What is wrong with Advice on Strate

What is wrong with Advice on Strategic Planning?
substantial literature in the field of public administration has advocated the use of strategic planning in government at all levels in the united States and elsewhere . There is also a great deal of empirical research on strategic planning and related management tools, especially performance measurement. Whether strategic planning will strengthen or improve governance at the managerial or institutional levels of government will depend on the extent to which it is used, its effectiveness in helping government develop and implement good strategies, and the capacity of government to execute strategic planning and adapt the process and outcomes to different circumstances. The important question for the field of public administration is, what advice can research give to practitioners about these not so mutually exclusive areas to improve strategic planning and enhance its role in governance? Sound advice depends on careful study of the use, implementation, and impact of strategic planning in many settings, with a particular focus on what has been useful, focus on what has been useful, not worked.
We may need to confront the underlying assumption that strategic planning in the forms advocated is even desirable. Will strategic planning actually improve management or governance? Mintzberg (1994), one of the field’s foremost authors on strategic management, argued that strategic planning does not lead to and often prevents businesses from thinking strategically. Maybe the same is true for government.
The prodigious amount of empirical evidence collected thus far on strategic planning in government is fairly conclusive that the tool is widely used. we also know some things about the conditions under which it is likely to occur for instance, we know that strategic planning is more likely to be implemented when government leaders become champions, initiating the process and shepherding it through government or its subunits. We also know that strategic planning is less likely to occur when government is too comfortable, too stressed, or experiencing too much change. However, we are less certain about the level or extent to which it is implemented, how it is used, and whether it is effective. We know even less about how its implementation, use, and electiveness are likely to change under different governing circumstances, and we know nothing about its negative effects. Learning more about these events is critical if research is to advise governments on how to adapt strategic planning to their particular situation and the conditions of 2020. After all, it is unlikely that one-size strategic planning will fit all governments or circumstances.
Two related reasons that so little is known about strategic planning in government are that the process is complex and that our methods of study are limited. Strategic planning is not just planning like long-term financial planning or capital planning, but involves a thorough assessment of the environment and organization to develop broad strategies for resolving important issues facing the government. Methods of studying strategic planning consist primarily of surveys and case studies. Though surveys, we gain a little information about strategic planning in lots of governments, and through case studies, we learn a lot about strategic planning in far fewer governments.
By their very nature, surveys do not yield precise or nuanced understandings of strategic planning, with all of its complex features and subtle variations that are likely to exist in different settings. Accurately measuring these attributes with surveys is also problematic because of misinterpretations and inherent biases

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผิดกับคำแนะนำในการวางแผนกลยุทธ์คืออะไร?
เอกสารประกอบการพบในการบริหารราชการได้ advocated ใช้การวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลในทุกระดับ ในสหรัฐอเมริกา และที่อื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีผลวิจัยการวางแผนเชิงกลยุทธ์และเครื่องมือการจัดการที่เกี่ยวข้อง การวัดประสิทธิภาพการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งมาก การวางแผนกลยุทธ์จะเสริมสร้าง หรือปรับปรุงการบริหารจัดการ หรือสถาบัน ระดับรัฐจะขึ้นอยู่กับขอบเขตที่จะใช้ ประสิทธิผลในรัฐบาลช่วยพัฒนา และใช้กลยุทธ์ที่ดี และกำลังการผลิตของรัฐบาลที่ต้องดำเนินการวางแผนเชิงกลยุทธ์ และปรับเปลี่ยนกระบวนการและผลที่ได้กับสถานการณ์ที่แตกต่าง คำถามสำคัญสำหรับฟิลด์ของราชการคือ คำแนะนำสามารถวิจัยให้ผู้เกี่ยวกับพื้นที่เหล่านี้ไม่ให้ผสมกันเพื่อปรับปรุงการวางแผนเชิงกลยุทธ์ และเพิ่มบทบาทการปกครอง คำแนะนำเสียงขึ้นอยู่กับการศึกษาระมัดระวังของใช้ ปฏิบัติ และผลกระทบของการวางแผนกลยุทธ์ในการตั้งค่าต่าง ๆ ความเฉพาะที่ได้รับประโยชน์ เน้นสิ่งที่ได้ประโยชน์ ไม่ทำงาน.
เราอาจต้องเผชิญหน้าอัสสัมอยู่ภายใต้การวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรูปแบบ advocated ว่า แม้ปรารถนา จะวางแผนจริงปรับปรุงบริหารหรือกำกับดูแลหรือไม่ Mintzberg (1994), หนึ่งของผู้เขียนที่สำคัญของเขตข้อมูลในการจัดการเชิงกลยุทธ์ โต้เถียงว่า การวางแผนกลยุทธ์ไม่ทำ และมักจะป้องกันธุรกิจคิดกลยุทธ์ บางทีเหมือนกันเป็นจริงสำหรับรัฐบาล
จำนวนมหัศจรรย์ของประจักษ์หลักฐานดังนั้นไกลในการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลค่อนข้างข้อสรุปว่า เครื่องมือที่จะใช้ได้ เรารู้บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเงื่อนไขที่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นตัวอย่าง เรารู้ว่า การวางแผนกลยุทธ์เป็นแนวโน้มที่จะนำมาใช้เมื่อผู้นำรัฐบาลกลายเป็น แชมเปี้ยน เริ่มต้นกระบวนการ และ shepherding ผ่านรัฐบาลหรือ subunits ของ เรายังรู้ว่า การวางแผนกลยุทธ์เป็นน้อยอาจเกิดขึ้นได้เมื่อรัฐบาลจะสบายเกินไป เน้นเกินไป หรือพบการเปลี่ยนแปลงมากเกินไป อย่างไรก็ตาม เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับระดับหรือขอบเขต ที่จะนำมาใช้ วิธีการใช้ และไม่ว่าจะเป็นผล เรารู้ว่าแม้แต่น้อยเกี่ยวกับวิธีดำเนินการ การใช้ และ electiveness มีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงภายใต้สถานการณ์ต่าง ๆ กำกับดูแล และเรารู้อะไรเกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบ เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญถ้าวิจัยให้ คำปรึกษารัฐบาลเกี่ยวกับวิธีการปรับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ของพวกเขาเหตุการณ์และเงื่อนไขของ 2020 หลังจากที่ทุก ก็ไม่น่าว่า วางกลยุทธ์หนึ่งขนาดจะพอดีกับรัฐบาลหรือสถานการณ์ทั้งหมด
สองที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลที่ให้น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลว่ากระบวนการซับซ้อน และวิธีการศึกษาใช้จำกัด การวางแผนกลยุทธ์ไม่เพียงได้วางแผนเช่นวางแผนการเงินระยะยาวหรือการวางแผนเงินกองทุน แต่เกี่ยวข้องกับมีการประเมินอย่างละเอียดของสภาพแวดล้อมและองค์กรเพื่อพัฒนากลยุทธ์อย่างกว้าง ๆ สำหรับการแก้ไขปัญหาสำคัญที่หันหน้าไปทางรัฐบาล วิธีการศึกษาการวางแผนกลยุทธ์ประกอบด้วยหลักการสำรวจและกรณีศึกษา แม้ว่า การสำรวจ เราได้รับข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับการวางแผนกลยุทธ์ใน ของรัฐบาล และกรณี ศึกษา เราเรียนรู้มากเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลมากน้อย
โดยธรรมชาติของพวกเขามาก สำรวจไม่ผลตอบแทนเปลี่ยนความเข้าใจแม่นยำ หรือฉับของการวางแผนกลยุทธ์ มีลักษณะที่ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงรายละเอียดที่มักจะมีอยู่ในการตั้งค่าต่าง ๆ วัดคุณลักษณะเหล่านี้ มีการสำรวจอย่างถูกต้องก็เป็นปัญหา misinterpretations และยอมโดยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผิดกับคำแนะนำเกี่ยวกับการวางแผนกลยุทธ์อะไร
วรรณกรรมที่สำคัญในด้านการบริหารงานภาครัฐมีการสนับสนุนการใช้การวางแผนเชิงกลยุทธ์ในภาครัฐในทุกระดับในประเทศสหรัฐอเมริกาและที่อื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการจัดการที่ดีของการวิจัยเชิงประจักษ์ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และเครื่องมือในการจัดการที่เกี่ยวข้องกับการวัดประสิทธิภาพการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ว่าการวางแผนกลยุทธ์ที่จะเสริมสร้างหรือปรับปรุงการกำกับดูแลกิจการในระดับบริหารหรือสถาบันของรัฐบาลจะขึ้นอยู่กับขอบเขตที่มันถูกนำมาใช้มีประสิทธิภาพในการช่วยรัฐบาลในการพัฒนาและใช้กลยุทธ์ที่ดีและความสามารถของรัฐบาลที่จะดำเนินการวางแผนเชิงกลยุทธ์และการปรับตัว กระบวนการและผลกับสถานการณ์ที่แตกต่างกัน คำถามที่สำคัญสำหรับด้านการบริหารงานภาครัฐเป็นสิ่งที่สามารถให้คำแนะนำการวิจัยให้กับผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับเหล่านี้ไม่ได้กันพื้นที่พิเศษเพื่อปรับปรุงการวางแผนเชิงกลยุทธ์และการเพิ่มบทบาทของตัวเองในการกำกับดูแล? คำแนะนำเสียงขึ้นอยู่กับการศึกษาอย่างรอบคอบในการใช้การดำเนินการและผลกระทบของการวางแผนกลยุทธ์ในการตั้งค่าจำนวนมากที่มีความสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับสิ่งที่ได้รับประโยชน์ความสำคัญกับสิ่งที่ได้รับประโยชน์ไม่ได้ทำงาน
เราอาจจะต้องเผชิญหน้ากับสมมติฐานพื้นฐานที่ การวางแผนกลยุทธ์ในรูปแบบที่สนับสนุนเป็นที่พึงปรารถนาได้ จะวางแผนกลยุทธ์จริงปรับปรุงการบริหารจัดการหรือการกำกับดูแล? ดึงเอาบทบาท (1994) ซึ่งเป็นหนึ่งในนักเขียนที่สำคัญที่สุดของสนามในการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าการวางแผนกลยุทธ์ไม่นำไปสู่และมักจะป้องกันไม่ให้ธุรกิจจากความคิดในเชิงกลยุทธ์ บางทีเดียวกันเป็นจริงของรัฐบาล
จำนวนมหาศาลของหลักฐานเชิงประจักษ์ที่เก็บรวบรวมป่านนี้ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในภาครัฐเป็นข้อสรุปอย่างเป็นธรรมว่าเครื่องมือที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลาย เรายังรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับภายใต้เงื่อนไขที่อาจเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นเช่นเรารู้ว่าการวางแผนกลยุทธ์มีโอกาสมากขึ้นที่จะดำเนินการเมื่อผู้นำรัฐบาลกลายเป็นแชมป์เริ่มกระบวนการและเลี้ยงมันผ่านรัฐบาลหรือหน่วยย่อยของ เราทราบดีว่าการวางแผนกลยุทธ์มีโอกาสน้อยที่จะเกิดขึ้นเมื่อรัฐบาลมีความสะดวกสบายเกินไปเครียดเกินไปหรือประสบการเปลี่ยนแปลงมากเกินไป อย่างไรก็ตามเรามีน้อยบางอย่างเกี่ยวกับระดับหรือขอบเขตที่จะดำเนินการวิธีการที่จะนำมาใช้และไม่ว่าจะเป็นที่มีประสิทธิภาพ เรารู้ว่าแม้แต่น้อยเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติตนใช้และ electiveness มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนการปกครองภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกันและเรารู้อะไรเกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบของ เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญหากการวิจัยคือการให้คำแนะนำรัฐบาลในการที่จะปรับตัวเข้ากับการวางแผนกลยุทธ์ให้เข้ากับสถานการณ์เฉพาะของพวกเขาและเงื่อนไขของปี 2020 หลังจากที่ทั้งหมดก็ไม่น่าที่หนึ่งขนาดการวางแผนกลยุทธ์จะพอดีกับทุกรัฐบาลหรือสถานการณ์ที่
สองที่เกี่ยวข้อง ด้วยเหตุผลที่ว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลว่ากระบวนการที่ซับซ้อนและวิธีการของเราในการศึกษาจะถูก จำกัด การวางแผนเชิงกลยุทธ์ไม่ได้เป็นเพียงการวางแผนเช่นการวางแผนทางการเงินในระยะยาวหรือวางแผนการลงทุน แต่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลอย่างละเอียดของสภาพแวดล้อมและองค์กรในการพัฒนากลยุทธ์กว้างสำหรับการแก้ไขปัญหาที่สำคัญหันหน้าไปทางรัฐบาล วิธีการของการศึกษาการวางแผนกลยุทธ์ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของการสำรวจและกรณีศึกษา แม้ว่าการสำรวจเราได้รับข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในการจำนวนมากของรัฐบาลและผ่านกรณีศึกษาที่เราได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลน้อย
ตามธรรมชาติของพวกเขาสำรวจไม่ได้ผลผลิตหรือความเข้าใจที่ถูกต้องเหมาะสมยิ่งของการวางแผนเชิงกลยุทธ์ มีทั้งหมดของคุณสมบัติที่ซับซ้อนและการเปลี่ยนแปลงบอบบางที่มีแนวโน้มที่จะมีอยู่ในการตั้งค่าที่แตกต่างกัน ถูกต้องวัดคุณลักษณะเหล่านี้กับการสำรวจนี้ยังมีปัญหาเพราะการตีความและอคติโดยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีอะไรผิดปกติกับคำแนะนำในการวางแผนเชิงกลยุทธ์
วรรณกรรมยิ่งใหญ่ในด้านการบริหารงานภาครัฐมีการสนับสนุนการใช้วางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลทุกระดับในสหรัฐอเมริกาและที่อื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีการจัดการที่ดีของการวิจัยเชิงประจักษ์ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และการจัดการเครื่องมือวัด โดยเฉพาะการปฏิบัติงานไม่ว่าการวางแผนเชิงกลยุทธ์จะเสริมสร้างหรือพัฒนาธรรมาภิบาลในการบริหารจัดการหรือสถาบันระดับรัฐบาลจะขึ้นอยู่กับขอบเขตที่ใช้ ประสิทธิภาพในการช่วยรัฐบาลในการพัฒนาและใช้กลยุทธ์ที่ดี และความสามารถของรัฐบาลที่จะดำเนินการวางแผนเชิงกลยุทธ์และการปรับกระบวนการ และผลลัพธ์ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันคำถามที่สำคัญสำหรับสาขารัฐประศาสนศาสตร์ คือ อะไรที่แนะนำสามารถวิจัยให้ผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับเหล่านี้ไม่ได้พิเศษร่วมกันพื้นที่เพื่อปรับปรุงการวางแผนเชิงกลยุทธ์ และเพิ่มบทบาทในการปกครอง ? คำแนะนำเสียงขึ้นอยู่กับการศึกษาระมัดระวังของการใช้ การใช้งาน และผลกระทบของการวางแผนกลยุทธ์ในการตั้งค่าหลาย กับ โฟกัสเฉพาะในสิ่งที่ได้รับประโยชน์มุ่งเน้นในสิ่งที่ได้รับประโยชน์ไม่ทำงาน .
เราอาจจะต้องเผชิญหน้ากับ อัสสัมชัญเป็นต้นว่า การวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรูปแบบ สนับสนุน ที่พึงประสงค์ได้ จะวางแผนกลยุทธ์จริงปรับปรุงการบริหารหรือการปกครอง ? มินต์สเบิร์ก ( 1994 ) , หนึ่งของเขตข้อมูลชั้นดี ผู้เขียนในการจัดการเชิงกลยุทธ์ถกเถียงกันอยู่ว่า การวางแผนเชิงกลยุทธ์ ไม่ได้นำ และมักจะปกป้องธุรกิจจากการคิดกลยุทธ์ อาจ เดียวกันเป็นจริงสำหรับรัฐบาล
ปริมาณมหาศาลของข้อมูลหลักฐานเชิงประจักษ์ จึงห่างไกลในการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลค่อนข้างข้อสรุปว่าเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย เรารู้บางอย่างเกี่ยวกับสภาพที่เป็นโอกาสที่จะเกิดขึ้นสำหรับอินสแตนซ์เรารู้ว่า การวางแผนกลยุทธ์ มีแนวโน้มที่จะ ดำเนินการเมื่อผู้นำรัฐบาลเป็นแชมป์ เริ่มต้นกระบวนการและสุ้มเสียงมันผ่านรัฐบาล หรือบริษัทย่อย . เรายังรู้อีกว่า การวางแผนเชิงกลยุทธ์ เป็นโอกาสน้อยที่จะเกิดขึ้นเมื่อรัฐบาลสบายเกินไปเครียดหรือประสบการเปลี่ยนแปลงมากเกินไป อย่างไรก็ตามเรามีน้อยบางอย่างเกี่ยวกับระดับหรือขอบเขตที่ได้ใช้ ใช้อย่างไร และไม่ว่าจะเป็น ที่มีประสิทธิภาพ เรารู้แม้แต่น้อยว่า การใช้ และ electiveness มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงการปกครองภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน และเรารู้อะไรเกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบของเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ ถ้าวิจัยแนะนำรัฐบาลจะปรับตัวอย่างไร การวางแผนเชิงกลยุทธ์กับสถานการณ์เฉพาะของพวกเขาและเงื่อนไขใน 2020 หลังจากทั้งหมด มันไม่น่าที่ขนาดการวางแผนเชิงกลยุทธ์จะพอดีกับรัฐบาลทั้งหมด
หรือสถานการณ์สองที่เกี่ยวข้องเหตุผลที่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลว่า กระบวนการที่ซับซ้อนและวิธีการของเราการศึกษาจำกัด การวางแผนเชิงกลยุทธ์ไม่ได้เป็นเพียง วางแผนระยะยาว การวางแผนทางการเงิน หรือวางแผน เช่น ทุนแต่เกี่ยวข้องกับการประเมินอย่างละเอียดของสิ่งแวดล้อมและองค์กรพัฒนากลยุทธ์เพื่อแก้ไขปัญหาที่สำคัญหันคร่าว ๆของรัฐบาล วิธีการศึกษาการวางแผนกลยุทธ์ประกอบด้วยหลักของการสำรวจและกรณีศึกษา แม้ว่าการสำรวจเราได้ข้อมูลเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในการเดินทางของรัฐบาลและผ่านกรณีศึกษาเราได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับการวางแผนเชิงกลยุทธ์ในรัฐบาลน้อยลงมาก .
โดยธรรมชาติของพวกเขามาก การสำรวจไม่แม่นยำ หรือผลผลิต โดยความเข้าใจของการวางแผนเชิงกลยุทธ์ ด้วยคุณสมบัติทั้งหมดที่ซับซ้อนของรูปแบบและสีสันที่มักจะอยู่ในการตั้งค่าที่แตกต่างกัน ถูกต้องวัดเหล่านี้คุณลักษณะกับการสำรวจยังเป็นปัญหา เพราะมีผลแท้จริง



และอคติ