A new psychological law, called the

A new psychological law, called the law of comparative judgment, is presented with some of its special applications in the measurement of psychological values. This law is applicable not only to the comparison of physical stimulus intensities but also to qualitative comparative judgments, such as those of excellence of specimens in an educational scale. It should be possible also to verify it on comparative judgments which involve simultaneous and successive contrast. The law is stated as follows:[Equation omitted]in which S1 and S2 are the psychological scale values of the two compared stimuli; x12 is the sigma value corresponding to the proportion of judgments p1 > p2. ς1 is the discriminal dispersion of stimulus R1 and ς2 is the dispersion of stimulus R2. r is the correlation between the discriminal deviations of R1 and R2 in the same judgment. This law is basic for work on Weber's and Fechner's laws, applies to the judgments of a single observer who compares a series of stimuli by the method of paired comparisons when no "equal" judgments are allowed, and is a rational equation for the method of constant stimuli. The law is then applied to five cases each of which involves different assumptions and different degrees of simplification of the law for practical use. The weighting of the observation equations is discussed because the observation equations obtained with the five cases are not of the same reliability and hence should not be equally weighted. (PsycINFO Database Record (c) 2012 APA, all rights reserved)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการนำเสนอกฎหมายจิตวิทยาใหม่ เรียกว่ากฎหมายของคำพิพากษาเปรียบเทียบ มีบางส่วนของโปรแกรมพิเศษในการประเมินค่าทางจิตวิทยา กฎหมายนี้จะใช้ได้ไม่เพียง แต่ จะเปรียบเทียบการปลดปล่อยก๊าซกระตุ้นทางกายภาพ แต่ จะคุณภาพ ตัดสินเปรียบเทียบ เช่นของไว้เป็นตัวอย่างในการศึกษา ควรสามารถยังตรวจสอบในคำพิพากษาเปรียบเทียบซึ่งเกี่ยวข้องกับความคมชัดพร้อมกัน และต่อเนื่อง กฎหมายระบุไว้ดังนี้: [สมการละเว้น] ที่ S1 และ S2 เป็นค่าระดับจิตใจของสิ่งเร้าที่เปรียบเทียบสอง x 12 คือ ค่าซิกมาที่สอดคล้องกับสัดส่วนของคำพิพากษา p1 > p 2 กระจายตัว discriminal ของกระตุ้น R1 เป็น ς1 และ ς2 เป็นการกระจายตัวของกระตุ้น R2 r คือ ความสัมพันธ์ระหว่างความเบี่ยงเบนของ discriminal ของ R1 และ R2 ในคำพิพากษาเดียวกัน กฎหมายนี้เป็นพื้นฐานสำหรับการทำงานของเวเบอร์และ Fechner ของกฎหมาย ใช้ได้กับคำพิพากษาของแหล่งเดียวที่เปรียบเทียบชุดของสิ่งเร้า โดยวิธีการเปรียบเทียบจัดเป็นคู่เมื่อคำพิพากษาไม่มี "เท่า" ได้รับอนุญาต และเป็นสมการเชือดสำหรับวิธีการของสิ่งเร้าที่คง แล้วมีใช้กฎหมายกับกรณีที่ 5 ซึ่งเกี่ยวข้องกับสมมติฐานแตกต่างกันและองศาที่แตกต่างกันของกฎหมายสำหรับใช้ปฏิบัติการรวบ น้ำหนักของสมการการสังเกตกล่าวถึงเนื่องจากสมการสังเกตได้กับกรณี 5 ไม่มีความน่าเชื่อถือเหมือนกัน และดังนั้นจึง ควรไม่จะเท่า ๆ กันถ่วงน้ำหนัก (ระเบียนฐานข้อมูล PsycINFO (c) 2012 อาป้า สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายจิตวิทยาใหม่ที่เรียกว่ากฎหมายของการตัดสินการเปรียบเทียบนั้นจะนำเสนอกับบางส่วนของการใช้งานพิเศษในการวัดค่าทางจิตวิทยา กฎหมายฉบับนี้มีผลบังคับใช้ไม่เพียง แต่จะเปรียบเทียบความเข้มของการกระตุ้นทางกายภาพ แต่ยังรวมถึงการตัดสินเชิงเปรียบเทียบเช่นผู้ที่เป็นเลิศของตัวอย่างในระดับการศึกษา มันจะเป็นไปได้ยังตรวจสอบได้ในการใช้ดุลยพินิจที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบความคมชัดพร้อมกันและต่อเนื่อง กฎหมายที่ระบุไว้ดังต่อไปนี้: [สมละเว้น] ที่ S1 และ S2 เป็นค่าระดับทางจิตวิทยาของทั้งสองสิ่งเร้าเมื่อเทียบ; x12 เป็นค่าซิกที่สอดคล้องกับสัดส่วนของการตัดสิน p1> p2 ς1คือการกระจายตัวของการกระตุ้น discriminal R1 และς2คือการกระจายตัวของการกระตุ้น R2 r คือความสัมพันธ์ระหว่างการเบี่ยงเบน discriminal ของ R1 และ R2 ในการตัดสินใจเดียวกัน กฎหมายฉบับนี้เป็นพื้นฐานสำหรับการทำงานในเวเบอร์และกฎหมาย Fechner ของนำไปใช้กับการตัดสินของผู้สังเกตการณ์เดียวที่เปรียบเทียบชุดของสิ่งเร้าโดยวิธีการของการเปรียบเทียบที่จับคู่เมื่อไม่มีคำตัดสิน "เท่ากัน" ได้รับอนุญาตและเป็นสมเหตุผลสำหรับวิธีการของ สิ่งเร้าอย่างต่อเนื่อง กฎหมายที่ใช้แล้วถึงห้าแต่ละกรณีที่เกี่ยวข้องกับสมมติฐานที่แตกต่างกันและแตกต่างกันไปของความเรียบง่ายของกฎหมายสำหรับการใช้งานจริง น้ำหนักของสมการสังเกตที่มีการกล่าวถึงเพราะสังเกตได้สมกับห้ากรณีไม่ได้ของความน่าเชื่อถือเดียวกันและด้วยเหตุนี้ไม่ควรที่จะถ่วงน้ำหนักอย่างเท่าเทียมกัน (PsycINFO บันทึกฐานข้อมูล (c) 2012 APA, สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายจิตวิทยาใหม่ที่เรียกว่ากฎแห่งการตัดสินใจพอสมควร คือมีบางส่วนของโปรแกรมพิเศษในการวัดคุณค่าของจิตใจ กฎหมายนี้ใช้ไม่เพียง แต่การเปรียบเทียบความเข้มการกระตุ้นทางกายภาพแต่ยังตัดสินเชิงเปรียบเทียบ เช่น ความเป็นเลิศของชิ้นงานในระดับการศึกษามันควรจะเป็นไปได้เพื่อยืนยันในคำตัดสิน ซึ่งเกี่ยวข้องกับพร้อมกันและต่อเนื่องการเปรียบเทียบความคมชัด กฎหมายระบุไว้ดังนี้ [ B ] สมการที่ S1 และ S2 เป็นมาตรวัดทางจิตวิทยาค่าสองเปรียบเทียบสิ่งเร้า ; x12 เป็น Sigma ค่าสอดคล้องกับสัดส่วนของคำตัดสิน P1 > P2 .ς 1 คือ การกระตุ้น discriminal ของ R1 และ R2 ς 2 คือการกระตุ้น R คือ ความสัมพันธ์ระหว่างค่าของ R1 กับ R2 discriminal ในการตัดสินใจเหมือนกัน กฎหมายนี้เป็นพื้นฐานสำหรับงาน Weber และเฟ็กเนอร์ของกฎหมาย กับคำตัดสินของผู้สังเกตการณ์เดี่ยวที่เปรียบเทียบชุดของสิ่งเร้า โดยวิธีการเปรียบเทียบคู่เมื่อ " เท่ากับ " การได้รับอนุญาตและสมการเหตุผลวิธีการกระตุ้นอย่างต่อเนื่อง กฎหมายจึงไปถึงห้ารายซึ่งแต่ละเกี่ยวข้องกับสมมติฐานที่แตกต่างกันและที่แตกต่างกันองศาของการของกฎหมายเพื่อใช้ปฏิบัติน้ำหนักของการสังเกตสมการกล่าวถึงเพราะพินิจสมการได้ด้วยห้าคดีไม่ได้มีความน่าเชื่อถือเดียวกันและด้วยเหตุนี้ไม่ควรมีน้ำหนักพอๆ กัน ( psycinfo บันทึกฐานข้อมูล ( C ) 2012 อาภาทั้งหมดสงวนสิทธิ์ )