Putting a price on carbon dioxide a

Putting a price on carbon dioxide and other greenhouse gases to curb emissions must be the centrepiece of any comprehensive climate-change policy. We know it works: pricing carbon creates broad incentives to cut emissions. Yet the current price of carbon remains much too low relative to the hidden environmental, health and societal costs of burning a tonne of coal or a barrel of oil1. The global average price is below zero, once half a trillion dollars of fossil-fuel subsidies are factored in.


Momentum towards effective carbon pricing is building. California, joined by the Canadian province of Quebec, leads by pricing 85% of such emissions at around US$12 per tonne. Sweden applies the highest value globally on half of its carbon dioxide emissions, at up to $125 per tonne. The European Union has the largest system in terms of tonnes covered, pricing 45% of its greenhouse-gas emissions at about $8 per tonne. China is experimenting with regional cap-and-trade systems. And the US Clean Power Plan encourages states to meet emissions-reduction targets through market-based mechanisms. Yet global emissions continue to climb.

The current inadequacy of carbon pricing stems from a catch-22. Policymakers are more likely to price carbon appropriately if it is cheaper to move onto a low-carbon path. But reducing the cost of renewable energies requires investment, and thus a carbon price.

In our view, the best hope of ending this logjam rests with tuning policies to drive down the cost of renewable power sources even further and faster than in the past five years. The cost of crystalline silicon photovoltaic (PV) modules has fallen by 99% since 1978 and by 80% since 2008; installation costs for wind power have also dropped, and solar and wind capacity has grown2 (see 'The rise of renewables'). Prices will continue to fall, but — without more help — the decrease will not be fast enough to make a dent in the climate problem.

Some obstacles are technological; many are policy-driven3, 4. Most energy regulations were set with the fossil-fuel industry in mind, and energy providers fight to preserve their existing assets rather than adapt to new conditions. More strategic coordination of energy resources, grid operation and climate policy is needed, keeping in mind trade-offs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำให้ราคาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซเรือนกระจกอื่น ๆ เพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกต้องเป็นแก่นของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ครอบคลุมนโยบาย เรารู้ว่า การทำงาน: กำหนดราคาคาร์บอนสร้างแรงจูงใจกว้างในการตัดปล่อย ราคาปัจจุบันของคาร์บอนยัง เหลือมากน้อยเกินไปเมื่อเทียบกับสุขภาพสิ่งแวดล้อม ซ่อนและทุนนิยมเขียน tonne ของถ่านหินหรือบาร์เรลของ oil1 ราคาเฉลี่ยทั่วโลกคือต่ำกว่าศูนย์ เมื่อครึ่งเป็นล้านล้านดอลลาร์ของเงินอุดหนุนเชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นการแยกตัวประกอบในการอาคารโมเมนตัมต่อการกำหนดราคาคาร์บอนที่มีประสิทธิภาพ แคลิฟอร์เนีย เข้าร่วม โดยแคนาดาจังหวัดของควิเบก ลูกค้าเป้าหมายตามราคา 85% ของการปล่อยก๊าซดังกล่าวในรอบสหรัฐอเมริกา $12 ต่อ tonne สวีเดนใช้ค่าสูงสุดทั่วโลกในครึ่งหนึ่งของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ถึง $ 125 ต่อ tonne สหภาพยุโรปมีระบบที่ใหญ่ที่สุดในรายครอบคลุม ราคา 45% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกประมาณ $ 8 ต่อ tonne จีนจะทดลองกับระบบทุน และการค้าระดับภูมิภาค และสหรัฐอเมริกาสะอาดพลังงานแผนการสนับสนุนให้รัฐเพื่อตอบสนองเป้าหมายการลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกผ่านกลไกการตลาดที่ใช้ ยัง ปล่อยสากลต่อการปีนInadequacy ปัจจุบันกำหนดราคาคาร์บอนมาจากการ catch-22 ผู้กำหนดนโยบายมีแนวโน้มที่จะราคาถ้าถูกกว่าจะเส้นต่ำคาร์บอนคาร์บอนอย่างเหมาะสม แต่ลดต้นทุนของพลังงานทดแทนต้องลงทุน และราคาคาร์บอนIn our view, the best hope of ending this logjam rests with tuning policies to drive down the cost of renewable power sources even further and faster than in the past five years. The cost of crystalline silicon photovoltaic (PV) modules has fallen by 99% since 1978 and by 80% since 2008; installation costs for wind power have also dropped, and solar and wind capacity has grown2 (see 'The rise of renewables'). Prices will continue to fall, but — without more help — the decrease will not be fast enough to make a dent in the climate problem.Some obstacles are technological; many are policy-driven3, 4. Most energy regulations were set with the fossil-fuel industry in mind, and energy providers fight to preserve their existing assets rather than adapt to new conditions. More strategic coordination of energy resources, grid operation and climate policy is needed, keeping in mind trade-offs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใส่ราคา คาร์บอนไดออกไซด์ และก๊าซเรือนกระจกอื่น ๆเพื่อลดการปล่อยก๊าซจะต้องเป็นกลางของนโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ครอบคลุม เรารู้ว่ามันทำงาน : ราคาสร้างแรงจูงใจเพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนกว้าง . แต่ราคาปัจจุบันยังต่ำเกินไปเมื่อเทียบกับคาร์บอนมากที่ซ่อนอยู่ในสิ่งแวดล้อม สุขภาพ และต้นทุนทางสังคมของการเผาไหม้ตันของถ่านหินหรือบาร์เรลของ oil1 .ราคาเฉลี่ยทั่วโลกคือด้านล่างเป็นศูนย์ เมื่อครึ่งล้านล้านดอลลาร์ในเงินอุดหนุนเชื้อเพลิงฟอสซิลจะประกอบ


โมเมนตัมต่อราคาคาร์บอนที่มีประสิทธิภาพอาคาร แคลิฟอร์เนีย , เข้าร่วมโดยแคนาดาจังหวัดควิเบก นัก โดยราคา 85% ของเช่นการประมาณ US $ 12 ล้านตัน สวีเดนใช้มูลค่าสูงสุดทั่วโลกในครึ่งหนึ่งของการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ที่ขึ้นไป 125 เหรียญต่อตันสหภาพยุโรปได้ระบบที่ใหญ่ที่สุดในแง่ของราคาปิด ราคา 45 % ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ประมาณ $ 8 ล้านตัน จีนจะทดลองกับหมวกของภูมิภาคและการค้าระบบ และเราสนับสนุนให้รัฐเพื่อตอบสนองแผนพลังงานสะอาดการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกผ่านกลไกตลาดตามเป้าหมาย . ยังปล่อยก๊าซเรือนกระจกระดับโลก

ยังคงปีนขึ้นไปการขาดปัจจุบันของราคาคาร์บอนเกิดจาก catch-22 . กำหนดนโยบายมีแนวโน้มที่จะราคาคาร์บอนที่เหมาะสมถ้ามันถูกกว่าที่จะย้ายเข้าสู่วิถีคาร์บอนต่ำ . แต่การลดต้นทุนของพลังงานทดแทนต้องมีการลงทุน ดังนั้นคาร์บอนราคา

ในมุมมองของเราความหวังที่ดีที่สุดของสิ้นสุดนี้ขึ้นอยู่กับการปรับแต่งเอกสารล่าช้านโยบายลดค่าใช้จ่ายของแหล่งพลังงานทดแทนมากขึ้นและเร็วขึ้นกว่าในอดีตห้าปี ต้นทุนของผลึกซิลิคอนโมดูลแผงเซลล์แสงอาทิตย์ ( PV ) ลดลง 99% ตั้งแต่ปี 1978 และโดย 80% ตั้งแต่ 2008 ; ต้นทุนการติดตั้งพลังงานลมยังหล่นและความจุพลังงานแสงอาทิตย์และลมได้ grown2 ( เห็นการเพิ่มขึ้นของพลังงาน ) ราคาจะตก แต่ไม่มีเพิ่มเติมช่วย - ลดจะไม่เร็วพอที่จะทำให้บุ๋มในสภาพภูมิอากาศปัญหา

บางอุปสรรคเทคโนโลยี หลาย policy-driven3 , 4 กฎระเบียบของพลังงานมากที่สุด คือ ชุดกับเชื้อเพลิงฟอสซิลอุตสาหกรรมในจิตใจและผู้ให้บริการพลังงานต่อสู้เพื่อรักษาทรัพย์สินที่มีอยู่ของพวกเขามากกว่าการปรับเงื่อนไขใหม่ ประสานงานเชิงกลยุทธ์มากขึ้นของทรัพยากรพลังงาน และนโยบายการดำเนินงานตารางที่ต้องการ , การรักษาในใจ trade-offs