบกริบ ในวรรณคดี มากของทุนการศึกษาในช่วงต้นของการท่องเที่ยวอาสาสมัครที่เน้นประโยชน์ของแบบฟอร์มนี้ของการเดินทางสำหรับนักท่องเที่ยวชุมชนเป็นเจ้าภาพและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ( LO &ลี , 2011 ) ความรู้เกี่ยวกับแรงจูงใจของนักท่องเที่ยวอาสาสมัครเพื่อช่วยนักการตลาดการท่องเที่ยวโฮมสเตย์ จำเป็น ที่จะต้องมีความเข้าใจรูปแบบการเดินทางของอาสาสมัครเพื่อให้ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่เหมาะสม สามารถพัฒนาให้สอดคล้องกับความต้องการและความต้องการของนักท่องเที่ยว ( ความชอบ , 1994 ) ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลักของการสำรวจแรงจูงใจที่บัญชีสำหรับทางเลือกของโฮมสเตย์ โดยอาสาสมัครนักท่องเที่ยวที่ใช้ผลักดันและดึงทฤษฎีเป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย