An EAN-13 barcode (originally Europ

An EAN-13 barcode (originally European Article Number, but now renamed International Article Number even though the abbreviation EAN has been retained) is a 13 digit (12 data and 1 check) barcoding standard which is a superset of the original 12-digit Universal Product Code (UPC) system developed in 1970 by George J. Laurer.[1] The EAN-13 barcode is defined by the standards organization GS1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บาร์โค้ด EAN-13 การ (เดิมยุโรปบทความหมายเลข แต่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อบทความที่นานาชาติจำนวนแม้ย่อ EAN ได้ถูกเก็บรักษาไว้) จะมี 13 หลัก (12 ข้อมูลและตรวจสอบที่ 1) โค้มาตรฐานซึ่งเป็นประจำของระบบเดิมของรหัสผลิตภัณฑ์สากล (UPC) 12 หลักพัฒนาในปี 1970 โดยจอร์จเจ Laurer [1] บาร์โค้ด EAN-13 ที่กำหนด โดยองค์กรมาตรฐาน GS1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

EAN-13 บาร์โค้ด (จำนวนบทความยุโรปเดิม แต่ตอนนี้เปลี่ยนจำนวนบทความนานาชาติแม้ว่าย่อ EAN ที่ได้รับการเก็บรักษาไว้) เป็น 13 หลัก (12 ข้อมูลและ 1 ตรวจสอบ) มาตรฐานบาร์โค้ดซึ่งเป็นเซ็ตของเดิม 12 หลักสากล รหัสสินค้า (UPC) ระบบที่พัฒนาขึ้นในปี 1970 โดยจอร์จเจ Laurer. [1] EAN-13 บาร์โค้ดจะถูกกำหนดโดยองค์กรมาตรฐาน GS1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ ean-13 บาร์โค้ด ( ยุโรปบทความเลขเดิม แต่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อหมายเลขบทความต่างประเทศถึงแม้ว่าตัวย่อ EAN ได้ถูกเก็บไว้ ) เป็น 13 หลัก ( 12 ข้อมูลและตรวจสอบ ) barcoding มาตรฐานซึ่งเป็นขึ้นของเดิม 12 หลักรหัสผลิตภัณฑ์สากล ( UPC ) ระบบที่พัฒนาขึ้นในปี 1970 โดย จอร์จ เจ. laurer [ 1 ] การ ean-13 บาร์โค้ดจะถูกกำหนดโดยองค์การมาตรฐาน GS1 .