). Accordingly, quercetin can funct

). Accordingly, quercetin can function as an antioxidant in the lipid bilayer. It is believed that the anti-oxidative activity of quercetin contributes to the positive effects on LAB, such as extended growth in Lactobacillus hilgardii (Figueiredo, Campos, de Freitas, Hogg, & Couto, 2008; Hur et al., 2014). Indeed, it has been observed that quercetin improves the fermentation performance of Lactobacillus plantarum in a pH and dose-dependent manner (Curiel, Muñoz, & de Felipe, 2010). It is conceivable that the types of fermentation (by different microorganisms) can modify certain bioactive compounds in plant-based material (Hur et al., 2014). For instance, fermentation facilitates the degradation of the cell wall structure catalyzed by the microbial enzymes, and thereby triggers the release of phenolic compounds from the plant materials, which ultimately modulate the anti-oxidative activity (Huynh, Van Camp, Smagghe, & Raes, 2014; Hur et al., 2014). Besides, the microbial metabolism of phenolic compounds produces a large array of new metabolites through various bioconversion pathways, such as glycosylation, deglycosylation, ring cleavage, methylation, glucuronidation and sulfate conjugation (Huynh et al., 2014). The ability of a particular fermentation process to improve the yield and to modify the profile of phenolic compounds in plant-based matrices differs depending on the microbial strains and substrates used (Huynh et al., 2014). Additionally, this difference in the effectiveness might also be due to the difference in the pH of different fermentations, as the optimum pH modulates the degradation of the cell wall degrading enzymes (Hansen et al., 2002; Hur et al., 2014). It is conceivable that the release of the cell wall components by fermentation triggers the release of phenolic compounds from the plant materials, and these phenolic compounds modulate the consequent anti-oxidative activity. Notably, the anti-oxidative activity of polyphenolic anti-oxidants not only depends on the number and position of the hydroxyl groups in the molecule but also on their protonation state, which is largely determined by the pKa of the hydroxyl groups, the pH of the surrounding medium, intramolecular hydrogen bridges and O-methylated hydroxyl moieties (Tyrakowska, Lemańska, Szymusiak, Borkowski, & Rietjens, 2003). Although, the pKa values for most of the acidic phenolic hydrogen are reported to be in the range of 7–9, polyphenols are easily deprotonated at or below physiological pH in the presence of iron and form very stable complexes (Perron & Brumaghim, 2009). Owing to this fact, the metal ion chelation efficacies of phenolic compounds are largely determined by pH

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

). ตามลำดับ โลหิตสามารถทำหน้าที่เป็นสารต้านใน bilayer ไขมัน เชื่อว่า กิจกรรมการต้านออกซิเดชันของโลหิตก่อให้เกิดผลในเชิงบวกในห้องแล็บ เช่นขยายการเติบโตใน hilgardii แลคโตบาซิลลัส (Figueiredo สไลด์ de Freitas ฮอกก์ และ Couto, 2008 เฮอร์โปรดักส์ et al. 2014) จริง มันได้รับการปฏิบัติที่โลหิตปรับปรุงประสิทธิภาพการหมักบาซิลลัสในค่า pH และปริมาณขึ้นอยู่กับลักษณะ (Curiel ยุค และ de Felipe, 2010) มันเป็นไปได้ว่า ชนิดของการหมัก (โดยจุลินทรีย์ต่าง ๆ) สามารถปรับเปลี่ยนบางสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากพืชวัสดุ (เฮอร์โปรดักส์ et al. 2014) เช่น การหมักช่วยในการย่อยสลายของโครงสร้างผนังเซลล์กระบวน โดยเอนไซม์จุลินทรีย์ และจึงก่อให้เกิดการปล่อยสารฟีนอจากวัสดุพืช ซึ่งในท้ายที่สุด ปรับกิจกรรมการต้านออกซิเดชัน (Huynh แวนแคมป์ Smagghe และ ฟาร์ม 2014 เฮอร์โปรดักส์ et al. 2014) การเผาผลาญสารฟีนอจุลินทรีย์ผลิตสารใหม่ผ่านเส้นทางต่าง ๆ แบบ bioconversion, glycosylation, deglycosylation แหวนความแตกแยก อัณฑะ มากมาย glucuronidation และซัลเฟตผัน (Huynh et al. 2014) ความสามารถของกระบวนการหมักโดยเฉพาะ เพื่อปรับปรุงผลผลิต และ การปรับเปลี่ยนโพรไฟล์ของสารฟีนอในเมทริกซ์จากพืชที่แตกต่างขึ้นอยู่กับสายพันธุ์จุลินทรีย์และใช้พื้นผิว (Huynh et al. 2014) นอกจากนี้ ความแตกต่างในประสิทธิภาพยังอาจเนื่องจากความแตกต่างของค่า pH ของการหมักแหนมต่าง ๆ ค่า pH ที่เหมาะสม modulates การเสื่อมสภาพของผนังเซลล์ลดเอนไซม์ (แฮนเซน et al. 2002 เฮอร์โปรดักส์ et al. 2014) มันเป็นไปได้ว่า การเปิดตัวของส่วนประกอบผนังเซลล์โดยหมักก่อให้เกิดการปล่อยสารฟีนอจากวัสดุพืช และสารฟีนอลิเหล่านี้ปรับกิจกรรมการต้านออกซิเดชันตที่ตามมา ยวด กิจกรรมการต้านออกซิเดชัน polyphenolic ต้านอนุมูลอิสระไม่เพียงขึ้นอยู่กับจำนวนและตำแหน่งของกลุ่มไฮดรอก ในโมเลกุล แต่ยังในสถานะต่อโปรตอน ซึ่งส่วนใหญ่กำหนด โดย pKa ของกลุ่มไฮดรอก pH ปานกลางรอบ สะพาน intramolecular ไฮโดรเจน และไฮดรอก O methylated moieties (Tyrakowska, Lemańska, Szymusiak, Borkowski, & Rietjens, 2003) ถึงแม้ว่า มีรายงานค่า pKa ของกรดฟีนอไฮโดรเจนส่วนใหญ่จะอยู่ในช่วง 7 – 9 โพลีฟีนอย่างง่ายดาย deprotonated หรือต่ำ กว่าค่า pH ทางสรีรวิทยาในเหล็กและแบบฟอร์มมีเสถียรภาพมากคอมเพล็กซ์ (Perron & Brumaghim, 2009) เนื่องจากความจริงข้อนี้ ประสิทธิภาพรวมกับโลหะไอออนของสารฟีนอบ้างที่ส่วนใหญ่ถูกกำหนด โดยค่า pH

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

) ดังนั้น quercetin สามารถทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระในไขมัน bilayer เป็นที่เชื่อกันว่ากิจกรรมการต้านออกซิเดชันของสาร quercetin ก่อให้เกิดผลกระทบในเชิงบวกต่อ LAB เช่นการเจริญเติบโตขยายในแลคโตบาซิลลัส hilgardii (Figueiredo, โปส de Freitas, ฮอ & Couto 2008. เฮอร์ et al, 2014) อันที่จริงจะได้รับการตั้งข้อสังเกตว่า quercetin ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการหมัก Lactobacillus plantarum ในค่า pH และปริมาณขึ้นอยู่กับลักษณะ (Curiel, Muñozและเดอเฟลิ 2010) มันเป็นไปได้ว่าประเภทของการหมัก (โดยจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน) สามารถปรับเปลี่ยนสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพบางอย่างในวัสดุจากพืช (เฮอร์ et al., 2014) ยกตัวอย่างเช่นการหมักอำนวยความสะดวกในการย่อยสลายของโครงสร้างเซลล์ผนังเร่งปฏิกิริยาด้วยเอนไซม์จุลินทรีย์และจึงเรียกการปล่อยของสารประกอบฟีนอลจากวัสดุพืชซึ่งในที่สุดจะปรับกิจกรรมการต้านออกซิเดชัน (Huynh, ค่ายรถ Smagghe & Raes, 2014. เฮอร์ et al, 2014) นอกจากนี้ยังมีการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์ของสารฟีนอลที่ผลิต array ขนาดใหญ่ของสารใหม่ผ่านทางเดินทางชีวภาพต่างๆเช่น glycosylation, deglycosylation แตกแยกแหวน methylation, glucuronidation และผันซัลเฟต (Huynh et al., 2014) ความสามารถของกระบวนการหมักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปรับปรุงอัตราผลตอบแทนและการปรับเปลี่ยนรายละเอียดของสารประกอบฟีนอในการฝึกอบรมจากพืชที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสายพันธุ์จุลินทรีย์และพื้นผิวที่ใช้ (Huynh et al., 2014) นอกจากนี้ความแตกต่างนี้ในประสิทธิภาพนอกจากนี้ยังอาจเกิดจากความแตกต่างในค่า pH ของกระบวนการหมักที่แตกต่างกันเช่นค่า pH ที่เหมาะสม modulates การย่อยสลายของเอนไซม์ผนังเซลล์ย่อยสลาย (แฮนเซน, et al., 2002;. เฮอร์ et al, 2014) มันเป็นไปได้ว่าการเปิดตัวของส่วนประกอบของผนังเซลล์โดยการหมักเรียกการปล่อยของสารประกอบฟีนอลจากวัสดุพืชและสิ่งเหล่านี้สารประกอบฟีนอปรับกิจกรรมการต้านออกซิเดชันที่เกิดขึ้น ยวดกิจกรรมการต้านออกซิเดชันของโพลีฟีสารต่อต้านอนุมูลอิสระที่ไม่เพียง แต่ขึ้นอยู่กับจำนวนและตำแหน่งของกลุ่มไฮดรอกในโมเลกุล แต่ยังอยู่ในรัฐโปรตอนของพวกเขาซึ่งจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่ pKa ของกลุ่มไฮดรอกที่พีเอชของ รอบกลางสะพานไฮโดรเจนภายในโมเลกุลและ O-methylated moieties มักซ์พลังค์ (Tyrakowska, Lemańska, Szymusiak, Borkowski และ Rietjens, 2003) แม้ว่าค่า pKa สำหรับส่วนมากของไฮโดรเจนที่เป็นกรดฟีนอลจะมีการรายงานจะอยู่ในช่วง 7-9 ที่โพลีฟีนจะ deprotonated ได้อย่างง่ายดายที่หรือต่ำกว่าค่า pH สรีรวิทยาในการปรากฏตัวของเหล็กและรูปแบบคอมเพล็กซ์มีเสถียรภาพมาก (Perron & Brumaghim 2009) . เนื่องจากความเป็นจริงนี้ประสิทธิผลของไอออนโลหะ Chelation ของสารประกอบฟีนอลจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่ค่า pH