ThemesThe evolution and maturation

Themes
The evolution and maturation of the protagonist, Bilbo Baggins, is central to the story. This journey of maturation, where Bilbo gains a clear sense of identity and confidence in the outside world, may be seen as a Bildungsroman rather than a traditional quest.[91] The Jungian concept of individuation is also reflected through this theme of growing maturity and capability, with the author contrasting Bilbo's personal growth against the arrested development of the dwarves.[3] Thus, while Gandalf exerts a parental influence over Bilbo early on, it is Bilbo who gradually takes over leadership of the party, a fact the dwarves could not bear to acknowledge.[92] The analogue of the "underworld" and the hero returning from it with a boon (such as the ring, or Elvish blades) that benefits his society is seen to fit the mythic archetypes regarding initiation and male coming-of-age as described by Joseph Campbell.[89] Chance compares the development and growth of Bilbo against other characters to the concepts of just kingship versus sinful kingship derived from the Ancrene Wisse (which Tolkien had written on in 1929) and a Christian understanding of Beowulf.[93]
The overcoming of greed and selfishness has been seen as the central moral of the story.[94] Whilst greed is a recurring theme in the novel, with many of the episodes stemming from one or more of the characters' simple desire for food (be it trolls eating dwarves or dwarves eating Wood-elf fare) or a desire for beautiful objects, such as gold and jewels,[95] it is only by the Arkenstone's influence upon Thorin that greed, and its attendant vices "coveting" and "malignancy", come fully to the fore in the story and provide the moral crux of the tale. Bilbo steals the Arkenstone—a most ancient relic of the dwarves—and attempts to ransom it to Thorin for peace. However, Thorin turns on the Hobbit as a traitor, disregarding all the promises and "at your services" he had previously bestowed.[96] In the end Bilbo gives up the precious stone and most of his share of the treasure to help those in greater need. Tolkien also explores the motif of jewels that inspire intense greed that corrupts those who covet them in the Silmarillion, and there are connections between the words "Arkenstone" and "Silmaril" in Tolkien's invented etymologies.[97]
The Hobbit employs themes of animism. An important concept in anthropology and child development, animism is the idea that all things—including inanimate objects and natural events, such as storms or purses, as well as living things like animals and plants—possess human-like intelligence. John D. Rateliff calls this the "Doctor Dolittle Theme" in The History of the Hobbit, and cites the multitude of talking animals as indicative of this theme. These talking creatures include ravens, a thrush, spiders and the dragon Smaug, alongside the anthropomorphic goblins and elves. Patrick Curry notes that animism is also found in Tolkien's other works, and mentions the "roots of mountains" and "feet of trees" in The Hobbit as a linguistic shifting in level from the inanimate to animate.[98] Tolkien saw the idea of animism as closely linked to the emergence of human language and myth: "...The first men to talk of 'trees and stars' saw things very differently. To them, the world was alive with mythological beings... To them the whole of creation was 'myth-woven and elf-patterned'."[99]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดรูปแบบวิวัฒนาการและพ่อแม่ของตัวเอก บิลโบแบ๊กกิ้นส์ เป็นเรื่องราว การเดินทางของพ่อแม่ ที่บิลโบรับความรู้สึกที่ชัดเจนของตัวตนและความเชื่อมั่นในโลกภายนอก อาจเห็นเป็นแบบ Bildungsroman แทนที่เป็นเควสแบบดั้งเดิม [91] Jungian แนวคิดของ individuation ยังสะท้อนออกมาผ่านชุดรูปแบบนี้ครบกำหนดและความสามารถ มีการเจริญเติบโตส่วนบุคคลผู้เขียนบริการบิลโบของกับการพัฒนาจับกุมของ dwarves เติบโต [3] ดังนั้น ในขณะที่แกนดัล์ฟ exerts อิทธิพลบิลโบปกครองช่วงต้น ได้บิลโบที่ค่อย ๆ จะเป็นผู้นำของพรรค dwarves ไม่สามารถแบกเพื่อรับทราบความจริง [92] analogue "มังกร" และพระเอกกลับจากมัน มีบุญ (เช่นแหวน หรือใบมีด Elvish) ที่เป็นประโยชน์สังคมของเขาเห็นพอดีบุคลิกสากล mythic เริ่มต้นและชายมาของอายุตามที่อธิบายไว้ โดยโจเซฟ Campbell [89] โอกาสเปรียบเทียบการพัฒนาและเจริญเติบโตของบิลโบกับอื่น ๆ แนวคิดของโคลัมเบียเพียงเทียบกับโคลัมเบียบาปมา Ancrene Wisse (ซึ่งโทลคีนได้เขียนขึ้นในปีพ.ศ. 2472) และความเข้าใจคริสเตียนของเบวูล์ฟ [93]มากเพียงใดของความโลภและความเห็นแก่ตัวได้ถูกเห็นเป็นนิทานกลางเรื่อง [94] ในขณะที่ความโลภเป็นซ้ำ ๆ ในนิยาย มีหลายตอน อันเนื่องมาจากหนึ่งหรือมากกว่าความต้องการง่าย ๆ ของอักขระสำหรับอาหาร (เป็น trolls dwarves กินหรือกินอาหารไม้เอลฟ์ dwarves) หรือความต้องการสำหรับวัตถุที่สวยงาม ทองและอัญมณี, [95] ก็ โดยอิทธิพลของอาร์เคนสโตนเมื่อธอรินโอเท่าความ โลภนั้น และตำแหน่ง vices "โลภ" และ "malignancy" เต็มมาลำเลียงสาในเรื่อง และให้ประเด็นเรื่องจริยธรรม บิลโบ steals อาร์เคนสโตนซึ่งพระธาตุโบราณที่สุดของ dwarves — และพยายามไถ่ถอนมันให้ธอรินโอเพื่อสันติภาพ อย่างไรก็ตาม ธอรินโอเปิดฮอบบิทเป็นคนทรยศ โดยสัญญาทั้งหมด และ "ที่บริการของคุณ" เขาได้เคยประทาน [96] ในสุด บิลโบให้หินมีค่าและส่วนใหญ่ของเขาแบ่งสมบัติให้ความช่วยเหลือในความต้องการมากขึ้น โทลคีนยังสำรวจแปลนสร้อยที่สร้างแรงบันดาลใจความโลภรุนแรงที่ต่อเครื่องนั้นในซิลมาริ และมีการเชื่อมต่อระหว่างคำ "อาร์เคนสโตน" และ "ซิลมาริล" ของโทลคีนในคิดค้นรากศัพท์จาก [97]ฮอบบิทใช้ชุดรูปแบบของ animism ความคิดเป็นแนวคิดสำคัญในมานุษยวิทยา และการพัฒนาเด็ก animism ที่สิ่ง — inanimate วัตถุและธรรมชาติกิจกรรม พายุหรือกระเป๋า ตลอดจนการใช้ชีวิตเช่นสัตว์และพืช — มีปัญญาเช่นมนุษย์ จอห์น D. Rateliff เรียกนี้ "หมอ Dolittle ธีม" ในประวัติของฮอบบิท และความหลากหลายของสัตว์เป็นชุดรูปแบบนี้ส่อพูดที่สแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด สิ่งมีชีวิตเหล่านี้พูดคุยรวม ravens เป็นเชื้อรา แมงมุม และมังกร Smaug, anthropomorphic goblins และเอลฟ์ หมายเหตุแกง Patrick ว่า animism ยังได้พบในผลงานอื่น ๆ ของโทลคีน และกล่าวถึง "รากของภูเขา" และ "เท้าของต้นไม้" ในเดอะฮอบบิทเป็นการภาษาศาสตร์ขยับในระดับจาก inanimate เร้า [98] โทลคีนเห็นความคิดของ animism เป็นเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการเกิดขึ้นของภาษามนุษย์และตำนาน: "... คนแรกพูด 'ต้นไม้และดาว' เห็นสิ่งที่แตกต่างกันมาก ไป โลกเต็มไป ด้วยสิ่งมีชีวิตในตำนาน... พวกเขา ทั้งหมดสร้างขึ้น 'ตำนานทอ และลวด ลายเอลฟ์' " [99]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธีมวิวัฒนาการและการเจริญเติบโตของตัวละครบิลโบแบ๊กกิ้นส์เป็นศูนย์กลางของเรื่อง การเดินทางครั้งนี้ของการเจริญเติบโตที่บิลโบได้รับความรู้สึกที่ชัดเจนของตัวตนและความเชื่อมั่นในโลกภายนอกอาจจะมองว่าเป็น Bildungsroman มากกว่าการแสวงหาดั้งเดิม. [91] แนวคิดจุนเกียนของ individuation ยังสะท้อนให้เห็นผ่านรูปแบบของการกำหนดนี้เติบโตและ ความสามารถกับผู้เขียนตัดกันเจริญเติบโตส่วนบุคคลของบิลโบกับการพัฒนาจับกุมของคนแคระ. [3] ดังนั้นในขณะที่แกนดัล์ฟออกแรงอิทธิพลของผู้ปกครองในช่วงบิลโบในช่วงต้นมันเป็นบิลโบที่ค่อยๆใช้เวลามากกว่าการเป็นผู้นำของพรรคเป็นความจริงที่คนแคระที่จะทำได้ ทนไม่ได้ที่จะยอมรับ. [92] ที่อะนาล็อกของ "นรก" และพระเอกกลับมาจากมันมีประโยชน์ (เช่นแหวนหรือใบมีดภูติ) ที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมของเขาถูกมองว่าเพื่อให้พอดีกับต้นแบบเทพนิยายเกี่ยวกับการเริ่มต้นและชายมา -of อายุตามที่อธิบายไว้โดยโจเซฟแคมป์เบล. [89] เปรียบเทียบโอกาสในการพัฒนาและการเจริญเติบโตของบิลโบกับตัวละครอื่น ๆ กับแนวคิดของพระมหากษัตริย์เพียงเมื่อเทียบกับกษัตริย์บาปมาจาก Ancrene Wisse (ซึ่งโทลคีนได้เขียนเกี่ยวกับในปี 1929) และคริสเตียน ความเข้าใจของวูล์ฟ. [93]
เอาชนะความโลภและความเห็นแก่ตัวได้รับการมองว่าเป็นคุณธรรมกลางของเรื่อง. [94] ในขณะที่ความโลภเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นในนิยายมีหลายตอนที่เกิดจากหนึ่งหรือมากกว่าของตัวละคร 'ความปรารถนาที่ง่ายสำหรับอาหาร (ไม่ว่าจะโทรลล์กินคนแคระหรือคนแคระกินค่าโดยสารไม้เอลฟ์) หรือความปรารถนาสำหรับวัตถุที่สวยงามเช่นทองและอัญมณี [95] มันเป็นเพียงโดยอิทธิพล Arkenstone ของเมื่อ ธ อรินโลภนั้นและบริวาร ความชั่วร้าย "โลภ" และ "มะเร็ง" ได้อย่างเต็มที่มาก่อนในเรื่องและให้ปมทางศีลธรรมของเรื่อง บิลโบขโมย Arkenstone-ที่ระลึกที่เก่าแก่ที่สุดของคนแคระและความพยายามที่จะเรียกค่าไถ่ไปยัง ธ อรินเพื่อความสงบสุข อย่างไรก็ตาม ธ อรินเปิดฮอบบิทเป็นคนทรยศไม่คำนึงถึงสัญญาทั้งหมดและ "ที่บริการของคุณ" เขาได้มอบให้ก่อนหน้านี้. [96] ในท้ายที่สุดบิลโบให้ขึ้นหินมีค่าและส่วนใหญ่ของหุ้นของสมบัติที่จะช่วยให้ผู้ที่อยู่ใน ความจำเป็นมากขึ้น โทลคีนยังสำรวจบรรทัดฐานของอัญมณีที่สร้างแรงบันดาลใจความโลภรุนแรงที่ corrupts ผู้ที่อยากได้ไว้ใน Silmarillion และมีการเชื่อมต่อระหว่างคำว่า "Arkenstone" และ "ซิลมาริล" ในโทลคีนคิดค้น etymologies. [97]
ฮอบบิทพนักงานรูปแบบของความเชื่อ แนวคิดที่สำคัญในมานุษยวิทยาและพัฒนาเด็กเชื่อคือความคิดที่ว่าทุกสิ่งรวมทั้งวัตถุและเหตุการณ์ธรรมชาติเช่นพายุหรือกระเป๋าเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตเช่นสัตว์และพืชที่มีความฉลาดของมนุษย์เหมือน จอห์นดี Rateliff สายนี้ "หมอ Dolittle ธีม" ในประวัติศาสตร์ของฮอบบิทและอ้างอิงความหลากหลายของสัตว์พูดคุยเป็นตัวบ่งชี้ของรูปแบบนี้ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้รวมถึงการพูดคุยกา, นักร้องหญิงอาชีพแมงมุมและมังกรสม็อกที่ควบคู่ไปกับก๊อบลินและเอลฟ์มนุษย์ แพทริคแกงข้อสังเกตว่าเชื่อยังพบในผลงานอื่น ๆ ของโทลคีนและกล่าวถึง "รากของภูเขา" และ "เท้าของต้นไม้" ในฮอบบิทเป็นขยับทางภาษาในระดับจากชีวิตการเคลื่อนไหว. [98] โทลคีนเห็นความคิดของ เชื่อเป็นเชื่อมโยงกับการเกิดขึ้นของภาษามนุษย์และตำนาน:. "... คนแรกที่จะพูดคุยของต้นไม้และดาว 'เห็นสิ่งที่แตกต่างกันมากสำหรับพวกเขาในโลกยังมีชีวิตอยู่กับสิ่งมีชีวิตที่เป็นตำนาน ... เพื่อให้พวกเขาทั้ง ของการสร้างเป็น 'ตำนานทอและเอลฟ์ลวดลาย'. "[99]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธีม
วิวัฒนาการและวุฒิภาวะของตัวเอกบิลโบ แบกกินส์ คือ กลางเรื่อง นี้การเดินทางของการเจริญเติบโตที่บิลโบที่ได้รับความรู้สึกที่ชัดเจนของตัวตน และเชื่อมั่นใน โลกภายนอกอาจจะเห็นเป็น bildungsroman มากกว่าการแสวงหาแบบดั้งเดิม [ 91 ] แนวคิดของจุงของปัจเจกบุคคลยังสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบนี้เติบโต วุฒิภาวะ และความสามารถกับผู้เขียนเปรียบเทียบการเจริญเติบโตส่วนบุคคลของบิลโบ้กับถูกจับพัฒนาของคนแคระ [ 3 ] ดังนั้นในขณะที่แกนดาล์ฟภายในอิทธิพลของผู้ปกครองมากกว่าบิลโบในช่วงต้นเป็นบิลโบที่ค่อยๆใช้เวลามากกว่าผู้นำของพรรค ความจริงคนแคระไม่สามารถทนยอมรับ [ 92 ] อนาล็อกของ " นรก " และพระเอกกลับมาจากมันที่มีประโยชน์ ( เช่นแหวนหรือเลนซ์พราย ) ที่เป็นประโยชน์ของเขา สังคมเห็นพอดีเทพนิยายเกี่ยวกับการ archetypes ชายมาอายุตามที่อธิบายไว้โดยโจเซฟแคมป์เบล[ 89 ] โอกาสเปรียบเทียบการพัฒนาและการเจริญเติบโตของบิลโบกับตัวอักษรอื่น ๆ แนวคิดของไอศูรย์ก็เทียบกับบาป 1 ที่ได้มาจาก ancrene wisse ( ซึ่งโทลคีนได้เขียนใน 1929 ) และ คริสเตียน ความเข้าใจของ เบวูลฟ์ [ 93 ]
เอาชนะความโลภและความเห็นแก่ตัวได้ถูกมองว่าเป็นคุณธรรมภาคกลางของเรื่องราว [ 94 ] ในขณะที่ความโลภเป็นที่เกิดขึ้นซ้ำซากในนวนิยายมีหลายตอนที่เกิดจากหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของตัวละคร ' ง่ายความปรารถนาสำหรับอาหาร ( จะเป็นโทรลล์กินคนแคระหรือแคระกินค่าโดยสารพรายไม้ ) หรือความปรารถนาสำหรับวัตถุที่สวยงาม เช่น ทอง และอัญมณี [ 95 ] มันเป็นเพียงโดยอาร์เคนสโตนอิทธิพลเมื่อธอรินที่ความโลภ และความชั่วร้ายของผู้ติดตาม " อยากได้ " และ " เนื้อร้าย "มาอย่างเต็มที่เพื่อก่อนในเรื่องจริยธรรมและให้ปมของเรื่อง บิลโบขโมยวัตถุโบราณที่เก่าแก่ที่สุด arkenstone-a ของคนแคระและพยายามที่จะไถ่ให้ธอรินเพื่อสันติภาพ อย่างไรก็ตาม ธอรินเปิดฮอบบิทเป็นคนทรยศ ไม่เคารพสัญญาทั้งหมดและ " ที่บริการของคุณ " เขาเคยมอบให้[ 96 ] ในที่สุดบิลโบให้หินมีค่าและส่วนใหญ่ของหุ้นของสมบัติที่จะช่วยให้ผู้ที่อยู่ในความต้องการสูง . โทลคีนยังสำรวจรูปแบบของอัญมณีที่จุดประกายความโลภที่รุนแรงเกิดผู้ที่ปรารถนาไว้ในซิลมาริลลิออนและมีการเชื่อมต่อระหว่างคำว่า " อาร์เคนสโตน " และ " ซิลมาริล " โทลคีนยังสร้างนิรุกติศาสตร์ [ 97 ]
ฮอบบิทมีรูปแบบของไสยศาสตร์ .แนวความคิดที่สำคัญในมานุษยวิทยาและการพัฒนาเด็ก ไสยศาสตร์ คือ ความคิดว่าสิ่งทั้งปวงรวมทั้ง inanimate วัตถุและเหตุการณ์ทางธรรมชาติ เช่น พายุ หรือ กระเป๋า รวมทั้งสิ่งมีชีวิต เช่น สัตว์ และพืช ครอบครองมนุษย์อย่างฉลาด จอห์น ดี rateliff นี้เรียกว่า " กระทู้หมอ dolittle " ในประวัติศาสตร์ของฮอบบิท ,เมืองและมวลสัตว์พูดอย่างดังกระทู้นี้ เหล่านี้หมายถึงสิ่งมีชีวิต ได้แก่ กา เป็น นก แมงมุม และมังกร Smaug พร้อมกับปีศาจมนุษย์ และเอลฟ์ แพทริค แกงที่ยังพบในบันทึกของโทลคีนคืองานอื่นและได้กล่าวถึง " รากของภูเขา " และ " เท้าของต้นไม้ " ในภาษาฮอบบิทเป็นการขยับในระดับจากสิ่งไม่มีชีวิตให้มีชีวิต [ 98 ] โทลคีนเห็นความคิดของไสยศาสตร์ที่เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับวิวัฒนาการของภาษาของมนุษย์และความเชื่อ : " . . . . . . . ชายคนแรกพูด ' ' เห็นต้นไม้และดาว สิ่งที่แตกต่างกันมาก เพื่อพวกเขา โลกยังมีชีวิตอยู่กับตำนานมนุษย์ . . . . . . .พวกเขาทั้งหมดของการสร้างเป็น ' ตำนานทอ และลวดลายพราย " [ 99 ]
'