Today I will talk about the story i

Today I will talk about the story in my life.
I am a girl who grew up on a small family. Consisting of a father, mother, sister and me. My family do gardening & business. 3 years ago. Until when I study at PSU Surat. It is the first time in my life that I need to travel far alone. At first, I cry every night at dorm. Homesick, miss my mom and dad. The need to adapt to the new new things. Getting to know new friends, new places, new teacher. This adaptation to new things. It is what a man does not desire it. Which I was one of them. But in the end I went through it. Although it would make us lose a tear, but it's made me grow up at the same time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้จะพูดถึงเรื่องราวในชีวิตของฉันสาวที่เติบโตมากับครอบครัวขนาดเล็กค่ะ ประกอบด้วยพ่อ แม่ น้องสาว และผม ครอบครัวทำธุรกิจและทำสวน 3 ปีที่ผ่านมา จนกระทั่งเมื่อเรียนที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์สุราษฎร์ธานี มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ต้องเดินทางไกลคนเดียว ครั้งแรก ฉันร้องไห้ทุกคืนที่หอพัก ตาว คิดถึงแม่และพ่อ จำเป็นต้องปรับให้เข้ากับสิ่งใหม่ใหม่ การทำความรู้จักเพื่อนใหม่ อาจารย์ใหม่ สถานใหม่ นี้การปรับตัวกับสิ่งใหม่ มันเป็นสิ่งที่คนไม่ปรารถนามัน ซึ่งหนึ่งในนั้นได้ แต่ในสุด ฉันก็ผ่านมัน แม้ว่ามันจะทำให้เราสูญเสียน้ำตา แต่มันได้ทำให้ฉันเติบโตขึ้นในเวลาเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ผมจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตของฉัน.
ฉันเป็นผู้หญิงที่เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีขนาดเล็ก ซึ่งประกอบด้วยพ่อแม่และน้องสาวฉัน ครอบครัวของฉันทำสวนและธุรกิจ 3 ปีที่แล้ว. จนกระทั่งเมื่อผมเรียนที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์สุราษฏร์ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันที่ฉันจำเป็นต้องเดินทางไกลคนเดียว ตอนแรกผมร้องไห้ทุกคืนที่หอพัก คิดถึงบ้านคิดถึงแม่และพ่อของฉัน จำเป็นที่จะต้องปรับให้เข้ากับสิ่งใหม่ ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่, สถานที่ใหม่ ๆ ครูคนใหม่ การปรับตัวกับสิ่งใหม่นี้ มันเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่ต้องการมัน ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในพวกเขา แต่ในท้ายที่สุดฉันก็ผ่านมัน แม้ว่ามันจะทำให้เราสูญเสียการฉีกขาด แต่มันทำให้ผมเติบโตขึ้นมาในเวลาเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ผมจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตของฉันฉันเป็นหญิงสาวที่เติบโตมาในครอบครัวเล็ก ๆ ประกอบด้วย พ่อ แม่ น้องสาว และผม ครอบครัวของฉันทำาสวน และธุรกิจ เมื่อ 3 ปีก่อน จนเมื่อผมเรียนที่ มอ. สุราษฎร์ . มันเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันที่ฉันต้องเดินทางไกลคนเดียว ตอนแรก ฉันร้องไห้ทุกๆคืนที่หอ คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่และพ่อ ต้องปรับตัวใหม่ สิ่งใหม่ ได้รู้จักเพื่อนใหม่ สถานที่ใหม่ อาจารย์ใหม่ การปรับตัวกับสิ่งใหม่ๆ มันเป็นสิ่งที่ผู้ชายไม่ปรารถนามัน ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ในที่สุดผมก็ผ่านมันมาได้ ถึงแม้ว่ามันจะทำให้เราต้องเสียน้ำตา แต่มันก็ทำให้ผมเติบโตขึ้นในเวลาเดียวกัน