To date, only three species have be

To date, only three species have been conclusively
shown to have karyotypes differing from 2n = 44, T.
mariae (2n = 40; Thompson, 1981), T. sparrmanii
(2n = 42; Thompson, 1981) and O. alcalicus (2n =
48; Post, 1965; Denton, 1973; Park, 1974). In the
other cases where a different chromosome number
has been reported, re-examination has found that the
original reports were incorrect, as shown for O. niloticus
(Jalabert, Kammacher & Lessent, 1971) and S.
melanotheron (Harvey et al., 2002). Studies of hybridisation
between different tilapia species also suggest
only limited reproductive barriers, with crosses
between different Oreochromis species normally resulting
in fertile F1 progeny (Pinto, 1982; Mair et al.,
1991; McAndrew, 1993). Tilapia hybrids have been
the subject of fairly intensive study, and a number
are commonly used in aquaculture (see Beveridge &
McAndrew, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ ชนิดที่สามเท่านั้นได้เห็นแสดงให้ karyotypes ที่แตกต่างกันจาก 2n = 44 ต.ผู้ (2n = 40 ทอมป์สัน 1981) sparrmanii ต.(2n = 42 ทอมป์สัน 1981) และโอ alcalicus (2n =48 ลงรายการบัญชี 1965 Denton, 1973 จอด 1974) ในอีกกรณีมีจำนวนโครโมโซมแตกต่างกันมีการรายงาน สอบได้พบว่าการรายงานเริ่มต้นไม่ถูกต้อง เป็นแสดงโอ niloticus(Jalabert, Kammacher และ Lessent, 1971) และ s ได้melanotheron (ฮาร์วี่และ al., 2002) การศึกษาของ hybridisationนิลแตกต่างกันระหว่าง พันธุ์ยังแนะนำจำกัดอุปสรรคสืบพันธุ์ กับตัดเท่านั้นระหว่างสายพันธุ์ปลาต่าง ๆ ได้ตามปกติในลูกหลาน F1 ที่อุดมสมบูรณ์ (Pinto, 1982 Mair et al.,1991 McAndrew, 1993) ปลานิลลูกผสมได้เรื่องการศึกษาค่อนข้างเร่งรัด และโดยทั่วไปใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ดูเบเวอริดจ์ &McAndrew, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนถึงวันนี้เพียงสามสายพันธุ์ที่ได้รับการสรุป
การแสดงที่มีโครโมโซมที่แตกต่างกันจาก 2n = 44, T.
mariae (2n = 40; ธ อมป์สัน, 1981) ต sparrmanii
(2n = 42; ธ อมป์สัน, 1981) และทุม alcalicus (2n =
48; โพสต์, 1965; Denton, 1973; ปาร์ค, 1974) ใน
กรณีอื่น ๆ ที่จำนวนโครโมโซมที่แตกต่างกัน
ได้รับรายงานเรื่องการตรวจสอบพบว่ามี
รายงานที่เดิมไม่ถูกต้องตามที่แสดงสำหรับทุม niloticus
(Jalabert, Kammacher & Lessent, 1971) และเอส
melanotheron (ฮาร์วีย์ et al., 2002) การศึกษา hybridisation
ระหว่างสายพันธุ์ปลานิลที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็น
อุปสรรคสืบพันธุ์ จำกัด เท่านั้นที่มีไม้กางเขน
ระหว่างสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน Oreochromis ปกติที่เกิด
ในลูกหลาน F1 อุดมสมบูรณ์ (ม้าลาย, 1982;. แมร์, et al,
1991; McAndrew, 1993) ลูกผสมปลานิลได้รับ
เรื่องของการศึกษาที่เข้มข้นอย่างเป็นธรรมและจำนวน
เป็นที่นิยมใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ดูเวริ &
McAndrew, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่สามชนิดได้รับข้อสรุป
แสดงมีคาริโอไทป์แตกต่างจาก 2n = 44 , T .
mariae ( 2n = 40 ; Thompson , 1981 ) , ต. sparrmanii
( 2n = 42 ; Thompson , 1981 ) และ O . alcalicus ( 2n =
48 ; โพสต์ , 1965 ; Denton , 1973 ; สวนสาธารณะ 1974 ) ใน กรณีอื่น ๆที่แตกต่างกัน

โครโมโซมได้รายงาน การตรวจสอบอีกครั้งพบว่า
รายงานต้นฉบับไม่ถูกต้อง แสดงเป็น โอniloticus
( jalabert kammacher & lessent , 1971 ) และ S .
melanotheron ฮาร์วีย์ et al . , 2002 ) การศึกษาไฮบริไดเซชันระหว่างปลานิลสายพันธุ์ที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังแนะนำ

จำกัด เฉพาะวัยเจริญพันธุ์อุปสรรคกับคู่ผสมระหว่างที่แตกต่างกันในสปีชีส์ปกติ

ในรุ่นลูก ( F1 ) อุดมสมบูรณ์ ปินโต , 1982 ; Mair et al . ,
1991 ; เมิกแคนดริว , 1993 ) ปลานิลลูกผสมได้