“Father…” Duke Hui Ran’s face was c

“Father…” Duke Hui Ran’s face was cramping. Everyone’s gazes were like knives on his back. He held his fists tightly in reconciliation, looked at Yun Che viciously, and gnashed his teeth while he turned around to walk out of the arena. As soon as he got back to his seat, he spat out a mouthful of blood violently… Yun Che’s heavy sword wasn’t so easy to bear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พ่อ..." หน้าดยุคฮุย Ran เป็นตะคริว Gazes ของทุกคนเช่นมีดบนหลังของเขาได้ เขาจัดขึ้นเขาหมัดแน่นในการกระทบยอด มอง Yun Che หฤโหด และ gnashed ฟันของเขาในขณะที่เขาหันเดินออกจากเวที ทันทีที่เขาได้กลับไปที่นั่งของเขา เขาฤทธิ์ออกคำหนึ่งของเลือดอย่างรุนแรง... ดาบหนัก Yun Che ไม่ได้ง่ายกับหมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พ่อ ... " ใบหน้าของดยุคฮุย Ran เป็นตะคริว อาศัยการมองตาของทุกคนเป็นเหมือนมีดบนหลังของเขา เขาจัดหมัดของเขาแน่นในการไกล่เกลี่ยมองที่ยุนเจ๊หฤโหดและ gnashed ฟันของเขาในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ ที่จะเดินออกจากเวที ทันทีที่เขาได้กลับไปยังที่นั่งของเขาเขาถ่มน้ำลายออกมาคำหนึ่งของเลือดอย่างรุนแรง ... ยุนเจ๊ดาบหนักไม่ง่ายที่จะแบกรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พ่อ . . . . . . . " ดุ๊กฮีวิ่งหน้า เป็นตะคริว ชื่นชอบของทุกคนเป็นเหมือนมีดบนหลังของเขา เขาจัดกำหมัดแน่นในการปรองดอง มองยุนเช หฤโหด และขบฟันของเขาในขณะที่เขาหันหลังเดินออกจากเวที ทันทีที่เขาได้กลับไปที่นั่งของเขา เขาพูดขึ้นมาคำหนึ่งของเลือดอย่างรุนแรง . . . . . . . ยุนเชหนักดาบไม่ง่ายที่จะแบก