Learning-by-doing is a concept with

Learning-by-doing is a concept within economic theory by which productivity is achieved through practice, self-perfection and minor innovations. An example is a factory that increases output by learning how to use equipment better without adding workers or investing significant amounts of capital. Learning refers to understanding through thinking ahead and solving backward, one of the main problem solving strategies. As Ying (1967) pointed out, this learning process is used in dynamic programming. The process is also used in strategic planning and chess. Doing refers to the capability of workers to improve their productivity by regularly repeating the same type of action. The concept of learning-by-doing has been used by Kenneth Arrow in his design of endogenous growth theory to explain effects of innovation and technical change. Robert Lucas, Jr. (1988) adopted the concept to explain increasing returns to embodied human capital. Yang and Borland (1991) have shown learning-by-doing plays a role in the evolution of countries to greater specialisation in production. In both these cases, learning-by-doing and increasing returns provide an engine for long run growth.

Recently, it has become a popular explaining concept in the evolutionary economics and Resource-Based View (RBV) of the firm.

The Toyota Production System is known for Kaizen, that is explicitly built upon learning-by-doing effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนรู้โดยทำเป็นแนวคิดในทฤษฎีทางเศรษฐกิจที่ทำผลผลิตปฏิบัติ ตนเองสมบูรณ์แบบ และนวัตกรรมรอง ตัวอย่างคือ โรงงานที่เพิ่มผลผลิต โดยเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีกว่าโดยไม่ต้องเพิ่มแรงงาน หรือการลงทุนจำนวนเงินทุนที่สำคัญ เรียนรู้ถึงการทำความเข้าใจโดยคิดล่วงหน้า และแก้ปัญหาย้อนหลัง หนึ่งในยุทธศาสตร์การแก้ปัญหาหลักการ เป็นหยิง (1967) ชี้ให้เห็น กระบวนการเรียนรู้นี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก ยังมีใช้กระบวนการในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และหมากรุก ปฏิบัติหมายถึงความสามารถของผู้ปฏิบัติงานการเพิ่มผลผลิตของพวกเขา โดยการทำซ้ำการกระทำชนิดเดียวเป็นประจำ แนวคิดของการเรียนรู้โดยทำมีการใช้ โดย Kenneth ศรเขาออกของ endogenous เติบโตทฤษฎีเพื่ออธิบายผลของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค โรเบิร์ต Lucas จูเนียร์ (1988) นำแนวคิดอธิบายเพิ่มขึ้นกลับไปยังบุคลากร embodied ยางและ Borland (1991) ได้แสดงบทละครเรียนรู้โดยการทำบทบาทในวิวัฒนาการของประเทศได้มากขึ้นในการผลิต ในทั้งสองกรณีนี้ กลับ ทำโดยเรียนรู้ และเพิ่มให้เครื่องมือสำหรับการเจริญเติบโตยาวขึ้น

ล่าสุด มันได้กลายเป็นแนวคิด explaining นิยมในวิวัฒนาการเศรษฐกิจและทรัพยากรมุมมอง (RBV) ของบริษัท

ระบบการผลิตโตโยต้ามีชื่อเสียงในองค์กรบริการ ที่อยู่อย่างชัดเจนตามผลการเรียนรู้โดยการทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้โดยทำเป็นแนวคิดในทฤษฎีทางเศรษฐกิจโดยที่การผลิตจะทำได้โดยการปฏิบัติตัวเองสมบูรณ์แบบและรายย่อยนวัตกรรม เช่นเป็นโรงงานที่เพิ่มผลผลิตโดยการเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มคนงานหรือการลงทุนเป็นจำนวนมากของเงินทุน การเรียนรู้หมายถึงความเข้าใจผ่านการคิดไปข้างหน้าและย้อนกลับการแก้หนึ่งในปัญหาหลักของการแก้กลยุทธ์ ในฐานะที่เป็นหญิง (1967) ชี้ให้เห็นกระบวนการการเรียนรู้นี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก กระบวนการนี้ยังถูกนำมาใช้ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และหมากรุก ทำหมายถึงความสามารถในการปฏิบัติงานในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตของพวกเขาโดยการทำซ้ำอย่างสม่ำเสมอชนิดเดียวกันของการกระทำ แนวคิดของการเรียนรู้โดยทำถูกนำมาใช้โดยเคนเน ธ แอร์โรว์ในการออกแบบของทฤษฎีการเจริญเติบโตภายนอกที่จะอธิบายผลกระทบของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค โรเบิร์ตลูคัสจูเนียร์ (1988) นำแนวคิดที่จะอธิบายถึงผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นเพื่อเป็นตัวเป็นตนทุนมนุษย์ ยางและบอร์แลนด์ (1991) ได้แสดงให้เห็นการเรียนรู้โดยทำมีบทบาทในการวิวัฒนาการของประเทศที่เชี่ยวชาญในการผลิตมากขึ้น ในกรณีที่ทั้งสองนี้การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องมือสำหรับการเจริญเติบโตในระยะยาวเมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้กลายเป็นแนวคิดที่นิยมในการอธิบายวิวัฒนาการเศรษฐกิจและทรัพยากรตาม View (RBV) ของ บริษัทโตโยต้าระบบการผลิต เป็นที่รู้จักกัน Kaizen ที่ถูกสร้างขึ้นอย่างชัดเจนกับการเรียนรู้โดยการทำผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้โดยการกระทำ คือ แนวความคิดในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ ซึ่งผลผลิตที่ได้จากการฝึก ความสมบูรณ์ด้วยตนเองและนวัตกรรมใหม่ ๆ เล็กน้อย ตัวอย่างคือโรงงานที่เพิ่มผลผลิตโดยการเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มพนักงาน หรือลงทุนจํานวนมากของเงินทุน การเรียนรู้ หมายถึง ความเข้าใจโดยผ่านการคิดไปข้างหน้าและถอยหลังหนึ่งในปัญหาหลักแก้กลยุทธ์ เป็นหญิง ( 1967 ) ชี้ให้เห็นว่า การเรียนรู้กระบวนการนี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก กระบวนการที่ใช้ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และหมากรุก ทำ หมายถึง ความสามารถของพนักงานเพื่อเพิ่มผลผลิตของพวกเขา โดยเป็นประจำซ้ำประเภทเดียวกันของการกระทำแนวคิดของการเรียนรู้โดยการทำที่ถูกใช้โดย Kenneth ลูกศรในการออกแบบทฤษฎีการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่ออธิบายผลของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค โรเบิร์ต ลูคัส จูเนียร์ ( 1988 ) เป็นแนวคิดที่อธิบายการเพิ่มผลตอบแทนการใช้ทุนมนุษย์หยางและ Borland ( 1991 ) ได้แสดงการเรียนรู้โดยการทำบทบาทในการวิวัฒนาการของประเทศที่จะเชี่ยวชาญมากขึ้นในการผลิต ในทั้งสองกรณีนี้ การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องยนต์สำหรับการเจริญเติบโตในระยะยาว

เมื่อเร็ว ๆนี้ได้กลายเป็นที่นิยมอธิบายแนวคิดในการใช้ทรัพยากรทางเศรษฐศาสตร์และมุมมอง ( RBV ) ของบริษัท .

ระบบการผลิตโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็น ที่เป็นอย่างชัดเจนขึ้นการเรียนรู้โดยการทำผล