Critical Mass, 1995. Cast iron, lif

Critical Mass, 1995. Cast iron, life-size figures. View of installation.

Antony Gormley is one of Britain’s most important contemporary sculptors, and installations of his work have taken place all over the world. In the 1980s, he pioneered the concept of casting the body in a variety of poses to evoke universal ideas relating to the human condition—a subject that remains a major theme in his work today.

Gormley’s sculptures range from the diminutive to the monumental. In Field, 40,000 miniature terra-cotta figures face the viewer, and this myriad of watching eyes is a haunting and emotional experience. In contrast, Angel stands majestically near the A1 highway in Gateshead, North East England. Poised as though preparing for imminent flight, it is one of the largest human images made since ancient times.

This is a particularly significant time for Gormley. Planets, originally commissioned 15 years ago, has recently been unveiled at the British Library. Domain Field, an installation for Gateshead in May, will use body casts of 200 volunteers from the local community. Much of Gormley’s work fuses the primeval with the futuristic, and Inside Australia is an epic installation, in which 50 gaunt, blackened figures infiltrate an area of seven square kilometers like an alien invasion.

Ina Cole: In the 1990s, you produced a number of iconic works, which have become imprinted in society’s consciousness. Angel of the North and Field, in particular, spring to mind. How do pieces such as these inform your future projects?

Antony Gormley: It’s great to make works that have a popular impact, but it’s not the only criterion. Of course all artists want to be loved, or certainly seen, but I don’t think just because something is seen by many people that it’s any better than something that’s seen by very few. I think what one’s looking for is the depth of the contact over time. What I learned with Angel, which is viewed by about 90,000 people every day repeatedly passing at speed, is that every time it’s seen it has to communicate something: it can’t be a one-shot job, a slow bleed is important. Field also works in that way. It has an immediate visual impact, but then you need to quietly spend time getting to know your own reactions to it, and your understanding of what you’re looking at changes over time. So, these two works are benchmarks, two different ideas about extendibility in time.

IC: A new work of yours, Planets, has recently been installed at the British Library. Central to this commission are ideas of geology and time. Can you expand on this?

AG: Planets is an evocation of the relationship between thought and matter. That might be what sculpture is about, an attempt to leave on the face of an indifferent universe some trace of human presence—a sign of thought and feeling. I think that a standing stone is a very early example of someone taking a naturally made object and putting it in a place where it becomes a marker in time and space, against which human life can be registered. I’ve taken that idea and made it more polemical. On the surface of eight ancient rocks (one of them is Cambrian, so it’s about a thousand million years old, the rest are probably Devonian, about 350 million years old), which have themselves been formed by the action of several ice ages, I have carved the trace of the touch of eight different people, one to each rock. Each work is a testimony to a moment of lived time in which a living body and an individual rock were brought together.


Planets, 2002. Rocks, dimensions variable.
View of commission at the British Library.

In Planets, the bodies conform to the shape of the rock, as in Michelangelo’s Slaves, rather than the other way around. That’s very important; these are traces of people hanging on for dear life. It’s an indication of the mind’s dependency on the body and the body’s dependency on the planet, and I think that has particular poignancy at the British Library, a depository of the fruits of human mental activity over millennia. Below these rocks lie shelf upon shelf of books—a sedimentation of the mind stacked like strata—and these rocks remind readers of our vulnerability and dependency on the physical world. There is a sense of time present contained in time future, time past contained in time present, that Elliott syllogism that sculpture can peculiarly engage people in.

Sculpture is silent, still, and in its best examples it uses that quality to great effect in a world where everything is mobile. I think we need sculpture more now than at any other time, simply because it is a still moment in a moving world that asks the question, “What are you doing here?” You might also ask that question of the sculpture, but a good sculpture will always return the question to the viewer. The extraordinary thing about sculpture is the way it can communicate over vast periods of time, and I think art has always been an attempt to make a bridge with what lie

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มวลวิกฤต 1995 เหล็กหล่อ ภาพขนาดจริง มุมมองของการติดตั้งแอนโทนีกอร์มลีย์เป็นประติมากรร่วมสมัยที่สำคัญที่สุดของสหราชอาณาจักรอย่างใดอย่างหนึ่ง และติดตั้งงานของเขาเกิดขึ้นทั่วโลก ในทศวรรษ 1980 เขาเป็นผู้บุกเบิกแนวคิดของร่างกายในท่าที่จะทำให้เกิดแนวคิดสากลที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์มากมายหล่อ — เรื่องที่ยังคงแนวคิดหลักในงานของเขาในวันนี้กอร์มลีย์ของประติมากรรมตั้งแต่ตัวเล็กถึงที่อนุสาวรีย์ ในฟิลด์ ตัวเลขน้ำมันเล็ก 40,000 ใบหน้าตัวแสดง และนี้มายดูตาเป็นประสบการณ์หลอน และอารมณ์ ตรงกันข้าม เทวดาตั้งตระหง่านใกล้ทางหลวงหมายเลข A1 ในปากช่อง อังกฤษตะวันออกเฉียงเหนือ มันทรงตัวว่าเตรียมพร้อมสำหรับเที่ยวบินที่จวนเจียน เป็นภาพมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดที่มีตั้งแต่สมัยโบราณอย่างใดอย่างหนึ่งนี่คือเวลาสำคัญยิ่งสำหรับกอร์มลีย์ ดาวเคราะห์ เดิม จ้าง 15 ปี เพิ่งได้เปิดตัวห้องสมุดอังกฤษ โดเมนฟิลด์ การติดตั้งสำหรับปากช่องพฤษภาคม จะใช้ร่างกายมองบวก 200 อาสาสมัครจากชุมชนท้องถิ่น มากของการทำงานของกอร์มลีย์ฟิวส์ดึกดำบรรพ์กับความล้ำสมัย และภายในออสเตรเลียเป็นการติดตั้งที่มหากาพย์ ซึ่ง 50 อนต์ นตลอดเลขแทรกซึมพื้นที่ 7 ตารางกิโลเมตรเช่นการบุกรุกคนต่างด้าวIna โคล: ใน the 1990s คุณผลิตจำนวนของผลงานโดดเด่น ซึ่งได้กลายเป็น imprinted ในจิตสำนึกของสังคม เทวดาของเหนือและฟิลด์ โดยเฉพาะ มีใครนึกถึง วิธีทำชิ้นเช่นนี้จึงแจ้งโครงการของคุณในอนาคตแอนโทนีกอร์มลีย์: ก็ดีเพื่อให้การทำงานที่มีผลกระทบยอดนิยม แต่มันไม่ใช่เงื่อนไขเดียว แน่นอนทุกศิลปินต้องรัก หรือเห็นอย่างแน่นอน แต่ฉันไม่คิดว่า เพียง เพราะสิ่งที่เห็นหลายคนว่า มันเป็นสิ่งที่ดีกว่าสิ่งที่เห็น ด้วยน้อยมาก ฉันคิดว่า หนึ่งกำลังมองหา ความลึกของการติดต่อช่วงเวลา สิ่งที่ผมได้เรียนรู้กับเทวดา ซึ่งดู โดยประมาณ 90,000 คนทุกวันซ้ำ ๆ ผ่านความเร็ว คือว่าทุกครั้งจะเห็นมีการสื่อสารสิ่งที่: ไม่สามารถงาน one-shot แบบบลีช้าเป็นสิ่งสำคัญ ฟิลด์ยังทำงานในทางที่ มันมีผลกระทบภาพทันที แต่แล้ว คุณต้องเงียบ ๆ เวลารู้จักปฏิกิริยาของมัน และความเข้าใจของสิ่งที่เปลี่ยนไปตามเวลา ดังนั้น เหล่านี้ทั้งสองทำงานได้มาตรฐาน สองความคิดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับ extendibility ในเวลาIC: งานใหม่ของคุณ ดาวเคราะห์ เมื่อเร็ว ๆ นี้มีการติดตั้งที่ห้องสมุดอังกฤษ เซ็นทรัลที่คณะกรรมการมีแนวคิดของธรณีวิทยาและเวลา คุณสามารถขยายนี้ได้อย่างไรAG: ดาวเคราะห์เป็นการขอร้องของความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและเรื่อง อาจจะเป็นรูปปั้นอะไรเกี่ยวกับ ความพยายามที่จะออกจากหน้าจักรวาลไม่แยแสบางร่องรอยของมนุษย์ปัจจุบัน — เป็นสัญลักษณ์ของความคิดและความรู้สึกได้ ผมคิดว่า หินยืนเป็นตัวอย่างแรก ๆ ของคนถ่ายวัตถุธรรมชาติทำ และวางในที่มันกลายเป็นเครื่องหมายในเวลาและพื้นที่ ที่ชีวิตมนุษย์สามารถลงทะเบียน ผมได้นำความคิดที่ว่า และทำ polemical มากขึ้น บนพื้นผิวของหินโบราณที่แปด (หนึ่งในนั้นคือยุคแคมเบรียน ดังนั้นจึงประมาณ 5000 ล้านปี ส่วนที่เหลือจะคง Devonian ประมาณ 350 ล้านปี), ซึ่งมีตัวเองได้เกิดขึ้น โดยการกระทำของยุคน้ำแข็งหลาย ผมได้แกะสลักการสืบค้นกลับของการสัมผัสคนอื่นแปด ให้หินแต่ละ แต่ละงานเป็นพยานที่อยู่เวลาที่มีร่างกายที่อยู่อาศัยและร็อคแต่ละถูกนำมารวมกันดาวเคราะห์ 2002 หิน ตัวแปรมิติดูคณะที่ห้องสมุดอังกฤษในดาวเคราะห์ ร่างกายให้สอดคล้องกับรูปร่างของหิน ในทาสของ Michelangelo มากกว่าวิธีอื่น ๆ ที่มีความสำคัญมาก ร่องรอยของคนที่แขวนอยู่บนเรียนชีวิตเหล่านี้ได้ มันเป็นการบ่งชี้ของการพึ่งพาของจิตใจร่างกายและโลกพึ่งของร่างกาย และผมคิดว่า ที่มีเฉพาะเดียวที่ห้องสมุดอังกฤษ ฝากของผลไม้ของกิจกรรมทางจิตของมนุษย์มากกว่าพันปี ด้านล่างหินเหล่านี้อยู่ตามชั้นวางหนังสือชั้น — ตกตะกอนจิตซ้อนเช่นชั้น — และหินเหล่านี้เตือนผู้อ่านของช่องโหว่และอ้างอิงในโลกทางกายภาพ มีความรู้สึกเวลาอยู่ในเวลาในอนาคต เวลาอดีตอยู่ในเวลาปัจจุบัน syllogism ที่เอลเลียตที่ประติมากรรมหมายสามารถมีส่วนร่วมในประติมากรรมคือเงียบ และในตัวอย่างที่ดีที่สุดของ ใช้คุณภาพที่เป็นผลดีในโลกที่มือถือ ผมคิดว่า เราจำเป็นประติมากรรมตอนนี้มากขึ้นกว่าในเวลาอื่น ๆ เพียง เพราะมันเป็นช่วงเวลานิ่งในโลกเคลื่อนที่ถามคำถาม "จะทำอะไรที่นี่" นอกจากนี้คุณยังอาจถามคำถามของประติมากรรม แต่ดีประติมากรรมจะเสมอกลับคำถามไปยังผู้ชมได้ สิ่งพิเศษเกี่ยวกับประติมากรรมเป็นวิธีสามารถสื่อสารผ่านช่วงเวลาที่กว้างใหญ่ และผมคิดว่า ศิลปะได้เสมอความพยายามที่จะให้สะพาน มีอะไรโกหก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Critical Mass 1995 เหล็กหล่อตัวเลขชีวิตขนาด มุมมองของการติดตั้ง.

แอนโทนี Gormley เป็นหนึ่งในประติมากรร่วมสมัยที่สำคัญที่สุดของสหราชอาณาจักรและการติดตั้งการทำงานของเขาที่เกิดขึ้นทั่วทุกมุมโลก ในปี 1980 เขาเป็นผู้บุกเบิกแนวคิดของการหล่อร่างกายในความหลากหลายของการโพสท่าที่จะทำให้เกิดความคิดที่เป็นสากลที่เกี่ยวข้องกับสภาพเป็นเรื่องของมนุษย์ที่ยังคงเป็นธีมหลักในการทำงานของเขาในวันนี้.

ประติมากรรม Gormley ช่วงจากเล็กไปอนุสาวรีย์ ในสนาม 40,000 จิ๋วตัวเลขดินเผาเผชิญกับผู้ชมและมากมายของการดูตานี้เป็นหลอนและประสบการณ์ทางอารมณ์ ในทางตรงกันข้ามเทวดายืนตระหง่านอยู่ใกล้ทางหลวง A1 ใน Gateshead ตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษ ทรงตัวราวกับว่าการเตรียมความพร้อมสำหรับการบินใกล้เข้ามาก็เป็นหนึ่งของภาพของมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดที่ทำมาตั้งแต่สมัยโบราณ.

นี้เป็นเวลาที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับ Gormley ดาวเคราะห์เดิมรับหน้าที่ 15 ปีที่ผ่านมาเพิ่งได้รับการเปิดตัวที่หอสมุดแห่งชาติอังกฤษ สนามโดเมนการติดตั้งสำหรับ Gateshead ในเดือนพฤษภาคมจะใช้มันได้ปลดเปลื้องร่างกาย 200 อาสาสมัครจากชุมชนท้องถิ่น มากจากการทำงาน Gormley ฟิวส์ดึกดำบรรพ์กับอนาคตและภายในออสเตรเลียเป็นประเทศที่มีการติดตั้งมหากาพย์ที่ผอมแห้ง 50, ร่างดำคล้ำแทรกซึมเข้าไปในพื้นที่เจ็ดตารางกิโลเมตรเหมือนมนุษย์ต่างดาวบุก.

นาโคล: ในปี 1990, คุณผลิตเป็นจำนวนมาก ผลงานที่โดดเด่นซึ่งได้กลายเป็นตราตรึงใจในจิตสำนึกของสังคม แองเจิลของภาคเหนือและภาคสนามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูใบไม้ผลิในใจ วิธีการทำชิ้นเช่นนี้แจ้งโครงการในอนาคตของคุณหรือไม่

แอนโทนี Gormley: มันเป็นเรื่องใหญ่ที่จะทำให้ผลงานที่มีผลกระทบที่นิยม แต่มันไม่ได้เป็นเกณฑ์เท่านั้น แน่นอนศิลปินทุกคนต้องการที่จะได้รับความรักอย่างแน่นอนหรือเห็น แต่ฉันไม่คิดว่าเพียงเพราะสิ่งที่จะเห็นได้จากหลาย ๆ คนว่ามันเป็นที่ดีกว่าสิ่งที่มองเห็นได้ด้วยน้อยมาก ผมคิดว่าสิ่งหนึ่งที่กำลังมองหาคือความลึกของการติดต่อในช่วงเวลาที่ สิ่งที่ผมได้เรียนรู้กับแองเจิลซึ่งถูกมองว่าประมาณ 90,000 คนทุกวันซ้ำ ๆ ผ่านที่ความเร็วเป็นว่าทุกครั้งก็เห็นมันมีการสื่อสารอะไรบางอย่างมันไม่สามารถเป็นงานหนึ่งยิงเลือดออกช้าเป็นสิ่งสำคัญ สนามยังทำงานในลักษณะที่ มันมีผลกระทบต่อภาพทันที แต่แล้วคุณจะต้องเงียบ ๆ ใช้เวลาทำความรู้จักกับปฏิกิริยาของคุณเองเพื่อมันและความเข้าใจของสิ่งที่คุณกำลังมองหาที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นทั้งสองงานมีมาตรฐานสองความคิดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการขยายระบบในเวลา.

IC: งานใหม่ของเธอดาวเคราะห์เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการติดตั้งที่หอสมุดแห่งชาติอังกฤษ กลางคณะกรรมาธิการชุดนี้มีความคิดทางธรณีวิทยาและเวลา คุณสามารถขยายกับเรื่องนี้?

AG: ดาวเคราะห์เป็นขอร้องของความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและเรื่อง ที่อาจจะเป็นสิ่งที่ประติมากรรมเป็นเรื่องเกี่ยวกับความพยายามที่จะทิ้งไว้บนใบหน้าของจักรวาลไม่แยแสร่องรอยของมนุษย์แสดงตนเป็นสัญญาณของความคิดและความรู้สึกบางอย่าง ผมคิดว่าเป็นหินที่ยืนเป็นตัวอย่างมากในช่วงต้นของคนที่สละวัตถุทำตามธรรมชาติและวางไว้ในสถานที่ที่มันจะกลายเป็นเครื่องหมายในเวลาและพื้นที่, กับที่ชีวิตมนุษย์สามารถลงทะเบียน ฉันเอาความคิดที่ว่าและทำให้มันถกเถียงมากขึ้น บนพื้นผิวของหินโบราณแปด (หนึ่งในนั้นคือ Cambrian ดังนั้นจึงเป็นเรื่องเก่าประมาณหนึ่งพันล้านปีส่วนที่เหลืออาจจะดีโวเนียนอายุประมาณ 350 ล้านปี) ซึ่งตัวเองได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยการกระทำของยุคน้ำแข็งหลายที่ฉัน ได้แกะสลักร่องรอยของการสัมผัสของแปดคนที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่งให้กับแต่ละหิน การทำงานของแต่ละคนเป็นพยานหลักฐานที่ช่วงเวลาที่อาศัยอยู่ในชีวิตร่างกายและร็อคของแต่ละบุคคลที่ถูกนำมารวมกันได้.


ดาวเคราะห์ 2002 โขดหินขนาดตัวแปร.
มุมมองของคณะกรรมการที่หอสมุดแห่งชาติอังกฤษ.

ในดาวเคราะห์ร่างกายให้สอดคล้องกับรูปร่าง ของหินเช่นเดียวกับในเกลันเจโลทาสมากกว่าวิธีอื่น ๆ นั่นเป็นสิ่งสำคัญมาก เหล่านี้มีร่องรอยของคนที่แขวนอยู่บนสำหรับชีวิตรัก มันเป็นข้อบ่งชี้ของการพึ่งพาของจิตใจในร่างกายและการพึ่งพาของร่างกายบนโลกนี้และผมคิดว่ามีความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่หอสมุดแห่งชาติอังกฤษฝากของผลไม้ของกิจกรรมทางจิตของมนุษย์มานานนับพันปี ด้านล่างหินเหล่านี้อยู่ชั้นบนชั้นวางหนังสือ-A ตกตะกอนของจิตใจซ้อนกันเช่นชั้นและหินเหล่านี้เตือนผู้อ่านของช่องโหว่และการพึ่งพาของเราในโลกทางกายภาพ มีความรู้สึกของเวลาปัจจุบันที่มีอยู่ในอนาคตเวลาเวลาที่ผ่านมาที่มีอยู่ในปัจจุบันที่เอลเลียตอ้างเหตุผลว่าประติมากรรมยิ่งสามารถมีส่วนร่วมคนในคือ.

ประติมากรรมจะเงียบยังคงและในตัวอย่างที่ดีที่สุดของมันใช้ที่มีคุณภาพเพื่อผลที่ดีใน โลกที่ทุกอย่างเป็นโทรศัพท์มือถือ ผมคิดว่าเราต้องประติมากรรมมากขึ้นกว่านี้ในเวลาอื่น ๆ เพียงเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ยังคงอยู่ในโลกย้ายที่ถามคำถามว่า "คุณกำลังทำอะไรที่นี่?" นอกจากนี้คุณยังอาจจะถามคำถามของประติมากรรมนั้น แต่ที่ดี ประติมากรรมมักจะกลับคำถามเพื่อให้ผู้เข้าชม สิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับรูปปั้นเป็นวิธีที่จะสามารถติดต่อสื่อสารในช่วงเวลาที่กว้างใหญ่ของเวลาและผมคิดว่างานศิลปะที่ได้รับเสมอความพยายามที่จะทำให้สะพานกับสิ่งที่โกหก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิกฤตมวลชน ปี 1995 เหล็กหล่อ , ตัวเลขขนาดชีวิต มุมมองของการติดตั้งแอนโทนี่ กอร์มเล่ย์เป็นหนึ่งของสหราชอาณาจักรที่สำคัญที่สุดประติมากรร่วมสมัยและติดตั้งงานของเขาได้เกิดขึ้นทั่วโลก ในช่วงปี 1980 เขาเป็นผู้บุกเบิกแนวคิดของหล่อร่างกายในหลากหลายท่า เพื่อระลึกถึงแนวคิดสากลที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ condition-a เรื่องนี้ยังคงเป็นประเด็นหลักในงานของเขาในวันนี้กอร์มลีย์เป็นประติมากรรมหลากหลายจากจิ๋วไปอนุสาวรีย์ ในเขต 40 , 000 ขนาดเล็กเทพีเทอร์รา cotta ตัวเลขหน้าตัวแสดง และมากมายที่เห็นเป็นหลอกหลอนและประสบการณ์ทางอารมณ์ ในทางตรงกันข้าม เทวดายืนตระหง่านอยู่ใกล้ไฮเวย์ใน Gateshead , North East England ทรงตัว แม้ว่า เตรียมเดินทางเข้ามา มันเป็นภาพที่ใหญ่ที่สุดของมนุษย์มาตั้งแต่สมัยโบราณนี่คือเวลาสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ กอร์มเล่ย์ . ดาวเคราะห์เดิมมอบหมายเมื่อ 15 ปีก่อน เพิ่งได้รับการเปิดตัวที่ห้องสมุดอังกฤษ โดเมนข้อมูลการติดตั้งสำหรับ Gateshead ในอาจจะใช้ตัวลอก 200 อาสาสมัครจากชุมชนท้องถิ่น มากของกอร์มลีย์งาน fuses ดึกดําบรรพ์กับอนาคต และข้างในออสเตรเลียจะติดตั้ง มหากาพย์ ที่ 50 หลังโค้งสีดำตัวเลขแทรกซึมพื้นที่ 7 ตารางกิโลเมตร เช่น การบุกรุกคนต่างด้าวอินา โคล : ในปี 1990 , คุณผลิตจำนวนของผลงานที่โดดเด่นซึ่งได้กลายเป็นที่ประทับในจิตสำนึกของสังคม นางฟ้าของภาคเหนือและเขตโดยเฉพาะ ฤดูใบไม้ผลิในใจ วิธีทำชิ้นดังกล่าวแจ้งโครงการในอนาคตของคุณ ?แอนโทนี่ กอร์มเล่ย์ : มันยอดเยี่ยมที่จะทำให้ผลงานที่มีผลกระทบที่ได้รับความนิยม แต่มันไม่ได้เป็นเกณฑ์เท่านั้น ของหลักสูตรทั้งหมดที่ศิลปินต้องการจะถูกรัก หรือ แน่นอน เห็น แต่ผมไม่คิดว่าเพียงเพราะสิ่งที่เห็นหลายคนว่ามันที่ดีกว่าสิ่งที่เห็นน้อยมาก ฉันคิดว่าสิ่งที่มองหาคือ ความลึกของการติดต่อตลอดเวลา สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ กับ นางฟ้า ซึ่งเป็นทัศนะของเกี่ยวกับ 90 , 000 คน ทุก ๆวัน ๆผ่านไปเร็ว นั่นคือ ทุกครั้งที่เห็นมัน เพื่อสื่อสารอะไรบางอย่าง มันไม่ได้งานเดียวช้า เลือดออกเป็นสำคัญ สนามยังทำงานแบบนี้ มันมีผลกระทบต่อภาพทันที แต่แล้วคุณจะต้องค่อยๆใช้เวลาทำความรู้จักกับปฏิกิริยาของตัวเอง และความเข้าใจในสิ่งที่คุณกำลังมองหาการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ดังนั้น ทั้งสองทำงานเป็น บริษัท ที่แตกต่างกันสองความคิดเกี่ยวกับ extendibility ในเวลาIC : ผลงานใหม่ของเธอ , ดาวเคราะห์ , เพิ่งได้รับการติดตั้งที่ห้องสมุดอังกฤษ กลาง คณะกรรมการนี้คือความคิดของธรณีวิทยาและเวลา คุณสามารถขยายเกี่ยวกับเรื่องนี้ ?โดย : ดาวเคราะห์เป็น evocation ของความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและปัญหา นั่นอาจเป็นสิ่งที่ประติมากรรมคือ ความพยายามที่จะออกบนใบหน้าของจักรวาลไม่แยแสมีร่องรอยของสัญญาณ presence-a มนุษย์ ความคิด และความรู้สึก ฉันคิดว่ามีหินเป็นอย่างมากในช่วงต้นของคนถ่ายตามธรรมชาติที่ทำให้วัตถุและวางไว้ในสถานที่ที่มันจะกลายเป็นเครื่องหมายในเวลาและพื้นที่ กับที่ชีวิตของมนุษย์ที่สามารถจดทะเบียนได้ ผมเคยถ่ายที่คิดและทำให้มัน polemical เพิ่มเติม บนพื้นผิวของแปดหินโบราณ ( หนึ่งในนั้นก็คือยุคแคมเบรียน ดังนั้นเกี่ยวกับพันล้านปี ส่วนที่เหลืออาจจะดีโวเนียน ประมาณ 350 ล้านปี ) ที่ตัวเองถูกสร้างขึ้นโดยการกระทำของอายุน้ำแข็งหลาย ผมได้แกะรอยสัมผัสของแปดคนหนึ่ง แต่ละหิน แต่ละงานเป็นพยานเพื่อช่วงเวลาของชีวิตเวลาที่อยู่ในร่างกาย และนำหินแต่ละตัวเข้าด้วยกันดาวเคราะห์ , 2002 หิน , ขนาดของตัวแปรมุมมองของคณะกรรมการที่ห้องสมุดอังกฤษในดาวเคราะห์ เนื้อความสอดคล้องกับรูปทรงของหิน เป็นทาสของ Michelangelo มากกว่าวิธีอื่น ๆ ที่สำคัญมาก ซึ่งเป็นร่องรอยของผู้คนที่อยู่ในชีวิตที่รัก เป็นข้อบ่งชี้ของการพึ่งพิงของจิตใจร่างกายและร่างกายการพึ่งพาบนดาวเคราะห์ , และฉันคิดว่ามีเฉพาะ poignancy ที่หอสมุดแห่งชาติอังกฤษ , รับฝากของผลของกิจกรรมจิตของมนุษย์มากกว่าพันปี ด้านล่างหินเหล่านี้โกหกชั้นเมื่อชั้นของการตกตะกอน books-a ของจิตใจและซ้อนกันเหมือนชั้นหินเหล่านี้เตือนผู้อ่านของความอ่อนแอและการพึ่งพาของเราในโลกทางกายภาพ นั่นคือความรู้สึก เวลา ปัจจุบัน ที่มีอยู่ในเวลาที่ผ่านมาในอนาคตเวลาที่อยู่ในเวลาปัจจุบันที่เลียต การอ้างเหตุผลที่ประติมากรรมสามารถแผลงจ้างคนเข้ามาประติมากรรม คือ เงียบ สงบ และในตัวอย่างที่ดีที่สุดของมันจะใช้คุณภาพเพื่อผลที่ดีในโลกที่ทุกอย่างเป็นมือถือ ฉันคิดว่าเราต้องการประติมากรรมมากขึ้นกว่าในเวลาอื่น ๆเพียงเพราะมันเป็นในขณะที่ยังคงอยู่ในโลกย้ายที่ถามว่า " คุณมาทำอะไรที่นี่ ? " คุณอาจถาม คำถามของประติมากรรม แต่ประติมากรรมที่ดีจะเสมอกลับถามคำถามต่อผู้ดู สิ่งพิเศษเกี่ยวกับประติมากรรมเป็นวิธีที่สามารถสื่อสารผ่านรอบระยะเวลาที่กว้างขวางของเวลา และฉันคิดว่า ศิลปะได้เสมอ ความพยายามที่จะ