Two Way schooling is predicated on

Two Way schooling is predicated on an explicit contrast between Aboriginal and White cultures, languages, worldviews and ways of learning (see Baarda, 1990). Conceived by educators in Arnhem Land (Christie, 1985; Harris, 1990: 93), it breaks the school day into distinct segments matched to the supposed domains of Aboriginal life. Morning teaching is directed at the mathematics and English language of the White domain, using standard pedagogy, while local cultural content is taught using Aboriginal language(s) in local fashion at other times. Two Way schooling also aims to enhance Aboriginal control (Hughes, 1981). Though debated on educational grounds (see McConvell, 1991) and challenged by conservative and neo-liberal discourse, the approach has become accepted as best practice in the education of Aboriginal students around Australia (Hughes, 1984; Christie, 1985: 40; Eades, 1988; Harris and Malin, 1994; Fanshaw, 1999; Ober, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาวิธีที่สองคือการบอกกล่าวความคมชัดที่ชัดเจนระหว่างวัฒนธรรมดั้งเดิมและสีขาว, ภาษาโลกทัศน์และวิธีการของการเรียนรู้ (ดู baarda, 1990) รู้สึกโดยการศึกษาในอาร์นเฮที่ดิน (คริสตี้, 1985; แฮร์ริส, 1990: 93) มันโรงเรียนวันแบ่งออกเป็นส่วนที่แตกต่างกันตรงกับโดเมนที่ควรของชีวิตดั้งเดิมการเรียนการสอนในตอนเช้าเป็นผู้กำกับที่วิชาคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษของโดเมนขาวโดยใช้การเรียนการสอนได้มาตรฐานในขณะที่เนื้อหาทางวัฒนธรรมท้องถิ่นที่สอนโดยใช้ภาษาพื้นเมือง (s) ในแฟชั่นในประเทศในเวลาอื่น ๆ สองทางโรงเรียนยังมีเป้าหมายที่จะเพิ่มการควบคุมดั้งเดิม (Hughes, 1981) ถกเถียงกันแม้ในบริเวณที่ศึกษา (ดู mcconvell,1991) และท้าทายด้วยวาทกรรมอนุรักษ์นิยมและเสรีนิยมใหม่, วิธีการที่ได้กลายเป็นที่ยอมรับว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการศึกษาของนักศึกษาชาวพื้นเมืองทั่วประเทศออสเตรเลีย (Hughes, 1984; คริสตี้, 1985: 40; eades, 1988; แฮร์ริสและ Malin, 1994; Fanshaw , 1999; Ober, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองทาง schooling predicated ความแตกต่างชัดเจนระหว่างวัฒนธรรม Aboriginal และขาว ภาษา worldviews และวิธีการเรียนรู้ (ดู Baarda, 1990) รู้สึก โดยนักการศึกษาในที่ดิน Arnhem (คริสตี้ 1985 แฮริส 1990:93) มันแบ่งวันโรงเรียนในเซ็กเมนต์ทั้งหมดที่ตรงกับโดเมนควรสงวนชีวิต เช้าสอนเป็นผู้กำกับที่คณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษของโดเมนขาว โดยใช้มาตรฐานกลาง ในขณะที่สอนเนื้อหาวัฒนธรรมท้องถิ่นใช้สงวนภาษาในท้องถิ่นครั้ง สองทาง schooling ยังมีจุดมุ่งหมายเพื่อควบคุมสงวน (ฮิวจ์ส 1981) แต่ ยังคงในบริเวณที่ศึกษา (ดู McConvell 1991) และท้าทาย โดยวาทกรรมเสรี นิยมใหม่ และหัวเก่า วิธีการได้เป็นรับเป็นแนวทางปฏิบัติในการศึกษาของนักเรียนที่สงวนทั่วประเทศออสเตรเลีย (ฮิวจ์ส 1984 คริสตี้ 1985:40 Eades, 1988 แฮริสและ Malin, 1994 Fanshaw, 1999 Ober, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองทางที่จะเรียนหนังสือบนความเปรียบต่างที่ชัดเจนระหว่างวัฒนธรรมสีขาวและชาวอะบอริจิน ภาษา worldviews และวิธีการของการเรียนรู้(ดู baarda 1990 ) ทำความเข้าใจโดยนักการศึกษาใน Arnhem แผ่นดิน( Christie ' s Pub ; Spark , 1985 แฮริส 199093 )เป็นเวลาหยุดพักวันโรงเรียนเข้าไปในกลุ่มที่แตกต่างกันไปยังโดเมนตรงกันว่าในชีวิตชาวอะบอริจินการเรียนการสอนช่วงเช้าจะส่งตรงไปที่วิชาคณิตศาสตร์และ ภาษาอังกฤษ ของโดเมนสีขาวโดยใช้วิชาครูมาตรฐานในขณะที่เนื้อหาทางวัฒนธรรมท้องถิ่นมีการสอนโดยใช้ ภาษา อะบอริจิน( S )ในแฟชั่นท้องถิ่นที่ช่วงเวลาอื่นๆ สองทางโรงเรียนยังมีความมุ่งมั่นที่จะช่วยในการควบคุมชาวอะบอริจิน(ฮิวจ์ 1981 ) แม้ว่าจะถกเถียงกันอยู่บนพื้นที่ด้านการศึกษา(กรุณาดู mcconvell1991 )และถูกท้าทายโดยวาทกรรมมีความระมัดระวังและนีโอ - เสรีวิธีการที่ได้กลายเป็นได้รับการยอมรับเป็นวิธีปฏิบัติที่ดีที่สุดในการศึกษาของนักศึกษาชาวอะบอริจินโดยรอบประเทศออสเตรเลีย(ฮิวจ์ 1984 Christie 198540 eades 1988 แฮริสและ malin 1994 fanshaw 1999 ober 2009 )