After thanking the youth with a sil

After thanking the youth with a silver coin, Ariane and I continued down the main street.

The main street stretched from the east gate all the way to the second gate, and soon we found our way to the third district’s gate.

The gate was around twenty meters tall and even the walls to the left and right of it were rather nice. There was a variety of stalls along the wall in a similar fashion to shops set up under the underpass downtown.

The security on both sides of the gate wasn’t all that impressive, only having a guard station on each side. When we crossed the gate, the miscellaneous sounds of people moving about calmed down, but the number people remained unchanged for the most part.

However, unlike the wooden buildings that filled the fourth district, the buildings in the third district were made of stone and in a arranged in a somewhat elegant manner.

Since we would be more noticeable in the more upscale districts, we decided to look for an inn here.

Turning off the main road and walking down the shop-lined streets, we eventually came upon a large flowing waterway. The gondolas that were carrying people and luggage back and forth along the waterway gave off the impression of being in Venice.

There was a stone bridge that the gondolas would sail under, and it lead to a residential area.

The street wasn’t as crowded as the main street and along with the shops there were restaurants and inns lining the streets.

We entered one of the three-story inns and booked separate rooms for Ariane and myself.

Since tonight’s lodgings had been taken care of, Ariane and I split up after leaving the inn and began to gather information in the city.

Because the city was larger than a normal town, I decided to walk the main street so that I wouldn’t get lost.

Besides, I wasn’t sure I could get much information in the back alleys──, I walk the streets with that excuse in mind.

I never thought that I would have so much of a problem with information collecting.

Since Ferris De Hoban a noble with a city named after his family, it was likely that the remaining two people were lords with their own cities named after them.

If that’s the case, then I simply had to search for cities with the names of Barishimon and Lanbaltic.

The easiest way to find this information would be to speak some merchants, as it’s a requirement of their trade to be knowledgeable on that sort of things.

With that in mind, I retrace the path leading to the inn since it was a good place to start

I turned the last corner and came upon the row of stalls that lined the third district wall.

A lot of the stalls had been offering a variety of different fruits and vegetables, causing Ponta to wag her tail rapidly on top of my head.

“Kyun!”

Ponta started to fidget even more when we walked by a certain stall.

An old man was selling some dried berries by weight at the stall. The bitter-sweet smell coming from the barrel full of berries seemed to have greatly stimulated Ponta’s nose.

“Old man, two cups of berries, please. Put them in there……”

I reached inside by luggage bag and handed the old man a small leather pouch.

“Yes. Anytime, Knight-sama.”

Although rather slowly, the old man scooped the dried berries into the pouch I handed him.

“Oh yeah, Old man. I have a question. Do you know where the Lanbaltic or Barishimon territories are in relation to this city.”

When I asked the old man that question he tilted his head a little before nodding his head like he remembered something.

“Oh, I know where Lanbaltic is. You take the highway out of the west gate to reach the port city of Lanbaltic.”

“Hoo? To the west. How far away is it?”

The old man folds his arms and furrowed his brow as he looked up at the sky.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากขอบคุณเยาวชนเหรียญเงิน Ariane และยังคงลงถนนหลักถนนสายหลักยืดจากประตูทิศตะวันออกไปยังประตูสอง และเร็ว ๆ นี้ เราพบทางสู่ประตูกับสามย่านประตูสูงประมาณยี่สิบเมตรและแม้กำแพงไปทางซ้าย และขวาของมันค่อนข้างดี มีหลายร้านตามผนังในลักษณะคล้ายร้านที่ตั้งค่าภายใต้สะพานเมืองการรักษาความปลอดภัยทั้งสองด้านของประตูไม่น่าประทับใจทั้งหมดที่ มีสถานียามในแต่ละด้านเท่านั้น เมื่อเราข้ามประตู เบ็ดเตล็ดเสียงของคนที่เคลื่อนไหวเกี่ยวกับกสิกรรมลง แต่จำนวนผู้คนที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่อย่างไรก็ตาม ซึ่งแตกต่างจากอาคารไม้ที่เต็มไปด้วยย่านสี่ อาคารในย่านสามหิน และ ในการจัดในลักษณะค่อนข้างหรูหราทำเนื่องจากเราจะชัดขึ้นในย่านหรูมาก เราตัดสินใจที่จะหาโรงนี่การปิดถนน และเดินลงถนนเรียงรายด้วยร้านค้า เราก็มาตามทางน้ำไหลมีขนาดใหญ่ กระเช้าลอยฟ้าที่พกพาท่านและกระเป๋าเดินทางไปมาตามท่อระบายน้ำ ให้ปิดความประทับใจในเวนิสมีสะพานหินที่กระเช้าลอยฟ้าจะแล่นเรือใต้ และมันนำไปสู่เขตอยู่อาศัยถนนไม่แออัด เป็นถนนสายหลัก และพร้อม กับร้านค้ามีร้านอาหารและบุถนนอินน์เราป้อนอินน์สามชั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง และจองห้องแยกต่างหากสำหรับ Ariane และตนเองตั้งแต่ที่พักของคืนนี้ได้รับการดูแล Ariane และแยกหลังจากออกจากโรงแรม และเริ่มรวบรวมข้อมูลในเมืองเพราะเมืองใหญ่กว่าเมืองปกติ ฉันตัดสินใจที่จะเดินถนนสายหลักเพื่อที่ฉันจะไม่ได้หายไปนอกจากนี้ ผมไม่แน่ใจว่า ฉันจะได้รับข้อมูลมากใน alleys── หลัง เดินถนน ด้วยแก้ตัวที่จำฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะมีมากของปัญหากับข้อมูลที่เก็บรวบรวมตั้งแต่ชิงช้า Hoban เดเบิลกับเมืองชื่อหลังจากครอบครัวของเขา ก็มีแนวโน้มว่า สองคนที่เหลือถูกขุนนางกับเมืองของตนเองชื่อหลังจากพวกเขาถ้าเป็นกรณีนี้ แล้วดิฉันจะหาเมืองที่มีชื่อ Barishimon และ Lanbalticค้นหาข้อมูลนี้ได้อย่างง่ายดายจะพูดผู้ค้าบางราย มันเป็นความต้องการการค้าของตนจะมีความรู้เกี่ยวกับการสิ่งที่โดยที่ในใจ ฉันจะย้อนรอยเส้นทางที่นำนักท่องเที่ยวตั้งแต่มันเป็นจุดเริ่มต้นดีผมเปิดมุมสุดท้าย และมาแถวร้านที่เรียงรายกำแพงอำเภอสามจำนวนมากของร้านที่ได้รับการเสนอความหลากหลายของผลไม้ที่แตกต่างและผัก พอนไป wag หางของเธออยู่ด้านบนของหัวของฉันอย่างรวดเร็วก่อให้เกิด"แลนด์"พอนเริ่มยุกยิกยิ่งเมื่อเราเดินจากคอกบางตัวชราถูกขายบางเบอร์รี่อบแห้ง โดยน้ำหนักที่คอก กลิ่นหอมหวานรสขมที่มาจากปากกระบอก ของเบอร์รี่ดูเหมือนจะ ได้ถูกกระตุ้นอย่างมากของพอนจมูก"ชายชรา เบอร์รี่ ถ้วยสองกรุณา ทำให้พวกเขามี..."ผมมาถึงภายใน โดยกระเป๋าถุง และมอบคนกระเป๋าหนังขนาดเล็ก"ใช่ ทุกที่ทุกเวลา อัศวินจา"แม้ว่าค่อนข้างช้า เฒ่าลากขึ้นเบอร์รี่อบแห้งลงในถุง ฉันมือเขา"โอ้ ใช่ ชรา ฉันมีคำถาม คุณรู้ดินแดน Lanbaltic หรือ Barishimon อยู่เกี่ยวกับเมืองนี้"เมื่อถามคนที่ถาม เขาเอียงศีรษะเล็กน้อยก่อน nodding หัวของเขาเช่นเขาจดจำบางสิ่งบางอย่าง"โอ้ ฉันรู้ว่า Lanbaltic คุณใช้ทางหลวงจากประตูตะวันตกถึงเมืองพอร์ Lanbaltic"ขั้นต่ำ ไปทางทิศตะวันตก ระยะห่างคือมันคนเก่าพับแขนของเขา และรอยย่นคิ้วของเขา ตามที่เขามองขึ้นท้องฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากขอบคุณเยาวชนกับเหรียญเงิน อารีน ฉันยังคงลงถนนเป็นหลักถนนยาวจากประตูทิศตะวันออกไปทางประตูที่สอง และเร็ว ๆนี้เราพบวิธีการของเราไปยังเขต 3 ประตู .ประตูประมาณ 20 เมตรสูงและแม้แต่ผนังซ้ายและขวามันค่อนข้างดี มีความหลากหลายของร้านตามผนังในแฟชั่นคล้ายกับร้านค้าตั้งภายใต้อุโมงค์เมืองการรักษาความปลอดภัยบนทั้งสองด้านของประตูไม่ได้ทั้งหมดที่น่าประทับใจ มีเพียงยามสถานีในแต่ละด้าน เมื่อเราผ่านประตู เสียงของคนย้ายเกี่ยวกับใจเย็นลง แต่ตัวเลขยังคงไม่เปลี่ยนแปลงสำหรับคนส่วนใหญ่แต่แตกต่างจากอาคารไม้ที่เต็มไปด้วยเขต 4 อาคารในเขต 3 ทำจากหิน และในการจัดเรียงในลักษณะค่อนข้างหรูหราเนื่องจากเราจะเห็นได้ชัดมากขึ้นในย่านหรูมากขึ้น เราจึงตัดสินใจที่จะมองหาโรงแรมที่นี่ปิดถนน และเดินลงร้านเรียงรายตามถนน ในที่สุดเราก็มาถึงขนาดใหญ่ไหลทางน้ำ . ที่กอนโดลาที่แบกคนและสัมภาระไปมาตามทางน้ำให้ปิดการแสดงผลของการเป็นในเวนิสมีสะพานหินที่กอนโดลาจะแล่นเรือตามและมันนำไปสู่พื้นที่ที่อยู่อาศัยถนนไม่พลุกพล่านเหมือนถนน และตามร้านค้า มีร้านอาหารและโรงแรมแถวถนนเราเข้า 1 ใน 3 เรื่องโรงแรมและจองห้องแยกสำหรับอารีน และตัวเองเนื่องจากที่พักของคืนนี้ที่ได้รับการดูแล อารีนและฉันแยกกันหลังจากออกจากโรงแรม และเริ่มรวบรวมข้อมูลในเมืองเพราะเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่กว่าเมืองปกติ ฉันตัดสินใจที่จะเดินถนนเพื่อที่ผมจะได้ไม่หลงทางนอกจากนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าฉันจะได้รับข้อมูลมากในด้านหลังซอย── ฉันเดินไปตามถนนกับข้อแก้ตัวนั้นในใจฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะมีปัญหามากกับการจัดเก็บข้อมูลตั้งแต่ริสเดอ โฮบานขุนนางกับเมืองตั้งชื่อตามครอบครัวของเขา มันเป็นโอกาสที่เหลือ 2 คน คือ ลอร์ด ด้วยตนเองเมืองที่ตั้งชื่อตามเขาถ้าเป็นอย่างนั้น ผมก็ต้องค้นหาเมืองที่มีชื่อของ barishimon และ lanbaltic .วิธีที่ง่ายที่สุดที่จะหาข้อมูลนี้จะพูดบางร้านค้า มันคือความต้องการของการค้าของพวกเขาต้องมีความรู้เกี่ยวกับการเรียงลำดับของสิ่งต่างๆกับในใจผมกลับคืนสู่โรงแรม เนื่องจากมันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเริ่มต้นผมหันมุมสุดท้าย และมาต่อแถวร้านที่เรียงรายกำแพงเขต 3มากของร้านมีการเสนอความหลากหลายของผลไม้และผักต่างๆ ก่อให้เกิด Ponta จะส่ายหางของเธออย่างรวดเร็วที่ด้านบนของหัวของฉัน" คุน ! "ปอนตา เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อเราเดินผ่านร้านหนึ่งชายแก่คนหนึ่งกำลังขายโดยน้ำหนักแห้งผลเบอร์รี่ที่ถ่วงเวลา กลิ่นหวานปนขมที่มาจากถังเต็มรูปแบบของผลเบอร์รี่ ดูเหมือนจะช่วยกระตุ้นปอนตา เป็นจมูก" ตาแก่ของผลเบอร์รี่ , สองถ้วยครับ ใส่ไว้ในนั้น . . . . . . . "ฉันไปถึงข้างในกระเป๋าที่เก็บและส่งตาแก่กระเป๋าหนังขนาดเล็ก" ครับ ทุกเวลา , อัศวิน ซามะ "แม้ว่าจะค่อนข้างช้า ชายชราตักแห้งผลเบอร์รี่เข้าไปในถุงที่ฉันให้เขา" โอ้ใช่ , ชายชรา ผมมีคำถาม คุณรู้มั้ยว่าดินแดน lanbaltic หรือ barishimon มีความสัมพันธ์กับเมืองนี้เมื่อฉันถามชายชราว่าคำถามเขาเอียงหัวเล็กน้อยก่อนพยักหน้าหัวของเขาเหมือนเขานึกอะไรขึ้นมาได้" โอ้ ผมรู้ว่า lanbaltic คืออะไร คุณใช้ทางหลวงออกจากประตูตะวันตกถึงเมืองพอร์ตของ lanbaltic ”" ฮู ไปทางทิศตะวันตก อยู่ไกลแค่ไหน ? "ชายชราที่พับแขนและหน้าผากเป็นรอยย่นของเขาขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า