Degas regularly went to the Paris o

Degas regularly went to the Paris opera house, not only as a member of the audience, but as a visitor backstage and in the dance studio, where he introduced by a friend who played in the orchestra. At that time, the opera was still housed in the rue Le Peletier and had not yet moved to the building designed by Garnier which was soon to replace it. From the 1870s until his death, Degas's favourite subjects were ballerinas at work, in rehearsal or at rest, and he tirelessly explored the theme with many variations in posture and gesture.
More than the stage performance and the limelight, it was the training and rehearsals that interested him. Here the class is coming to an end – the pupils are exhausted, they are stretching, twisting to scratch their backs, adjusting their hair or clothes, an earring, or a ribbon, paying little heed to the inflexible teacher, a portrait of Jules Perrot, a real-life ballet master.

Degas closely observed the most spontaneous, natural, ordinary gestures, the pauses when concentration is relaxed and the body slumps after the exhausting effort of practising and the implacable rigour of the class.

The slightly raised viewpoint looking diagonally across the studio accentuates the vanishing perspective of floor boards. Paul Valéry wrote: "Degas is one of the very few painters who gave the ground its true importance. He has some admirable floors". This is all the more appropriate for dancers in that the parquet, which was moistened to prevent slipping, is their main work tool. And the ballet master beats time on the floor with his baton.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Degas เป็นประจำไปปารีสโอเปร่าเฮ้าส์ ไม่เพียงแต่ เป็นสมาชิกของผู้ชม แต่ เป็นผู้เข้าชม backstage และแดนซ์ สตูดิโอ ที่เขาแนะนำ โดยเพื่อนที่เล่นในวงออร์เคสตรา ในขณะนั้น โอเปร่าได้ยังคงแห่ง rue Peletier เลอ และก็ไม่ได้ย้ายอาคารที่ออกแบบ โดย Garnier ซึ่งเร็ว ๆ นี้จะแทน จาก 1870s จนตาย วิชาโปรดของ Degas ได้ ballerinas ที่ทำงาน ซ้อม หรือ ผ่อน และเขาเปลวอุดมชุดรูปแบบ ด้วยรูปแบบต่าง ๆ ในท่าทางและรูปแบบเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานขั้นตอนและ limelight มันเป็นการฝึกอบรมและ rehearsals ที่สนใจเขา นี่ชั้นจะมาสิ้นสุด – เมื่อมีเหนื่อย พวกเขาจะยืด บิดเกาหลังของพวกเขา การปรับของผม หรือเสื้อผ้า ต่างหูเป็น หรือ ribbon จ่ายน้อยรำลึกครู inflexible ภาพเหมือนของชูลส์ Perrot ต้นแบบชีวิตจริงบัลเลต์Degas อย่างใกล้ชิดสังเกตท่าทางสุดขาด ธรรมชาติ ธรรมดา หยุดชั่วคราวเมื่อมีการผ่อนคลายความเข้มข้น และแบบร่างกายหลังจากแรงอาบเหงื่อต่างน้ำฝึกและนิตย์ไม่โอนอ่อนของชั้นจุดยกขึ้นเล็กน้อยมองไปสตูดิโอตามแนวทแยงมุมแต่ละท่านมอง vanishing ของพื้น Paul Valéry เขียน: "Degas เป็นหนึ่งชื่อจิตรกรน้อยมากที่ให้ความสำคัญที่แท้จริงของดิน เขาได้บางชั้นอีกครั้ง" นี่คือทั้งหมดที่เหมาะสมสำหรับนักเต้นที่พื้นปาร์เก้ ที่ถูก moistened เพื่อป้องกันการลื่นไถล เป็นเครื่องมือการทำงานหลักของพวกเขา และแบบบัลเล่ต์เต้นเวลาบนชั้นบาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดอกาส์เป็นประจำไปที่โรงละครโอเปร่าปารีสไม่เพียง แต่เป็นสมาชิกของผู้ชม แต่เป็นผู้เข้าชมเวทีและในสตูดิโอเต้นรำที่เขาแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งที่เล่นในวงออเคสตราที่ ในขณะที่โอเปร่าตั้งอยู่ยังคงอยู่ในรู Le Peletier และไม่ได้ย้ายไปยังอาคารที่ออกแบบโดย Garnier ซึ่งเร็ว ๆ นี้จะแทนที่ จากยุค 1870 จนกระทั่งเขาตายเดอกาส์วิชาที่ชื่นชอบของถูกบัลเล่ต์ที่ทำงานในการฝึกซ้อมหรือในส่วนที่เหลือและเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยสำรวจรูปแบบที่มีหลายรูปแบบในท่าและท่าทาง.
มากกว่าการแสดงบนเวทีและไฟแก็ซก็คือการฝึกอบรมและการฝึกซ้อม ที่สนใจเขา นี่ชั้นกำลังจะมาถึงจุดสิ้นสุด - นักเรียนจะหมดพวกเขาจะยืดบิดเกาหลังของพวกเขาปรับผมของพวกเขาหรือเสื้อผ้าต่างหูหรือริบบิ้นจ่ายเอาใจใส่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะเป็นครูที่ยืดหยุ่นภาพของจูลส์ Perrot ต้นแบบบัลเล่ต์ในชีวิตจริง. เดอกาส์อย่างใกล้ชิดสังเกตธรรมชาติมากที่สุดธรรมชาติท่าทางธรรมดาหยุดเมื่อความเข้มข้นผ่อนคลายและร่างกายทรุดหลังจากที่พยายามหลบหนีของการฝึกและความรุนแรงไม่โอนอ่อนของชั้น. จุดชมวิวที่ยกสูงขึ้นเล็กน้อยมองแนวทแยงมุม ทั่วสตูดิโอเน้นมุมมองที่หายไปของพื้นกระดาน พอลValéryเขียน: "เดอกาส์เป็นหนึ่งในจิตรกรน้อยมากที่ทำให้พื้นดินมีความสำคัญที่แท้จริงของเขามีชั้นที่น่าชื่นชมบาง." ทั้งหมดนี้เป็นที่เหมาะสมมากขึ้นสำหรับนักเต้นในการที่ปาร์เก้ซึ่งได้รับการชุบเพื่อป้องกันการลื่นไถลเป็นเครื่องมือที่ทำงานของพวกเขาหลัก นายบัลเล่ต์เต้นเวลาบนพื้นด้วยกระบองของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดอกาเป็นประจำไปปารีสโอเปร่าเฮาส์ , ไม่เพียง แต่ในฐานะสมาชิกของผู้ชม แต่ในฐานะที่เป็นผู้เข้าชมที่หลังเวทีและในสตูดิโอเต้นรำที่เขาแนะนำโดยเพื่อนที่เล่นในวง ในเวลานั้น , Opera ยังตั้งอยู่ใน Rue Le peletier และยังไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่อาคารออกแบบโดย การ์นิเยร์ ซึ่งเร็วๆ นี้ เพื่อแทนที่ จาก 1870s จนถึงความตายของเขาที่ชื่นชอบของนักบัลเล่ต์ Degas จำนวนงาน ซ้อม หรือ ที่พัก และเขาพยายามหากระทู้ที่มีหลายรูปแบบในท่าทางและท่าทาง
มากกว่าการแสดงบนเวที และ แฉ มันคือการฝึกอบรมและการฝึกซ้อมที่สนใจเขา นี่ชั้นกำลังจะถึงจุดจบโดยนักเรียนจะหมด พวกเขาจะยืด บิด เกาหลังปรับเส้นผมหรือเสื้อผ้าของพวกเขา เป็นต่างหู หรือริบบิ้น จ่ายน้อยฟังอาจารย์กำหนดแนวของจูลส์ แปร์โรต์ , อาจารย์บัลเล่ต์ Degas ชีวิตจริง

สังเกตอย่างใกล้ชิดที่สุด ธรรมชาติ ธรรมชาติ ธรรมดา ท่าทาง แล้วหยุดเมื่อสมาธิผ่อนคลายและร่างกาย slumps หลังจากหลบหนีความพยายามของการฝึกและ ซึ่งไม่สามารถทำให้สงบลงได้รุนแรงของชั้น

การยกเล็กน้อย มุมมองมองมุมในสตูดิโอมากขึ้นหายไปมุมมองของพื้นกระดาน . Paul Val é ry wrote : " เดกาส์เป็นหนึ่งในจิตรกรน้อยมากที่ให้พื้นความสำคัญที่แท้จริง เขามีบางอย่างที่น่าชื่นชมชั้น " ทั้งหมดนี้เป็นมากกว่าที่เหมาะสมสำหรับนักเต้นที่พื้นปาร์เก้ซึ่งชุ่มเพื่อป้องกันการลื่นไถล , เครื่องมืองานหลักของพวกเขาและปริญญาโทบัลเล่ต์เต้นบนพื้นไม้ของเขา