This rupture, in fact, raises quest

This rupture, in fact, raises questions which go far beyond the field of history, into the whole area of the social sciences. Two aspects, which are linked, are at the heart of this debate: the very unity of this field on one hand, and the nature of interdisciplinarity on the other. Let's come back to Simiand. For Simiand, at the beginning of the century, this unity had been defined as a unity of method. He proposed that history reshape itself along the lines of the other social sciences; or, more precisely, that it become fully a social science, changing its method so as to produce, according to honiologous rules, objects of study comparable to those produced by soci ologists, economists, geographers, etc. The problem of interdisciplinarity as such was not actually raised. Simiand assumed without question the existence of a unified model of reference: "I believe that in reality, there is already considerable evidence in the very work of present-day historians, in the choice and studicd arrangements of their work, in their obvious pre- occupation with kecping up with progress in neighboring disciplines, of a tendency to substitute progressively for traditional methods a positive, objective study of human phenomena capable of being explained scientific- ally, a tendency to devote their principal effort to the conscious development of social science.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้แตก ในความเป็นจริง ตั้งคำถามที่ไปไกลเกินกว่าด้านประวัติศาสตร์ เป็นพื้นที่ทั้งหมดของสังคมวิทยา สองด้าน ซึ่งมีการเชื่อมโยง เป็นหัวใจของการอภิปรายนี้: สามัคคีมากของมือหนึ่ง และลักษณะของ interdisciplinarity ในฟิลด์นี้ ลองกลับมา Simiand สำหรับ Simiand ต้นศตวรรษ สามัคคีนี้มีการกำหนดเป็นความสามัคคีของวิธี เขาเสนอว่า ประวัติศาสตร์เปลี่ยนเองตามสายวิทยาการอื่น ๆ ทางสังคม ขึ้น เพิ่มแม่นยำ ว่า มันกลายเป็นเต็มสังคมศาสตร์ การเปลี่ยนแปลงวิธีการเพื่อผลิต ตามกฎ honiologous ศึกษาเปรียบเทียบได้กับผลิต โดย soci ologists นักเศรษฐศาสตร์ ว่า ฯลฯ ปัญหาของ interdisciplinarity เช่นไม่จริงขึ้น Simiand สันนิษฐาน โดยคำถามมีรวมรุ่นอ้างอิง: "ฉันเชื่อว่า ในความเป็นจริง มีแล้วหลักฐานพอสมควรในการทำงานมากของนักประวัติศาสตร์เหตุการณ์ ในการจัดเรียงตัวเลือกและ studicd งาน ในอาชีพของพวกเขาก่อนชัดเจนกับ kecping ค่า มีความคืบหน้าในสาขา แนวโน้มที่จะทดแทนความก้าวหน้าในวิธีดั้งเดิมบวกกับเพื่อนบ้าน ศึกษาวัตถุประสงค์ของมนุษย์ปรากฏการณ์ที่ความสามารถในการอธิบายทางวิทยาศาสตร์พันธมิตร แนวโน้มที่จะอุทิศความพยายามของพวกเขาหลักการพัฒนาจิตสำนึกของสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แตกนี้ในความเป็นจริงทำให้เกิดคำถามที่ไปไกลเกินกว่าเขตของประวัติศาสตร์ที่เป็นพื้นที่ทั้งหมดของสังคมศาสตร์ สองด้านซึ่งมีการเชื่อมโยงที่เป็นหัวใจของการอภิปรายนี้: ความสามัคคีมากของข้อมูลนี้ในมือข้างหนึ่งและธรรมชาติของ interdisciplinarity ในที่อื่น ๆ ลองกลับมา Simiand สำหรับ Simiand ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ความสามัคคีนี้ได้รับการกำหนดให้เป็นเอกภาพในเรื่องของวิธีการ เขาเสนอว่าประวัติศาสตร์ก่อร่างตัวเองตามสายของสังคมศาสตร์อื่น ๆ ; หรืออย่างแม่นยำมากขึ้นว่ามันกลายเป็นอย่างเต็มที่สังคมศาสตร์เปลี่ยนวิธีการเพื่อให้เป็นไปผลิตตามกฎ honiologous วัตถุของการศึกษาเปรียบได้กับที่ผลิตโดย ologists Soci เศรษฐศาสตร์ภูมิศาสตร์ ฯลฯ ปัญหาของการ interdisciplinarity เป็นเช่นนี้ก็คือ ไม่ได้ยกขึ้นจริง Simiand สันนิษฐานโดยไม่ต้องคำถามการดำรงอยู่ของรูปแบบครบวงจรของการอ้างอิง: "ผมเชื่อว่าในความเป็นจริงมีอยู่แล้วหลักฐานมากในการทำงานมากนักประวัติศาสตร์ปัจจุบันวันในการเลือกและการเตรียมการ studicd ของการทำงานของพวกเขาในที่เห็นได้ชัดของพวกเขาก่อน อาชีพที่มี kecping ขึ้นกับความคืบหน้าในสาขาใกล้เคียงของแนวโน้มที่จะมีความก้าวหน้าสำหรับใช้แทนวิธีการแบบดั้งเดิมบวกวัตถ​​ุประสงค์ของการศึกษาปรากฏการณ์ของมนุษย์ความสามารถในการอธิบายพันธมิตร scientific- มีแนวโน้มที่จะอุทิศความพยายามของพวกเขาที่สำคัญต่อการพัฒนาจิตสำนึกของวิทยาศาสตร์สังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตก ซึ่งในความเป็นจริง ตั้งคําถามที่ไปไกลเกินกว่าเขตของประวัติศาสตร์ ในพื้นที่ทั้งหมดของสังคมศาสตร์ สองด้าน ซึ่งมีการเชื่อมโยง เป็นหัวใจของการอภิปรายนี้ : เอกภาพมากในด้านนี้ หนึ่งในมือและธรรมชาติของด้านบนอื่น ๆ กลับมาถึง simiand . สำหรับ simiand ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ความสามัคคีนี้ถูกกำหนดเป็นเอกภาพของวิธีการ เขาเสนอว่า ประวัติศาสตร์เปลี่ยนเองตามสายของอื่น ๆ ทางสังคมศาสตร์ หรืออย่างแม่นยำมากขึ้น , มันกลายเป็นเต็มสังคมศาสตร์ที่เปลี่ยนวิธีการของมันเพื่อที่จะผลิตตามกฎ honiologous วัตถุของการศึกษาเทียบเท่ากับผู้ที่ผลิตโดย soci ologists , นักเศรษฐศาสตร์ , นักภูมิศาสตร์ , ฯลฯปัญหาด้านเช่นไม่ถูกจริง ๆขึ้นมา simiand สันนิษฐานโดยไม่ถามความเป็นไปของตัวแบบอ้างอิง : " ผมเชื่อว่าในความเป็นจริงมีอยู่หลักฐานมากในงานของนักประวัติศาสตร์ปัจจุบันในการเลือกและ studicd การจัดการงานของตนเองในของพวกเขาชัดเจนก่อนอาชีพกับ kecping กับความก้าวหน้าในสาขาใกล้เคียงของแนวโน้มแทนทุกที สำหรับวิธีการบวกแบบดั้งเดิม , วัตถุประสงค์ของมนุษย์ ความสามารถในการอธิบายปรากฏการณ์ทางวิทยาศาสตร์ - พันธมิตรมีแนวโน้มที่จะอุทิศความพยายามหลักของการพัฒนาจิตสำนึกของวิทยาศาสตร์สังคม