PARENTERAL NUTRITIONParenteral nutr

PARENTERAL NUTRITION
Parenteral nutrition is a less desirable option than enteral nutrition and should be reserved for patients in whom enteral feeding cannot be achieved.53 Wicks et al. showed that enteral feeding is as effective as parenteral feeding for maintaining nutritional status after liver transplantation, and has the benefit of decreasing complications and cost.54 There is some evidence to suggest that parenteral feeding might be superior to enteral feeding in patients with portosystemic shunting, because enteral feeding might worsen hyperammonemia in this specific patient population.55
Guidelines for meeting nutritional goals
In 1997, the European Society for Clinical Nutrition and Metabolism created guidelines for meeting nutritional goals in patients with end-stage liver disease.53 They recommend initiation of enteral feeding when oral intake is inadequate. In patients with compensated cirrhosis, the guidelines recommend that patients consume 25–35 kcal/kg body weight per day of nonprotein energy and 1–1.2 g/kg body weight per day of protein or amino acids. In patients with complicated cirrhosis associated with malnutrition, nonprotein energy should be increased to 35–40 kcal/kg body weight per day and protein intake should increase to 1.5 g/kg body weight per day. According to the guidelines, protein intake should decrease to 0.5–1.5 g/kg body weight/day if stage I or II encephalopathy is present, and to 0.5 g/kg body weight/day if stage III or IV encephalopathy is present. More recent evidence suggests that protein restriction should not be recommended, even in the setting of episodic hepatic encephalopathy.56

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โภชนาการ PARENTERAL
โภชนาการ Parenteral เป็นตัวเลือกที่ต้องการน้อยกว่าโภชนาการ enteral และควรจะสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยในที่ให้อาหาร enteral ไม่ achieved.53 สารประกอบและ al. พบว่า enteral อาหารมีผลบังคับใช้เป็นอาหารสำหรับการรักษาสถานะทางโภชนาการหลังการปลูกถ่ายตับ parenteral เป็น และมีประโยชน์ในการลดต้นทุนและภาวะแทรกซ้อนมีบางหลักฐานแนะนำว่า อาหาร parenteral อาจจะให้อาหารในผู้ป่วยที่มี portosystemic shunting, enteral เนื่องจากอาหาร enteral อาจ worsen hyperammonemia ใน population.55
Guidelines ผู้ป่วยนี้เฉพาะสำหรับการประชุมทางโภชนาการเป้าหมาย 54
ในปี 1997 สังคมยุโรปคลินิกโภชนาการและการเผาผลาญสร้างแนวทางสำหรับการประชุมเป้าหมายทางโภชนาการในผู้ป่วยระยะสุดท้ายตับ disease.53 พวกเขาแนะนำให้เริ่มต้นของอาหาร enteral เมื่อบริโภคปากไม่เพียงพอ ในผู้ป่วยที่มีตับแข็งชดเชย คำแนะนำขอแนะนำให้ ผู้ป่วยใช้ราคา 25-35 กิโลแคลอรี/กิโลกรัมน้ำหนักต่อวันพลังงาน nonprotein น่า 1 – 12 กรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวันของโปรตีนหรือกรดอะมิโน ในผู้ป่วยที่มีตับแข็งซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหาร พลังงาน nonprotein ควรเพิ่มขึ้น 35-40 กิโลแคลอรี/กิโลกรัมน้ำหนักต่อวัน และควรเพิ่มอาหารโปรตีนให้ 1.5 กรัม/กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวัน ตามคำแนะนำ บริโภคโปรตีนควรลด 0.5 – 15 กรัม/กิโลกรัมร่างกายน้ำหนัก/วันถ้าระยะฉันหรือ II encephalopathy อยู่ และการ 0.5 g/kg ตัวน้ำหนัก/วันถ้าระยะที่ III หรือ IV encephalopathy อยู่ หลักฐานล่าสุดแนะนำให้ จำกัดโปรตีนควรจะแนะ แม้ในการตั้งค่าของ encephalopathy.56 episodic ตับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

PARENTERAL โภชนาการ
ฉีดสารอาหารที่เป็นตัวเลือกที่น่าพอใจน้อยกว่าโภชนาการทางการแพทย์และควรจะสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยที่ให้สารอาหารไม่สามารถ achieved.53 สาดแสงและคณะ แสดงให้เห็นว่าให้สารอาหารที่เป็นผลตามการให้อาหารทางหลอดเลือดดำในการรักษาภาวะโภชนาการหลังจากปลูกถ่ายตับและมีประโยชน์ในการลดภาวะแทรกซ้อนและ cost.54 มีหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าการให้อาหารทางหลอดเลือดดำอาจจะดีกว่าที่จะให้สารอาหารในผู้ป่วยที่มีแบ่ง portosystemic บางอย่าง เพราะให้สารอาหารอาจจะเลวลง hyperammonemia ใน population.55 ที่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วย
แนวทางในการบรรลุเป้าหมายทางโภชนาการ
ในปี 1997 สมาคมยุโรปเพื่อการโภชนาการทางคลินิกและการเผาผลาญสร้างแนวทางในการบรรลุเป้าหมายทางโภชนาการในผู้ป่วยที่มี disease.53 ตับระยะสุดท้ายพวกเขาขอแนะนำให้เริ่มต้นของการเดินอาหาร การให้อาหารเมื่อบริโภคในช่องปากไม่เพียงพอ ในผู้ป่วยที่มีโรคตับแข็งชดเชยแนวทางแนะนำให้ผู้ป่วยกิน 25-35 กิโลแคลอรี / กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวันของพลังงานที่ไม่ใช่โปรตีนและ 1-1.2 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวันของกรดอะมิโนโปรตีนหรือ ในผู้ป่วยที่มีโรคตับแข็งที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการขาดสารอาหารพลังงานที่ไม่ใช่โปรตีนควรจะเพิ่มขึ้นถึง 35-40 กิโลแคลอรี / กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวันและปริมาณโปรตีนจะเพิ่มขึ้นถึง 1.5 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อวัน ตามแนวทางการบริโภคโปรตีนควรลดลงเหลือ 0.5-1.5 กรัม / น้ำหนักตัวกิโลกรัม / วันถ้าฉันขั้นตอนที่สองหรือ encephalopathy เป็นปัจจุบันและ 0.5 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว / วันถ้าเวที III หรือ IV encephalopathy เป็นปัจจุบัน เพิ่มเติมหลักฐานล่าสุดแสดงให้เห็นว่าข้อ จำกัด โปรตีนไม่ควรที่จะแนะนำแม้ในการตั้งค่าของ encephalopathy.56 ตับหลักการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาด้วยโภชนาการโภชนาการทางหลอดเลือดดำ
เป็นตัวเลือกที่พึงประสงค์น้อยกว่า โภชนาการ อาหาร และ ควรจะสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถ achieved.53 ให้อาหารสูตรสารประกอบ et al . พบว่า การให้อาหารทางหลอดเลือดดำคือ เป็นผลให้อาหารเพื่อรักษาภาวะโภชนาการหลังจากปลูกถ่ายตับ และได้ประโยชน์จากลดความซับซ้อนและค่าใช้จ่ายมีหลักฐานบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการให้อาหารทางหลอดเลือดดำ อาจจะเหนือกว่าการให้อาหารในผู้ป่วย portosystemic ขู่ เพราะการให้อาหารอาจจะ hyperammonemia ในประชากรผู้ป่วยที่เฉพาะเจาะจงนี้ แนวทางการประชุมโภชนาการเป้าหมาย 55

ใน 1997สังคมยุโรปคลินิกโภชนาการและการเผาผลาญอาหารที่สร้างแนวทางในการประชุมเป้าหมายทางโภชนาการในผู้ป่วยระยะสุดท้าย พวกเขาแนะนำเริ่มต้นของตับ disease.53 ให้อาหารสูตรเมื่อช่องปากบริโภคไม่เพียงพอ ในผู้ป่วยโรคตับแข็งที่มีการชดเชย , แนวทางแนะนำให้ผู้ป่วยบริโภค 25 – 35 กิโลแคลอรี / กก. น้ำหนักตัว ต่อวัน ของพลังงาน nonprotein 1 – 12 กรัม / กก. น้ำหนักตัว ต่อวัน โปรตีนหรือกรดอะมิโน ในผู้ป่วยโรคตับแข็งที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับขาดสารอาหาร nonprotein พลังงานควรจะเพิ่มขึ้นถึง 35 – 40 กิโลแคลอรี / กก. น้ำหนักตัว ต่อวัน และควรบริโภคโปรตีนเพิ่มขึ้น 1.5 กรัม / กก. น้ำหนักตัว ต่อวัน ตามแนวทางการบริโภคโปรตีนควรลด 0.5 – 15 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว / วัน ถ้าระยะที่ I และ II จากที่เป็นปัจจุบัน และ 0.5 กรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว / วัน ถ้าระยะ III หรือ IV จากที่เป็นปัจจุบัน หลักฐานล่าสุดที่แสดงให้เห็นว่าการจำกัดโปรตีนไม่ควรแนะนํา แม้ในการตั้งค่าของตับ encephalopathy.56 เชน