First, contemporary literature is n

First, contemporary literature is no longer "innocent," but ironic. It reflects our political, social, and personal disillusionment, and no longer dares to believe it can create anything new. It can only cast the old in new forms. In the postscript to "The Name of the Rose," Umberto Eco explains:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณกรรมร่วมสมัย แรกไม่มี "ผู้บริสุทธิ์" แต่เรื่อง มันสะท้อนให้เห็นถึง disillusionment ของเราทางการเมือง สังคม และบุคคล และไม่กล้าเชื่อจะสามารถสร้างอะไรใหม่ ๆ มันสามารถโยนเก่าในรูปแบบใหม่เท่านั้น ในโพสคริปต์เพื่อ "ชื่อของเดอะโรส" สิ่งแวดล้อมเหมืองแร่โอลด์อธิบาย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกวรรณกรรมร่วมสมัยไม่เป็น "ผู้บริสุทธิ์" แต่น่าขัน มันสะท้อนให้เห็นทางการเมืองของเราสังคมและความท้อแท้ส่วนบุคคลและไม่กล้าที่จะเชื่อว่ามันสามารถสร้างสิ่งใหม่ มันสามารถโยนเก่าในรูปแบบใหม่ ในวรรณกรรมที่ "ชื่อของ Rose" Umberto สิ่งแวดล้อมอธิบายว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนวรรณคดีร่วมสมัยไม่มี " บริสุทธิ์ " แต่เหน็บแนม มันสะท้อนให้เห็นถึงของเราทางการเมือง สังคม และส่วนตัว ความท้อแท้ และไม่กล้าพอที่จะเชื่อว่ามันสามารถสร้างอะไรใหม่ มันสามารถโยนเก่าในรูปแบบใหม่ ในโพสที่ " ชื่อของ Rose " Umberto Eco อธิบาย :