As college juniors, Cherisse and Br

As college juniors, Cherisse and Bryan were first-year resident assistants in a student dormitory. Their jobs provided them with a way to earn free room and food, as well as the opportunity to explore a human relations career. More than 100 new RAs were selected after a long interview process, and they participated in three weeks of training before the dorms actually opened. After Cherisse and Bryan were assigned to a third-floor hall, they worked together to orient freshmen and to welcome back returning sophomores. During the opening weeks, they encountered a number of complaints, but nothing that was difficult to resolve. The residents in room 26 argued over music choices and those in room 17 complained about noise in the hallways. Cherisse and Bryan knew from their training that the third week of the new semester marks a predictable time for differences to erupt among freshmen in the dorm. They were warned to pay careful attention to building tensions among roommates and to encourage residents to deal with their differences before they got out of hand. By the fourth week things had heated up. Marnie asked for a transfer because her roommate, Pamela, never stayed in the room, and Marnie felt isolated. Pamela complained that Marnie was " hanging on me " and she wanted to be with her hometown friends, who were in another dorm. Adam and Nick almost came to blows because Adam, a serious pre med student, claimed Nick regularly came back to their room loudly at 2 or 3 A.M., called his friends, and kept Adam awake. When Adam complained, Nick swore at him. Molly and Sumi argued constantly because Sumi claimed Molly was a total slob Five rooms at the end of the hall submitted a petition to limit the constant loud music coming from a room across the courtyard. Cherisse and Bryan held discussions individually and together with these residents In one discussion, Cherisse explained to Marnie and Pamela that, according to university regulations, they had to remain together for the first eight weeks and that finding different space in the dorm for Marnie would be difficult. Cherisse encouraged Marnie and Pamela to talk about their feelings. Marnie said she had looked forward to having a roommate who would be a good friend and she felt rejected by Pamela. Pamela said she wanted to be with her high school friends but she felt pressured by Marnie to do things together. The three women discussed some ways to resolve this situation, at least for the next four weeks. The roommates talked about having dinner together in the cafeteria once a week, and Pamela as Marnie if she wanted to go to a weekly volunteer tutoring program with Pamela and her friends. Marnie agreed and asked if Cherisse would help her connect to some other people in the dorm. Bryan held a number of discussions with Adam and Nick explaining that they had to find or a way to work out their problems. They discussed how Nick could make phone calls in the lounge. Nick said Adam could wear earplugs, as some of the other residents did. Bryan told Nick he would have to talk with a campus counselor or Nick would be asked to leave student housing. Bryan also talked with Molly and Sumi about their room. Sumi described how depressing it was to enter such a pigpen every day, and Molly talked about how she hated feeling guilty every time she left a shirt on the floor. They discussed options, such as totally separating the space or having a cleaning hour twice a week. Both Cherisse and Bryan met with the residents across the courtyard and with their RAs to discuss the disturbance they were creating with their loud music. Within an hour they came up with several strategies to resolve the problem to everyone's satisfaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวิทยาลัย juniors, Cherisse และ Bryan ได้ผู้ช่วยประจำปีครั้งแรกในหอพักนักศึกษา งานของพวกเขาให้พวกเขา ด้วยวิธีที่จะได้รับห้องพักฟรี และอาหาร ตลอดจนโอกาสในการสำรวจอาชีพมนุษยสัมพันธ์ เลือกราใหม่มากกว่า 100 หลังจากกระบวนการสัมภาษณ์ที่ยาว และพวกเขาเข้าร่วมกิจกรรมในสัปดาห์ที่สามของการฝึกอบรมก่อนที่จะเปิดพัก หลังจาก Cherisse และ Bryan ได้กับห้องชั้นสาม พวกเขาทำงานกันโอเรียนท์เฟรชเมน และยินดีต้อนรับกลับคืน sophomores ในระหว่างสัปดาห์เปิด พวกเขาพบจำนวนข้อร้องเรียน แต่ไม่มีอะไรที่ยากที่จะแก้ไข ผู้อยู่อาศัยในห้อง 26 โต้เถียงผ่านตัวเลือกเพลง และในห้อง 17 แนะนำเกี่ยวกับเสียงใน hallways Cherisse และ Bryan รู้จากการอบรมที่สัปดาห์ที่สามของภาคการศึกษาใหม่ทำเครื่องหมายเวลาได้สำหรับผลต่างการปะทุในเฟรชเมนในหอพัก พวกเขาถูกเตือนกับการระมัดระวังในการสร้างความตึงเครียดระหว่างคน และสนับสนุนให้คนจัดการกับความแตกต่างของพวกเขาก่อนที่พวกเขามีอ่าง โดยสี่ สัปดาห์สิ่งมีความร้อนขึ้น Marnie ถามสำหรับการโอนย้ายเนื่อง จากเธอเพื่อนร่วมห้อง Pamela ไม่เคยอยู่ในห้องพัก Marnie รู้สึกแยก Pamela เปดให้ Marnie ถูก "แขวนกับฉัน" และเธออยากอยู่กับบ้านเพื่อน คนในหอพักอีก อาดัมและนิคเกือบมาพัด เพราะอาดัม เรียน med ก่อนรุนแรง อ้างว่า นิคเป็นประจำกลับมาห้องพักของพวกเขาดังที่ 2 หรือ 3 เวลา เรียกเพื่อนของเขา และเก็บอดัมตื่น เมื่ออาดัมเปด นิค swore ที่เขา มอลลี่และสุโต้เถียงตลอดเวลาเนื่องจากมิดะว่า มอลลี่ห้องห้ารวม slob ท้ายศาลาส่งคำร้องเพลงเสียงคงมาจากห้องพักในคอร์ตยาร์ดจำกัด Cherisse Bryan ขึ้นสนทนาแต่ละ และพร้อมกับคนเหล่านี้ในการสนทนาหนึ่ง Cherisse อธิบายการ Marnie Pamela ที่ ตามข้อบังคับมหาวิทยาลัย พวกเขายังคงร่วมกันสำหรับแปดสัปดาห์แรก และช่องค้นหานั้นแตกต่างกันในหอพักใน Marnie จะยาก Cherisse สนับสนุนให้ Marnie และ Pamela พูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของพวกเขา Marnie กล่าวว่า เธอได้มองไปข้างหน้ามีเพื่อนร่วมห้องที่จะเป็นเพื่อนที่ดี และเธอรู้สึกถูกปฏิเสธ โดย Pamela Pamela กล่าวว่า เธออยากอยู่กับเพื่อนมัธยมของเธอ แต่เธอก็รู้สึกให้ โดย Marnie ทำกิจกรรมร่วมกัน ผู้หญิงสามกล่าวถึงวิธีการบางอย่างเพื่อแก้ไขสถานการณ์นี้ น้อยสำหรับ 4 สัปดาห์ถัดไป คนพูดคุยเกี่ยวกับอาหารค่ำกันในโรงอาหารเมื่อสัปดาห์ และ Pamela เป็น Marnie ถ้าเธออยากไปสัปดาห์โปรแกรมสอนอาสาสมัครกับ Pamela และเพื่อนของเธอ Marnie ตกลง และถามถ้า Cherisse จะช่วยเธอเชื่อมต่อกับบางคนอื่น ๆ ในหอพัก Bryan ขึ้นจำนวนกับอาดัม และนิคกล่าวว่า พวกเขาจะค้นหา หรือวิธีการทำงานจากปัญหาของพวกเขา พวกเขากล่าวว่านิคทำให้โทรศัพท์ที่เลานจ์ นิคกล่าวว่า อดัมสามารถอุด เป็นบางส่วนของคนอื่น ๆ ได้ Bryan บอกนิคจะต้องคุยกับที่ปรึกษาวิทยาเขต หรือนิคจะต้องปล่อยให้นักศึกษาที่อยู่อาศัย Bryan ยังพูดกับมอลลี่และมิดะเกี่ยวกับห้องพัก มิดะอธิบายวิธี depressing ก็ป้อนทารกกลับเช่นทุกวัน และมอลลี่คุยว่าเธอเกลียดชังความรู้สึกผิดทุกครั้งที่เธอทิ้งเสื้อเป็นพื้น พวกเขากล่าวถึงเลือก แยกพื้นที่ทั้งหมด หรือมีชั่วโมงการทำความสะอาดสองครั้งต่อสัปดาห์ Cherisse และ Bryan พบอาศัยอยู่ในคอร์ตยาร์ด และราเพื่อหารือเกี่ยวกับความยินดีที่พวกเขาสร้าง ด้วยเพลงดังของพวกเขา ภายในหนึ่งชั่วโมง จะมากับกลยุทธ์ต่าง ๆ เพื่อแก้ไขปัญหาของทุกคนพึงพอใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นรุ่นน้องวิทยาลัย Cherisse และไบรอันเป็นผู้ช่วยปีแรกมีถิ่นที่อยู่ในหอพักนักศึกษา งานของพวกเขาให้พวกเขาด้วยวิธีการที่จะได้รับห้องพักฟรีและอาหารเช่นเดียวกับโอกาสในการสำรวจอาชีพมนุษย์สัมพันธ์ที่ มากกว่า 100 แรสใหม่ได้รับการคัดเลือกหลังจากการสัมภาษณ์ยาวและพวกเขามีส่วนร่วมในสามสัปดาห์ของการฝึกอบรมก่อนที่จะเปิดหอพักจริง หลังจาก Cherisse และไบรอันได้รับมอบหมายให้ห้องโถงชั้นที่สามพวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อนักศึกษาตะวันออกและเพื่อต้อนรับการกลับมารุ่นพี่กลับมา ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาเปิดที่พวกเขาพบจำนวนข้อร้องเรียน แต่ไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องยากที่จะแก้ไข ที่อาศัยอยู่ในห้องพัก 26 ทะเลาะกับทางเลือกเพลงและผู้ที่อยู่ในห้องพัก 17 บ่นเรื่องเสียงในทางเดิน Cherisse และไบรอันรู้จากการฝึกอบรมของพวกเขาที่สัปดาห์ที่สามของภาคการศึกษาใหม่นับเป็นเวลาที่คาดการณ์ความแตกต่างที่จะปะทุขึ้นในหมู่นักศึกษาในหอพัก พวกเขาได้รับการเตือนให้ความสนใจระมัดระวังในการจัดการกับความตึงเครียดในหมู่เพื่อนร่วมห้องของอาคารและเพื่อส่งเสริมให้ประชาชนที่จะจัดการกับความแตกต่างของพวกเขาก่อนที่พวกเขาได้ออกจากมือ โดยสิ่งที่สัปดาห์ที่สี่ได้ร้อนขึ้น Marnie ถามสำหรับการถ่ายโอนเพราะเพื่อนร่วมห้องของเธอพาเมล่าไม่เคยอยู่ในห้องพัก, และ Marnie รู้สึกโดดเดี่ยว พาเมล่าบ่นว่ามาร์นี่คือ "แขวนอยู่บนฉัน" และเธอต้องการที่จะเป็นกับเพื่อนที่บ้านเกิดของเธอที่อยู่ในหอพักอีก อดัมและนิคเกือบจะเดินไปจ๊ะเอ๋เพราะอดัมเป็นนักเรียนแพทย์ก่อนร้ายแรงอ้างว่านิคเป็นประจำกลับมาที่ห้องของตนเสียงดังที่ 2 หรือ 03:00 เรียกว่าเพื่อน ๆ ของเขาและเก็บไว้ตื่นอดัม เมื่ออดัมบ่นนิคสาบานที่เขา มอลลี่และเป็นที่ถกเถียงกันอย่างต่อเนื่อง Sumi Sumi เพราะอ้างว่ามอลลี่เป็นสกปรกรวมห้าห้องพักในตอนท้ายของห้องโถงยื่นคำร้องเพื่อ จำกัด เพลงดังอย่างต่อเนื่องมาจากห้องพักทั่วลาน Cherisse และไบรอันจัดขึ้นอภิปรายเป็นรายบุคคลและร่วมกันกับประชาชนเหล่านี้ในการอภิปราย Cherisse อธิบายให้ Marnie และพาเมล่าว่าตามกฎระเบียบของมหาวิทยาลัยที่พวกเขาจะยังคงอยู่ด้วยกันมานานแปดสัปดาห์แรกและหาพื้นที่ที่แตกต่างกันในหอพักสำหรับมาร์นี่จะเป็น ยาก Cherisse รับการสนับสนุน Marnie พาเมล่าและพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของตน มาร์นี่บอกว่าเธอได้มองไปข้างหน้าจะมีเพื่อนร่วมห้องที่จะเป็นเพื่อนที่ดีและเธอรู้สึกปฏิเสธโดยพาเมล่า พาเมล่าบอกว่าเธออยากจะเป็นกับเพื่อนที่โรงเรียนมัธยมของเธอ แต่เธอรู้สึกกดดันจาก Marnie ที่จะทำกิจกรรมร่วมกัน ผู้หญิงสามคนกล่าวถึงวิธีการที่จะแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างน้อยสี่สัปดาห์ถัดไป เพื่อนร่วมห้องพูดคุยเกี่ยวกับอาหารค่ำด้วยกันที่มีในโรงอาหารสัปดาห์ละครั้งและพาเมล่าเป็นมาร์นี่ถ้าเธออยากจะไปที่โปรแกรมสอนอาสาสมัครรายสัปดาห์ที่มีพาเมล่าและเพื่อนของเธอ Marnie เห็นด้วยและถามว่า Cherisse จะช่วยให้เธอเชื่อมต่อกับบางคนในหอพัก ไบรอันที่จัดขึ้นเป็นจำนวนมากในการสนทนากับอดัมและนิคอธิบายว่าพวกเขาจะหาหรือวิธีการทำงานออกปัญหาของพวกเขา พวกเขาคุยกันว่านิคจะทำให้โทรศัพท์ในเลานจ์ นิคกล่าวว่าอดัมสวมใส่ที่อุดหูอาจจะเป็นบางส่วนของผู้อยู่อาศัยอื่น ๆ ได้ ไบรอันบอกนิคเขาจะต้องพูดคุยกับที่ปรึกษามหาวิทยาลัยหรือนิคจะถูกขอให้ออกจากที่อยู่อาศัยของนักเรียน ไบรอันยังได้พูดคุยกับมอลลี่และ Sumi เกี่ยวกับห้องของตน Sumi อธิบายว่าตกต่ำมันก็จะใส่เช่นบ้านหมูทุกวันและมอลลี่พูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เธอเกลียดรู้สึกผิดเวลาที่เธอออกจากเสื้อบนพื้นทุก พวกเขากล่าวถึงตัวเลือกเช่นกันโดยสิ้นเชิงแยกพื้นที่หรือมีชั่วโมงการทำความสะอาดสัปดาห์ละสองครั้ง ทั้งสอง Cherisse และไบรอันได้พบกับประชาชนทั่วลานและมีแรสของพวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับความวุ่นวายที่พวกเขากำลังสร้างที่มีเพลงดังของพวกเขา ภายในหนึ่งชั่วโมงพวกเขามากับหลายกลยุทธ์ในการแก้ปัญหาเพื่อความพึงพอใจของทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นรุ่นน้องมหาลัย cherisse และไบรอันเป็นผู้ช่วยในหอพักนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มี . งานของพวกเขาให้พวกเขาด้วยวิธีการที่จะได้รับห้องพักฟรีและอาหารเช่นเดียวกับโอกาสที่จะสำรวจอาชีพในด้าน มากกว่า 100 ราสใหม่ถูกเลือกหลังจากกระบวนการสัมภาษณ์ยาวและพวกเขามีส่วนร่วมใน 3 สัปดาห์ของการฝึกอบรมก่อนที่หอจริงเปิดหลังจาก cherisse และไบรอันถูกมอบหมายให้ฮอลล์ ชั้นสาม พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อ Orient น้องใหม่และยินดีต้อนรับกลับปี 2 แล้ว ในช่วงสัปดาห์เปิด พวกเขาพบจำนวนข้อร้องเรียน แต่ไม่มีอะไรที่ยากที่จะแก้ไข ผู้อยู่อาศัยในห้อง 26 เถียงกันเลือกเพลงและผู้ที่อยู่ในห้อง 17 บ่นเกี่ยวกับเสียงในทางเดินcherisse และไบรอันรู้จากการฝึกอบรมที่สัปดาห์ที่สามของเทอมใหม่นับเป็นเวลาทายความแตกต่างปะทุระหว่างนักศึกษาในหอพัก พวกเขาถูกเตือนให้ระวังการสร้างความตึงเครียดระหว่างเพื่อนร่วมห้อง และเพื่อส่งเสริมให้ผู้อยู่อาศัยที่จะจัดการกับความแตกต่างของพวกเขาก่อนที่พวกเขาได้รับออกจากมือ โดยสัปดาห์ที่ 4 สิ่งที่ได้อุ่นขึ้นมาร์นี่ ขอโอน เพราะรูมเมทของเธอ พาเมล่า ไม่เคยอยู่ในห้องและมาร์นี่ รู้สึกโดดเดี่ยว พาเมล่า บ่นว่า มาร์นี่เป็น " แขวนอยู่บนชั้น " เธออยากอยู่กับเพื่อนที่บ้านเกิดของเธอ ที่หอพักอื่น อดัม กับ นิค เกือบมาพัด เพราะอดัม จริงจังก่อนนักเรียนแพทย์ อ้างว่านิคเป็นประจำกลับมาที่ห้องของเสียงดังที่ 2 หรือ 3 นาฬิกาโทรเรียกเพื่อน และยัง อดัม ตื่น เมื่ออดัมบ่น นิค สาบานเลย มอลลี่และถกเถียงกันอยู่ตลอดเวลา เพราะซูมิซูมิอ้างว่ามอลลี่เป็นคนสกปรกทั้งหมด 5 ห้อง ห้องในสุดที่ยื่นฎีกาเพื่อ จำกัด เสียงเพลงที่ดังออกมาจากห้องคงที่ทั่วสนาม cherisse และไบรอันมีการอภิปรายรายบุคคลและร่วมกันกับผู้คนในการอภิปรายcherisse อธิบาย มาร์นี่ กับ พาเมล่า นั้น ตามข้อบังคับมหาวิทยาลัย พวกเขาก็ยังคงอยู่ด้วยกันสำหรับแปดสัปดาห์แรก และการหาพื้นที่ต่าง ๆในหอ มาร์นี่ คงจะยาก cherisse สนับสนุน มาร์นี่ กับ พาเมล่า พูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของตนเอง มาร์นี่ บอกว่า เธอได้มองไปข้างหน้าเพื่อให้มีรูมเมทจะเป็นเพื่อนที่ดี และเธอรู้สึกปฏิเสธโดยพาเมล่าพาเมล่า บอกว่าอยากจะอยู่กับเพื่อนๆที่โรงเรียน แต่เธอรู้สึกกดดันกับมาร์นี่ทำสิ่งต่างๆด้วยกัน หญิงสาวทั้งสามที่กล่าวถึงบางวิธีที่จะแก้ปัญหานี้ อย่างน้อยในอีกสี่สัปดาห์ เพื่อนร่วมห้องคุยกันกินข้าวด้วยกันที่โรงอาหาร เมื่อสัปดาห์ที่แล้วและพาเมล่าเป็น มาร์นี่ ถ้าเธออยากไปเป็นอาสาสมัครสัปดาห์โปรแกรมสอนพิเศษกับพาเมล่า และเพื่อนของเธอ มาร์นี่เห็นด้วย และถามว่า cherisse จะช่วยเธอได้เชื่อมต่อกับคนอื่น ในหอพัก ไบรอัน จัดขึ้นจำนวนของการสนทนากับ อดัม และ นิค อธิบายว่า พวกเขาต้องค้นหา หรือวิธีที่จะทำงานออกปัญหาของพวกเขา พวกเขากล่าวว่านิคจะโทรในเลาจ์นิคบอกว่า อดัม อาจใส่หูฟัง เป็นบางส่วนของผู้อยู่อาศัยอื่น ๆทำ ไบรอันบอกนิคเขาจะต้องพูดคุยกับมหาวิทยาลัยที่ปรึกษาหรือนิคจะถูกย้ายออกจากที่อยู่อาศัยของนักเรียน ไบรอัน ยังพูดคุยกับมอลลี่และสุมิเกี่ยวกับห้องพัก ซูมิ อธิบายว่าหดหู่มันระบุเป็นเล้าหมู ทุกๆ วันเธอพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เธอเกลียดชังรู้สึกผิดทุกครั้งที่เธอทิ้งเสื้อไว้บนพื้น พวกเขากล่าวถึงตัวเลือก เช่น ทั้งหมด แยกพื้นที่ หรือมีชั่วโมงการทำความสะอาดอาทิตย์ละสองครั้ง ทั้ง cherisse และไบรอันเจอกับชาวบ้านทั่วสนาม และ ราสของพวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับการรบกวนพวกเขากำลังสร้าง กับเสียงเพลงของพวกเขาภายในหนึ่งชั่วโมงพวกเขามาด้วยกลยุทธ์ต่าง ๆเพื่อแก้ไขปัญหาเพื่อความพอใจของทุกคน