In geography, latitude (φ) is a geo

In geography, latitude (φ) is a geographic coordinate that specifies the north-south position of a point on the Earth's surface. Latitude is an angle (defined below) which ranges from 0° at the Equator to 90° (North or South) at the poles. Lines of constant latitude, or parallels, run east-west as circles parallel to the equator. Latitude is used together with longitude to specify the precise location of features on the surface of the Earth. Two levels of abstraction are employed in the definition of these coordinates. In the first step the physical surface is modelled by the geoid, a surface which approximates the mean sea level over the oceans and its continuation under the land masses. The second step is to approximate the geoid by a mathematically simpler reference surface. The simplest choice for the reference surface is a sphere, but the geoid is more accurately modelled by an ellipsoid. The definitions of latitude and longitude on such reference surfaces are detailed in the following sections. Lines of constant latitude and longitude together constitute a graticule on the reference surface. The latitude of a point on the actual surface is that of the corresponding point on the reference surface, the correspondence being along the normal to the reference surface which passes through the point on the physical surface. Latitude and longitude together with some specification of height constitute a geographic coordinate system as defined in the specification of the ISO 19111 standard.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวิชาภูมิศาสตร์ ละติจูด (φ) มีพิกัดทางภูมิศาสตร์ที่ระบุตำแหน่งเหนือใต้ของจุดบนพื้นผิวของโลก ละติจูดคือ มุม (ที่กำหนดไว้ด้านล่าง) ที่ช่วงจาก 0 องศาที่เส้นศูนย์สูตรไป 90 องศา (เหนือหรือใต้) ที่หมุน เส้นละติจูดที่คง หรือ parallels วิ่งตะวันออกตะวันตกเป็นวงกลมที่ขนานกับเส้นศูนย์สูตร ใช้ละติจูดกับลองจิจูดเพื่อระบุตำแหน่งที่แม่นยำของบนพื้นผิวของโลก ระดับสองของ abstraction เป็นลูกจ้างในการกำหนดพิกัดเหล่านี้ ในขั้นตอนแรก พื้นผิวทางกายภาพคือคือ แบบจำลอง geoid พื้นผิวที่ approximates ระดับน้ำทะเลในมหาสมุทรและความต่อเนื่องภายใต้ฝูงที่ดิน โดย ขั้นตอนสองจะประมาณ geoid โดยพื้นผิวอ้างอิง mathematically ง่ายกว่า ทางเลือกง่ายที่สุดสำหรับผิวอ้างอิงทรงกลม แต่ geoid เป็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้นคือ แบบจำลอง โดยการทรงรี คำนิยามของละติจูดและลองจิจูดบนพื้นผิวดังกล่าวอ้างอิงมีรายละเอียดในส่วนต่อไปนี้ รายการของค่าคงละติจูดและลองจิจูดกันเป็น graticule บนผิวอ้างอิง ละติจูดของจุดบนพื้นผิวที่แท้จริงเป็นของจุดที่สอดคล้องกันบนพื้นผิวอ้างอิง ติดต่อได้ตามปกติพื้นผิวอ้างอิงซึ่งผ่านจุดบนพื้นผิวทางกายภาพ ละติจูดและลองจิจูดกับบางข้อมูลจำเพาะความสูงเป็นระบบพิกัดทางภูมิศาสตร์ตามที่กำหนดไว้ในข้อกำหนดของมาตรฐาน ISO 19111 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางภูมิศาสตร์ละติจูด (φ) เป็นพิกัดภูมิศาสตร์ที่ระบุตำแหน่งทิศตะวันตกเฉียงใต้ของจุดบนพื้นผิวโลก Latitude เป็นมุม (ที่กำหนดไว้ด้านล่าง) ซึ่งมีตั้งแต่ 0 °ที่เส้นศูนย์สูตรถึง 90 ° (เหนือหรือใต้) ที่เสา เส้นรุ้งคงที่หรือคล้ายคลึงกันเรียกทิศตะวันออกทิศตะวันตกเป็นวงกลมขนานกับเส้นศูนย์สูตร ละติจูดใช้ร่วมกับเส้นแวงเพื่อระบุตำแหน่งของคุณสมบัติบนพื้นผิวของโลก สองระดับของนามธรรมที่ถูกว่าจ้างในความหมายของพิกัดเหล่านี้ ในขั้นตอนแรกพื้นผิวทางกายภาพเป็นแบบจำลองโดยจีออยด์พื้นผิวซึ่งใกล้เคียงกับระดับน้ำทะเลเฉลี่ยเหนือมหาสมุทรและต่อเนื่องภายใต้ฝูงที่ดิน ขั้นตอนที่สองคือการใกล้เคียงกับจีออยด์โดยพื้นผิวที่เรียบง่ายอ้างอิงทางคณิตศาสตร์ ทางเลือกที่ง่ายที่สุดสำหรับพื้นผิวการอ้างอิงเป็นทรงกลม แต่จีออยด์ที่มีการสร้างแบบจำลองขึ้นอย่างถูกต้องโดยการรี คำนิยามของละติจูดและลองจิจูดบนพื้นผิวการอ้างอิงดังกล่าวมีรายละเอียดในส่วนต่อไปนี้ เส้นรุ้งเส้นแวงอย่างต่อเนื่องและร่วมกันเป็น graticule บนพื้นผิวการอ้างอิง ละติจูดของจุดบนพื้นผิวที่เกิดขึ้นจริงคือที่ของจุดที่สอดคล้องกันบนพื้นผิวอ้างอิงการติดต่อเป็นไปตามปกติท​​ี่พื้นผิวการอ้างอิงที่ผ่านจุดบนพื้นผิวทางกายภาพ ละติจูดและลองจิจูดร่วมกับสเปคของความสูงบางอย่างเป็นระบบพิกัดทางภูมิศาสตร์ตามที่กำหนดไว้ในข้อกำหนดของมาตรฐาน ISO 19111 มาตรฐาน. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิศาสตร์ ละติจูด ( φ ) เป็นพิกัดทางภูมิศาสตร์ที่ระบุตำแหน่งที่เหมาะสมของจุดบนพื้นผิวโลก ละติจูดเป็นมุม ( ที่ระบุไว้ด้านล่าง ) ซึ่งช่วงจาก 0 องศาที่เส้นศูนย์สูตร 90 องศา ( เหนือหรือใต้ ) ที่เสา เส้นคงที่ละติจูด หรือแนวตะวันออก - ตะวันตกเป็นวงกลมวิ่งขนานกับเส้นศูนย์สูตรละติจูดลองจิจูดที่ใช้ร่วมกันกับการระบุตำแหน่งที่แม่นยำของลักษณะพื้นผิวของโลก สองระดับของนามธรรมที่ใช้ในความหมายของพิกัดนี้ ในขั้นตอนแรกของพื้นผิวทางกายภาพเป็นช่างปั้นจากคนธรรพ์ พื้นผิวซึ่งใกล้เคียงกับระดับน้ำทะเลปานกลางมากกว่ามหาสมุทรและต่อเนื่องภายใต้ผืนแผ่นดิน .ขั้นตอนที่สองคือประมาณคนธรรพ์โดยพื้นผิวอ้างอิงทางคณิตศาสตร์ที่เรียบง่าย ทางเลือกที่ง่ายที่สุดสำหรับพื้นผิวอ้างอิงเป็นทรงกลม แต่คนธรรพ์คือถูกต้องจำลองโดยมี . นิยามของละติจูดและลองจิจูดบนพื้นผิวอ้างอิงดังกล่าวมีรายละเอียดในส่วนต่อไปนี้เส้นละติจูดและลองจิจูดด้วยกันคงเป็นด้วยเสน่หาบนพื้นผิวอ้างอิง ละติจูดของจุดบนผิวจริงนั้น คือจุดที่สอดคล้องกันบนพื้นผิวอ้างอิงจดหมายได้ตามปกติ เพื่อการอ้างอิงพื้นผิวที่ผ่านจุดบนพื้นผิวทางกายภาพละติจูดและลองจิจูดพร้อมกับมีกำหนดความสูงเป็นระบบพิกัดทางภูมิศาสตร์ตามที่ระบุไว้ในข้อกำหนดของมาตรฐาน ISO 19111 [ 1 ]