In consumer research, Shimp and Mad

In consumer research, Shimp and Madden (1988) adapt Sternberg’s (1986) triangular theory of interpersonal love from psychology, and Ahuvia (1993) performs the first major empirical study. Fournier (1998) includes love as one of the core elements of consumers’ relationships with brands, and Ahuvia, Batra, and Bagozzi (2009), Carroll and Ahuvia (2006), and Albert, Merunka, and Valette-Florence (2008) explicitly study brand love. Related work spans self–brand connections (Escalas and Bettman 2003), con- sumers’ attachments to brands (Park et al. 2010; Thomson, MacInnis, and Park 2005), the construction of self-identity (Belk 1988), consumer–object bonds (Kleine, Kleine, and Allen 1995), and brand communities and reference groups (McAlexander, Schouten, and Koenig 2002).
Although this interest suggests that brand love is an important marketing topic, little agreement exists as to what brand love is (see Albert, Merunka, and Valette-Florence
2008). Various definitions of brand love suggest that it has anywhere from 1 (Carroll and Ahuvia 2006) to 11 dimen- sions (Albert, Merunka, and Valette-Florence 2008), with most studies presenting differing conceptualizations. This disagreement persists in large measure because, as we dis- cuss subsequently, most marketing studies have omitted the exploratory work needed in the early stages of research to establish the boundaries and contents of the key construct (Lincoln and Guba 1985). Instead, prior work has primarily substituted the vast psychological literature on interpersonal love (e.g., Aron and Westbay 1996; Sternberg 1986) and/or attachment (e.g., Bowlby 1979) for foundational exploratory research on brand love.
In the psychological literature, definitions of different types of interpersonal love (e.g., romantic, compassionate/ altruistic) abound, many of which mention affection, attach- ment, intimacy, caring, intense longing, passion, and so on, depending on the specific type of love (Fehr 2006, pp. 226–
28). However, there are compelling reasons these conceptu- alizations of interpersonal love should not be applied

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการวิจัยผู้บริโภค กุ้งชุปแป้งและ Madden (1988) ปรับของ Sternberg (1986) สามทฤษฎีความรักมนุษยสัมพันธ์จากจิตวิทยา และ Ahuvia (1993) ทำการศึกษารวมหลักแรก Fournier (1998) มีความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของความสัมพันธ์ของผู้บริโภค กับแบ รนด์ และ Ahuvia, Batra และ Bagozzi (2009), คาร์ Ahuvia (2006), และอัลเบิร์ท Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์ (2008) ศึกษาความรักแบรนด์อย่างชัดเจน ที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อด้วยตนเอง – แบรนด์ (Escalas และ Bettman 2003), ครอบคลุมงานแบรนด์ (สวนร้อยเอ็ด al. 2010 สิ่งที่แนบมาของคอน-sumers ทอม MacInnis และสวน 2005), ก่อสร้าง self-identity (Belk 1988), พันธบัตรผู้บริโภค – วัตถุ (Kleine, Kleine และ 1995 อัลเลน), และแบรนด์กลุ่มชุมชนและอ้างอิง (McAlexander สโคเทน และรักษา 2002)แม้ว่าดอกเบี้ยนี้แนะนำว่า แบรนด์รักหัวข้อทางการตลาดสำคัญ ข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่รักอะไรแบรนด์เหมาะ (ดูอัลเบิร์ท Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์2008) . คำนิยามต่าง ๆ ของแบรนด์รักแนะนำว่า มีที่ใดก็ได้จาก 1 (คาร์และ Ahuvia 2006) ให้ 11 dimen-sions (อัลเบิร์ต Merunka และ Valette ฟลอเรนซ์ 2008), มีการศึกษาส่วนใหญ่นำเสนอ conceptualizations ที่แตกต่างกัน กันนี้ยังคงอยู่ในวัดใหญ่เนื่องจาก เป็นเรา cuss โรคในเวลาต่อมา ศึกษาตลาดส่วนใหญ่ได้ละงานเชิงบุกเบิกที่จำเป็นในขั้นเริ่มต้นของการวิจัยเพื่อกำหนดขอบเขตและเนื้อหาของโครงสร้างหลัก (ลินคอล์นและ Guba 1985) แทน ทำงานก่อนมีหลักแทนวรรณกรรมจิตวิทยามากมายเกี่ยวกับความรักมนุษยสัมพันธ์ (เช่น Aron และ Westbay 1996 Sternberg 1986) และ/หรือเอกสารแนบ (เช่น 1979 Bowlby) การวิจัยเชิงบุกเบิก foundational รักแบรนด์ในวรรณคดีจิตวิทยา คำนิยามของความรักมนุษยสัมพันธ์ชนิดต่าง ๆ (เช่น โรแมนติก สังเวช / altruistic) มาก จำนวนมากที่พูดถึงจิต แนบติดขัด โรแมนติค เสน่ห์ รุนแรงคิด ความรัก และอื่น ๆ ตามชนิดเฉพาะเจาะจง (2549 ดเฟหร์ 226 พีพีอ่าวมาหยา –28) . อย่างไรก็ตาม มีเหตุผลที่น่าสนใจเหล่านี้ conceptu-alizations ความรักมนุษยสัมพันธ์ไม่ควรใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการวิจัยผู้บริโภคปลีหมึกและ Madden (1988) ปรับตัวของสเติร์น (1986) ทฤษฎีสามเหลี่ยมของความรักระหว่างบุคคลจากจิตวิทยาและ Ahuvia (1993) ดำเนินการศึกษาเชิงประจักษ์ครั้งแรกที่ เยร์ (1998) รวมถึงความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของความสัมพันธ์ของผู้บริโภคกับแบรนด์และ Ahuvia, Batra และ Bagozzi (2009), แครอลและ Ahuvia (2006), และอัลเบิร์ Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์ (2008) อย่างชัดเจน การศึกษาความรักแบรนด์ การทำงานที่เกี่ยวข้องครอบคลุมการเชื่อมต่อตัวเองแบรนด์ (Escalas และ Bettman 2003) สิ่งที่แนบมา Sumers con- 'กับแบรนด์ (สวน et al, 2010;. ทอมสัน, MacInnis และพาร์ค 2005) การก่อสร้างของตัวตนของตัวเอง (เบล์ค 1988) consumer- พันธบัตรวัตถุ (Kleine, Kleine และอัลเลน 1995) และชุมชนแบรนด์และกลุ่มอ้างอิง (MCALEXANDER, Schouten และนิก 2002).
แม้ว่าความสนใจเรื่องนี้แสดงให้เห็นความรักของแบรนด์ที่เป็นหัวข้อทางการตลาดที่สำคัญข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่เป็นสิ่งที่รักแบรนด์ (ดูอัลเบิร์ Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์
2008) คำจำกัดความต่างๆของความรักแบรนด์ชี้ให้เห็นว่ามันมีที่ใดก็ได้ตั้งแต่วันที่ 1 (แครอลและ Ahuvia 2006) ถึง 11 sions ขนาดวัด (อัลเบิร์ Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์ 2008) ที่มีการศึกษาส่วนใหญ่นำเสนอ conceptualizations ที่แตกต่างกัน ความขัดแย้งนี้ยังคงมีอยู่ในวัดใหญ่เพราะในขณะที่เราค้นโง่ต่อมาส่วนใหญ่การศึกษาการตลาดได้มองข้ามการทำงานสอบสวนที่จำเป็นในช่วงแรกของการวิจัยเพื่อสร้างขอบเขตและเนื้อหาของโครงสร้างที่สำคัญ (ลินคอล์นและ Guba 1985) แต่การทำงานก่อนได้แทนเป็นหลักจิตวิทยาวรรณกรรมมากมายเกี่ยวกับความรักความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล (เช่นแอรอนและ Westbay 1996; สเติร์น 1986). และ / หรือสิ่งที่แนบมา (เช่น Bowlby 1979) สำหรับการวิจัยสำรวจพื้นฐานเกี่ยวกับความรักแบรนด์
ในวรรณคดีจิตวิทยาคำจำกัดความของ ประเภทที่แตกต่างกันของความรักระหว่างบุคคล (เช่น, โรแมนติก, ความเห็นอกเห็นใจ / เห็นแก่ผู้อื่น) อุดมสมบูรณ์หลายแห่งซึ่งพูดถึงความรักจะต่อ ment, ใกล้ชิด, ความเอาใจใส่, ความปรารถนาที่รุนแรง, ความรัก, และอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับประเภทที่เฉพาะเจาะจงของความรัก (เฟร์ปี 2006 pp. 226-
28) แต่มีเหตุผลที่น่าสนใจเหล่านี้ alizations conceptu- ของความรักระหว่างบุคคลไม่ควรนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการวิจัยผู้บริโภค กุ้งและ Madden ( 1988 ) ปรับ Sternberg ( 1986 ) ทฤษฎีสามเหลี่ยมของความรัก จาก บุคคล จิตวิทยา และ ahuvia ( 1993 ) แสดงหลักที่ 1 การศึกษาเชิงประจักษ์ . ฟอร์เนียร์ ( 1998 ) รวมถึง ความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของผู้บริโภคความสัมพันธ์กับแบรนด์ และ ahuvia batra , และ bagozzi ( 2009 ) , แคร์โรลล์ และ ahuvia ( 2006 ) , และ Albert merunka , ,วาเล็ตและฟลอเรนซ์ ( 2008 ) โดยศึกษารักแบรนด์ งานที่เกี่ยวข้อง ครอบคลุมแบรนด์ตนเอง–เชื่อมต่อและ escalas bettman 2003 ) , คอน - sumers ' แนบกับแบรนด์ ( ปาร์ค et al . 2010 ; ทอมสัน เมิ่กคินเนิส และปาร์ค 2005 ) การสร้างอัตลักษณ์ ( Belk 1988 ) , พันธบัตรวัตถุ–ผู้บริโภค ( ไคลน์ ไคลน์ และ อัลเลน , 1995 ) และกลุ่มสังคมแบรนด์และอ้างอิง ( mcalexander ชออูเติ้น , ,Koenig และ 2002 )
แม้ว่าดอกเบี้ยนี้แสดงให้เห็นว่ารักแบรนด์เป็นหัวข้อการตลาดที่สำคัญ ข้อตกลงเล็กๆที่มีอยู่เป็นสิ่งที่แบรนด์คือความรัก ( เห็นอัลเบิร์ต merunka และ วาเล็ตฟลอเรนซ์
2008 ) นิยามความรักต่าง ๆ ของแบรนด์แนะนำว่ามันมีที่ใดก็ได้จาก 1 ( แคร์โรลล์ และ ahuvia 2006 ) 11 ไดเม็น - sions ( อัลเบิร์ต merunka และ วาเล็ตฟลอเรนซ์ 2008 )กับที่สุดการศึกษาเสนอ conceptualizations แตกต่าง ความขัดแย้งนี้ยังคงอยู่ในวัดใหญ่ เพราะเป็นเราจากคำสาปต่อมาศึกษาการตลาดส่วนใหญ่ละเว้นสำรวจงานที่จําเป็นในช่วงแรกของการวิจัยเพื่อสร้างขอบเขตและเนื้อหาของคีย์การสร้าง ( ลินคอล์น และ กูบา 1985 ) แทนก่อนทำงานมีหลักแทนวรรณกรรมจิตวิทยามากมายในความรักระหว่างบุคคล ( เช่น แอรอน และ เวสต์ เบย์ 1996 ; Sternberg 1986 ) และ / หรือสิ่งที่แนบมา ( เช่น โบลบี้ 1979 ) วิจัยสำรวจพื้นฐานความรักแบรนด์ .
ในวรรณคดีจิตวิทยา คำนิยามของประเภทที่แตกต่างกันของความรักระหว่างบุคคล ( เช่น โรแมนติก เห็นอกเห็นใจ / เอื้อเฟื้อ ) บริบูรณ์ ,มากมายที่กล่าวถึงความรักแนบ - ment , ความใกล้ชิด , การดูแล , รุนแรง กิเลส ตัณหา และ ขึ้นอยู่กับประเภทที่เฉพาะเจาะจงของความรัก ( แฟร์ 2006 , pp . 226 -
28 ) อย่างไรก็ตาม ยังมีเหตุผลที่น่าสนใจเหล่านี้ conceptu - alizations ของความรักระหว่างบุคคลไม่ควรใช้