SLs yield wasfound to be high. It i

SLs yield was
found to be high. It is well known that SLs production by the yeast
increases several fold when production media containing a hydrophilic
carbon source is supplemented with a lipophilic carbon
source (Van Bogaert et al., 2007). Hence, different oils such as soybean,
sunflower and olive oil were tested as a lipophilic carbon
source for the SLs production with the media containing only sugarcane
molasses as the hydrophilic carbon source. At the end of 5
days fermentation period, the yeast produced 23.25 ± 1.07 g/l of
SLs when grown on medium containing only sugarcane molasses
and soybean oil (medium type III (a)). But when soybean oil was
replaced with sunflower oil (medium type III (b)) or olive oil (medium
type III (c)), the SLs yield was lesser at only 17.46 ± 1.56 g/l or
18.96 ± 0.44 g/l, respectively. In literature, Klekner et al. (1991) reported
a maximum yield of 33 g/l of SLs when the yeast was grown
on medium containing sucrose (100 g/l), yeast extract (2.5 g/l) and
sunflower oil (95 g/l); on the other hand, Daniel et al. (1998) obtained
a very high yield 280 g/l of SLs by using a medium containing
deproteinized cheese whey, yeast extract with repeated
feeding of rapeseed oil in a 30-l bioreactor. Also, it has been reported
that by employing fed-batch mode of fermentation and
medium containing glycerol (100 g/l), yeast extract (10 g/l) and
urea (1 g/l) with either methyl-soyate, ethyl-soyate or propyl-soyate
as the hydrophobic carbon source, the SLs yield could be
46 ± 4 g/l, 42 ± 7 g/l or 18 ± 6 g/l, respectively (Ashby, Solaiman, &
Foglia, 2006). In batch shake flasks and in fermentor experiments
using glucose (100 g/l), yeast extract (10 g/l), urea (1 g/l) and oleic
acid (40 g/l) in the medium, Shah et al. (2007) obtained 38 g/l and
42 g/l of SLs, respectively. These authors also obtained maximum
30 g/l and 34 g/l of SLs production from the yeast using costly glucose
(100 g/l), yeast extract (10 g/l), urea (1 g/l) and restaurant
waste oil (40 g/l) in batch shake flasks and in fermentor, respectively.
Recently, Solaiman et al. (2007) reported SLs production of
53 g/l in a 12-l fermentor when C. bombicola was grown by repetitive
feeding of only soy molasses and oleic acid in the medium.
It is apparent that although the above authors have reported
higher SLs production compared to that in the present study, most
of them have, however, used costly hydrophilic carbon source
along with yeast extract, urea or both as nitrogen source, rather
than using only sugarcane molasses and soybean oil in the fermentation
medium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลตอบแทน SLs ได้พบจะสูง มันเป็นที่รู้จักที่ผลิต SLs โดยยีสต์เพิ่มหลายพับเมื่อผลิตสื่อที่ประกอบด้วยความเป็น hydrophilicแหล่งคาร์บอนเป็นเสริม ด้วยคาร์บอน lipophilicแหล่ง (Van Bogaert et al., 2007) ดังนั้น น้ำมันแตกต่างกันเช่นถั่วเหลืองทดสอบน้ำมันมะกอก และดอกทานตะวันเป็นคาร์บอน lipophilicแหล่งผลิต SLs กับสื่อประกอบด้วยอ้อยเท่านั้นกากน้ำตาลเป็นแหล่งคาร์บอน hydrophilic จบ 5ช่วงวันหมัก การผลิตยีสต์ 23.25 ± 1.07 g/lSLs เมื่อเติบโตขึ้นในระดับปานกลางมีเพียงอ้อยกากน้ำตาลและน้ำมันถั่วเหลือง (ขนาดกลางชนิด III (a)) แต่เมื่อน้ำมันถั่วเหลืองแทนที่ ด้วยน้ำมันดอกทานตะวัน (ปานกลางชนิด III (b)) หรือน้ำมันมะกอก (กลางพิมพ์ III (c)), ผลผลิต SLs ไม่น้อยที่เพียง 17.46 ± 1.56 g/l หรือ18.96 ± 0.44 g/l ตามลำดับ ในวรรณคดี Klekner และ al. (1991) รายงานผลตอบแทนสูงสุดของ 33 g/l ของ SLs เมื่อยีสต์ที่ปลูกในระดับปานกลางที่มีซูโครส (100 g/l), ยีสต์สกัด (2.5 g/l) และน้ำมันดอกทานตะวัน (95 g/l); บนมืออื่น ๆ Daniel et al. (1998) ได้สูงมากผลผลิต 280 g/l ของ SLs โดยที่ประกอบด้วยขนาดกลางdeproteinized เวย์ชี สารสกัดจากยีสต์ด้วยซ้ำอาหารเมล็ดต้นเรพน้ำมันใน bioreactor 30 l ยัง มีการรายงานโดยใช้ชุดงานเลี้ยงวิธีการหมัก และขนาดกลางที่ประกอบด้วยกลีเซอร (100 g/l), ยีสต์สกัด (10 g/l) และยูเรีย (1 บัญชี) กับ methyl soyate เอทิล soyate หรือ propyl soyateอาจเป็นผลตอบแทน SLs เป็นแหล่งคาร์บอน hydrophobic46 ± 4 g/l, 42 ± 7 g/l หรือ 18 ± 6 g/l ตามลำดับ (ส่วนหนึ่งของ Solaiman, &Foglia, 2006) ในชุดปั่นน้ำ และทดลอง fermentorยีสต์ใช้น้ำตาลกลูโคส (100 g/l), สารสกัด (10 g/l), ยูเรีย (1 g/l) และโอเลอิคกรด (40 g/l) ในสื่อ ชาห์ et al. (2007) รับ 38 g/l และ42 g/l ของ SLs ตามลำดับ เหล่านี้ผู้เขียนยังได้รับสูงสุด30 g/l และ 34 g/l ของ SLs ผลิตจากยีสต์ใช้น้ำตาลในราคาแพง(100 g/l), ยีสต์สกัด (10 g/l), ยูเรีย (1 g/l) และร้านอาหารเสียน้ำมัน (40 g/l) ในชุดปั่นน้ำ และ ใน fermentor ตามลำดับล่าสุด Solaiman et al. (2007) รายงานผลิต SLs53 บัญชีใน fermentor 12 l เมื่อ C. bombicola ถูกปลูก ด้วยซ้ำอาหารของกากถั่วเหลืองน้ำตาลและกรด oleic ในสื่อเท่านั้นเห็นได้ชัดเจนที่แม้ว่าผู้เขียนกล่าวได้รายงานผลิต SLs สูงเปรียบเทียบกับการศึกษาปัจจุบัน ในที่สุดของพวกเขา แต่ ใช้แหล่งคาร์บอน hydrophilic ค่าใช้จ่ายด้วยยีสต์ สกัด ยูเรีย หรือเป็นไนโตรเจนทั้งสอง แหล่ง ค่อนข้างใช้น้ำมันถั่วเหลืองและกากน้ำตาลอ้อยเท่านั้นในการหมักสื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SL ที่อัตราผลตอบแทนที่ได้รับ
พบว่ามีสูง เป็นที่ทราบกันดีว่าการผลิตโดยยีสต์ SL ที่
เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัวเมื่อผลิตสื่อที่มีน้ำ
เป็นแหล่งคาร์บอนเสริมด้วยคาร์บอน lipophilic
แหล่งที่มา (Van Bogaert et al., 2007) ดังนั้นน้ำมันที่แตกต่างกันเช่นถั่วเหลือง
ทานตะวันและน้ำมันมะกอกได้รับการทดสอบเป็นคาร์บอน lipophilic
แหล่งผลิต SL ที่กับสื่อที่มีเพียงอ้อย
กากน้ำตาลเป็นแหล่งคาร์บอนน้ำ ในตอนท้ายของ 5
วันระยะเวลาการหมักยีสต์ผลิต 23.25 ± 1.07 กรัม / ลิตรของ
SL ที่เมื่อปลูกในสื่อที่มีกากน้ำตาลอ้อยเท่านั้น
และน้ำมันถั่วเหลือง (พิมพ์กลาง iii ()) แต่เมื่อน้ำมันถั่วเหลืองถูก
แทนที่ด้วยน้ำมันดอกทานตะวัน (พิมพ์กลาง III (ข)) หรือน้ำมันมะกอก (กลาง
ประเภทที่สาม (ค)) อัตราผลตอบแทน SL ที่เป็นเลสเบี้ยนในราคาเพียง 17.46 ± 1.56 กรัม / ลิตรหรือ
18.96 ± 0.44 กรัม / ลิตร ตามลำดับ ในวรรณคดี Klekner et al, (1991) รายงาน
ผลผลิตสูงสุด 33 g / l ของยีสต์ SL ที่เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่
ในซูโครสที่มีขนาดกลาง (100 g / l), สารสกัดจากยีสต์ (2.5 g / l) และ
น้ำมันดอกทานตะวัน (95 g / l); บนมืออื่น ๆ , แดเนียลอัลเอต (1998) ที่ได้รับ
ผลตอบแทนที่สูงมาก 280 กรัม / ลิตรของ SL ที่โดยใช้สื่อที่มี
เวย์โปรตีนต่ำชีส, สารสกัดจากยีสต์ด้วยซ้ำ
การให้อาหารของน้ำมันเรพซีดในเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพ 30 ลิตร นอกจากนี้ยังได้รับรายงาน
ว่าโดยการใช้โหมดเลี้ยงชุดของการหมักและ
ขนาดกลางที่มีกลีเซอรอล (100 g / l), สารสกัดจากยีสต์ (10 g / l) และ
ยูเรีย (1 กรัม / ลิตร) ด้วย methyl-soyate, ethyl- soyate หรือโพรพิ-soyate
เป็นแหล่งคาร์บอนชอบน้ำผลตอบแทน SL ที่อาจจะ
46 ± 4 กรัม / ลิตร, 42 ± 7 กรัม / ลิตรหรือ 18 ± 6 กรัม / ลิตรตามลำดับ (แอชบี Solaiman และ
Foglia 2006) ในชุดขวดสั่นและในการทดลองถังหมัก
โดยใช้กลูโคส (100 g / l), สารสกัดจากยีสต์ (10 g / l), ยูเรีย (1 กรัม / ลิตร) และโอเลอิก
กรด (40 กรัม / ลิตร) ในสื่ออิหร่าน et al, (2007) ที่ได้รับ 38 กรัม / ลิตรและ
42 กรัม / ลิตรของ SL ที่ตามลำดับ ผู้เขียนเหล่านี้ยังได้รับสูงสุด
30 กรัม / ลิตรและ 34 กรัม / ลิตรผลิตจากยีสต์ SL ที่ใช้น้ำตาลในค่าใช้จ่าย
(100 g / l), สารสกัดจากยีสต์ (10 g / l), ยูเรีย (1 กรัม / ลิตร) และร้านอาหาร
น้ำมันเสีย (40 g / l) ในชุดขวดสั่นและในถังหมักตามลำดับ.
เมื่อเร็ว ๆ นี้ Solaiman et al, (2007) รายงานการผลิตของ SL ที่
53 g / l ในถังหมัก 12 ลิตรเมื่อซี bombicola ปลูกซ้ำโดย
การให้อาหารของกากถั่วเหลืองเท่านั้นและกรดโอเลอิกในระดับปานกลาง.
มันเห็นได้ชัดว่าถึงแม้จะเขียนข้างต้นได้มีการรายงาน
การผลิตที่สูงขึ้น SL ที่ เมื่อเทียบกับการศึกษาในปัจจุบันส่วนใหญ่
ของพวกเขามี แต่ใช้แหล่งคาร์บอนน้ำค่าใช้จ่าย
พร้อมกับสารสกัดจากยีสต์, ยูเรียหรือทั้งจำทั้งเป็นแหล่งไนโตรเจนค่อนข้าง
กว่าการใช้กากน้ำตาลอ้อยเท่านั้นและน้ำมันถั่วเหลืองหมัก
กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

SLS ผลผลิตคือ
พบจะสูง มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าการผลิต SLS โดยยีสต์
เพิ่มหลายพับ เมื่อการผลิตสื่อที่มีแหล่งคาร์บอนน้ำ
เสริมด้วยแหล่งคาร์บอน
ลิโพฟิลิก ( รถตู้ bogaert et al . , 2007 ) ดังนั้น น้ำมันต่างๆ เช่น ถั่วเหลือง ทานตะวัน และน้ำมันมะกอก ทดสอบ

เป็นถ่านลิโพฟิลิกแหล่งที่มาสำหรับ SLS ผลิตสื่อที่มีเพียงอ้อยกากน้ำตาลเป็นแหล่งคาร์บอนน้ำ
. ในตอนท้ายของ 5
วันระยะเวลาหมัก ยีสต์ผลิต 0 ± 1.07 กรัมต่อลิตร
SLS เมื่อปลูกบนอาหารที่มีกากน้ําตาลอ้อย
และน้ำมันถั่วเหลือง ( Medium Type III ( ) ) แต่เมื่อน้ำมันถั่วเหลืองน้ำมันทานตะวัน (
แทนที่ด้วยสื่อประเภทที่ 3 ( B ) หรือน้ำมันมะกอก ( กลาง
ประเภทที่ 3 ( C ) , SLS ผลผลิตได้น้อยเพียงตนเอง± 1.56 กรัม / ลิตรหรือ
18.96 ± 0.44 กรัมต่อลิตร ตามลำดับ ในวรรณคดี klekner et al . ( 1991 ) รายงานการผลิตสูงสุด 33 g / l ของ SLS เมื่อการเจริญเติบโตของยีสต์คือ
บนอาหารที่มีซูโครส ( 100 กรัม / ลิตร ) , สารสกัดจากยีสต์ ( 2.5 กรัม / ลิตร ) และ
น้ำมันดอกทานตะวัน ( 95 กรัม / ลิตร ) ; บนมืออื่น ๆ , แดเนียล et al . ( 1998 ) ได้
สูงมาก น้ำหนัก 280 กรัมต่อลิตร เอสแอลเอส โดยใช้อาหารเลี้ยงเชื้อที่มี
deproteinized เวย์ , ยีสต์สกัดซ้ำ
อาหารของน้ำมันเมล็ดใน 30-l Bioreactor . นอกจากนี้ มีรายงานว่า การปรับโหมดแบทช์

ของการหมักและอาหารที่มีกลีเซอรอล ( 100 กรัม / ลิตร ) , สารสกัดจากยีสต์ ( 10 กรัม / ลิตร ) และยูเรีย (
1 g / L ) ด้วยเมทิล soyate เอธิลหรือโพรพิล soyate
soyateเป็นแหล่งคาร์บอน ) , SLS ผลิตได้ 46 ±
4 g / l , 42 ± 7 กรัม / ลิตรหรือ 18 ± 6 กรัมต่อลิตร ( บี้ solaiman &
, , ใบ , 2006 ) ชุดขวดเขย่าและในถังหมักขนาดทดลองใช้กลูโคส
( 100 กรัม / ลิตร ) , สารสกัดจากยีสต์ ( 10 กรัม / ลิตร ) , ยูเรีย ( 1 กรัม / ลิตร ) และกรดโอเลอิก
( 40 กรัม / ลิตร ) ในกลาง , Shah et al . ( 2550 ) ที่ได้ 38 กรัม / ลิตร
42 กรัม / ลิตร เอสแอลเอส ตามลำดับผู้เขียนเหล่านี้ยังได้รับสูงสุด
30 กรัม / ลิตรและ 34 กรัม / ลิตรในการผลิต SLS จากยีสต์ใช้แพงกลูโคส
( 100 กรัม / ลิตร ) , สารสกัดจากยีสต์ ( 10 กรัม / ลิตร ) , ยูเรีย ( 1 กรัม / ลิตร ) และน้ำมันร้านอาหาร
( 40 กรัม / ลิตร ) ในขวดเขย่าและชุด ในถังหมัก ตามลำดับ
เมื่อเร็วๆ นี้ solaiman et al . ( 2007 ) รายงานการผลิต SLS ของ
53 กรัม / ลิตรในถังหมักเมื่อ 12-l bombicola โตด้วยซ้ำ
Cอาหารกากถั่วเหลืองเท่านั้น และกรดโอเลอิกในกลาง .
มันแจ้งว่าแม้ผู้เขียนข้างต้นได้รายงาน
สูงกว่า SLS การผลิตเมื่อเทียบกับในการศึกษามากที่สุด
ของพวกเขาได้ อย่างไรก็ตาม การใช้ราคาแพงที่มีแหล่งคาร์บอน
พร้อมกับสารสกัดจากยีสต์ , ยูเรียหรือทั้งสองอย่างเป็นแหล่งไนโตรเจน มากกว่า
กว่า การใช้อ้อย กากน้ำตาล และน้ำมันถั่วเหลืองในการหมัก
)