Participants. Thirty 3-year-olds (1

Participants. Thirty 3-year-olds (15 boys; mean age 36 months, range 2–7 to 3–4) with attachment objects were recruited via the local health authority’s birth records. Two additional children failed to complete the experiment and were excluded. The children were all native English speakers with normal vision. Most came from white, middle-class backgrounds. Parents who had indicated that their child had an attachment object (in answer to a routine set of questions asked during initial recruitment) were contacted by a follow-up screening call with a further set of criterion questions to assess suitability. These are detailed in Table 1. Our criterion for inclusion was that children used their object for self-soothing when going to sleep and that they had owned it for at least a third of their life. Of the parents contacted, approximately half had children whose attachment objects were toys, and the remainder typically reported that the attachment object was a blanket. Children were excluded if they had multiple attachment objects, did not use the object for sleeping, or did not get upset when it was mislaid. Twenty-three additional children (aged 2–10 to 3–5) were excluded because they did
not meet all of these criteria.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เข้าร่วม สามสิบ 3 ปี (เด็กผู้ชาย 15 เฉลี่ยอายุ 36 เดือน ช่วง 2-7 3-4) กับวัตถุที่แนบมาถูกพิจารณาผ่านระเบียนของหน่วยงานสุขภาพในท้องถิ่นเกิด เด็กเพิ่มเติมสองไม่สำเร็จทดลอง และถูกแยกออก เด็ก ๆ ทุกคนพูดภาษาอังกฤษกับปกติวิสัยทัศน์ ส่วนใหญ่มาจากพื้นหลังสีขาว ชั้นกลาง ผู้ปกครองที่ได้ระบุไว้ว่า ลูกมีวัตถุที่แนบ (ในคำตอบชุดคำถามในระหว่างการเริ่มต้นสรรหาบุคลากรประจำ) ได้รับการติดต่อ โดยการเรียกตรวจติดตามผลด้วยชุดคำถามเกณฑ์การประเมินความเหมาะสม เหล่านี้มีรายละเอียดในตารางที่ 1 เงื่อนไขสำหรับการรวมของเราว่า เด็กใช้วัตถุของพวกเขาสำหรับตัวเองฝ่าไปนอน และว่า พวกเขาได้เป็นเจ้าของมันอย่างน้อยหนึ่งในสามของชีวิต ของผู้ปกครองที่ติดต่อ ประมาณครึ่งหนึ่งมีเด็กวัตถุแนบมามีของเล่น ส่วนเหลือโดยทั่วไปรายงานว่า วัตถุที่แนบไม่เป็น เด็กได้แยกออกว่ามีวัตถุที่แนบมา ไม่ใช้วัตถุสำหรับนอน หรือไม่ได้รับความพอใจเมื่อถูก mislaid ยี่สิบสามเพิ่มเติมเด็ก (อายุ 2 – 10 ไป 3 – 5) ได้แยกออกไปเนื่องจากพวกเขาได้ไม่ตรงกับเงื่อนไขเหล่านี้ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วม สามสิบ 3 ปี olds (15 ชายอายุเฉลี่ย 36 เดือนช่วง 2-7 3-4) สิ่งที่แนบมากับวัตถุที่ได้รับคัดเลือกผ่านทางหน่วยงานสาธารณสุขท้องถิ่นของระเบียนเกิด เด็กสองคนเพิ่มเติมล้มเหลวในการดำเนินการทดลองและได้รับการยกเว้น เด็ก ๆ ที่พูดภาษาอังกฤษทั้งหมดพื้นเมืองที่มีสายตาปกติ ส่วนใหญ่มาจากสีขาว, ภูมิหลังชั้นกลาง ผู้ปกครองที่ได้ชี้ให้เห็นว่าเด็กของพวกเขามีวัตถุที่แนบมา (ในคำตอบชุดประจำของคำถามที่ถามในระหว่างการรับสมัครเริ่มต้น) ได้รับการติดต่อจากการติดตามผลการตรวจคัดกรองสายกับชุดต่อไปของคำถามเกณฑ์ในการประเมินความเหมาะสม เหล่านี้มีรายละเอียดในตารางที่ 1 เกณฑ์ของเราสำหรับการรวมคือการที่เด็กใช้วัตถุของพวกเขาสำหรับตัวเองผ่อนคลายเมื่อไปนอนหลับและว่าพวกเขาได้เป็นเจ้าของมันเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งในสามของชีวิตของพวกเขา ของพ่อแม่การติดต่อเด็กประมาณครึ่งหนึ่งมีวัตถุที่มีสิ่งที่แนบมาเป็นของเล่นและส่วนที่เหลือมักจะรายงานว่าวัตถุสิ่งที่แนบมาเป็นผ้าห่ม เด็กได้รับการยกเว้นถ้าพวกเขามีสิ่งที่แนบมาหลายวัตถุไม่ได้ใช้วัตถุสำหรับนอนหลับหรือไม่ได้รับอารมณ์เสียเมื่อมันถูกหายไป ยี่สิบสามเด็กเพิ่มเติม (อายุ 2-10 3-5) ได้รับการยกเว้นเพราะพวกเขา
ไม่ได้ตอบสนองทุกเกณฑ์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เข้าร่วม 30 3-year-olds ( 15 พวก หมายถึงอายุ 36 เดือน ช่วง 2 – 3 – 7 4 ) พร้อมแนบวัตถุคัดเลือกผ่านบันทึกการเกิดท้องถิ่นสุขภาพอำนาจของ อีกสองลูกล้มเหลวที่จะเสร็จสมบูรณ์ในการทดลอง และไม่รวม เด็กมีภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่มีสายตาปกติ ส่วนใหญ่มาจากพื้นหลังสีขาวชนชั้นกลาง .พ่อแม่ที่พบว่าลูกของตนมีเอกสารแนบวัตถุ ( คำตอบของรูทีน ตั้งถามในช่วงเริ่มต้นการสรรหา ) ได้รับการติดต่อโดยการติดตามการโทรด้วยชุดเพิ่มเติมของคำถามเกณฑ์ประเมินความเหมาะสม เหล่านี้มีรายละเอียดในตารางที่ 1เกณฑ์สำหรับการเป็นเด็กที่ใช้วัตถุธรรมชาติของตนเองเมื่อจะนอน และที่พวกเขาได้เป็นเจ้าของมันอย่างน้อยหนึ่งในสามของชีวิตของพวกเขา ของผู้ปกครองติดต่อ ประมาณครึ่งหนึ่งมีเด็กที่มีสิ่งที่แนบวัตถุได้ของเล่น และส่วนที่เหลือมักจะรายงานว่าแนบวัตถุคือผ้าห่มเด็กได้รับการยกเว้นถ้าพวกเขามีวัตถุ แนบ มา หลาย ไม่ใช้วัตถุสำหรับนอนหรือไม่อารมณ์เสียเมื่อมันสูญหาย . เด็กเพิ่มเติมยี่สิบสาม ( อายุ 2 – 10 3 – 5 ) ได้รับการยกเว้น เพราะพวกเขาไม่ได้
ไม่ตอบสนองทั้งหมดของเกณฑ์เหล่านี้