If elections alone qualify as repre

If elections alone qualify as representative democracy, then it is hard to find good arguments against the critics of contemporary democracy who seek to unmask the role of the people as a mere myth, and point to the oligarchic degeneration and corruption of electoral democracy. Such criticism depends on an institutional history of representative government that has not been substantively edited since the eighteenth century. Moreover, the suggestion that we extend the meaning of democratic representation to include the informal, discursive character of a pluralistic public sphere of associations, political movements, and opinions risks looking like an ideological refurbishment, functional to the new legitimation strategies of political elites. Indeed, almost without exception, it remains the case that only an elected political elite has both deliberative and decision-making power, unlike the citizens, whose formal freedom to discuss and criticize proposals and policies does not ensure that their opinions will affect legislation and policy making.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคนเดียวเลือกตั้งคัดเลือกเป็นตัวแทนประชาธิปไตย แล้วเป็นหาอาร์กิวเมนต์ที่ดีจากนักวิจารณ์ร่วมสมัยประชาธิปไตยซึ่งพยายามเปิดโปงบทบาทของคนเป็นเพียงตำนาน และจุดเสื่อม oligarchic และทุจริตเลือกตั้งประชาธิปไตย วิจารณ์ดังกล่าวขึ้นอยู่กับประวัติเป็นสถาบันของรัฐบาลตัวแทนที่ไม่ถูก substantively แก้ไขตั้งแต่ศตวรรษ eighteenth นอกจากนี้ คำแนะนำการที่เราขยายความหมายของประชาธิปไตยแสดงการรวมอักขระเป็น discursive ของทรงกลมของความสัมพันธ์ ความเคลื่อนไหวทางการเมือง และความคิดเห็นสาธารณะ pluralistic เสี่ยงมองเช่นมีอุดมการณ์ครบ งานกลยุทธ์ legitimation ใหม่ของเมืองที่ร่ำรวย แน่นอน เกือบไม่ มีข้อยกเว้น ยังคงกรณีที่เฉพาะได้รับเลือกเมืองอีมีอภิปราย และตัดสินใจใช้พลังงาน ซึ่งแตกต่างจากประชาชน มีเสรีภาพทางการอภิปราย และวิพากษ์วิจารณ์ข้อเสนอและนโยบายไม่แน่ใจว่า ความคิดเห็นจะมีผลต่อการบังคับใช้กฎหมายและนโยบายที่ทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากการเลือกตั้งเพียงอย่างเดียวมีคุณสมบัติเป็นตัวแทนประชาธิปไตยแล้วมันยากที่จะหาข้อโต้แย้งที่ดีกับนักวิจารณ์ของประชาธิปไตยร่วมสมัยที่พยายามที่จะเปิดโปงบทบาทของคนที่เป็นตำนานเพียงและชี้ไปที่การเสื่อมอำนาจและการทุจริตของระบอบประชาธิปไตยการเลือกตั้ง การวิจารณ์ดังกล่าวขึ้นอยู่กับประวัติความเป็นมาของสถ​​าบันของรัฐบาลที่เป็นตัวแทนที่ไม่ได้รับการแก้ไขมีผลตั้งแต่ศตวรรษที่สิบแปด นอกจากนี้ข้อเสนอแนะที่เราขยายความหมายของการเป็นตัวแทนประชาธิปไตยที่จะรวมเป็นทางการตัวอักษรประเด็นของพื้นที่สาธารณะมีจำนวนมากของสมาคมการเคลื่อนไหวทางการเมืองและความเสี่ยงที่ความคิดเห็นมองเช่นการตกแต่งอุดมการณ์การทำงานเพื่อความชอบธรรมกลยุทธ์ใหม่ของชนชั้นสูงทางการเมือง อันที่จริงเกือบจะไม่มีข้อยกเว้นมันยังคงอยู่ในกรณีที่มีเพียงชนชั้นทางการเมืองที่ได้รับการเลือกตั้งมีทั้งการอภิปรายและการตัดสินใจอำนาจแตกต่างจากประชาชนมีเสรีภาพในการพูดคุยและแสดงความคิดเห็นข้อเสนอและนโยบายที่ไม่แน่ใจว่าความคิดเห็นของพวกเขาจะมีผลกระทบต่อการออกกฎหมายและนโยบายอย่างเป็นทางการ การทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าการเลือกตั้งคนเดียวถือว่าเป็นประชาธิปไตยแบบตัวแทน แล้วมันก็ยากที่จะหาข้อโต้แย้งที่ดีจากนักวิจารณ์ของประชาธิปไตยร่วมสมัยที่ต้องการเปิดโปงบทบาทของคนที่เป็นตำนานเท่านั้น และชี้ไปทาง oligarchic และการทุจริตของประชาธิปไตยเลือกตั้งการวิจารณ์ดังกล่าวขึ้นอยู่กับสถาบันประวัติศาสตร์ของตัวแทนของรัฐบาลที่ไม่ได้สำคัญแก้ไขตั้งแต่ศตวรรษที่สิบแปด นอกจากนี้ ข้อเสนอที่เราขยายความหมายของการเป็นตัวแทนประชาธิปไตยรวมทางการเลือกตัวละครของพื้นที่สาธารณะ pluralistic สมาคม ความเคลื่อนไหวทางการเมืองความคิดเห็นที่ดูเหมือนมีความเสี่ยงอยู่อุดมการณ์การทำงานเพื่อการกลยุทธ์ใหม่ของชนชั้นนำทางการเมือง แน่นอน เกือบจะไม่มีข้อยกเว้น มันยังคงกรณีเฉพาะการเลือกตั้งทางการเมืองชั้นนำมีทั้งเกี่ยวกับการปรึกษาหารือและการตัดสินใจอำนาจจากประชาชนมีเสรีภาพที่จะอภิปราย และวิพากษ์วิจารณ์ข้อเสนออย่างเป็นทางการและนโยบายไม่ได้ให้ความคิดเห็นของพวกเขาจะมีผลต่อกฎหมายและนโยบาย