no one ever tries hard enough to fi

no one ever tries hard enough to fight for me. Usually I'm the one doing the fighting. I'm the one putting in effort and trying to save something that might not even be there to begin with. Countless of times people just give up halfway. Why? Is it because of me? Was I not enough? These questions roaming free in the back of my mind. Over and over again, the same routine, the same situation that keeps coming back and resurfacing. Yet even with the amount of times it reoccurs, I still hold no answer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เคยพยายามหนักพอสู้ฉัน ปกติผมได้ทำการต่อสู้ ฉันได้วางในความพยายาม และพยายามบันทึกสิ่งที่ยังไม่มีจะเริ่มต้นด้วย นับไม่ถ้วนคนให้ค่า halfway ครั้ง ทำไม เป็น เพราะฉันหรือไม่ ก็ฉันไม่เพียงพอหรือไม่ คำถามเหล่านี้ข้ามฟรีด้านหลังของจิตใจของฉัน และ มากกว่าอีกครั้ง การเดียว ประจำ สถานการณ์เดียวกันที่จะกลับมา และ resurfacing ยัง แม้จะ มีจำนวนครั้งมัน reoccurs ฉันยังค้างคำตอบไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครเลยที่พยายามอย่างหนักพอที่จะต่อสู้สำหรับฉัน โดยปกติผมทำอย่างใดอย่างหนึ่งการต่อสู้ที่ ฉันหนึ่งใส่ในความพยายามและพยายามที่จะบันทึกสิ่งที่อาจไม่ได้มีการเริ่มต้นด้วย คนนับไม่ถ้วนครั้งเพียงแค่ให้ขึ้นครึ่งหนึ่ง ทำไม? มันเป็นเพราะฉัน? คือผมไม่ได้เพียงพอหรือไม่ คำถามเหล่านี้ฟรีบริการข้ามแดนอัตโนมัติในการกลับใจของฉัน ซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งประจำเดียวกันสถานการณ์เดียวกันที่ช่วยให้กลับมาและผลัด แต่ถึงแม้จะมีจำนวนครั้งมัน reoccurs ที่ฉันยังคงถือไม่มีคำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครพยายามมากพอที่จะสู้เพื่อฉัน ปกติผมเป็นคนทำ สู้ๆ ฉันเป็นคนตั้งใจ และพยายามที่จะบันทึกบางสิ่งบางอย่างที่อาจจะมีการเริ่มต้นด้วย นับครั้งไม่ถ้วน คนยอมแพ้กลางคัน ทำไม ? มันเป็นเพราะฉันเหรอ ? ยังไม่พออีกหรอคะ คำถามเหล่านี้เริงร่าในด้านหลังของใจของฉัน กว่าและมากกว่าอีกครั้ง ขั้นตอนเดียวกันสถานการณ์เดียวกันที่ทำให้กลับมา และผิวหนัง แต่แม้ด้วยจำนวนครั้งที่มัน reoccurs ผมยังไม่ตอบ