Srivastava, Fahey and Christensen (

Srivastava, Fahey and Christensen (2001) argue that marketing scholars have devoted
remarkably little attention to applying the RBV as a frame of reference in advancing
marketing theory or in analyzing core challenges in marketing practice.By the same token,
they suggest that RBV proponents have downplayed the fundamental processes by which
resources are transformed through managerial guidance into something that is of value to
customers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Srivastava Fahey และคริส (2001) ยืนยันว่านักวิชาการด้านการตลาดได้อุทิศ
ความสนใจน้อยอย่างน่าทึ่งที่จะใช้ RBV เป็นกรอบของการอ้างอิงในก้าวหน้า
ทฤษฎีการตลาดหรือในการวิเคราะห์ความท้าทายหลักในการทำตลาด practice.by ในทำนองเดียวกัน
พวกเขาแสดงให้เห็นว่า ผู้เสนอ RBV ได้วัดผลกระบวนการพื้นฐานโดยที่
ทรัพยากรที่มีการเปลี่ยนผ่านการแนะนำการบริหารเป็นสิ่งที่มีค่าให้กับลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Srivastava, Fahey และคริสเตนเซ่น (2001) โต้แย้งว่า นักวิชาการการตลาดได้ทุ่มเท
สนใจอย่างยิ่งเพียงเล็กน้อยเพื่อใช้ RBV จะเป็นแนวในการก้าวหน้า
ทฤษฎีการตลาด หรือวิเคราะห์ความท้าทายหลักในการปฏิบัติการทางการตลาดโดย token เดียวกัน,
พวกเขาแนะนำว่า RBV proponents มี downplayed กระบวนการพื้นฐานที่
ทรัพยากรถูกเปลี่ยนผ่านแนวทางบริหารจัดการเป็นสิ่งที่มีค่า
ลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

srivastava fahey และ christensen ( 2001 )ให้เหตุผลว่าบรรดานักวิชาการด้านการตลาดได้ทุ่มเทอย่างเห็นได้ชัด
ซึ่งจะช่วยให้ความสนใจน้อยมากที่จะใช้ RBV ที่เป็นกรอบในการใช้อ้างอิงในการผลักดันทฤษฎี
ทางการตลาดหรือในการวิเคราะห์ปัญหาท้าทายที่สำคัญในการปฏิบัติด้านการตลาดได้โดยโทเค็นเดียวกันกับที่
แนะนำว่าผู้สนับสนุน RBV มีกระบวนการขั้นพื้นฐานดรที่
ทรัพยากรจะถูกปรับเปลี่ยนผ่านคำแนะนำในการบริหารจัดการเข้าสู่บางสิ่งบางอย่างที่เป็นของมีค่าให้กับ
ซึ่งจะช่วยลูกค้า