First, of course, he had to lick th

First, of course, he had to lick the door again but, before he did this, he listened. Everything was silent inside the room. He put the key into the lock and turned it as quietly as he could, but he still made some noise. Suddenly he stopped: someone was walking towards the door! He turned and ran along the corridor to his room, closed the door and locked it behind him as fast as he could. He waited and listened. "Perhaps this person can walk through doors and walls?" he whispered to himself. Nothing happened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก แน่นอน เขาเลียประตูอีก แต่ ก่อนเขาทำอย่างนี้ เขาฟัง ทุกอย่างมีสภาพภายในห้อง เขาใส่คีย์ลงล็อค และเปิดใช้งานอย่างเงียบ ๆ ก็ แต่เขายังทำบางอย่าง ทันใดนั้นเขาหยุด: คนเดินไปทางประตู เขาเปิด และวิ่งไปตามทางเดินไปห้องพัก ปิดประตู และล็อคมันหลังเขาเป็นอย่างที่เขาไม่ เขารอ และฟัง "ทีนี้คนสามารถเดินผ่านประตูและผนังได้อย่างไร" เขากระซิบกับตัวเอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกของหลักสูตรเขาจะต้องเลียประตูอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะทำอย่างนี้เขาฟัง ทุกอย่างเงียบภายในห้อง เขาใส่กุญแจสำคัญในการล็อคและกลายเป็นเงียบ ๆ เท่าที่จะทำได้ แต่เขาก็ยังทำเสียงบาง ทันใดนั้นเขาหยุด: ใครบางคนที่กำลังเดินไปที่ประตู! เขาหันและวิ่งไปตามทางเดินไปที่ห้องของเขาปิดประตูและล็อคมันอยู่ข้างหลังเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขารอฟัง "บางทีคนนี้จะเดินผ่านประตูและผนัง?" เขากระซิบกับตัวเอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก แน่นอนว่าเขาต้องเลียประตูอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะทำ เขาฟังด้วย ทุกอย่างเงียบอยู่ภายในห้อง เขาเอากุญแจเข้าล็อคและทำให้มันเงียบที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ แต่เขาก็ยังทำเสียงดัง จู่ๆ เขาก็หยุด บางคนก็เดินตรงไปที่ประตู เขาหันหลังกลับและวิ่งไปตามทางเดินไปที่ห้องของเขา ปิดประตูและล็อกมันไว้ ให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถเขารอและฟัง . " บางที คนๆนี้สามารถเดินผ่านประตูและผนัง ? เขากระซิบกับตัวเอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น