Chapter 2[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]“Damn,

Chapter 2[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
“Damn, ever since I came to Little Garden, there have been many incidents involving water.”

Water dripped down from Izayoi’s school uniform as he was wringing it dry while making his way to the rendezvous point. Ever since he came to Little Garden, he had gotten himself wet a couple of times. Hence that would explain why his movements could be said to be much more skillful.

Walking along the abandoned pathway that hasn’t been repaired, Izayoi reached an abandoned area that was devoid of inhabitants at the moment but was soon alerted by the screeching, loud sound of houses being destroyed.

Patting off the dust and sand that covered his body, he lifted his brows in surprise.

(What could have made that sound….)

KABOOM! Violently bursting through the doors that were already decaying, he sped up his pace towards the direction of the ruckus. Since this is a deserted place, there shouldn’t be anyone living or coming here.

These ruins had been due to the Greatest Natural Disasters of Little Garden---the trace of the Demon Lords’ passing could still be seen everywhere, and it was so bad that bandits that preferred to prey on those that were already in down times wouldn’t even consider coming here. The once great and powerful community was nothing but a shell of its former glory as only ruins and withered trees remained.

(Just what is that noise?) As Izayoi silently trudged through the road as the noise continued.

Well, that’s pretty high profile for a bandit. Izayoi laughed.

“—DDDDEEEEEEENNNNNNN!!!!!”

The culprit finally revealed itself. Beside it, the culprit’s master also gave a sharp command.

“Deen, I’ve told you many times that you can only shout if you’re fighting.”

“….Deen.”

The giant automaton responded softly.

Incredibly, as Deen’s voice got softer, his body size shrank accordingly.

Izayoi drooped his shoulders and walked over to Asuka, disappointed.

“Ara…Izayoi-kun, what are you doing in a place like this?”

“That’s my line, Ojou-sama. What are you doing in this desolated place?”

“We’re doing demolitions and rebuilding houses. Even if the top priority is the farm, we cannot neglect the residential area completely, right?”

Izayoi nodded with an “Ah, I see” look.

“But Ojou-sama, aren’t you abusing the giant a little? I mean, you’ve been working Deen day in and day out without rest, right? Since the work at the farms has already come to an end, shouldn’t you at least give it some rest?”

Asuka seemed a little embarrassed[1] as Izayoi made the dig at her with his words.

“That…Forget it, you’re right. Fine, we’ll call it a day.”

“Deen.”

Deen nodded its head that housed only one eye and stretched out it’s gigantic hand towards Asuka. With an elegant movement, Asuka gracefully lifted her dress a little as she bent to seat herself on the hand and was brought to rest upon Deen’s shoulders.

Seeing that, Izayoi leapt to stand upon the other shoulder of Deen.

“Sorry for the rudeness.”

“If you’re sorry, then jump off.”

“Well, then I’m not sorry.”

“Then have it your way……But come to talk about it, have you gotten yourself a nice reward?”

“Hm, you can count it as catching up after some struggle.”

Following the tremble and swaying that was Deen’s heavy steps, the two were having a cordial conversation.

Shortly after, a gust of strong wind blew from above and at the same time, Kasukabe Yō’s voice could be heard.

“Were you two on the way back?”

“Mhn. Kasukabe too?”

“Mhn. Me too…..Deen, can I sit on top of its head?”

“Sure, no problem.”

“Oi oi, that’s not fair, Ojou-sama.”

Izayoi protested as Asuka purposefully turned her head away with a smug look.

Spreading her arms and legs wide like a [大] character, Yō got herself close to Deen’s head before making her landing and when she did, she gave a sigh.

“Izayoi, did you get any achievements?”

“Oh yeah, it’s fantastic. Better stay tuned. Ahahahhahha!”

Izayoi hugged his chest as he gave a loud laugh.

“Is that so….” Yō seemed more sullen than usual as she lay down upon Deen’s head. Izayoi and Asuka also noted that something was amiss but they dismissed it as fatigue from a hard day’s work and hence decided to let her rest quietly.

Deen eventually walked to the reservoir. Although there were other ways to reach the main block, but Deen would’ve destroyed a good chunk of the road and buildings so this was the only road wide enough for him. The trio originally wanted to make a beeline to the main building but a shout from the lane leading off to the farm lands halted them in their tracks.

There, the apron wearing fox girl, Lily appeared.

“Ahh, goshujin-samas[2] welcome back!”

“We’re back, Lily, is the farm doing well?”

“Yes, other than planting and sowing, the rest are all completed. I’ve just gone to confirm the water canal that leads the water from the reservoir to the farm regions and was planning to do up some adjustments before the fields are complete.”

Looking closely, Lily’s hands were covered with mud.

Perhaps it was due to the fact that the she had worked through the hot afternoon sun in the fields, her perspiration on her forehead was reflecting the light of the setting sun. And though she might have worked in the hot weather, Lily continued to have that usual energetic smile with her two tails, which were half her height, wagging without a sign of weariness.

“You look happy.”

“Correct! To be able to contribute to the Community with this sort of work is my greatest joy! For lunch would taste much better!”

Lily smiled as she picked up her kitsunemimi. Glancing over at the cluster of trees that was the route to the fields, she clenched her muddy hands before turning back to look at Izayoi and the rest.

“Besides, my family has always been in-charge of overseeing the farmland of our community. In the past when I used to see the barren and wasted land……I was always in a state of despair, for I had thought that my generation wouldn’t be able to get the chance of looking after the fields anymore.”

Lily clenched her muddy fist cutely again. Being more serious in her work than the others, Lily seemed to live an enriched life every day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 2 [สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]"ไอ้ นับตั้งแต่ฉันมากับสวนเล็ก ๆ มีหลายเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับน้ำ"น้ำ dripped ลงจากเครื่องแบบนักเรียนของ Izayoi เป็นเขาถูก wringing มันแห้งในขณะที่เขาไปยังจุดนัดพบ เขานับตั้งแต่เขามากับสวนเล็ก ๆ มีอากาศตัวเองเปียกสองครั้ง ดังนั้น ที่จะอธิบายทำไมความเคลื่อนไหวของเขาอาจจะกล่าวว่า ฝีมือดีมากเดินไปตามทางเดินละทิ้งที่ไม่ได้รับการซ่อมแซม Izayoi ถึงการละทิ้งพื้นที่ก็ไร้คนในขณะนี้ แต่เร็ว ๆ นี้มีการแจ้งเตือน ด้วยเสียงร้องเสียงกรี๊ด เสียงของบ้านที่ถูกทำลายเขา patting ฝุ่นและทรายที่ปกคลุมร่างกายของเขา ยกผู้ชมเขาในความประหลาดใจ(ที่สามารถทำเสียงนั้น...)KABOOM ชีวิตชีวาโหงที่ผ่านประตูที่ถูกสลายแล้ว เขา sped ขึ้นเขาก้าวสู่ทิศทางของ ruckus เนื่องจากเป็นที่ร้าง ไม่ควรมีใครนั่งเล่น หรือมาที่นี่ซากปรักหักพังเหล่านี้ได้เนื่องจากยิ่งธรรมชาติภัยพิบัติของน้อยสวน--การติดตามผ่านลอร์ดปีศาจสามารถยังคงเห็นได้ทุก และก็เพื่อพิจารณาด้อยที่โจรที่ต้องการกลุ่มเป้าหมายในที่มีอยู่แล้วในลงเวลา ไม่ มาที่นี่ ชุมชนดี และมีประสิทธิภาพเมื่อถูกอะไร แต่เปลือกของความรุ่งเรืองในอดีตเป็นเพียงซากปรักหักพัง และต้นไม้เหี่ยวยังคง(เพียงเป็นเสียงนั้น) เป็น Izayoi trudged ผ่านถนนเป็นเสียงรบกวนอยู่เบื้องหลังอย่างต่อเนื่องดี ที่เป็นทรงสูงสวยสำหรับโจร Izayoi หัวเราะ" — DDDDEEEEEEENNNNNNN !!! "ผู้ร้ายก็ เปิดเผยตัวเอง ข้าง ๆ หลักของผู้ร้ายยังให้สั่งคม" Deen ฉันเคยบอกคุณหลายครั้งที่คุณสามารถตะโกนเท่านั้นถ้า คุณกำลังต่อสู้""... Deen "ออโตมาตายักษ์ตอบเบา ๆอย่างเหลือเชื่อ เป็นเสียงของ Deen ได้นุ่ม ขนาดร่างกายของเขา shrank ตามIzayoi drooped ไหล่ของเขา และเดินผ่านกับอาสึกะ ผิดหวัง"อารา... Izayoi kun กำลังทำอะไรอยู่ในที่เช่นนี้ ""นั่นเป็นสายของฉัน Ojou sama จะทำอะไรในนี้ desolated""เรากำลังทำ demolitions และฟื้นฟูบ้าน แม้ความสำคัญสูงสุดเป็นฟาร์ม เราไม่สามารถละเลยการอาศัยสมบูรณ์ ขวา"Izayoi พยักหน้าด้วยการ "Ah เห็น" ดู"แต่ Ojou-sama ไม่คุณเหยียดหยามยักษ์เล็กน้อย ผมหมายถึง คุณได้ทำงานในวัน Deen และวันออก โดยไม่มีส่วนเหลือ ขวา เนื่องจากการทำงานในฟาร์มที่มาสิ้นสุด ไม่ควรคุณน้อยให้มันบางเหลือ"อาสึกะดูเหมือน อายเล็กน้อย [1] เป็น Izayoi ทำ dig ที่ที่เธอกับคำพูดของเขา"ว่า... ลืมมัน คุณขวา ดี เราจะเรียกว่าวันนั้น""Deen"Deen nodded ใหญ่ที่ห้องพักเฉพาะตา และเหยียดของยักษ์มือไปทางอาสึกะ เคลื่อนไหวที่สง่างาม อาสึกะเว้ายกเครื่องแต่งกายของเธอเหมือนเป็นของเธอโค้งที่นั่งตัวเองบนมือ และถูกนำไปพาดไหล่ของ Deenเห็นว่า Izayoi ที่หลุดออกมายืนตามไหล่ของ Deen"ขออภัยในความหยาบคายที่""ถ้าคุณขออภัย กระโดดออก""ดี แล้วไม่ขอโทษ""แล้วมีทาง... แต่มาพูดคุยเกี่ยวกับมัน มีคุณอากาศเองรางวัลดี? ""Hm คุณสามารถนับมันเป็นจับขึ้นหลังจากการต่อสู้บางอย่าง"ต่อสั่นเครือและต้นที่ขั้นตอนหนักของ Deen ทั้งสองได้มีการสนทนาอย่างอบอุ่นหลังจาก gust ของลมแรงได้พัดจากเหนือ และในเวลาเดียวกัน ได้ยินเสียง Kasukabe Yō"ก็คุณสองขากลับ"" Mhn Kasukabe เกินไป?"" Mhn การฉันเกินไป... Deen สามารถฉันนั่งบนหัวของมันหรือไม่""แน่ใจ ปัญหาไม่""Oi oi ที่ไม่เป็นธรรม Ojou sama"ปฏิเสธการ Izayoi จ่ายเป็นอาสึกะเปิดศีรษะของเธอไป ด้วยดู smug ทุกแพร่กระจายของแขนและขาที่กว้างเช่นอักขระ [大] Yō มีตัวเองใกล้กับหัวของ Deen ก่อนทำการลงจอดของเธอ และเมื่อเธอไม่ได้ เธอให้แยกกันเป็น"Izayoi คุณได้รับความสำเร็จใด ๆ หรือไม่""โอ้ ใช่ มันเป็นการ ดีกว่า แบงค์ Ahahahhahha "Izayoi hugged หน้าอกของเขาขณะที่เขาให้หัวเราะเสียงดัง"จะว่าให้... " Yō ประจักษ์ sullen มากขึ้นกว่าปกติเนื่องจากเธอวางตามหัวของ Deen Izayoi และอาสึกะยังตั้งข้อสังเกตว่า สิ่งที่มี แต่พวกเขาไล่เป็นความเมื่อยล้าจากการทำงานของวัน และจึง ตัดสินใจที่จะให้เธอพักผ่อนเงียบ ๆDeen ก็เดินไปอ่างเก็บน้ำ แต่มีวิธีอื่นในการเข้าถึงบล็อกหลัก Deen จะได้ทำลายถนนและอาคารท่อดี ดังนั้นนี้เป็นเพียงถนนกว้างพอสำหรับเขา ทรีโอเดิมอยากให้ beeline เป็นอาคาร แต่ shout จากเลนที่นำออกไปสู่ดินแดนฟาร์มหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขามี เอี๊ยมสวมจิ้งจอกสาว ลิลลี่ปรากฏ"ตื่นเต้น goshujin-samas [2] ยินดีต้อนรับกลับ""เรา ลิลลี่ มีฟาร์มที่ทำดีหรือไม่? ""ใช่ ปลูก และ sowing ส่วนเหลือทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ ฉันได้เพียงไปยืนยันคลองน้ำที่นำน้ำจากอ่างเก็บน้ำไปสู่พื้นที่ฟาร์ม และถูกวางแผนขึ้นปรับปรุงบางอย่างก่อนที่เขตข้อมูลจะเสร็จสมบูรณ์ "มองอย่างใกล้ชิด มือของลิลลี่ถูกปกคลุมไป ด้วยโคลนบางทีก็เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเธอจะได้ทำงานผ่านแสงแดดยามบ่ายร้อนในฟิลด์ เธอเหงื่อออกบนหน้าผากของเธอถูกสะท้อนแสงของดวงอาทิตย์ตั้ง และแม้ว่าเธออาจได้ทำงานในสภาพอากาศร้อน ลิลลี่ยังคงมีรอยยิ้มที่มีพลังปกติกับเธอหางสอง ซึ่งมีความสูงครึ่งหนึ่งของเธอ wagging เงินภาย"คุณดูมีความสุข""แก้ไข สามารถนำไปสู่ชุมชนที่มีการเรียงลำดับของการทำงานเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน สำหรับอาหารจะรสชาติดีมาก"ลิลลี่ยิ้มเป็นเธอรับค่า kitsunemimi ของเธอ เธอทิวทัศน์เหนือที่คลัสเตอร์ของต้นไม้ที่มีกระบวนการผลิตไปยังฟิลด์ กัดมือเธอโคลนก่อนที่จะหันหลังกลับไปดู Izayoi และส่วนเหลือ"นอกจาก ครอบครัวเสมอแล้วในค่าของการดูแลพื้นที่การเกษตรของชุมชนของเรา ในอดีตจะเห็นแผ่นดินแห้งแล้ง และเสีย... ฉันได้เสมอในความสิ้นหวัง สำหรับฉันมีความคิดที่ ฉันสร้างจะไม่สามารถได้รับโอกาสมองหลังเขตข้อมูลอีกต่อไป"ลิลลี่กัดเธอกำปั้นโคลน cutely อีกด้วย ลิลลี่เป็นรุนแรงมากขึ้นในการทำงานของเธอกว่าคนอื่น ๆ ดูเหมือนชีวิตที่อุดมทุกวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 2 [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
"ประณามนับตั้งแต่ผมมาเล็ก ๆ น้อย ๆ การ์เด้นมามีการเกิดอุบัติเหตุจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับน้ำ." น้ำหยดลงมาจากเครื่องแบบ Izayoi โรงเรียนขณะที่เขากำลังบิดให้แห้งในขณะที่การทำทางของเขาไปยังจุดนัดพบ จุด นับตั้งแต่เขามาถึงลิตเติ้ลการ์เด้นเขามีอากาศเปียกตัวเองสองสามครั้ง ดังนั้นการที่จะอธิบายว่าทำไมการเคลื่อนไหวของเขาอาจจะกล่าวได้ว่าเป็นฝีมือมากขึ้น. เดินไปตามทางเดินที่ถูกทิ้งร้างที่ไม่ได้รับการซ่อมแซม Izayoi ถึงพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างไร้ผู้อยู่อาศัยในขณะนี้ แต่ได้รับการแจ้งเตือนในเร็ว ๆ นี้โดยการร้องเสียงกรี๊ดดัง เสียงของบ้านถูกทำลาย. ตบออกจากฝุ่นและทรายที่ปกคลุมร่างกายของเขาเขายกคิ้วของเขาในความประหลาดใจ. (สิ่งที่จะได้ทำว่าเสียง ... .) KABOOM! ระเบิดอย่างรุนแรงผ่านประตูที่ถูกสลายแล้วเขาเร่งฝีเท้าไปในทิศทางของความสับสนวุ่นวาย ตั้งแต่นี้เป็นสถานที่ร้างไม่ควรมีชีวิตอยู่ใครหรือมาที่นี่. ซากปรักหักพังเหล่านี้ได้รับเนื่องจากภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเล็ก ๆ น้อย ๆ สวน --- ผ่านร่องรอยของลอร์ดปีศาจ 'ยังคงสามารถเห็นได้ทุกที่และมัน ไม่เป็นผลดีเพื่อให้โจรที่ต้องการให้เหยื่อในผู้ที่มีอยู่แล้วในเวลาที่จะลงไม่ได้พิจารณามาที่นี่ ชุมชนครั้งเดียวดีและมีประสิทธิภาพเป็นอะไร แต่เปลือกของความรุ่งโรจน์ในอดีตเป็นเพียงซากปรักหักพังและต้นไม้เหี่ยวยังคง. (เพียงสิ่งที่เป็นว่าเสียง?) ในฐานะที่เป็น Izayoi เงียบ trudged ผ่านถนนเป็นเสียงอย่างต่อเนื่อง. ดีที่รายละเอียดสูงสวยสำหรับ โจร Izayoi หัวเราะ. "-DDDDEEEEEEENNNNNNN !!!!!" ผู้กระทำผิดในที่สุดก็เผยให้เห็นตัวเอง ข้างต้นแบบของผู้กระทำผิดยังให้คำสั่งคม. "Deen ผมเคยบอกคุณหลายต่อหลายครั้งว่าคุณสามารถตะโกนถ้าคุณกำลังต่อสู้." "... .Deen." หุ่นยนต์ยักษ์ตอบเบา ๆ . อย่างไม่น่าเชื่อเป็นของ Deen เสียงนุ่มมีขนาดร่างกายของเขาหดตัวลงตาม. Izayoi drooped ไหล่ของเขาและเดินไป Asuka ผิดหวัง. "Ara ... Izayoi คุงสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ในสถานที่เช่นนี้?" "นั่นคือเส้นของฉัน Ojou-sama สิ่งที่คุณทำในสถานที่รกร้างนี้ " "เรากำลังทำทำลายและสร้างใหม่บ้าน แม้ว่าความสำคัญสูงสุดคือฟาร์มเราไม่สามารถละเลยพื้นที่ที่อยู่อาศัยอย่างสมบูรณ์ใช่มั้ย? " Izayoi พยักหน้ากับ "อาฉันเห็น" ดู. "แต่ Ojou-sama, คุณไม่เหยียดหยามยักษ์เล็ก ๆ น้อย ๆ หรือไม่? ฉันหมายความว่าคุณได้รับการทำงาน Deen วันและวันออกโดยไม่เหลือใช่มั้ย? ตั้งแต่ทำงานที่ฟาร์มที่มีอยู่แล้วมาถึงจุดสิ้นสุด, คุณไม่ควรอย่างน้อยให้มันบางส่วนที่เหลือ? " ซึกะดูเหมือนอายเล็ก ๆ น้อย ๆ [1] เป็น Izayoi ทำขุดเธอด้วยคำพูดของเขา. "นั่น ... ลืมมัน คุณถูก ดีเราจะเรียกว่าวัน. " "กามัลดี." Deen พยักหน้าหัวของมันซึ่งเป็นที่ตั้งตาเพียงข้างเดียวและยืดออกมันมือขนาดยักษ์ที่มีต่ออะซึกะ ด้วยการเคลื่อนไหวที่สง่างาม, อะซึกะได้อย่างสง่างามแต่งกายของเธอยกขึ้นน้อยที่สุดเท่าที่เธอจะนั่งงอตัวเองอยู่ในมือและถูกนำตัวไปอยู่บนไหล่ของ Deen. เห็นว่า Izayoi กระโดดไปยืนอยู่บนไหล่อื่น ๆ ของกามัลดี. "ขออภัยในความรุนแรง " "หากคุณขอโทษแล้วกระโดดลงมาจาก." "อืมแล้วผมไม่เสียใจ." "แล้วมันมีวิธีการของคุณ ...... แต่มาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้มีคุณอากาศตัวเองได้รับรางวัลดี?" "หืมมม คุณสามารถนับเป็นจับขึ้นหลังจากการต่อสู้บาง. " ต่อไปนี้การสั่นและโยกที่เป็นขั้นตอนหนัก Deen ของทั้งสองได้มีการสนทนาจริงใจ. หลังจากนั้นไม่นานกระโชกของลมแรงพัดจากด้านบนและในเวลาเดียวกัน, Kasukabe เสียงโย่อาจจะได้ยิน. "มีคุณสองคนในทางกลับ?" "MHN Kasukabe ด้วยหรือไม่ " "MHN ฉันเกินไป ... ..Deen ผมสามารถนั่งอยู่ด้านบนของหัวของมัน? " "แน่นอนว่าไม่มีปัญหา." "เฮ้ยเฮ้ยที่ไม่ยุติธรรม Ojou-sama." Izayoi ประท้วงเป็นอะซึกะเด็ดเดี่ยวหันหัวของเธอออกไปด้วยรูปลักษณ์ที่พอใจในตัวเอง . การแพร่กระจายแขนและขาของเธอกว้างเช่น [大] ตัวละครโย่ได้ว่าตัวเองใกล้กับศีรษะของกามัลดีก่อนที่จะทำการเชื่อมโยงไปถึงเธอและเมื่อเธอทำเธอให้ถอนหายใจ. "Izayoi คุณไม่ได้รับความสำเร็จหรือไม่?" "โอ้ใช่มัน น่าอัศจรรย์ เข้าพักที่ดีกว่าการปรับจูน Ahahahhahha! " Izayoi กอดหน้าอกของเขาในขณะที่เขาหัวเราะให้ดัง. "นั่นคือดังนั้น ... ." โยดูเหมือนบูดบึ้งมากขึ้นกว่าปกติขณะที่เธอนอนลงบนศีรษะของ Deen Izayoi อะซึกะและยังตั้งข้อสังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่พวกเขาไม่สนใจว่ามันเป็นความเมื่อยล้าจากการทำงานหนักและตัดสินใจจึงจะปล่อยให้เธอพักผ่อนอย่างเงียบ ๆ . Deen ในที่สุดก็เดินไปที่อ่างเก็บน้ำ แม้ว่าจะมีวิธีการอื่น ๆ ในการเข้าถึงบล็อกหลัก แต่ Deen จะได้ทำลายอันดีของถนนและอาคารดังนั้นนี้เป็นเพียงถนนกว้างพอสำหรับเขา ทั้งสามคนอยากที่จะทำให้เส้นตรงไปยังอาคารหลัก แต่ตะโกนจากช่องทางที่นำออกไปไร่นาหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขา. มีผ้ากันเปื้อนสวมใส่สุนัขจิ้งจอกสาวลิลลี่ปรากฏ. "อ่า goshujin-Samas [2] ต้อนรับการกลับมา! " "เรากลับลิลลี่เป็นฟาร์มทำดี?" "ใช่อื่น ๆ นอกเหนือจากการปลูกและหว่านเมล็ดส่วนที่เหลือทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ ฉันได้ไปเพียงเพื่อยืนยันคลองน้ำที่นำน้ำจากอ่างเก็บน้ำไปยังภูมิภาคฟาร์มและได้วางแผนที่จะทำขึ้นก่อนที่จะปรับเปลี่ยนบางสาขาจะเสร็จสมบูรณ์. " มองอย่างใกล้ชิดในมือของลิลี่ถูกปกคลุมไปด้วยโคลน. บางทีมันอาจจะเป็นเพราะ ความจริงที่ว่าเธอเคยทำงานผ่านดวงอาทิตย์ช่วงบ่ายร้อนในสาขาเหงื่อของเธอบนหน้าผากของเธอได้รับการสะท้อนแสงของดวงอาทิตย์ตั้งค่า และแม้ว่าเธออาจจะได้ทำงานในสภาพอากาศร้อนลิลลี่ยังคงมีรอยยิ้มที่มีพลังปกติกับสองหางของเธอซึ่งเป็นครึ่งหนึ่งของความสูงของเธอโดยไม่ต้องให้คำมั่นสัญญาณของความเหนื่อยล้า. "คุณดูมีความสุข." "ถูกต้อง! เพื่อให้สามารถนำไปสู่ชุมชนที่มีการเรียงลำดับของงานนี้คือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน! สำหรับมื้อกลางวันจะลิ้มรสดีมาก! " ลิลลี่ยิ้มขณะที่เธอหยิบขึ้นมา kitsunemimi เธอ วินาศภัยไปที่กลุ่มของต้นไม้ที่เป็นเส้นทางไปยังเขตที่เธอ clenched มือโคลนของเธอก่อนที่จะหันกลับไปดู Izayoi และส่วนที่เหลือ. "นอกจากครอบครัวของฉันได้เสมอในหน้าที่ดูแลพื้นที่การเกษตรของชุมชนของเรา ในอดีตที่ผ่านมาเมื่อฉันเคยเห็นดินแดนที่แห้งแล้งและเสีย ...... ฉันก็มักจะอยู่ในสภาพสิ้นหวังสำหรับผมคิดว่ารุ่นของฉันจะไม่สามารถที่จะได้รับโอกาสในการมองหาหลังจากที่ทุ่งนาอีกต่อไป. " ลิลลี่กำแน่น กำปั้นโคลนของเธอน่ารักอีกครั้ง ความรุนแรงมากขึ้นในการทำงานของเธอกว่าคนอื่น ๆ ลิลลี่ดูเหมือนจะมีชีวิตที่อุดมไปทุกวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 2 [ แก้ไข ]
[ ]
ตอนที่ 1 แก้ไข " ตายตั้งแต่ฉันมาถึงสวนเล็กๆ มีหลายเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับน้ำ "

น้ำหยดลงมาจาก ซาโย เป็นชุดนักเรียนที่เขาจับมันแห้งในขณะที่ทำให้ทางของเขาไปยังจุดนัดพบ ตั้งแต่เขามาถึงสวนเล็กๆ เขาทำให้ตัวเองเปียกสองสามครั้งดังนั้นที่อธิบายว่าทำไมการเคลื่อนไหวของเขาอาจจะกล่าวจะมากฝีมือมากขึ้น

เดินตามทิ้งเส้นทางที่ยังไม่ได้ซ่อมแซม ซาโย ถึงทิ้งพื้นที่ที่ไร้ผู้อยู่อาศัยในขณะนี้ แต่ในไม่ช้ามันเตือนด้วยเสียง , เสียงดัง บ้านเรือนถูกทำลาย

ตบปิดฝุ่น ทรายที่ปกคลุมร่างกายของเขา เขาก็ยกคิ้วของเขา

ด้วยความประหลาดใจ( อะไรจะทำให้เสียงนั้น . . . . . . . )

Kaboom ! แรงระเบิดผ่านประตูที่ถูกสลาย เขาเร่งจังหวะของเขาที่มีต่อทิศทางของการเอะอะ ตั้งแต่นี้เป็นสถานที่ร้าง ก็ไม่น่าจะมีใครอยู่ หรือมาที่นี่

ซากปรักหักพังเหล่านี้ได้เนื่องจากภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเล็ก ๆน้อย ๆสวน --- ร่องรอยของปีศาจลอร์ด ' ผ่านยังคงสามารถเห็นได้ทุกที่มันแย่ที่พวกโจรที่ชอบเป็นเหยื่อที่ถูกในการลงครั้งที่จะไม่พิจารณาจะมาที่นี่ ชุมชนที่เคยยิ่งใหญ่และทรงพลังก็ไม่มีอะไรแต่เปลือกของความรุ่งโรจน์ในอดีตเป็นเพียงซากปรักหักพังและต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาอยู่

( เสียงอะไร ? ) เป็นซาโย เงียบ trudged ผ่านถนนเป็นเสียง ต่อ

ดีที่รายละเอียดสวยสูงสำหรับโจร ซาโย ขำ

" - ddddeeeeeeennnnnnn ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! "

ผู้ร้ายก็เปิดเผยตัวเอง ข้างๆมัน ผู้ร้ายคือ อาจารย์ยังให้สั่งคม

" ดีน ฉันบอกคุณหลายครั้งแล้วว่าคุณสามารถตะโกนถ้าคุณกำลังต่อสู้ "

" . . . . . . . เพราะ "

หุ่นยนต์ยักษ์ตอบเบาๆ

อย่างไม่น่าเชื่อ เป็นเสียงนุ่มเพราะมีขนาดร่างกายของเขา
หดตัวตาม
ซาโย drooped บ่าเดินไป กะ ผิดหวัง

" เอ๊ะ . . . . . . . ซาโย คุง เธอมาทำอะไรในสถานที่แบบนี้ ? "

" ที่บรรทัดของฉันคุณหนูซามะ คุณมาทำอะไรในนี้เพล้โพล้ ? "

" เรากำลังรื้อถอนและสร้างบ้าน แม้ว่าความสำคัญสูงสุดเป็นฟาร์ม เราไม่สามารถละเลยพื้นที่ที่อยู่อาศัยทั้งหมด ใช่มั้ย ? "

ซาโย พยักหน้ากับ " อาผมเห็น " ดู

" แต่คุณหนูท่าน ท่านไม่เหยียดหยาม ยักษ์น้อย ฉันหมายถึง นายทำงานดีนทุกวันโดยไม่ต้องพัก ใช่มั้ย ? ตั้งแต่ทำงานในฟาร์มได้สิ้นสุดลง อย่างน้อยคุณก็ควรให้มันพักผ่อนบ้างหรือเปล่า "

กะ ออกจะอาย [ 1 ] เป็นซาโย ได้ขุดที่เธอกับคำพูดของเขา .

" . . . . . . . ช่างเถอะ คุณพูดถูก ก็ได้ เราจะเรียกมันว่า "

วัน ." ดีน "

ดีนพยักหน้าหัวของมันนั้นตั้งอยู่เพียง 1 ดวง และขึงเป็นยักษ์มือต่อ อาสุกะ ด้วยการเคลื่อนไหวที่สง่างาม กะ อย่างสวยงาม ยกชุดเพียงเล็กน้อยขณะที่เธอนั่งตัวงออยู่บนมือของเธอ และถูกนำตัวไปพักบนไหล่ของ DEEN

เห็นอย่างนั้น ซาโย กระโดดไปยืนบนไหล่ของ Deen

" ขอโทษที่หยาบคาย . . . "

" ถ้าคุณขอโทษแล้วกระโดดไป "

" เอ่อ งั้นผมไม่ขอโทษ "

" แล้วมัน . . . . . . . วิธีของคุณแต่มาพูดคุยเกี่ยวกับมัน , คุณ gotten ตัวเองรางวัลดี "

" อืม , คุณสามารถนับแล้วจับขึ้นหลังการต่อสู้ . "

ต่อไปนี้สั่นหวั่นไหวที่ Deen หนักก้าว ทั้งสองคุยกันอย่างอบอุ่น

หลังจากนั้นไม่นาน กระโชกของลมเป่าจากด้านบน และในเวลาเดียวกันเสียงของเมือง Kasukabe Y ได้

" คุณสองคน ระหว่างทางกลับ "

" mhn . Kasukabe ด้วย ? "

" mhn . ฉันก็ . . . . . เพราะ ผมนั่งอยู่บนด้านบนของหัว "

" ได้ ไม่มีปัญหา "

" โอ๊ย โอ๊ย มันไม่ยุติธรรม คุณหนูซามะ "

ซาโย ประท้วงอย่างกะตั้งใจหันหัวไปอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องดู

กระจายไปแขนและขาของเธอกว้างเหมือน [ 大 ] ตัวละครY โฮเธอใกล้ Deen หัวก่อนที่จะตัดสินใจลงของเธอ และเมื่อเธอทำ เธอถอนหายใจ

" ซาโย คุณมีความสำเร็จ ? "

" โอ้ใช่ , มันเยี่ยมมาก ดีกว่ารอดู ahahahhahha ! "

ซาโย กอดหน้าอกของเขา ตามที่เขาให้ดังหัวเราะ

" งั้น . . . . . . . " Y โฮดูจะอึมครึมมากกว่าเดิม เธอนอนลงบน Deen ของหัวซาโย และ กะ ยังตั้งข้อสังเกตว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ แต่พวกเขาไม่สนใจ มันเหมือนเหนื่อยจากทำงานเสร็จ และจึงตัดสินใจที่จะปล่อยให้เธอพักผ่อนเงียบๆ

เพราะในที่สุดก็เดินไปที่อ่างเก็บน้ำ แม้ว่าจะมีวิธีการอื่น ๆเพื่อเข้าถึงบล็อกหลัก แต่เพราะจะทำลายก้อนที่ดีของถนนและอาคาร ดังนั้นนี้คือถนนเพียงกว้างพอสำหรับเขาทั้งสามคนตั้งใจจะให้เส้นตรงไปยังอาคารหลักแต่ตะโกนจากเลนนำออกจากที่ดินฟาร์มหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขา .

มีผ้ากันเปื้อนใส่จิ้งจอกสาว ลิลลี่มา

" เฮ้อ goshujin samas [ 2 ] ยินดีต้อนรับกลับ ! "

" เรากลับมา ลิลลี่ เป็นฟาร์ม สบายดีมั้ย "

" ใช่ นอกจากการปลูกและหว่าน ที่เหลือทั้งหมดแล้วเสร็จผมเพิ่งไปยืนยันคลองน้ำที่นำน้ำจากแหล่งน้ำไปฟาร์มภาค และกำลังวางแผนที่จะทำการปรับเปลี่ยนบางอย่างก่อนที่เขตข้อมูลที่สมบูรณ์ . "

ดูใกล้ๆ มือของลิลลี่ถูกปกคลุมด้วยโคลน

บางทีมันอาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าเธอทำงานผ่าน ดวงอาทิตย์ยามบ่ายที่ร้อนในเขตข้อมูลเหงื่อของเธอบนหน้าผากของเธอสะท้อนแสงจากพระอาทิตย์ และแม้ว่าเธออาจจะทำงานในสภาพอากาศที่ร้อน ลิลลี่ยังคงมีปกติแรง ยิ้มกับเธอ สองหาง ซึ่งมีความสูงครึ่งหนึ่งของเธอสั่นโดยไม่มีวี่แววของความเหน็ดเหนื่อย

" เธอดูมีความสุขจังนะ "

" ถูกต้อง ! ! ! ! ! ! เพื่อให้สามารถมีส่วนร่วมในชุมชนด้วยการจัดเรียงของงานคือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันสำหรับอาหารกลางวันจะรสชาติดีกว่า ! "

ลิลลี่ยิ้มขณะที่เธอหยิบของเธอ kitsunemimi . glancing ที่กลุ่มของต้นไม้ที่เป็นเส้นทางไปยังเขตเธอ clenched มือโคลนของเธอ ก่อนที่จะหันหลังกลับไปมองซาโย และส่วนที่เหลือ

" นอกจากนี้ ครอบครัวของฉันได้เสมอ รับผิดชอบในการดูแลพื้นที่การเกษตรของชุมชนของเราเมื่อก่อนที่ผมเคยดูแห้งแล้งและเสียดินแดน . . . . . . . ผมอยู่ในสถานะของความสิ้นหวัง ผมคิดว่ารุ่นผมคงไม่ได้มีโอกาสดูแลด้านอีกต่อไป "

ลิลลี่กำกำปั้นของเธอโคลนน่ารักอีกแล้ว จริงจังมากขึ้นในการทำงานของเธอมากกว่าคนอื่น ลิลลี่ดูเหมือนจะสดอุดมชีวิตทุกๆวัน