The Value - Relevance of a Simple F

The Value - Relevance of a Simple Fundamental Analysis
ABSTRACT
This paper examines the value relevance of a simple fundamental analysis. This tool is basically used to assess the firms’ activities and prospects, partly through published financial statements. Bond credit rating and analyst’s long-term earnings growth forecasts are used as proxies for the firms’ value. The fundamental signals of interest are selected based on existing literature on fundamental analysis. In general, the results provide some supports for the value relevance of basic fundamental analysis. Additional analyses also reveal that there is a two-way relationship between bond credit rating and analysts’ forecasts. However, the relation does not exist in the case of commercial paper credit rating.
Keywords : Fundamental Analysis, Credit Rating, Analyst’s Forecasts, Firm’s Value

INTRODUCTION
The users of financial statements have long concerned whether the accounting numbers are accurate and reliable. Their potential to be manipulated has been brought to attention recently considering from the frequent appearance of the topic of earnings management in both the business press and academic journals. Nonetheless, existing research provides evidence that accounting data do have value-added to the decision making process. For instance, asserting that academic researchers tend to move toward the elimination of ratio analysis as an analytical technique in assessing the performance of the firm, Altman (1968) constructs accounting-based model to predict bankruptcy. The evidence indicates that accounting data are of value since his model can predict the bankruptcy of 36% of the 33 bankrupt sample firms five years before bankruptcy
Although there are many assumptions underlying the financial statement preparation (such as historical cost principle), financial statements prepared under generally accepted accounting principles can be a key source of information about the firm’s financial health. Based on conceptual framework, financials statements are purported to provide useful (reliable, relevant, and comparable) information to decision makers. An audit is done to offer a reasonable assurance that the entity's financial statements fairly present its financial position and results of operation in accordance with certain accounting principles. Under the Sarbanes-Oxley Act in a post-Enron world, any reporting errors may be punishable by imprisonment. As a result, the new generation of CEOs must personally vouch for their companies' financial statements (France et. al., 2004). As this situation continues at the cost of the firms, users gain benefits from greater reliable information
which is readily and publicly available.
Fundamental analysis “involves an assessment of a firm’s activities and prospects through published financial reports as well as other sources of information concerning the firm, the product markets in which it competes, and the overall economic environment. An advantage of fundamental analysis is that it avoids many of the pitfalls inherent in the discounted cash flow valuation method” (Buaman, 1996, p.1). As basic (and essential) as its name indicates, fundamental analysis applies simple techniques to analyze financial statements. Provided that some users are not “sophisticated”, this fundamental analysis should be a handy tool for the so-called “not too advanced” decision makers. Therefore, if accounting data are of value, can we go back to the simple fundamental analysis? Obviously, the answer to this question is an empirical issue.
The purpose of this paper is to investigate the question addressed above by applying a simple fundamental analysis to the firm’s valuation and examine whether some selected financial ratios can explain the firm’s valuation and its changes. Credit rating and analysts’ forecasts, which have long been used as a surrogate for the firms’ value, are applied in this study. The fundamental signals of interest are selected based on existing literature. The sample period of this study spans for 10 consecutive years.
This study provides some supports for the value relevance of fundamental analysis. That is, most fundamental signals selected in this study have an incremental explanatory to the firm’s valuation, which is proxied by credit ratings and analysts’ forecasts. Additional analyses also reveal that there is a two-way relationship between bond credit rating and analysts’ forecasts. However, the relation does not exist in the case of commercial paper credit rating.
The remainder of this paper is organized as follows. Section 2 briefly reviews the literature on fundamental analysis, credit ratings, and analysts’ forecasts. Section 3 develops hypotheses and model. Sample selection is addressed in Section 4 and Section 5 presents empirical results. Section 6 concludes.

Literature Review
Under efficiency markets hypothesis, investor cannot use publicly available information to generate abnormal returns. However, research shows that investors routinely use information from publicly available financial statement to assess the value of the fi rm. For instance, Previts et al. (1994) show that (sell-side) analysts commonly evaluate assets and liabilities based on a cost, not a market value basis, and base their recommendation primarily on an evaluation of company income. Watts and Zimmerman (1986) conclude from existing research that accounting variables are associated with market-based measures of risk and can be used to produce estimates of risk for unlisted securities and that rating agencies use accounting data publicly available in the published financial statements to predict bond ratings and their changes.
One of the key tasks in the fundamental valuation approach is the analysis of a firm’s financial statements (Bauman, 1996). Ou and Penman (1989) derive a summary measure from financial statements that predicts future stock returns. The value measure is based on observed correlations with one-year-ahead earnings and ignored earnings for years further in the future. The evidence shows that their fundamental measure can capture equity values that are not reflected in stock prices. Stober (1992) then extends Ou and Penman’s study by distinguishing between the information contained in the Ou and Penman’s (1989) measure and that contained in analysts’ forecasts of earnings per share. He finds the evidence consistent with the Ou and Penman’s measure capturing at least some information not impounded in market prices.
The Ou and Penman’s findings are also supported by Holthausen and Larcker’s (1992) statistical model, which is based on historical cost accounting information. Their overall results indicate that financial statement items can be combined into one summary measure to yield insights into the subsequent movement of stock prices. In addition, Abarbanell and Bushee (1997), using a collection of signals that reflect traditional rules of fundamental analysis, find the evidence consistent with the underlying focus of fundamental analysis on the prediction of earnings.
Credit rating issued by credit rating agencies such as Moody’s and Standard & Poor’s has been largely used as a surrogate measure for the financial and operating conditions of the fi rm. For instance, Sengupta (1998) tests the association between bond ratings and disclosure quality and finds that bond ratings capture the default risk of the fi rm. Copeland and Weston (1988) claim that the rating is a useful source of information provided that on average, the raters provide unbiased estimates of default risk of the firm.
Short-term debt market is also an important source of fund. Diamond (1991) shows that reputation of the borrower affects whether the firm borrows directly or through an intermediary. Crabbe and Post (1994) follow Diamond’s model and investigate the effect of a rating downgrade on an outstanding commercial paper1 (CP). They show that outstanding CP does not fall significantly before the downgrade; however, it declines considerably in the weeks after the downgrade, which means that the downgrade does convey new information to the market. Uday and Nayar (1998) show that the information on lower and/or higher variability of future earnings associated with severe downgrades constitutes new information unavailable to the market prior to the rating change announcement.
Serving somewhat different groups of investors, financial analysts evaluate values of the firm and express their opinion to the investors. Abarbanell et al. (1995) assert that the use of forecasts to proxy for investor beliefs has become a routine methodological practice in accounting and finance research. They construct a model of rational trade that incorporates earnings forecasts. The evidence shows that investor uncertainty can be expressed in terms of the information available to the investor including forecast precision. However, dispersion alone is not sufficient to proxy for investor uncertainty since other forecast properties such as the number of forecasts also affect forecast precision. Dechow et al. (1999) find evidence consistent with the hypothesis that sell-side analysts make overly optimistic long-term earnings growth forecasts for firms issuing equity, which are reflected in stock prices. Das et al. (1998) show results consistent with the hypothesis that analysts have greater incentives to seek and acquire nonpublic information for low predictability firms because firms characterized by low earnings predictability offer greater opportunities to improve upon the market’s earnings expectations. As a result, they tend to issue more optimistic forecasts for the low predictability firms than for high predictability firms.
Nonetheless, existing research on analysts’ forecasts shows that analysts do provide new information to the market. For instance, Francis and Soffer (1997) find that stock recommendations

INTRODUCTION
  The users of financial statements have long concerned whether the accounting numbers are accurate and reliable. Their potential to be manipulated has been brought to attention recently considering from the frequent appearance of the topic of earnings management in both the business press and academic journals. Nonetheless, existing research provides evidence that accounting data do have value-added to the decision making process. For instance, asserting that academic researchers tend to move toward the elimination of ratio analysis as an analytical technique in assessing the performance of the firm, Altman (1968) constructs accounting-based model to predict bankruptcy. The evidence indicates that accounting data are of value since his model can predict the bankruptcy of 36% of the 33 bankrupt sample firms five years before bankruptcy 
 Although there are many assumptions underlying the financial statement preparation (such as historical cost principle), financial statements prepared under generally accepted accounting principles can be a key source of information about the firm’s financial health. Based on conceptual framework, financials statements are purported to provide useful (reliable, relevant, and comparable) information to decision makers. An audit is done to offer a reasonable assurance that the entity's financial statements fairly present its financial position and results of operation in accordance with certain accounting principles. Under the Sarbanes-Oxley Act in a post-Enron world, any reporting errors may be punishable by imprisonment. As a result, the new generation of CEOs must personally vouch for their companies' financial statements (France et. al., 2004). As this situation continues at the cost of the firms, users gain benefits from greater reliable information
which is readily and publicly available.
 Fundamental analysis “involves an assessment of a firm’s activities and prospects through published financial reports as well as other sources of information concerning the firm, the product markets in which it competes, and the overall economic environment. An advantage of fundamental analysis is that it avoids many of the pitfalls inherent in the discounted cash flow valuation method” (Buaman, 1996, p.1). As basic (and essential) as its name indicates, fundamental analysis applies simple techniques to analyze financial statements. Provided that some users are not “sophisticated”, this fundamental analysis should be a handy tool for the so-called “not too advanced” decision makers. Therefore, if accounting data are of value, can we go back to the simple fundamental analysis? Obviously, the answer to this question is an empirical issue.
 The purpose of this paper is to investigate the question addressed above by applying a simple fundamental analysis to the firm’s valuation and examine whether some selected financial ratios can explain the firm’s valuation and its changes. Credit rating and analysts’ forecasts, which have long been used as a surrogate for the firms’ value, are applied in this study. The fundamental signals of interest are selected based on existing literature. The sample period of this study spans for 10 consecutive years.
 This study provides some supports for the value relevance of fundamental analysis. That is, most fundamental signals selected in this study have an incremental explanatory to the firm’s valuation, which is proxied by credit ratings and analysts’ forecasts. Additional analyses also reveal that there is a two-way relationship between bond credit rating and analysts’ forecasts. However, the relation does not exist in the case of commercial paper credit rating.
 The remainder of this paper is organized as follows. Section 2 briefly reviews the literature on fundamental analysis, credit ratings, and analysts’ forecasts. Section 3 develops hypotheses and model. Sample selection is addressed in Section 4 and Section 5 presents empirical results. Section 6 concludes.

Literature Review
 Under efficiency markets hypothesis, investor cannot use publicly available information to generate abnormal returns. However, research shows that investors routinely use information from publicly available financial statement to assess the value of the fi rm. For instance, Previts et al. (1994) show that (sell-side) analysts commonly evaluate assets and liabilities based on a cost, not a market value basis, and base their recommendation primarily on an evaluation of company income. Watts and Zimmerman (1986) conclude from existing research that accounting variables are associated with market-based measures of risk and can be used to produce estimates of risk for unlisted securities and that rating agencies use accounting data publicly available in the published financial statements to predict bond ratings and their changes.
 One of the key tasks in the fundamental valuation approach is the analysis of a firm’s financial statements (Bauman, 1996). Ou and Penman (1989) derive a summary measure from financial statements that predicts future stock returns. The value measure is based on observed correlations with one-year-ahead earnings and ignored earnings for years further in the future. The evidence shows that their fundamental measure can capture equity values that are not reflected in stock prices. Stober (1992) then extends Ou and Penman’s study by distinguishing between the information contained in the Ou and Penman’s (1989) measure and that contained in analysts’ forecasts of earnings per share. He finds the evidence consistent with the Ou and Penman’s measure capturing at least some information not impounded in market prices.
 The Ou and Penman’s findings are also supported by Holthausen and Larcker’s (1992) statistical model, which is based on historical cost accounting information. Their overall results indicate that financial statement items can be combined into one summary measure to yield insights into the subsequent movement of stock prices. In addition, Abarbanell and Bushee (1997), using a collection of signals that reflect traditional rules of fundamental analysis, find the evidence consistent with the underlying focus of fundamental analysis on the prediction of earnings.
 Credit rating issued by credit rating agencies such as Moody’s and Standard & Poor’s has been largely used as a surrogate measure for the financial and operating conditions of the fi rm. For instance, Sengupta (1998) tests the association between bond ratings and disclosure quality and finds that bond ratings capture the default risk of the fi rm. Copeland and Weston (1988) claim that the rating is a useful source of information provided that on average, the raters provide unbiased estimates of default risk of the firm. 
 Short-term debt market is also an important source of fund. Diamond (1991) shows that reputation of the borrower affects whether the firm borrows directly or through an intermediary. Crabbe and Post (1994) follow Diamond’s model and investigate the effect of a rating downgrade on an outstanding commercial paper1 (CP). They show that outstanding CP does not fall significantly before the downgrade; however, it declines considerably in the weeks after the downgrade, which means that the downgrade does convey new information to the market. Uday and Nayar (1998) show that the information on lower and/or higher variability of future earnings associated with severe downgrades constitutes new information unavailable to the market prior to the rating change announcement.
 Serving somewhat different groups of investors, financial analysts evaluate values of the firm and express their opinion to the investors. Abarbanell et al. (1995) assert that the use of forecasts to proxy for investor beliefs has become a routine methodological practice in accounting and finance research. They construct a model of rational trade that incorporates earnings forecasts. The evidence shows that investor uncertainty can be expressed in terms of the information available to the investor including forecast precision. However, dispersion alone is not sufficient to proxy for investor uncertainty since other forecast properties such as the number of forecasts also affect forecast precision. Dechow et al. (1999) find evidence consistent with the hypothesis that sell-side analysts make overly optimistic long-term earnings growth forecasts for firms issuing equity, which are reflected in stock prices. Das et al. (1998) show results consistent with the hypothesis that analysts have greater incentives to seek and acquire nonpublic information for low predictability firms because firms characterized by low earnings predictability offer greater opportunities to improve upon the market’s earnings expectations. As a result, they tend to issue more optimistic forecasts for the low predictability firms than for high predictability firms.
 Nonetheless, existing research on analysts’ forecasts shows that analysts do provide new information to the market. For instance, Francis and Soffer (1997) find that stock recommendations

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ค่า - ความสำคัญของการวิเคราะห์พื้นฐานบทคัดย่อ กระดาษนี้ตรวจสอบค่าความสำคัญของการวิเคราะห์พื้นฐาน โดยทั่วไปมีใช้เครื่องมือนี้เพื่อประเมินแนวโน้ม บางส่วนผ่านงบการเงินเผยแพร่และกิจกรรมของบริษัท นักวิเคราะห์คาดการณ์เติบโตกำไรระยะยาวและอันดับเครดิตตราสารหนี้จะใช้เป็นพร็อกซีสำหรับมูลค่าของบริษัท มีเลือกสัญญาณพื้นฐานน่าสนใจตามวรรณคดีที่มีอยู่บนการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน ทั่วไป ผลลัพธ์ให้สนับสนุนบางส่วนสำหรับค่าความสำคัญของพื้นฐานการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน วิเคราะห์เพิ่มเติมนอกจากนี้ยังเปิดเผยว่า มีความสัมพันธ์แบบสองทิศทางระหว่างอันดับเครดิตตราสารหนี้และการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ที่ไม่มีกำหนดอันดับเครดิตการค้ากระดาษคำสำคัญ: การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน อันดับ การคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ มูลค่าของบริษัทแนะนำ ผู้ใช้งบการเงินได้จึงกังวลว่าหมายเลขบัญชีถูกต้อง และเชื่อถือได้ ศักยภาพของพวกเขาที่จะจัดการได้รับมาให้ความสนใจพิจารณาจากลักษณะของหัวข้อการจัดการกำไรในธุรกิจข่าวและวารสารวิชาการบ่อยล่าสุด กระนั้น งานวิจัยที่มีอยู่มีหลักฐานว่า ข้อมูลทางบัญชีมีมูลค่าเพิ่มเพื่อการตัดสินใจกระบวนการ ตัวอย่าง Altman (1968) กรรมสิทธิ์ที่ นักวิจัยศึกษามักจะ ย้ายไปสู่การกำจัดการวิเคราะห์อัตราส่วนเป็นเทคนิคการวิเคราะห์ในการประเมินประสิทธิภาพของบริษัท สร้างบัญชีตามแบบจำลองการคาดการณ์ล้มละลาย หลักฐานที่บ่งชี้ว่า ข้อมูลทางบัญชีมีค่าเนื่องจากแบบจำลองของเขาสามารถทำนายล้มละลาย 36% ของบริษัทล้มละลายอย่าง 33 ห้าปีก่อนล้มละลาย แม้ว่าจะมีสมมติฐานหลายต้นแบบการจัดทำงบการเงิน (เช่นต้นทุนในอดีตหลัก), งบการเงินที่จัดทำโดยทั่วไปยอมรับหลักการบัญชีที่สามารถเป็นแหล่งสำคัญของข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพทางการเงินของบริษัท ตามกรอบแนวคิด งบการเงินมีเจตนาให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ (เชื่อถือได้ เกี่ยวข้อง และเทียบเท่า) ผู้ตัดสินใจ การตรวจสอบจะทำให้ประกันที่สมเหตุสมผลว่า งบการเงินของเอนทิตีค่อนข้างแสดงฐานะการเงินและผลการดำเนินตามหลักการบัญชีที่แน่นอนของ ภายใต้พระราชบัญญัติ Sarbanes-oxley ในโลกลง Enron ข้อผิดพลาดที่รายงานอาจจำคุกไม่เกิน ผล รุ่นใหม่ของ CEOs ต้องตัว vouch สำหรับงบการเงินของบริษัทของพวกเขา (และฝรั่งเศส al., 2004) ขณะนี้สถานการณ์ยังคงค่าบริษัท ผู้ได้รับประโยชน์จากข้อมูลที่เชื่อถือได้มากขึ้นที่มีพร้อม และสาธารณะ การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน "เกี่ยวข้องกับการประเมินกิจกรรมของบริษัทและลูกค้า โดยเผยแพร่รายงานทางการเงินและข้อมูลอื่น ๆ เกี่ยวกับบริษัท ผลิตภัณฑ์ตลาดที่จะแข่งขัน และสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจโดยรวม ข้อดีของการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานคือ ว่า จะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดในวิธีการประเมินค่ากระแสเงินสดส่วนลดมากมาย" (Buaman, 1996, p.1) เป็น basic (จำเป็น) เป็นชื่อบ่งชี้ การวิเคราะห์พื้นฐานใช้เทคนิคง่าย ๆ ในการวิเคราะห์งบการเงิน โดยที่ผู้ใช้บางคนที่ไม่ "ทันสมัย" วิเคราะห์พื้นฐานนี้ควรเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับผู้ที่ตัดสินใจ "ไม่เกินขั้นสูง" เรียกว่า ดังนั้น ถ้าข้อมูลบัญชีมีค่า สามารถเรากลับไปพื้นฐานการวิเคราะห์ อย่างชัดเจน ตอบคำถามนี้เป็นปัญหารวม วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบคำถามที่อยู่ข้างต้น โดยใช้การวิเคราะห์พื้นฐานของบริษัทประเมินค่า และตรวจสอบว่าอัตราส่วนทางการเงินบางที่เลือกสามารถอธิบายมูลค่าของบริษัทและการเปลี่ยนแปลงของ อันดับเครดิตและการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ ซึ่งได้จัดเป็นเป็นตัวแทนของบริษัทค่า ใช้ในการศึกษานี้ มีเลือกสัญญาณพื้นฐานน่าสนใจตามวรรณคดีที่มีอยู่ รอบระยะเวลาตัวอย่างของการศึกษานี้ครอบคลุม 10 ปีติดต่อกัน การศึกษานี้ช่วยให้การสนับสนุนบางสำหรับค่าความสำคัญของการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน กล่าวคือ สัญญาณพื้นฐานที่สุดที่เลือกในการศึกษานี้มีการเพิ่มอธิบายการประเมินค่าของบริษัท ซึ่งเป็น proxied ตามคาดการณ์ของนักวิเคราะห์และจัดอันดับเครดิต วิเคราะห์เพิ่มเติมนอกจากนี้ยังเปิดเผยว่า มีความสัมพันธ์แบบสองทิศทางระหว่างอันดับเครดิตตราสารหนี้และการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ที่ไม่มีกำหนดอันดับเครดิตการค้ากระดาษ ส่วนเหลือของเอกสารนี้มีการจัดระเบียบดังนี้ 2 ส่วนสั้น ๆ บทวิจารณ์วรรณกรรมวิเคราะห์พื้นฐาน เครดิต และการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ หมวดที่ 3 พัฒนาสมมุติฐานและแบบจำลอง การเลือกตัวอย่างจะอยู่ใน 4 ส่วน และ 5 ส่วนแสดงผลรวม ส่วนที่ 6 สรุปการทบทวนวรรณกรรม ภายใต้สมมติฐานประสิทธิภาพตลาด นักลงทุนไม่สามารถใช้ข้อมูลเผยสร้างกลับผิดปกติ อย่างไรก็ตาม การวิจัยพบว่า นักลงทุนเป็นประจำใช้ข้อมูลจากงบการเงินเผยแพร่ต่อสาธารณะเพื่อประเมินค่าของ fi rm เช่น Previts และ al. (1994) แสดงว่า (ด้านขาย) นักวิเคราะห์ทั่วไปประเมินสินทรัพย์และหนี้สินตามต้นทุน ไม่มีค่าการตลาดพื้นฐาน และพื้นฐานการแนะนำหลักในการประเมินรายได้ของบริษัท วัตต์และ Zimmerman (1986) สรุปจากงานวิจัยที่มีอยู่ที่ ตัวแปรการบัญชีเกี่ยวข้องกับการตลาดที่ใช้วัดความเสี่ยง และสามารถใช้ในการผลิตการประเมินความเสี่ยงของหลักทรัพย์ที่ไม่แสดง และที่ หน่วยงานจัดอันดับใช้เผยในงบการเงินเผยแพร่ข้อมูลทางบัญชีเพื่อทายผลจัดอันดับตราสารหนี้และเปลี่ยนแปลง One of the key tasks in the fundamental valuation approach is the analysis of a firm’s financial statements (Bauman, 1996). Ou and Penman (1989) derive a summary measure from financial statements that predicts future stock returns. The value measure is based on observed correlations with one-year-ahead earnings and ignored earnings for years further in the future. The evidence shows that their fundamental measure can capture equity values that are not reflected in stock prices. Stober (1992) then extends Ou and Penman’s study by distinguishing between the information contained in the Ou and Penman’s (1989) measure and that contained in analysts’ forecasts of earnings per share. He finds the evidence consistent with the Ou and Penman’s measure capturing at least some information not impounded in market prices. The Ou and Penman’s findings are also supported by Holthausen and Larcker’s (1992) statistical model, which is based on historical cost accounting information. Their overall results indicate that financial statement items can be combined into one summary measure to yield insights into the subsequent movement of stock prices. In addition, Abarbanell and Bushee (1997), using a collection of signals that reflect traditional rules of fundamental analysis, find the evidence consistent with the underlying focus of fundamental analysis on the prediction of earnings. Credit rating issued by credit rating agencies such as Moody’s and Standard & Poor’s has been largely used as a surrogate measure for the financial and operating conditions of the fi rm. For instance, Sengupta (1998) tests the association between bond ratings and disclosure quality and finds that bond ratings capture the default risk of the fi rm. Copeland and Weston (1988) claim that the rating is a useful source of information provided that on average, the raters provide unbiased estimates of default risk of the firm. Short-term debt market is also an important source of fund. Diamond (1991) shows that reputation of the borrower affects whether the firm borrows directly or through an intermediary. Crabbe and Post (1994) follow Diamond’s model and investigate the effect of a rating downgrade on an outstanding commercial paper1 (CP). They show that outstanding CP does not fall significantly before the downgrade; however, it declines considerably in the weeks after the downgrade, which means that the downgrade does convey new information to the market. Uday and Nayar (1998) show that the information on lower and/or higher variability of future earnings associated with severe downgrades constitutes new information unavailable to the market prior to the rating change announcement. Serving somewhat different groups of investors, financial analysts evaluate values of the firm and express their opinion to the investors. Abarbanell et al. (1995) assert that the use of forecasts to proxy for investor beliefs has become a routine methodological practice in accounting and finance research. They construct a model of rational trade that incorporates earnings forecasts. The evidence shows that investor uncertainty can be expressed in terms of the information available to the investor including forecast precision. However, dispersion alone is not sufficient to proxy for investor uncertainty since other forecast properties such as the number of forecasts also affect forecast precision. Dechow et al. (1999) find evidence consistent with the hypothesis that sell-side analysts make overly optimistic long-term earnings growth forecasts for firms issuing equity, which are reflected in stock prices. Das et al. (1998) show results consistent with the hypothesis that analysts have greater incentives to seek and acquire nonpublic information for low predictability firms because firms characterized by low earnings predictability offer greater opportunities to improve upon the market’s earnings expectations. As a result, they tend to issue more optimistic forecasts for the low predictability firms than for high predictability firms. Nonetheless, existing research on analysts’ forecasts shows that analysts do provide new information to the market. For instance, Francis and Soffer (1997) find that stock recommendations

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

มูลค่า - ความเกี่ยวข้องของการวิเคราะห์พื้นฐานง่ายบทคัดย่อกระดาษนี้จะตรวจสอบความเกี่ยวข้องค่าของการวิเคราะห์พื้นฐานที่เรียบง่าย เครื่องมือนี้จะใช้เป็นพื้นเพื่อประเมินกิจกรรม บริษัท และลูกค้าบางส่วนผ่านงบการเงินที่ตีพิมพ์ การจัดอันดับเครดิตตราสารหนี้และนักวิเคราะห์ของผลประกอบการในระยะยาวคาดการณ์การเติบโตจะถูกใช้เป็นผู้รับมอบฉันทะสำหรับค่า บริษัท ' สัญญาณพื้นฐานของดอกเบี้ยจะเลือกขึ้นอยู่กับวรรณกรรมที่มีอยู่ในการวิเคราะห์พื้นฐาน โดยทั่วไปแล้วผลที่ได้ให้การสนับสนุนบางอย่างสำหรับความเกี่ยวข้องมูลค่าของการวิเคราะห์พื้นฐานขั้นพื้นฐาน การวิเคราะห์เพิ่มเติมนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์สองทางระหว่างการจัดอันดับเครดิตตราสารหนี้และการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้อยู่ในกรณีของการจัดอันดับเครดิตกระดาษเชิงพาณิชย์. คำสำคัญ: การวิเคราะห์พื้นฐานการจัดอันดับเครดิต, การคาดการณ์ของนักวิเคราะห์มูลค่าของ บริษัท บทนำผู้ใช้งบการเงินมีความกังวลว่านานหมายเลขบัญชีที่มีความถูกต้องและเชื่อถือได้ ศักยภาพของพวกเขาที่จะจัดการได้รับมาให้ความสนใจเมื่อเร็ว ๆ นี้พิจารณาจากการปรากฏตัวบ่อยของหัวข้อของการจัดการผลประกอบการทั้งในสื่อมวลชนธุรกิจและวารสารทางวิชาการ อย่างไรก็ตามการวิจัยที่มีอยู่ให้หลักฐานที่แสดงว่าข้อมูลทางบัญชีจะมีมูลค่าเพิ่มให้กับกระบวนการการตัดสินใจ ยกตัวอย่างเช่นอ้างว่านักวิชาการนักวิจัยมีแนวโน้มที่จะย้ายไปยังการกำจัดของการวิเคราะห์อัตราส่วนเป็นเทคนิคการวิเคราะห์ในการประเมินผลการดำเนินงานของ บริษัท ที่อัลท์แมน (1968) สร้างรูปแบบการบัญชีที่ใช้ในการคาดการณ์การล้มละลาย หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าข้อมูลทางบัญชีมีค่าตั้งแต่รูปแบบของเขาสามารถทำนายการล้มละลายของ 36% ของ 33 บริษัท ตัวอย่างล้มละลายเมื่อห้าปีก่อนล้มละลายแม้ว่าจะมีการตั้งข้อสมมติฐานหลายพื้นฐานการจัดทำงบการเงิน(เช่นหลักการราคาทุนเดิม) งบการเงินที่จัดทำ ภายใต้หลักการบัญชีสามารถเป็นแหล่งสำคัญของข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพทางการเงินของ บริษัท ขึ้นอยู่กับกรอบแนวคิดงบการเงินอ้างว่าเพื่อให้เป็นประโยชน์ (เชื่อถือที่เกี่ยวข้องและเทียบเท่า) ข้อมูลไปยังผู้มีอำนาจตัดสินใจ การตรวจสอบจะทำเพื่อนำเสนอความเชื่อมั่นอย่างสมเหตุสมผลว่างบการเงินของกิจการอย่างเป็นธรรมแสดงฐานะการเงินและผลการดำเนินงานให้สอดคล้องกับหลักการบัญชีบาง ภายใต้พระราชบัญญัติ Sarbanes-Oxley ในโลกโพสต์ Enron ข้อผิดพลาดในการรายงานใด ๆ ที่อาจจะมีโทษจำคุก เป็นผลให้คนรุ่นใหม่ของซีอีโอเองจะต้องรับรอง บริษัท ของพวกเขา 'งบการเงิน (ฝรั่งเศส et. al., 2004) ขณะที่สถานการณ์นี้ยังคงที่ค่าใช้จ่ายของ บริษัท ที่ผู้ใช้จะได้รับประโยชน์จากข้อมูลที่เชื่อถือได้มากขึ้นซึ่งเป็นได้อย่างง่ายดายและเปิดเผยต่อสาธารณชน. การวิเคราะห์พื้นฐาน "เกี่ยวข้องกับการประเมินของกิจกรรมของ บริษัท และกลุ่มเป้าหมายผ่านการตีพิมพ์รายงานทางการเงินเช่นเดียวกับแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการที่ บริษัท ตลาดผลิตภัณฑ์ในการที่จะแข่งขันและสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจโดยรวม ข้อได้เปรียบของการวิเคราะห์พื้นฐานก็คือว่ามันหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดหลายที่มีอยู่ในวิธีการประเมินมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสด "(Buaman 1996, p.1) ในฐานะที่เป็นระดับล่าง (และที่สำคัญ) เป็นชื่อของมันบ่งบอกถึงการวิเคราะห์พื้นฐานใช้เทคนิคง่ายๆในการวิเคราะห์งบการเงิน โดยที่ผู้ใช้บางคนไม่ได้ "ที่มีความซับซ้อน" การวิเคราะห์พื้นฐานนี้ควรจะเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับสิ่งที่เรียกว่า "ไม่ได้สูงเกินไป" ผู้มีอำนาจตัดสินใจ ดังนั้นหากข้อมูลทางบัญชีมีค่าที่เราสามารถกลับไปที่การวิเคราะห์พื้นฐานง่าย? เห็นได้ชัดว่าคำตอบของคำถามนี้เป็นปัญหาเชิงประจักษ์. the วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการตรวจสอบคำถามที่อยู่ข้างต้นโดยใช้การวิเคราะห์พื้นฐานที่ง่ายในการประเมินมูลค่าของ บริษัท และตรวจสอบว่าบางส่วนที่เลือกอัตราส่วนทางการเงินที่สามารถอธิบายการประเมินมูลค่าของ บริษัท และการเปลี่ยนแปลงของ การจัดอันดับเครดิตและการคาดการณ์ที่มีมานานแล้วใช้เป็นตัวแทน บริษัท 'นักวิเคราะห์ค่าถูกนำมาใช้ในการศึกษานี้ สัญญาณพื้นฐานที่น่าสนใจได้รับการคัดเลือกตามเอกสารที่มีอยู่ ระยะเวลาการเป็นตัวอย่างของการศึกษาครั้งนี้มีช่วงเวลา 10 ปีติดต่อกัน. การศึกษานี้ให้การสนับสนุนบางอย่างสำหรับความเกี่ยวข้องของการวิเคราะห์มูลค่าพื้นฐาน นั่นคือสัญญาณพื้นฐานที่สุดเลือกในการศึกษาครั้งนี้มีการอธิบายเพิ่มขึ้นเพื่อการประเมินมูลค่าของ บริษัท ซึ่งเป็น proxied โดยการจัดอันดับเครดิตและการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ การวิเคราะห์เพิ่มเติมนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์สองทางระหว่างการจัดอันดับเครดิตตราสารหนี้และการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้อยู่ในกรณีของการจัดอันดับเครดิตกระดาษเชิงพาณิชย์. ที่เหลือของบทความนี้มีการจัดระเบียบดังต่อไปนี้ ส่วนที่ 2 การแสดงความคิดเห็นสั้น ๆ หนังสือที่เกี่ยวกับการวิเคราะห์พื้นฐานการจัดอันดับเครดิตและการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ ส่วนที่ 3 พัฒนาสมมติฐานและรูปแบบ การเลือกตัวอย่างการแก้ไขในมาตรา 4 และมาตรา 5 นำเสนอผลการทดลอง มาตรา 6 สรุป. ทบทวนวรรณกรรมภายใต้สมมติฐานที่มีประสิทธิภาพในตลาดนักลงทุนไม่สามารถใช้ข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณชนเพื่อสร้างผลตอบแทนที่ผิดปกติ อย่างไรก็ตามการวิจัยแสดงให้เห็นว่านักลงทุนเป็นประจำใช้ข้อมูลจากงบการเงินที่เปิดเผยต่อสาธารณชนในการประเมินมูลค่าของ RM ไฟที่ ยกตัวอย่างเช่น Previts et al, (1994) แสดงให้เห็นว่า (ด้านการขาย) นักวิเคราะห์ทั่วไปประเมินสินทรัพย์และหนี้สินที่อยู่บนพื้นฐานของค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้เป็นเกณฑ์มูลค่าของตลาดและฐานการคำแนะนำของพวกเขาหลักในการประเมินผลของรายได้ บริษัท วัตต์และ Zimmerman (1986) สรุปได้จากการวิจัยที่มีอยู่ที่ตัวแปรบัญชีที่เกี่ยวข้องกับมาตรการการตลาดที่ใช้ความเสี่ยงและสามารถนำมาใช้ในการผลิตการประเมินความเสี่ยงในหลักทรัพย์ที่ไม่แสดงและที่สถาบันจัดอันดับใช้ข้อมูลทางบัญชีที่เปิดเผยต่อสาธารณชนในงบการเงินที่ตีพิมพ์ในการทำนาย การจัดอันดับตราสารหนี้และการเปลี่ยนแปลงของพวกเขา. หนึ่งในงานสำคัญในวิธีการประเมินมูลค่าพื้นฐานคือการวิเคราะห์งบการเงินของ บริษัท ที่ (บาว, 1996) Ou และนักเขียน (1989) ได้รับมาเป็นมาตรการสรุปจากงบการเงินที่คาดการณ์ผลตอบแทนหุ้นในอนาคต วัดค่าที่อยู่บนพื้นฐานของความสัมพันธ์กับรายได้สังเกตหนึ่งปีข้างหน้าและไม่สนใจผลประกอบการปีที่ผ่านมาต่อไปในอนาคต หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าตัวชี้วัดพื้นฐานของพวกเขาสามารถจับค่าส่วนที่ไม่ได้สะท้อนในราคาหุ้น Stober (1992) จากนั้นขยาย Ou นักเขียนและการศึกษาโดยความแตกต่างระหว่างข้อมูลที่มีอยู่ในอูและนักเขียนของ (1989) และมาตรการที่มีอยู่ในการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์ของกำไรต่อหุ้น เขาพบว่าหลักฐานที่สอดคล้องกับ Ou และมาตรการนักเขียนของการจับอย่างน้อยข้อมูลบางอย่างไม่ได้ยึดในราคาในตลาด. อูและผลการวิจัยนักเขียนได้รับการสนับสนุนโดย Holthausen และ Larcker ของ (1992) แบบจำลองทางสถิติซึ่งจะขึ้นอยู่กับข้อมูลบัญชีราคาทุนเดิม ผลโดยรวมของพวกเขาแสดงให้เห็นว่ารายการงบการเงินสามารถรวมกันเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดสรุปเพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกในการเคลื่อนไหวที่ตามมาของราคาหุ้น นอกจากนี้ Abarbanell และ Bushee (1997) โดยใช้คอลเลกชันของสัญญาณที่สะท้อนให้เห็นถึงกฎดั้งเดิมของการวิเคราะห์พื้นฐานที่พบหลักฐานที่สอดคล้องกับการมุ่งเน้นพื้นฐานของการวิเคราะห์พื้นฐานเกี่ยวกับการคาดการณ์ของรายได้ที่. การจัดอันดับเครดิตที่ออกโดยสถาบันจัดอันดับเครดิตเช่นมูดี้ส์ และสแตนดาร์ดแอนด์พัวร์ได้ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่เป็นมาตรการตัวแทนสำหรับเงื่อนไขทางการเงินและการดำเนินงานของ RM Fi จะ ยกตัวอย่างเช่นกุป (1998) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการจัดอันดับตราสารหนี้ที่มีคุณภาพและการเปิดเผยข้อมูลและพบว่าการจัดอันดับตราสารหนี้จับความเสี่ยงเริ่มต้นของ RM Fi จะ โคปแลนด์และเวสตัน (1988) อ้างว่าการจัดอันดับเป็นแหล่งข้อมูลที่เป็นประโยชน์ให้ว่าโดยเฉลี่ยที่ผู้ประเมินที่เป็นกลางให้ข้อมูลประมาณการค่าเริ่มต้นของความเสี่ยงของ บริษัท . ตลาดตราสารหนี้ระยะสั้นยังเป็นแหล่งสำคัญของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ เพชร (1991) แสดงให้เห็นว่าชื่อเสียงของผู้กู้มีผลกระทบต่อ บริษัท ไม่ว่าจะยืมโดยตรงหรือผ่านตัวกลาง แครบและโพสต์ (1994) ตามรูปแบบของเพชรและตรวจสอบผลกระทบของการปรับลดอันดับบน paper1 เชิงพาณิชย์ที่โดดเด่น (CP) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าซีพีที่โดดเด่นไม่ตกอย่างมีนัยสำคัญก่อนที่จะปรับลด; แต่ก็ลดลงอย่างมากในสัปดาห์ที่ผ่านมาหลังจากที่ปรับลดซึ่งหมายความว่าการปรับลดไม่นำข้อมูลใหม่ออกสู่ตลาด Uday และ Nayar (1998) แสดงให้เห็นว่าข้อมูลเกี่ยวกับที่ลดลงและ / หรือสูงกว่าความแปรปรวนของรายได้ในอนาคตที่เกี่ยวข้องกับการปรับลดอย่างรุนแรงถือว่าเป็นข้อมูลใหม่ที่ไม่สามารถใช้ได้กับตลาดก่อนที่จะประกาศการเปลี่ยนแปลงการให้คะแนน. ให้บริการกลุ่มที่ค่อนข้างแตกต่างกันของนักลงทุนนักวิเคราะห์ทางการเงินประเมินค่า บริษัท และแสดงความเห็นของพวกเขาให้กับนักลงทุน Abarbanell et al, (1995) ยืนยันว่าการใช้พร็อกซีคาดการณ์ความเชื่อของนักลงทุนได้กลายเป็นวิธีการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันในการบัญชีการเงินและการวิจัย พวกเขาสร้างรูปแบบของการค้าที่มีเหตุผลที่ประกอบด้วยการคาดการณ์ผลประกอบการ หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่ามีความไม่แน่นอนนักลงทุนสามารถแสดงออกในแง่ของข้อมูลที่มีอยู่ให้กับนักลงทุนรวมทั้งการคาดการณ์ที่มีความแม่นยำ อย่างไรก็ตามการกระจายตัวเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะพร็อกซี่สำหรับความไม่แน่นอนนักลงทุนคาดการณ์ตั้งแต่คุณสมบัติอื่น ๆ เช่นจำนวนของการคาดการณ์ยังมีผลต่อความแม่นยำในการคาดการณ์ Dechow et al, (1999) พบหลักฐานสอดคล้องกับสมมติฐานที่ขายด้านนักวิเคราะห์ในแง่ดีเกินไปทำให้ผลประกอบการในระยะยาวคาดการณ์การเติบโตสำหรับ บริษัท ที่ออกตราสารทุนซึ่งจะสะท้อนให้เห็นในราคาหุ้น ดาสและอัล (1998) แสดงผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับสมมติฐานที่ว่านักวิเคราะห์มีแรงจูงใจมากขึ้นที่จะแสวงหาและได้รับข้อมูลไม่เปิดเผยต่อสาธารณชนสำหรับ บริษัท คาดการณ์ในระดับต่ำเพราะ บริษัท ที่โดดเด่นด้วยการคาดการณ์ผลประกอบการที่ต่ำมีโอกาสมากขึ้นในการปรับปรุงการคาดการณ์ผลประกอบการของตลาด เป็นผลให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะออกคาดการณ์ในแง่มากขึ้นสำหรับ บริษัท คาดการณ์ที่ต่ำกว่าการคาดการณ์สำหรับ บริษัท สูง. อย่างไรก็ตามการวิจัยที่มีอยู่ในการคาดการณ์ของนักวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่านักวิเคราะห์จะให้ข้อมูลใหม่ออกสู่ตลาด ยกตัวอย่างเช่นฟรานซิสและ Soffer (1997) พบว่าคำแนะนำหุ้น

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.