Xiaocao swiftly cut open the smalle

Xiaocao swiftly cut open the smallest watermelon with a knife. The red melon meat and the black seeds appeared in front of everybody. A strong sweetness subsequently drifted into everyone’s noses. Xiacoao handed a slice to Madam Feng, and then she invited several of the shopkeepers of the nearby stores to have a taste.The shopkeeper of the store two shops down from the watermelon shop was pale and chubby, and he had a bright smile on his face like a Buddha. He slowly walked over, unreservedly grabbed a slice of watermelon, and said with a grin, “Little girl, you’re actually willing to do this. This cost a tael ah!”“Of course, I’m willing! One must give up on some things in order to gain more!! Wasn’t everyone feeling skeptical about purchasing the special bargain at our shop? After tasting it, you guys can rest assured!” Seeing that everyone was coming over to taste the watermelon, Yu Xiaocao’s heart felt completely at ease now. She was full of confidence in the taste of her watermelons. Sure enough, after tasting it, Madam Feng immediately picked the biggest one of the remaining watermelons and gave a tael of silver to Xiaocao. Of course, the taste of the watermelons sold at the Yu Family’s watermelon shop was amazing, but it wasn’t sold at a price that just anybody could afford.Most of the shopkeepers of the stores on this street were wage earners. It was fine to buy one occasionally, but they wouldn’t be able to afford eating it on a regular basis. Right now, there was a special sale on watermelons. Moreover, the price was reduced by half. Only a fool wouldn’t take advantage of this discount ah!All of the remaining watermelons, no matter big or small, were swiftly snatched up by several of the shopkeepers of the neighboring stores. Those who didn’t manage to buy the discounted watermelons asked frustratedly, “Little girl, when will you have another special sale for watermelons?”Yu Xiaocao smiled and said, “In the future, our shop will launch a special watermelon sale at random times every day. Please pay close attention to our watermelon shop!”The fair and chubby shopkeeper of the silverware store looked at Xiaocao with squinted eyes and chuckled, “Little girl, you’re quite good at doing business! Not bad, not bad. A young person’s abilities should be respected ah!” In his mind, he pondered whether he should also do a special sale for the unsalable jewelry in his shop. This way, they could quickly earn back their capital—Yes, he should go back and discuss this matter with his boss!Yu Hai, who was unloading watermelons next to the store, saw that his daughter had swiftly taken care of the remaining watermelons. He couldn’t help but proudly praise her within his heart, ‘She is definitely my daughter. She is born with the innate talent to do business!’Ever since the watermelons had ripened, the whole family had been busy without time for rest. His daughter’s godmother had also come, so after working for the whole day, she still had to take care of her godmother when they got back in the village. The father-daughter pair could only interact at night. However, everyone had been exhausted the whole day, so they fell asleep without saying much to each other. It had been several days since Yu Hai got to bond with his daughter. After unloading the watermelons, he stayed in the shop to chat with his daughter. In the evening, he would come pick her up and go home together.The spouts of the freshly picked watermelons were so fresh that one could pinch water out of them. Earlier, when the watermelons were being unloaded, it had attracted many customers to shop in their store. At this time, there were two to three patrons picking watermelons at different shelves in the store.Yu Xiaocao sat at the entrance of the shop and counted the money, while Yu Hai stood beside her, looking at her with a grin. Just as a patron handed Xiaocao a small five tael ingot, a figure suddenly rushed towards her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Xiaocao อย่างรวดเร็วตัดเปิดแตงโมเล็กที่สุดด้วยมีด เนื้อแตงโมสีแดงและเมล็ดสีดำปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ความหวานที่แข็งแกร่งต่อมาลอยเข้าไปในจมูกของทุกคน Xiacoao ส่งชิ้นเพื่อมาดามฮและจากนั้นเธอได้รับเชิญหลายเจ้าของร้านของร้านค้าใกล้เคียงที่จะมีรสชาติ

เจ้าของร้านของร้านสองร้านลงมาจากร้านแตงโมเป็นซีดและอ้วนและเขาก็มีรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขาเหมือนพระพุทธรูป เขาค่อย ๆ เดินผ่านไปอย่างตรงไปตรงคว้าชิ้นของแตงโมและกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม“สาวน้อย, คุณจริงยินดีที่จะทำเช่นนี้ ค่าใช้จ่ายนี้อาตำลึง!”

“แน่นอนฉันยินดี! หนึ่งจะต้องให้ขึ้นกับบางสิ่งบางอย่างเพื่อที่จะได้มากขึ้น !! ไม่ได้ทุกคนรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับการซื้อต่อรองราคาพิเศษที่ร้านของเราหรือไม่ หลังจากได้ชิมมันพวกคุณสามารถมั่นใจได้!” เห็นทุกคนที่มามากกว่าที่จะลิ้มรสแตงโมหัวใจ Yu Xiaocao รู้สึกสมบูรณ์ได้อย่างง่ายดายในขณะนี้ เธอเป็นคนที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในรสชาติของแตงโมเธอ

พอแน่ใจว่าหลังจากชิมมันมาดามฮทันทีเลือกหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของแตงโมที่เหลืออยู่และให้ตำลึงเงินให้ Xiaocao แน่นอนรสชาติของแตงโมที่ขายที่ร้านแตงโม Yu ครอบครัวเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่มันก็ไม่ได้ขายในราคาที่ใครก็สามารถจ่าย

ส่วนใหญ่เจ้าของร้านของร้านค้าบนถนนสายนี้มีรายได้จุนเจือครอบครัว มันน่าจะดีที่จะซื้อเป็นครั้งคราว แต่พวกเขาจะไม่สามารถที่จะจ่ายการรับประทานอาหารมันเป็นประจำ ตอนนี้มีการขายพิเศษในแตงโม นอกจากนี้ราคาที่ถูกลดลงครึ่งหนึ่ง มีเพียงคนโง่จะได้ใช้ประโยชน์จากอาส่วนลดนี้!

ทั้งหมดของแตงโมที่เหลือไม่มีเรื่องใหญ่หรือขนาดเล็กถูกกระชากอย่างรวดเร็วขึ้นโดยหลายเจ้าของร้านค้าที่อยู่ใกล้เคียง บรรดาผู้ที่ไม่ได้จัดการซื้อแตงโมลดถาม frustratedly“สาวน้อยเมื่อคุณจะมีอีกขายพิเศษสำหรับแตงโม?”

ยู Xiaocao ยิ้มและกล่าวว่า“ในอนาคต, ร้านค้าของเราจะเปิดตัวขายแตงโมพิเศษที่สุ่ม ครั้งทุกวัน กรุณาให้ความสนใจใกล้เคียงกับร้านแตงโมของเรา!”

ยุติธรรมและอ้วนเจ้าของร้านของร้านค้าเครื่องเงินมองที่ Xiaocao ด้วยตา squinted และหัวเราะ“สาวน้อย, คุณค่อนข้างดีในการทำธุรกิจ! ไม่ได้เลวร้ายไม่ได้เลวร้าย ความสามารถของคนหนุ่มสาวควรได้รับการเคารพ ah!” ในความคิดของเขาเขาครุ่นคิดว่าเขาควรทำขายพิเศษสำหรับเครื่องประดับ unsalable ในร้านของเขา วิธีนี้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วจะได้รับของพวกเขากลับทุนใช่เขาควรจะกลับไปหารือเรื่องนี้กับเจ้านายของเขา!

ยูไฮที่ถูกขนถ่ายแตงโมถัดไปที่ร้านเห็นว่าลูกสาวของเขามีการดำเนินการอย่างรวดเร็วในความดูแลของแตงโมที่เหลืออยู่ เขาอาจจะไม่ได้ช่วย แต่ภูมิใจสรรเสริญเธอที่อยู่ในหัวใจของเขา 'เธอเป็นลูกสาวของฉันแน่นอน เธอเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์โดยธรรมชาติของการทำธุรกิจ!

นับตั้งแต่แตงโมสุกได้ทั้งครอบครัวได้รับการว่างโดยไม่ต้องมีเวลาสำหรับส่วนที่เหลือ แม่ทูนหัวของลูกสาวของเขาก็มาดังนั้นหลังจากที่ทำงานทั้งวันเธอยังคงมีการดูแลเธอเป็นแม่ทูนหัวเมื่อพวกเขาได้กลับมาอยู่ในหมู่บ้าน คู่พ่อลูกสาวคนเดียวสามารถโต้ตอบในเวลากลางคืน แต่ทุกคนได้รับหมดทั้งวันเพื่อให้พวกเขาผล็อยหลับไปโดยไม่พูดมากกับแต่ละอื่น ๆ จะได้รับหลายวันตั้งแต่ยูไฮมีการพันธบัตรกับลูกสาวของเขา หลังจากขนถ่ายแตงโมเขาอยู่ในร้านเพื่อแชทกับลูกสาวของเขา ในตอนเย็นเขาจะมารับเธอและกลับบ้านด้วยกัน

พกพาของแตงโมหยิบสดใหม่ได้ดังนั้นสดที่ใครจะหยิกน้ำออกจากพวกเขา ก่อนหน้านี้เมื่อแตงโมถูกถอดมันก็ดึงดูดลูกค้าจำนวนมากในการซื้อสินค้าในร้านของพวกเขา ในเวลานี้มี 2-3 อุปถัมภ์หยิบแตงโมที่ชั้นวางที่แตกต่างกันในการจัดเก็บ

Yu Xiaocao นั่งอยู่ที่ประตูทางเข้าของร้านค้าและนับเงินในขณะที่ยูไฮยืนอยู่ข้างๆเธอมองเธอพร้อมกับรอยยิ้ม เช่นเดียวกับผู้มีพระคุณส่ง Xiaocao ขนาดเล็กห้าลิ่มตำลึงเป็นตัวเลขที่จู่ ๆ ก็รีบวิ่งไปหาเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Xiaocao อย่างรวดเร็วตัดเปิดแตงโมขนาดเล็กที่สุดที่มีมีด เนื้อแตงโมแดงและเมล็ดสีดำปรากฏหน้าทุกคน ความหวานที่แข็งแกร่งต่อมาลอยในจมูกของทุกคน สี xiacoao ยื่นไปยังมาดามเฟิงและจากนั้นเธอเชิญหลายคนของเจ้าของร้านค้าในบริเวณใกล้เคียงที่จะมีรสชาติ

ผู้รักษาประตูของร้านค้าสองร้านค้าลงจากร้านแตงโมถูกซีดและอ้วนและเขามีรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขาเหมือนพระพุทธรูป เขาค่อยๆเดินมากกว่าการคว้าของแตงโมและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "สาวน้อยคุณจริงเต็มใจที่จะทำเช่นนี้ คุ้มค่าเงิน

"แน่นอนฉันเต็มใจ! หนึ่งต้องให้ขึ้นในบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้ได้รับมากขึ้น!! ทุกคนไม่รู้สึกสงสัยเกี่ยวกับการซื้อสินค้าพิเศษต่อรองที่ร้านค้าของเราหรือไม่ หลังจากชิมมันแล้วพวกคุณสามารถมั่นใจได้!" เห็นว่าทุกคนมีการมามากกว่าที่จะลิ้มรสแตงโม, หัวใจของ Yu Xiaocao รู้สึกอย่างสมบูรณ์ตอนนี้ในขณะนี้ เธอเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นในรสชาติของแตงของเธอ

แน่นอน, หลังจากชิมมัน, มาดามเฟิงทันทีเลือกหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของแตงน้ำที่เหลือและให้ tael เงินที่จะ Xiaocao. แน่นอนว่ารสชาติของแตงโมที่ขายที่ร้านแตงโมตระกูล Yu เป็นที่น่าอัศจรรย์แต่ก็ไม่ได้ขายในราคาที่เพียงแต่ใครก็สามารถจ่ายได้

ส่วนใหญ่ของร้านค้าบนถนนสายนี้ได้รับค่าจ้าง มันเป็นเรื่องดีที่จะซื้อหนึ่งในบางครั้ง, แต่พวกเขาจะไม่สามารถที่จะรับประทานมันเป็นประจำ. ตอนนี้มีการขายพิเศษบนแตงโม นอกจากนี้ราคาลดลงครึ่งหนึ่ง เพียงคนโง่จะไม่ใช้ประโยชน์จากส่วนลดนี้!

ทั้งหมดของแตงโมที่เหลือไม่ว่าใหญ่หรือเล็กได้อย่างรวดเร็ว snatched ขึ้นโดยหลายของเจ้าของร้านค้าที่อยู่ใกล้เคียง ผู้ที่ไม่ได้จัดการที่จะซื้อแตงโมส่วนลดที่ถามความน่ารักอย่างมาก, "สาวน้อย, เมื่อคุณจะมีการขายพิเศษสำหรับแตงโม?"

Yu Xiaocao ยิ้มและกล่าวว่า "ในอนาคตร้านของเราจะเปิดขายแตงโมพิเศษในเวลาที่สุ่มทุกวัน โปรดใส่ใจกับร้านแตงโมของเรา!"

เจ้าของร้านค้าที่เป็นธรรมและอ้วนของเครื่องเงินดูที่ Xiaocao กับตา squinted และหัวเราะนำ, "สาวน้อย, คุณค่อนข้างดีที่ทำธุรกิจ! ไม่ได้ไม่ดีไม่ดี ความสามารถของคนหนุ่มสาวควรจะเคารพ ah!" ในใจของเขา, เขาไตร่ตรองว่าเขาควรจะทำขายพิเศษสำหรับเครื่องประดับที่ไม่สามารถใช้ได้ในร้านของเขา. ด้วยวิธีนี้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วได้รับกลับทุนของพวกเขา-ใช่เขาควรจะกลับไปและหารือเรื่องนี้กับเจ้านายของเขา!

ยูไห่, ผู้ที่ได้รับการขนถ่ายน้ำแตงโมถัดจากร้าน, เห็นว่าลูกสาวของเขาได้อย่างรวดเร็วดูแลของแตงโมที่เหลืออยู่. เขาไม่สามารถช่วยแต่ภูมิใจสรรเสริญเธอภายในใจของเขา ' เธอแน่นอนลูกสาวของฉัน เธอเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ในการทำธุรกิจ

นับตั้งแต่น้ำแตงที่มีการสุกทั้งครอบครัวก็ยุ่งไม่มีเวลาพักผ่อน แม่ของลูกสาวของเขาได้มา, ดังนั้นหลังจากทำงานตลอดทั้งวัน, เธอยังคงต้องดูแลแม่ของเธอที่มีความสนใจเมื่อพวกเขากลับมาในหมู่บ้าน. คู่พ่อลูกสาวสามารถโต้ตอบได้ในเวลากลางคืนเท่านั้น อย่างไรก็ตามทุกคนได้รับการหมดตลอดทั้งวันดังนั้นพวกเขาจึงหลับไปโดยไม่พูดมากนัก มันได้รับหลายวันตั้งแต่ยูไฮมีการผูกพันกับลูกสาวของเขา หลังจากที่ขนของแตงโมเขาอยู่ในร้านที่จะพูดคุยกับลูกสาวของเขา ในตอนเย็นเขาจะมารับเธอและกลับบ้านด้วยกัน

ที่พักที่ทำอาหารเองได้ในบัวโนรมของเรา ก่อนหน้านี้, เมื่อน้ำแตงถูกยกเลิกการโหลด, มันได้ดึงดูดลูกค้าจำนวนมากที่จะซื้อสินค้าในร้านค้าของพวกเขา. ในเวลานี้, มีสองถึงสามลูกค้าหยิบแตงโมที่ชั้นวางที่แตกต่างกันในร้าน.

Yu Xiaocao นั่งที่ทางเข้าของร้านและนับเงินในขณะที่ Yu Hai ยืนอยู่ข้างๆเธอมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้ม เช่นเดียวกับผู้อุปถัมภ์มือของ Xiaocao แท่งห้าตัวขนาดเล็ก, ตัวเลขก็รีบวิ่งไปสู่เธอ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสี่ยวเฉารีบตัดแตงโมที่เล็กที่สุดด้วยมีด แตงโมสีแดงและเมล็ดสีดำปรากฏต่อหน้าทุกคน ความหวานที่แข็งแกร่งแล้วลอยเข้าไปในจมูกของทุกคน xiake ส่งชิ้นส่วนให้คุณฟงแล้วเธอเชิญเจ้าของร้านใกล้เคียงเพื่อลิ้มรสมัน
สองเจ้าของร้านที่ลงมาจากร้านแตงโมหน้าซีดอ้วนและยิ้มเหมือนพระพุทธรูป เขาเดินช้าๆคว้าชิ้นส่วนของแตงโมโดยไม่ต้องจองและกล่าวด้วยรอยยิ้มสาวน้อยที่คุณต้องการที่จะทำเช่นนั้น ใช้เวลาสองอันนี้ ”
แน่นอนฉันทำได้ เพื่อที่จะได้รับมากขึ้นผู้คนต้องละทิ้งบางสิ่งบางอย่าง ทุกคนไม่ได้สงสัยเกี่ยวกับการซื้อสินค้าลดราคาที่ร้านของเราเหรอ คุณสามารถมั่นใจได้ว่าหลังจากที่คุณได้ลิ้มรสมัน หัวใจของโจโฉก็โล่งใจที่เห็นทุกคนมาชิมแตงโม เธอมั่นใจในรสชาติของแตงโม
พอแน่ใจว่าคุณนายฟงได้ลิ้มรสหนึ่งของแตงโมที่เหลือทันทีเลือกหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดให้เล็กเคาหนึ่งจินของเงิน แน่นอนแตงโมที่ร้านยูขายรสชาติที่น่าตื่นตาตื่นใจมากแต่ราคาที่ขายไม่ได้เป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถจ่ายได้
เจ้าของร้านส่วนใหญ่บนถนนนี้เป็นชนชั้นกรรมกร มันโอเคที่จะซื้ออันหนึ่งเป็นครั้งคราวแต่พวกเขาไม่สามารถกินได้บ่อยๆ ตอนนี้แตงโมขายในราคาพิเศษ และราคาก็ลดลงครึ่งหนึ่ง คนโง่เท่านั้นที่ไม่ใช้ส่วนลดนี้
แตงโมที่เหลือไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ถูกขโมยไปอย่างรวดเร็วโดยเจ้าของร้านใกล้เคียง ผู้ที่ไม่ได้ซื้อแตงโมส่วนลดถามอย่างหงุดหงิดสาวน้อยเมื่อคุณมีแตงโมพิเศษ ”
ในอนาคตร้านของเราจะสุ่มเปิดตัวแตงโมพิเศษขายทุกวัน กรุณาติดตามร้านแตงโมของเราอย่างใกล้ชิด ”
เจ้าของร้านเครื่องเงินเป็นสีขาวและไขมัน squinted ที่เคาและหัวเราะสาวน้อยคุณเก่งในธุรกิจ ไม่เลวไม่เลว ความสามารถของชายหนุ่มควรได้รับการเคารพ ในจิตใจของเขาเขาสงสัยว่าถ้าเครื่องประดับที่ไม่ดีในร้านของเขาควรขาย ด้วยวิธีนี้พวกเขาสามารถได้รับเงินทุนของพวกเขากลับมาได้อย่างรวดเร็วใช่เขาควรจะกลับไปพูดคุยกับเจ้านายของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
ร้านค้าข้างๆเอาแตงโมจากทะเลเห็นลูกสาวได้อย่างรวดเร็วกำจัดส่วนที่เหลือของแตงโม เขาไม่สามารถช่วยแต่ยกย่องเธอด้วยความภาคภูมิใจในใจว่าเธอเป็นลูกสาวของฉันอย่างแน่นอน เธอเกิดมาพร้อมกับความสามารถในการทำธุรกิจ ภาย
ตั้งแต่แตงโมสุกทั้งครอบครัวก็ยุ่งเกินไปที่จะพักผ่อน แม่ทูนหัวของลูกสาวของเขาก็มาด้วยดังนั้นหลังจากทำงานทั้งวันเธอต้องดูแลแม่ทูนหัวของพวกเขาเมื่อพวกเขากลับมาที่หมู่บ้าน พ่อและลูกสาวสามารถโต้ตอบในตอนเย็น อย่างไรก็ตามทุกคนเหนื่อยทั้งวันดังนั้นพวกเขาจึงหลับไปโดยไม่พูดอะไร มันเป็นเวลาหลายวันแล้วตั้งแต่ยูไห่และลูกสาวของเขาติดต่อกัน หลังจากขนแตงโมเขาอยู่ในร้านและพูดคุยกับลูกสาวของเขา ในตอนเย็นเขาจะมารับเธอกลับบ้าน
เพียงแค่เก็บปากแตงโมสดมากที่ผู้คนสามารถบีบน้ำจากมัน ก่อนหน้านี้เมื่อแตงโมถูกยกเลิกการโหลดมันดึงดูดลูกค้าจำนวนมากไปช้อปปิ้งที่ร้านของพวกเขา ณจุดนี้สองหรือสามลูกค้าเลือกแตงโมบนชั้นวางที่แตกต่างกัน
ยูเสี่ยวเจียนั่งอยู่ที่ประตูร้านนับเงินยูไห่ยืนอยู่ข้างๆเธอยิ้มให้เธอ เมื่อลูกค้าผ่านห้าหรือสองแท่งเล็กๆน้อยๆของโจโฉรูปก็วิ่งมา