Once upon a time there lived a paup

Once upon a time there lived a pauper and a banker. The first was as poor as the second was rich. So it was inevitable that the rich man will be happier than the pauper. But their natures were opposite, for the poor man was happy whereas the banker was not. The banker was annoyed of the fact that while he tossed and turned in his bed at night, the pauper slept peacefully and always awoke rested and full of energy.

One day the banker could stand it no longer. He decided to find out why the pauper was a happy man inspite of his poverty. So he summoned him to his house and asked him his yearly income because he believed that happiness could only be measured in terms of wealth.

"I don't count too well, nor do I really care. I live each day as it comes and never worry about the next."

"Well, then, just tell me how much you earn in one day," insisted the rich man.

"I earn what I need. And even that would be too much were it not for all the Sundays and holidays when I must close my shop."

The banker liked the pauper. He wished to thank him for coming to his house, so he presented the poor man with a bag of hundred gold coins.

Now, to the pauper these coins, which meant so little to the banker, seemed a great fortune. He decided to hide the bag, so that he would have the money if ever he should need it. So, when he returned to his house, he dug a big hole in a secluded corner of the garden, threw the bag into it, and covered it with dirt.

image: http://www.kidsgen.com/short_stories/images/poor.gif

pauper But from that day on, the poor man's life changed- he began to worry about the safety of his money. Every night he slept a little less, and each time he heard the slightest sound, he became anxious about the safety of his coins.

Finally, he could bear his unhappiness no longer. He went to the garden, dug up the coins and returned them to the banker.

The pauper had learned an important lesson, and so has the banker.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีอยู่เป็นยาจกและนาย ครั้งแรกไม่เป็นที่สองรวยได้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่า คนรวยจะมีความสุขกว่ายาจกได้ แต่ธรรมชาติของพวกเขาตรงกันข้าม สำหรับคนดีมีความสุขในขณะที่นายไม่ นายธนาคารได้รำคาญความจริงที่ว่า ใน ขณะที่เขาเพราะเปิดในเตียงของเขาในเวลากลางคืน ยาจกนอนสงบ และตื่นขึ้นมาจะเหลืออยู่ และเต็มไปด้วยพลังงานวันหนึ่งนายที่สามารถยืนได้ไม่ เขาตัดสินใจที่จะหาทำไมยาจกถูก inspite คนมีความสุขความยากจนของเขา เขาถูกเรียกตัวเขาไปที่บ้านของเขา และถามเขารายได้ประจำปีของเขาเนื่องจากเขาเชื่อว่า ความสุขสามารถเท่านั้นสามารถวัดให้เลือกมากมาย"ฉันไม่นับดีเกินไป ไม่ทำฉันจริง ๆ ดูแล ฉันอาศัยอยู่แต่ละวัน ตามมา และไม่ต้องกังวลต่อไป""ดี แล้ว เพียงแค่บอกว่า คุณได้รับในหนึ่งวัน ยืนยันคนรวย"ฉันได้รับสิ่งที่ฉันต้องการ และก็จะมากเกินไปไม่ได้สำหรับวันอาทิตย์และวันหยุดเมื่อฉันต้องปิดร้านของฉันทั้งหมด"นายที่ชอบยาจก เขาปรารถนาที่จะขอบคุณเขาที่มาบ้านของเขา เพื่อให้เขานำเสนอคนดีถุงเหรียญทองร้อยตอนนี้ กับยาจก เหรียญเหล่านี้ ซึ่งหมายถึง ดังน้อยนายธนาคาร ประจักษ์ โชคดี เขาตัดสินใจที่จะซ่อนกระเป๋า เพื่อที่เขาจะได้เงินถ้าเคยเขาควรจะ ดังนั้น เมื่อเขากลับไปที่บ้านของเขา เขาขุดหลุมขนาดใหญ่ในมุมเงียบสงบของสวน โยนถุงลงไป และปกคลุม ด้วยสิ่งสกปรกรูปภาพ: http://www.kidsgen.com/short_stories/images/poor.gifยาจก แต่จากวันนั้นบน คนยากจนชีวิตเปลี่ยน - เริ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเงินของเขา ทุกคืนที่เขานอนหลับน้อยกว่าเล็กน้อย และแต่ละเวลาเขาได้ยินเสียงน้อย เขาเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเหรียญของเขาสุดท้าย เขาสามารถแบกทุกข์ของเขาไม่ เขาไปสวน ขุดขึ้นเหรียญ และถูกส่งกลับไปที่นายยาจกได้เรียนรู้บทเรียนที่สำคัญ และมีนายธนาคารดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีชีวิตอยู่คนอนาถาและนายธนาคาร เป็นครั้งแรกที่ไม่ดีเท่าที่สองคือที่อุดมไปด้วย ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงว่าคนรวยจะมีความสุขกว่ายาจก แต่ธรรมชาติของพวกเขาตรงข้ามสำหรับคนยากจนมีความสุขในขณะที่นายธนาคารไม่ได้ นายธนาคารรำคาญความจริงที่ว่าในขณะที่เขาโยนและหันในเตียงของเขาในเวลากลางคืนนอนหลับอย่างสงบอนาถาและตื่นขึ้นมาพักผ่อนและมักจะเต็มไปด้วยพลังงาน. วันหนึ่งนายธนาคารสามารถยืนได้อีกต่อไป เขาตัดสินใจที่จะหาเหตุผลว่าทำไมคนอนาถาเป็นคนมีความสุขแม้ความยากจนของเขา ดังนั้นเขาจึงเรียกเขาไปที่บ้านของเขาและขอให้เขามีรายได้ประจำปีของเขาเพราะเขาเชื่อว่ามีความสุขสามารถวัดได้เพียง แต่ในแง่ของความมั่งคั่ง. "ผมไม่นับดีเกินไปหรือฉันสนใจจริงๆ. ฉันอยู่ในแต่ละวันตามที่มาและ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการต่อไป. "" ดีแล้วเพียงแค่บอกฉันเท่าไหร่ที่คุณได้รับในหนึ่งวัน "ยืนยันคนรวย." ผมได้รับสิ่งที่ฉันต้องการ. และแม้กระทั่งที่จะเป็นมากเกินไปมันไม่ได้สำหรับทุกวันอาทิตย์ และวันหยุดเมื่อฉันต้องปิดร้านของฉัน. "นายธนาคารชอบยาจก เขาอยากจะขอบคุณเขาสำหรับการมาที่บ้านของเขาเพื่อให้เขานำเสนอคนยากจนมีถุงร้อยเหรียญทอง. ตอนนี้คนอนาถาเหรียญเหล่านี้ซึ่งหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อที่จะนายธนาคารดูเหมือนโชคดี เขาตัดสินใจที่จะซ่อนถุงเพื่อที่เขาจะได้มีเงินถ้าเคยเขาควรจะจำเป็นต้องใช้มัน ดังนั้นเมื่อเขากลับไปที่บ้านของเขาเขาขุดหลุมขนาดใหญ่ในมุมที่เงียบสงบของสวนโยนถุงลงไปและครอบคลุมกับสิ่งสกปรก. ภาพ: http://www.kidsgen.com/short_stories/images/ poor.gif คนจน แต่จากวันที่ changed- ชีวิตของคนยากจนที่เขาเริ่มที่จะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเงินของเขา ทุกคืนเขานอนน้อยและทุกครั้งที่เขาได้ยินเสียงน้อยที่สุดเขาก็กลายเป็นความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเหรียญของเขา. ในที่สุดเขาสามารถแบกความทุกข์ของเขาไม่ได้ เขาเดินไปที่สวนขุดขึ้นมาเหรียญและกลับมาพวกเขาไปยังธนาคาร. ยาจกได้เรียนรู้บทเรียนที่สำคัญและเพื่อให้มีนายธนาคาร