The demand for nature travel is inc

The demand for nature travel is increasing at an annual rate between 10% and 30%, as estimated by the WTO and the World Resources Institute. The Asia-Pacific region has also experienced similar annual growth rates of 10% to 25% in recent years (Carter et al. 2001). As a result of this continuous increase in visitations to protected and natural areas, the future of sustainable protected area tourism lies in its planning and management (Worboys et al. 2001; Newsome et al. 2002). This is best carried out in an inclusive manner, where cooperative partnerships are developed between all stakeholders such as, the tourism industry, conservation agencies, protected

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มความต้องการในลักษณะที่มีอัตราต่อปีระหว่าง 10% และ 30% เป็นประเมินโดยองค์การและ สถาบันทรัพยากรโลก ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกยังมีประสบการณ์คล้ายปีอัตราการขยายตัวของ 10% ถึง 25% ในปีที่ผ่านมา (คาร์เตอร์ et al. 2001) จากการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องใน visitations เพื่อป้องกัน และธรรมชาติ อนาคตของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนตั้งอยู่ในการวางแผนและการจัดการ (Worboys et al. 2001 Newsome et al. 2002) นี้ส่วนดำเนินการใน ลักษณะรวม ที่ร่วมมือร่วมมือพัฒนาระหว่างทุกกลุ่มเช่น อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว อนุรักษ์ หน่วย ป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้องการสำหรับการเดินทางธรรมชาติจะเพิ่มขึ้นในอัตราประจำปีระหว่าง 10% และ 30% ตามที่ประเมินโดยองค์การการค้าโลกและสถาบันทรัพยากรโลก ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกยังมีประสบการณ์อัตราการเติบโตประจำปีที่คล้ายกันของ 10% ถึง 25% ในปีที่ผ่านมา (คาร์เตอร์ et al. 2001) อันเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในภูตผีปิศาจไปยังพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองและเป็นธรรมชาติในอนาคตของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนพื้นที่คุ้มครองอยู่ในการวางแผนและการบริหารจัดการ (Worboys et al, 2001;.. นิวซัม et al, 2002) นี้ที่ดีที่สุดคือการดำเนินการในลักษณะที่ครอบคลุมความร่วมมือที่ได้รับการพัฒนาความร่วมมือระหว่างผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมดเช่นอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวหน่วยงานอนุรักษ์การป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุปสงค์การท่องเที่ยวธรรมชาติเพิ่มขึ้นในอัตราระหว่าง 10% และ 30% เป็นประมาณโดยองค์การการค้าโลกและทรัพยากรของโลก สถาบัน ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกได้นอกจากนี้ยังมีประสบการณ์ที่คล้ายกันประจำปีอัตราการเติบโต 10% ถึง 25% ในปีที่ผ่านมา ( คาร์เตอร์ et al . 2001 ) เป็นผลจากการนี้อย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นในการตรวจค้นเพื่อป้องกันและพื้นที่ธรรมชาติอนาคตของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การคุ้มครองพื้นที่ตั้งอยู่ในการวางแผนและบริหารจัดการ ( worboys et al . 2001 ; นิวซัม et al . 2002 ) นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่ดำเนินการในลักษณะรวม ซึ่งความร่วมมือร่วมพัฒนาระหว่างทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง เช่น อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว หน่วยงานอนุรักษ์ คุ้มครอง