The authentic teachings of the Budd

The authentic teachings of the Buddha Gotama have been preserved and handed down to us and are to be found in the Tipitaka. The Pali word, 'Tipitaka', literally means 'the three baskets' (ti- three + pitaka- basket). All of the Buddha's teachings were divided into three parts. The first part is known as the Suttanta Pitaka and it contains the Discourses. The second part is called the Vinaya Pitaka and it contains all the rules the Buddha laid down for monks and nuns. The third part is known as the Abhidhamma Pitaka and comprises the Buddha's teachings on his psycho-ethical philosophy. It is known, that whenever the Buddha gave a discourse to his ordained disciples or lay-followers or prescribed a monastic rule in the course of his forty-five year ministry, those of his devoted and learned monks, then present would immediately commit his teachings word for word to memory. Thus the Buddha's words were preserved accurately and were in due course passed down orally from teacher to pupil. Some of the monks who had heard the Buddha preach, in person were Arahants, and so by definition, 'pure ones' free from passion, ill-will and delusion and therefore, without doubt capable of retaining, perfectly the Buddha's words. Thus they ensured that the Buddha's teachings would be preserved faithfully for posterity. Even those devoted monks who had not yet attained Arahantship but had reached the first three stages of sainthood and had powerful, retentive memories could also call to mind and word for word what the Buddha had preached and so could be worthy custodians of the Buddha's teachings. One such monk was Ananda, the Buddha's cousin and chosen attendant and constant companion during the last twenty-five years of the Buddh's life. Ananda was highly intelligent and gifted with the ability to remember whatever he had heard spoken. Indeed, it was his express wish that the Buddha always relate all of his discourses to him and although he was not yet an Arahant, he deliberately committed to memory and word for word all the Buddha's sermons with which he exhorted monks, nuns and his lay followers. The combined efforts of these gifted and devoted monks made it possible for the Dhamma and Vinaya, as taught by the Buddha to be preserved in its original state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำสอนที่แท้จริงของ Gotama พระได้รับการรักษา และส่งมอบลงกับเราและมีการพบในพระไตรปิฎก คำบาลี 'พระไตรปิฎก' ความหมาย 'สามตะกร้า' (ti-สาม + ตะกร้า pitaka) คำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน ส่วนแรกเรียกว่า Suttanta Pitaka และประกอบด้วย Discourses ส่วนที่สองเรียกว่าในพระวินัยปิฎก และประกอบด้วยกฎทั้งหมดที่พระพุทธเจ้าวางลงสำหรับพระสงฆ์และแม่ชี ส่วนสามเป็นที่รู้จักกันในพระอภิธรรมปิฎก และประกอบด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าบนปรัชญาจริยธรรมจิตของเขา เป็นที่รู้จักกัน ว่า เมื่อพระเณรให้เขาบวชสาวกหรือผู้ติดตามที่วาง หรือกำหนดกฎสงฆ์ในกระทรวงของเขาสี่สิบห้าปี ที่ พระ สงฆ์ของเขาอุทิศ และเรียนรู้ แล้วปัจจุบันจะทันทีส่งฺ word word สำหรับหน่วยความจำ ดังคำพระเก็บรักษาไว้อย่างถูกต้อง และถูกในหลักสูตรเนื่องทอดปากเปล่าจากครูให้นักเรียน บางพระผู้ได้ยินพระพุทธเจ้าสั่งสอน คนถูก Arahants และดัง นั้น โดยนิยาม 'คนแท้' ฟรี จากกิเลส ไม่ประสงค์ดี และลวงตา และดังนั้น โดยไม่ ต้องสงสัยความสามารถในการรักษา สมบูรณ์คำของพระพุทธเจ้า ดังนั้น พวกเขามั่นใจว่า คำสอนของพระพุทธเจ้าจะถูกรักษาไว้นับถือไว้ แม้แต่พระสงฆ์อุทิศที่มียังบรรลุ Arahantship แต่มีถึงการสามขั้นตอนแรกของ sainthood และมีความทรงจำที่มีประสิทธิภาพ สะดือ ยังสามารถโทรเพื่อทราบ และคำอะไรพระพุทธเจ้าได้ประกาศ และ word ดังนั้น อาจจะคุ้มค่าดูแลของคำสอนของพระพุทธเจ้า หนึ่งพระดังกล่าวเป็นอนันดา พระญาติ และสหายเข้าร่วม และต่อเนื่องในช่วงยี่สิบห้าปีสุดท้ายของชีวิตของ Buddh อนันดาคือสูงฉลาด และมีพรสวรรค์ มีความสามารถในการจำสิ่งที่เขาได้ยินพูดกัน จริง มันเป็นทางด่วนเขาว่า พระพุทธเจ้าเสมอกับ discourses ของเขาทั้งหมดเขา และแต่เขาไม่ได้เป็น Arahant เขาตั้งใจมุ่งมั่นที่ word สำหรับ word และหน่วยความจำที่เขา exhorted สงฆ์ แม่ชี และผู้ติดตามพระองค์วางพระธรรมเทศนาของพระ ความร่วมมือของพระสงฆ์เหล่านี้มีพรสวรรค์ และอุทิศทำสำหรับพระธรรมและพระวินัยปิฎก ขณะสอน โดยพระพุทธเจ้าได้รับสถานะเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้าได้รับการรักษาและส่งลงมาให้เราและจะพบในพระไตรปิฎก คำบาลี 'พระไตรปิฎก' แท้จริงหมายถึง 'สามตะกร้า (ti- สาม + ตะกร้า pitaka-) ทั้งหมดของคำสอนของพระพุทธเจ้าถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน ส่วนแรกเป็นที่รู้จักกัน Suttanta ปิฎกและจะมีวาทกรรม ส่วนที่สองเรียกว่าพระวินัยปิฎกและจะมีกฎทั้งหมดพระพุทธเจ้าวางไว้สำหรับพระสงฆ์และแม่ชี ส่วนที่สามเป็นที่รู้จักกันเป็นพระอภิธรรมปิฎกและประกอบด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าในปรัชญาจิตจริยธรรมของเขา เป็นที่ทราบกันว่าเมื่อใดก็ตามที่พระพุทธเจ้าให้วาทกรรมกับเหล่าสาวกบวชของเขาหรือวางผู้ติดตามหรือกำหนดกฎสงฆ์ในหลักสูตรของกระทรวงสี่สิบห้าปีของเขาเหล่านั้นของพระสงฆ์อุทิศและเรียนรู้ของเขาแล้วในปัจจุบันทันทีจะกระทำคำสอนของพระองค์ คำพูดกับความทรงจำ ดังนั้นคำพูดของพระพุทธเจ้าถูกเก็บรักษาอย่างถูกต้องและอยู่ในหลักสูตรเนื่องจากผ่านลงมารับประทานจากครูนักเรียน บางส่วนของพระสงฆ์ที่เคยได้ยินสั่งสอนพระพุทธเจ้าในคนเป็น Arahants และอื่น ๆ โดยนิยาม 'คนบริสุทธิ์' ฟรีจากความรักที่ไม่ดีและจะเข้าใจผิดและดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยความสามารถในการรักษาที่ดีที่สุดที่คำพูดของพระพุทธเจ้า ดังนั้นเขาจึงทำให้มั่นใจได้ว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าที่จะได้รับการเก็บรักษาไว้ให้ลูกหลานนับถือ แม้ผู้ที่พระสงฆ์อุทิศที่ยังไม่ได้บรรลุ Arahantship แต่ได้ถึงสามขั้นตอนแรกของใจบุญและมีประสิทธิภาพ, ความทรงจำของกล้ามเนื้อหูรูดยังสามารถเรียกร้องให้จิตใจและคำพูดในสิ่งที่พระพุทธเจ้าได้เทศน์และอื่น ๆ อาจจะดูแลที่คุ้มค่าของคำสอนของพระพุทธเจ้า หนึ่งพระภิกษุสงฆ์นั้นคืออนันดาญาติของพระพุทธเจ้าและได้รับการคัดเลือกเข้าร่วมประชุมและสหายคงที่ในช่วงยี่สิบห้าปีของชีวิตของ Buddh อนันดาเป็นอย่างชาญฉลาดและมีพรสวรรค์มีความสามารถที่จะจำสิ่งที่เขาเคยได้ยินพูด อันที่จริงมันก็เป็นความปรารถนาด่วนของเขาว่าพระพุทธเจ้าเสมอเกี่ยวข้องทั้งหมดของวาทกรรมของเขากับเขาและแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้พระอรหันต์เขามุ่งมั่นที่เจตนาเพื่อให้หน่วยความจำและสำหรับคำพระธรรมเทศนาของพระพุทธเจ้าทั้งหมดที่เขากลับตัวกลับใจพระสงฆ์และแม่ชีนอนของเขา สมัครพรรคพวก ความพยายามของพระสงฆ์ที่มีพรสวรรค์และทุ่มเทเหล่านี้ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับพระธรรมวินัยที่สอนโดยพระพุทธรูปที่จะเก็บรักษาไว้ในสภาพเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้าโคตะมะได้ถูกเก็บรักษาไว้ และส่งลงมาให้เราและจะพบในพระไตรปิฎก . ภาษาบาลี คำว่า " พระไตรปิฎก " แท้จริงหมายถึง " สามตะกร้า " ( Ti - 3 + 2 - ตะกร้า ) ทั้งหมดของคำสอนของพระพุทธเจ้า แบ่งออกเป็นสามส่วน ส่วนแรกเรียกว่าการปฏิบัติของพระพุทธศาสนา และมีวาทกรรม . ส่วนที่สองเรียกว่า พระวินัยปิฎก และมันมีทั้งหมดกฎที่พระพุทธเจ้าวางไว้สำหรับพระสงฆ์ และแม่ชี ส่วนที่สามเรียกว่า พระอภิธรรมปิฎก และประกอบด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าในจิตจริยธรรม ปรัชญา มันเป็นที่รู้จักกันว่า เมื่อใดก็ ตามที่พระพุทธเจ้าได้แสดงปาฐกถาของเขาบวชสาวกหรือวางติดตามหรือกำหนดกฎของสงฆ์ในหลักสูตรของกระทรวงของเขา สี่สิบห้าปี ที่เขาทุ่มเท และเรียนรู้พระ แล้วปัจจุบันจะยอมรับพระธรรมคำหน่วยความจำ ดังนั้น พระพุทธเจ้าพูดถูกเก็บรักษาไว้อย่างถูกต้องและในหลักสูตรเนื่องจากถ่ายทอดปากเปล่าจากอาจารย์กับนักเรียน บางส่วนของพระสงฆ์ที่ได้ฟังพระเทศนา ในคนปีเก่า - Arahants ดังนั้นโดยนิยาม " คน " ที่บริสุทธิ์ปราศจากกิเลส จะไม่หลง และดังนั้น ไม่ต้องสงสัยความสามารถในการรักษาอย่างสมบูรณ์แบบของพระคำ ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่า พระพุทธศาสนาจะรักษาสัตย์เพื่อลูกหลาน แม้ผู้อุทิศพระสงฆ์ที่ได้ยังไม่ได้บรรลุ arahantship แต่ได้ถึง 3 ขั้นตอนแรกของนักบุญและมีประสิทธิภาพ , ความทรงจำที่จัดเก็บสามารถเรียกจิต และคำที่พระพุทธเจ้าได้สั่งสอนและดังนั้นอาจจะคุ้มค่า custodians ของคำสอนของพระพุทธเจ้า พระหนึ่งดังกล่าวคือ อนันดา พระพุทธเจ้าเป็นญาติและเลือกผู้ดูแลและสหายคงที่ในช่วง 25 ปีของชีวิตของ Buddh . อนันดาสูงฉลาดและมีพรสวรรค์ มีความสามารถในการจำสิ่งที่เขาเคยได้ยินพูดกัน จริงๆแล้ว มันก็แสดงความต้องการของเขาว่า พระพุทธเจ้ามักจะเกี่ยวข้องทั้งหมดของวาทกรรมของเขาให้เขา และถึงแม้เขาจะไม่ได้เป็นนกปากแอ่นหางดำ เขาตั้งใจมุ่งมั่นที่จะหน่วยความจำและคำเทศนาของพระพุทธเจ้าทั้งหมด ซึ่งเขาแนะนำพระสงฆ์ แม่ชี และ สาวกวาง ของเขา รวมของเหล่านี้ที่มีพรสวรรค์และความพยายามทุ่มเทพระทำให้พระธรรมวินัยที่พระพุทธเจ้าสอน โดยต้องเก็บรักษาไว้ในสถานะเดิม