Every day when I wake up, I curse m

Every day when I wake up, I curse my alarm, stumble to the bathroom, and brush my teeth while I stare out the window. Sometimes I stand there too long, or at least longer than my sleepy body allows. Regardless, I enjoy this. Here I can meditate about everything that I do: breaking my pitching wedge in half in frustration after a poor round of golf or completing a plethora of schoolwork. However, only do I realize my life is perfect when, looking again through that window, I envision the balance between the relaxing and obligatory tasks that characterize my life.

In my perfect life, I live on a golf course, par 72, which inevitably gives me the satisfaction of hitting golf balls into devouring pits of sand. At the same time, that golf course, with those pits of sand, is the same course where I can escape reality. When I finish a round of golf in the late afternoon, a time free from spectators, foursomes, or geese, I feel fulfilled and tranquil. It is therapy at its best. Living about five minutes from the beach, I also find perfection. This offers anything from surfing with the dolphins, placing my cold feet in warm sand, or sailing past the second island. The adrenaline rush I experience as I lean over the side of a catamaran with 20 knots of wind at my sail is breath taking. The same feeling comes over me as I surf in the pre-dawn or late hours of the afternoon when I am subject to the dolphins' curiosity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกวันเมื่อฉันตื่นขึ้นมาฉันสาปแช่งปลุกฉันสะดุดไปห้องน้ำและแปรงฟันของฉันในขณะที่ฉันจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง บางครั้งผมยืนอยู่ตรงนั้นนานเกินไปหรืออย่างน้อยนานกว่าร่างกายของฉันช่วยให้ง่วงนอน ไม่ว่าฉันสนุกกับการนี​​้ ที่นี่ฉันสามารถนั่งสมาธิเกี่ยวกับทุกสิ่งที่ฉันทำ: ทำลายลิ่มขว้างของฉันในช่วงครึ่งปีในแห้วหลังจากรอบที่ดีของกอล์ฟหรือเสร็จสิ้นการเรียนมากมายเหลือเฟือของ อย่างไรก็ตามฉันเพียง แต่ตระหนักถึงชีวิตของฉันเป็นที่สมบูรณ์แบบเมื่อมองผ่านหน้าต่างอีกครั้งที่ฉันมองเห็นความสมดุลระหว่างงานที่ผ่อนคลายและบังคับที่ลักษณะชีวิตของฉัน.

ในชีวิตที่สมบูรณ์แบบของฉันฉันอาศัยอยู่ในสนามกอล์ฟพาร์ 72 ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทำให้ผมมีความพึงพอใจในการตีลูกกอล์ฟลงหลุมกินทราย ในเวลาเดียวกันที่สนามกอล์ฟที่มีหลุมที่ทรายเป็นหลักสูตรเดียวที่ฉันสามารถหลบหนีความเป็นจริง เมื่อฉันเสร็จสิ้นรอบเล่นกอล์ฟในช่วงบ่ายเวลาว่างจากผู้ชมวาหรือห่านฉันรู้สึกเติมเต็มและเงียบสงบ มันเป็นยาที่ดีที่สุด ที่อาศัยอยู่ประมาณห้านาทีจากชายหาดฉันยังพบความสมบูรณ์แบบ นี้มีอะไรจากการท่องกับปลาโลมาวางเท้าเย็นของฉันในทรายอบอุ่นหรือล่องเรือผ่านมาเกาะที่สองวิ่งตื่นเต้นฉันมีประสบการณ์ที่ฉันยันไปที่ด้านข้างของเรือที่มี 20 นอตของลมที่เรือของฉันจะหายใจ ความรู้สึกเดียวกันมามากกว่าฉันเป็นฉันท่องในยามเช้าก่อนหรือปลายชั่วโมงช่วงบ่ายเมื่อฉันเรื่องที่อยากรู้อยากเห็นโลมา '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกวันเมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันปลุกฉันสาปแช่ง สะดุดกับห้องน้ำ และแปรงฟันของฉันขณะที่ฉันมองออกหน้าต่าง บางครั้งฉันยืนนานเกินไป หรืออีกอย่างน้อยกว่าช่วยให้ร่างกายของฉันง่วงนอน ไม่ ฉันเพียงนี้ ที่นี่ผมสามารถนั่งสมาธิเกี่ยวกับทุกสิ่งที่ฉันทำ: ทำลายฉันขว้างลิ่มในครึ่งในแห้วหลังกอล์ฟหรือการเติมของ schoolwork รอบจนได้ อย่างไรก็ตาม เท่านั้นฉันรู้ชีวิตเหมาะวาดเมื่อ มองอีกผ่านหน้าต่างนั้น ฉันภาพสมดุลระหว่างงานผ่อนคลาย และบังคับให้ชีวิตของฉัน

ในชีวิตของฉันสมบูรณ์แบบ ฉันอยู่บนสนามกอล์ฟ พาร์ 72 ซึ่งย่อมให้ฉันพึงพอใจในการตีลูกกอล์ฟลงหลุมทราย devouring ในเวลาเดียวกัน ที่กอล์ฟ ที่หลุมทราย เป็นหลักสูตรเดียวที่ผมสามารถหลบหนีความเป็นจริง เมื่อฉันเสร็จรอบกอล์ฟในบ่าย เวลาฟรี จากผู้ชม โฟร์ซั่มส์ ห่าน ฉันรู้สึกสงบ และดำเนิน เป็นการบำบัดที่ดีสุด อาศัยอยู่ประมาณ 5 นาทีจากชายหาด นอกจากนี้ยังพบความสมบูรณ์แบบ นี้นำเสนออะไรจากท่องกับปลาโลมา วางเท้าของฉันเย็นในทรายร้อน หรือล่องเรือผ่านเกาะสอง วิ่งตื่นเต้นประสบการณ์ฉันได้เรียนรู้ผ่านด้านข้างของตัวคาตามาลันกับ knots 20 ของลมที่เซลของฉันหายใจได้ จะมาเหนือฉันเป็นฉันท่องในเวลาก่อนรุ่งอรุณ หรือปลายของตอนบ่ายเมื่อฉัน มีความอยากรู้ของปลาโลมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกวันเมื่อผมตื่นขึ้นมาผมคำสาปแช่งของผมกะเผลกการเตือน ภัย ให้กับห้องอาบน้ำและแปรงทำความสะอาดฟันของผมในขณะที่ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง บางครั้งผมยืนอยู่ตรงนั้นนานเกินไปหรืออย่างน้อยไม่เกินตัวง่วงของฉันให้ โดยไม่คำนึงถึงฉันเพลิดเพลินใจไปกับโรงแรมแห่งนี้ อยู่ที่นี่ผมสามารถนั่ง ภาวนา เกี่ยวกับทุกอย่างที่ผมทำการทำลายส้นรองเท้าซ้อมพัตของผมในช่วงครึ่งในความขัดข้องหมองใจหลังจากรอบผู้น่าสงสารของสนามกอล์ฟหรือการทำให้การที่ตั้งของเลิกเย็นเพื่อซ้อมเพิ่มเติมทำ แต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่เท่านั้นผมก็ตระหนักว่าชีวิตของฉันคือความสมบรูณ์แบบเมื่อกำลังมองหาอีกครั้งผ่านหน้าต่างที่ผมหลับตานึกถึงความสมดุลระหว่างงานเพื่อการผ่อนคลายและข้อบังคับที่กำหนดลักษณะชีวิตของฉัน.

ในชีวิตอย่างสมบรูณ์แบบของผมผมอยู่บนสนามกอล์ฟที่ตราไว้หุ้นละ 72 ซึ่งไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้ทำให้ผมเกิดความพึงพอใจที่ของการตีลูกกอล์ฟไปทำลายบ่อทราย ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่สนามกอล์ฟพร้อมด้วยบ่อที่ของหาดทรายเป็นหลักสูตรเดียวกันและเป็นที่ซึ่งเราสามารถหนีความเป็นจริง เมื่อผมจบไปกับการเล่นกอล์ฟในช่วงบ่ายแก่ๆเวลาที่ไม่เสียค่าบริการจากผู้ชม foursomes หรือห่านผมรู้สึกว่าจัดหาและเงียบสงบ เป็นการบำบัดที่ดีเยี่ยมของพื้นที่ ชีวิตประมาณห้านาทีจากชายหาดเพื่อมาถึงได้และยังได้พบกับความสมบูรณ์แบบ โรงแรมแห่งนี้จัดให้บริการทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มจากการเล่นกระดานโต้คลื่นพร้อมด้วยปลาโลมาที่วางเท้าเย็นของฉันในทรายอันอบอุ่นหรือการแล่นเรือผ่านเกาะที่สองหลั่งสารอะดรีนารีนที่ผมมีประสบการณ์ที่ผมผอมมากกว่าด้านข้างของเรือคาตามารานที่พร้อมด้วย 20 นอตของลมที่เรือใบของผมคือต้องหยุดหายใจ ให้ความรู้สึกเหมือนกับที่มาพร้อมกับมากกว่าผมเป็นผมเล่นในช่วงหรือ Pre - รุ่งอรุณของช่วงบ่ายเมื่อฉันอยู่ ภายใต้ ความอยากรู้อยากเห็นของปลาโลมา