It is extremely difficult to discus

It is extremely difficult to discuss failure, especially failure as a writer.

Most pop-psychology looks at failure as simply the precursor to success. Failure teaches humility, relieves the anxiety of perfectionism, programs the mind to think of alternatives. But sometimes there are no alternatives.
Edgar Allan Poe created some of the greatest work in the English language, but could never quite make a living as a writer, as the American publishing industry was in its infancy at the time he wrote. He was essentially doomed to failure, and is not around to enjoy his posthumous success.

Ultimately a true failed writer is one who never gets published, or who fails to even finish that one novel, or that one story, despite years of effort—or at least years of performing “efforts” for friends and family. When one speaks of failure as a writer, the subject quickly changes to...success!

When I pitched a panel on failure to the Associated Writing Programs conference, it was difficult to get writers to agree to appear on it, and the AWP rejected my idea anyway. I mentioned this failure to a few friends of mine and they were full of success-oriented advice: “Do a panel on how mistakes lead to success!” “Find some really successful writers and have them talk about their early failures!” Ugh. Will no-one rid me of this troublesome notion of success?

On some level, I am a success. I’ve published roughly a hundred short stories, mostly in science fiction and horror magazines and anthologies, and occasionally in literary journals and crime fiction venues. I’ve published a number of novels and story collections as well, exclusively with independent presses. I am an un-commercial writer of commercial fiction so failure is guaranteed, even if independent presses weren’t constantly imploding, failing to ship books on time, falling down on the job when it comes to copy-editing, and the like.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเรื่องยากมากที่จะหารือเกี่ยวกับความล้มเหลว ความล้มเหลวโดยเฉพาะเป็นนักเขียนป๊อปจิตวิทยาส่วนใหญ่มีลักษณะที่ล้มเหลว ก็เป็นสารตั้งต้นไปสู่ความสำเร็จ ความล้มเหลวสอนบท ช่วยลดความวิตกกังวลของหยุ่น โปรแกรมจิตใจใฝ่ทาง แต่บางครั้งมีทางเลือกไม่ท่าโพธิ์ Edgar Allan สร้างบางส่วนของงานมากที่สุดในภาษาอังกฤษ แต่ค่อนข้างไม่สามารถประกอบอาชีพเป็นนักเขียน เป็นอุตสาหกรรมการพิมพ์อเมริกันในของตราสินค้าในขณะเขาเขียน เขาคือ doomed หลักจะล้มเหลว และไม่ใช่สถานเพลิดเพลินไปกับความสำเร็จของเขา posthumousสุด ผู้เขียนล้มเหลวที่แท้จริงเป็นหนึ่งที่ไม่เคยได้รับการเผยแพร่ หรือที่ไม่จบแม้แต่นวนิยายที่หนึ่ง หรือเรื่องที่หนึ่ง แม้ปีที่ — หรือน้อยปีดำเนินการ "ความพยายาม" สำหรับเพื่อนและครอบครัว หนึ่งพูดถึงความล้มเหลวเป็นนักเขียน เรื่องอย่างรวดเร็วเปลี่ยน...ความสำเร็จเมื่อฉันขึ้นแผงล้มเหลวการประชุมเชื่อมโยงการเขียนโปรแกรม มันยากที่จะได้เขียนให้เห็นปรากฏบน และ AWP ที่ปฏิเสธความคิดของฉันต่อไป ฉันกล่าวถึงความล้มเหลวนี้กี่เพื่อนของฉัน และพวกเขาเต็มไปด้วยคำแนะนำที่มุ่งเน้นความสำเร็จ: "ทำแผงบนวิธีผิดพลาดนำไปสู่ความสำเร็จ" "ค้นหานักเขียนที่ประสบความสำเร็จจริง ๆ บาง และให้พูดคุยเกี่ยวกับความล้มเหลวของพวกเขาก่อน" Ugh จะไม่มีใครกำจัดฉันนี้ความยากลำบากความสำเร็จในบางระดับ ฉันประสบความสำเร็จ ผมได้เผยแพร่ประมาณร้อยสั้นเรื่อง ส่วนใหญ่ ในนิยายวิทยาศาสตร์สยองขวัญนิตยสาร และ anthologies และบางครั้ง ในสมุดรายวันงานวรรณกรรมและสถานนิยายอาชญากรรม ผมได้เผยแพร่นวนิยายและเรื่องคอลเลกชันเช่น จำนวนเฉพาะกับกดอิสระ ผมนักเขียนนิยายเชิงพาณิชย์การค้ายังไม่ได้เพื่อรับประกันว่า ความล้มเหลว แม้ว่าตลอดเวลาไม่ imploding กดอิสระ การจัดส่งหนังสือตามเวลา การล้มลงในงานเมื่อมันมาถึง copy-editing และเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเรื่องยากมากที่จะหารือเกี่ยวกับความล้มเหลวโดยเฉพาะอย่างยิ่งความล้มเหลวเป็นนักเขียน

ส่วนใหญ่ปรากฏจิตวิทยามองความล้มเหลวเป็นเพียงสารตั้งต้นเพื่อความสำเร็จ ความล้มเหลวสอนความถ่อมตน ลดความกังวลของความสามารถของโปรแกรมจิตให้คิดทางเลือก แต่บางครั้งก็ไม่มีทางเลือก .
Edgar Allan Poe สร้างบางส่วนของผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภาษาอังกฤษแต่คงจะทำให้ชีวิตเป็นนักเขียน เป็นอุตสาหกรรมอเมริกันในวัยเด็กของเวลาที่เขาเขียน เขาเป็นถึงวาระที่จะล้มเหลว และไม่ได้เป็นรอบ ๆเพื่อเพลิดเพลินกับความสำเร็จหลังมรณกรรมของเขา

ในที่สุดความจริงนักเขียนตกอับเป็นหนึ่งที่ไม่เคยได้ตีพิมพ์ หรือใครไม่หมดด้วยซ้ำว่านิยายหรือเรื่องหนึ่งแม้จะมีปีของความพยายามที่น้อยที่สุดหรือปีของการปฏิบัติ " ความพยายาม " สำหรับเพื่อน ๆและครอบครัว เมื่อพูดถึงความล้มเหลวเป็นนักเขียน เรื่องเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว . . . . . . . สำเร็จ

เมื่อฉันสร้างแผงบนความล้มเหลวที่เกี่ยวข้องการเขียนโปรแกรมการประชุม , มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับการยอมรับนักเขียนปรากฏบนมันและ AWP ปฏิเสธความคิดของฉันอยู่ดีที่ผมกล่าวถึงความล้มเหลวนี้ไปไม่กี่เพื่อนของฉันและพวกเขากำลังเต็มไปด้วยความสำเร็จเชิงคำแนะนำ : " ทำแผงในความผิดพลาด นำไปสู่ความสำเร็จ " หาที่ประสบความสำเร็จจริงๆ นักเขียน และพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับความล้มเหลวของพวกเขาก่อน ! " เฮ้อ จะไม่มีใครทิ้งฉันของความคิดนี้ปัญหาของความสำเร็จ

ในบางระดับ ฉันประสบความสำเร็จ ฉันได้รับการตีพิมพ์ประมาณเป็นร้อยๆเรื่องส่วนใหญ่ในนิยายวิทยาศาสตร์และนิตยสารสยองขวัญและคราฟท์ และบางครั้งในวารสารวรรณกรรมและสถานที่นิยายอาชญากรรม ฉันได้รับการตีพิมพ์จำนวนของนวนิยายและคอลเลกชันเรื่องราวได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะด้วยการ กด ที่เป็นอิสระ ผมเป็นนักเขียนนิยายเชิงพาณิชย์และเชิงพาณิชย์เพื่อให้ความล้มเหลวคือรับประกัน ถ้ากดอิสระไม่ได้ตลอดเวลาทำพลาด , ล้มเหลวที่จะจัดส่งหนังสือในเวลาล้มลงบนงาน เมื่อมันมาเพื่อคัดลอกและแก้ไข เช่น