Indoors, Neoclassicism made a disco

Indoors, Neoclassicism made a discovery of the genuine classic interior, inspired by the rediscoveries at Pompeii and Herculaneum. These had begun in the late 1740s, but only achieved a wide audience in the 1760s,[33] with the first luxurious volumes of tightly controlled distribution of Le Antichità di Ercolano (The Antiquities of Herculaneum). The antiquities of Herculaneum showed that even the most classicizing interiors of the Baroque, or the most "Roman" rooms of William Kent were based on basilica and temple exterior architecture turned outside in, hence their often bombastic appeatrance to modern eyes: pedimented window frames turned into gilded mirrors, fireplaces topped with temple fronts. The new interiors sought to recreate an authentically Roman and genuinely interior vocabulary. Techniques employed in the style included flatter, lighter motifs, sculpted in low frieze-like relief or painted in monotones en camaïeu ("like cameos"), isolated medallions or vases or busts or bucrania or other motifs, suspended on swags of laurel or ribbon, with slender arabesques against backgrounds, perhaps, of "Pompeiian red" or pale tints, or stone colors. The style in France was initially a Parisian style, the Goût grec ("Greek style"), not a court style; when Louis XVI acceded to the throne in 1774, Marie Antoinette, his fashion-loving Queen, brought the "Louis XVI" style to court. However, there was no real attempt to employ the basic forms of Roman furniture until around the turn of the century, and furniture-makers were more likely to borrow from ancient architecture, just as silversmiths were more likely to take from ancient pottery and stone-carving than metalwork: "Designers and craftsmen ... seem to have taken an almost perverse pleasure in transferring motifs from one medium to another".[34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร่ม ลัทธิคลาสสิกใหม่ทำการค้นพบของแท้คลาสสิก แรงบันดาลใจ rediscoveries ที่ปอมเปอีและเฮอร์คิวเลเนียม เหล่านี้ได้เริ่มใน 1740s ปลาย แต่ประสบความสำเร็จกับกลุ่มเป้าหมายใน 1760s, [33] เท่า กับกระจายควบคุมคับของ Le Antichità ดิเออร์โคลาโน (โบราณวัตถุของเฮอร์คิวเลเนียม) ปริมาณแรกที่หรูหรา โบราณวัตถุของเฮอร์คิวเลเนียมพบว่า ภายใน classicizing สุดพิสดารสุด "โรมัน" ห้องของวิลเลียมเคนท์ หรือตามโบสถ์ และเปิดวัดสถาปัตยกรรมภายนอกใน ดังนั้น appeatrance ของพวกเขามักจะรื่นหูตาทันสมัย: กรอบหน้าต่าง pedimented เปิดกระจกลงรักปิดทอง เตาผิงราดหน้าวัด การตกแต่งภายในใหม่พยายามที่จะสร้างคำศัพท์การไถ่โรมัน และภายในอย่างแท้จริง เทคนิคการทำงานในลักษณะรวมอี๋ เบาลวดลาย แกะสลักในบรรเทาต่ำฤทธ์เหมือน หรือวาดใน camaïeu en monotones ("เช่น cameos"), แยกเหรียญ หรือแจกัน หรือประติมากรรม หรือ bucrania หรือลวด ลายอื่น ๆ ที่แขวนอยู่บนมาลัยดอกไม้ลอเรลหรือริบบิ้น arabesques เรียวกับภูมิหลัง บางที "Pompeiian สีแดงหรือซีดอ่อน หรือสีหิน สไตล์ฝรั่งเศสในตอนแรกถูกสไตล์ปารีส grec Goût ("สไตล์กรีก"), ศาลอาหาร เมื่อหลุยส์ XVI ภาคยานุวัติสารราชบัลลังก์ในปี 1774 สำนัก ราชินีของเขารักแฟชั่น มาสไตล์ "หลุยส์ XVI" ศาล อย่างไรก็ตาม มีจริงพยายามที่จะใช้รูปแบบพื้นฐานของโรมันเฟอร์นิเจอร์จนทั่วเปลี่ยนศตวรรษ และผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์มีแนวโน้มการยืมจากสถาปัตยกรรมโบราณ เช่นเดียวกับคุณดวงใจนั้นมีแนวโน้มที่จะจากเครื่องปั้นดินเผาโบราณและหินแกะสลักกว่าโลหะ: "นักออกแบบและช่างฝีมือ...ดูเหมือนจะ มีดำเนินการมีความสุขเกือบวิปริตในลวดลายที่ใช้ในการถ่ายโอนจากสื่อหนึ่งไปอีก" [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบ้านนีโอคลาสซิค้นพบของการตกแต่งภายในแบบคลาสสิกของแท้แรงบันดาลใจจาก rediscoveries ที่ปอมเปอีและ เหล่านี้ได้เริ่มขึ้นในช่วงปลายยุค 1740 แต่ประสบความสำเร็จเพียงผู้ชมที่กว้างในยุค 1760 [33] กับไดรฟ์สุดหรูครั้งแรกของการกระจายการควบคุมอย่างแน่นหนาของเลอ Antichita ดิ Ercolano (โบราณวัตถุของแฮร์) โบราณวัตถุของแฮร์แสดงให้เห็นว่าแม้การตกแต่งภายใน classicizing ที่สุดของบาร็อคหรือมากที่สุด "โรมัน" ห้องพักของวิลเลียมเคนท์อยู่บนพื้นฐานของมหาวิหารและสถาปัตยกรรมภายนอกวัดหันข้างนอกในจึง appeatrance มักจะรื่นหูของพวกเขาให้กับดวงตาที่ทันสมัย​​พร้อมหน้ากรอบหน้าต่างหัน เข้าไปในกระจกปิดทอง, เตาผิงราดด้วยเสื้อแจ็กเก็วัด การตกแต่งภายในใหม่พยายามที่จะสร้างคำศัพท์ที่แท้จริงโรมันและการตกแต่งภายในอย่างแท้จริง เทคนิคการจ้างงานในรูปแบบที่รวมประจบลวดลายเบาแกะสลักในชายคาเหมือนนูนต่ำหรือทาสีใน monotones en Camaieu ( "เหมือนจี้") เหรียญแยกหรือแจกันหรือประติมากรรมหรือ bucrania หรือลวดลายอื่น ๆ แขวนอยู่บนพวงของลอเรลหรือริบบิ้น ด้วย arabesques เรียวกับภูมิหลังบางทีของ "Pompeiian สีแดง" หรือโทนสีอ่อนหรือสีหิน รูปแบบในประเทศฝรั่งเศสเป็นคนแรกสไตล์ปารีสโรคเกาต์ Grec ( "สไตล์กรีก") ไม่ได้เป็นรูปแบบศาล เมื่อหลุยส์ที่สิบหกภาคยานุวัติบัลลังก์ 1774 Marie Antoinette ราชินีแฟชั่นความรักของเขานำ "หลุยส์" สไตล์ไปยังศาล แต่ไม่มีความพยายามที่แท้จริงในการจ้างรูปแบบพื้นฐานของเฟอร์นิเจอร์โรมันจนรอบศตวรรษและผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ที่มีแนวโน้มที่จะกู้ยืมเงินจากสถาปัตยกรรมโบราณเช่นเดียวกับช่างเงินมีแนวโน้มที่จะใช้เวลาจากเครื่องปั้นดินเผาโบราณและ stone- แกะสลักกว่าโลหะ:. "นักออกแบบและช่างฝีมือ ... ดูเหมือนจะได้นำความสุขวิปลาสเกือบลวดลายในการถ่ายโอนจากที่หนึ่งไปยังอีกสื่อ" [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาคาร , กองทัพปากีสถาน ค้นพบของการตกแต่งภายในคลาสสิกของแท้ จากแรงบันดาลใจ โดย rediscoveries ที่ปอมเปอีและเฮอร์คิวเลเนียม . เหล่านี้ได้เริ่มขึ้นในปลายคริสต์ทศวรรษ 1720 , แต่ได้รับผู้ชมที่กว้างใน 1740 , [ 33 ] กับหรูหราเล่มแรกของการควบคุมอย่างแน่นหนากระจายของเลอ antichit ล่าสุด ดิ ercolano ( โบราณวัตถุของเฮอร์คิวเลเนียม ) โบราณวัตถุของเฮอร์คิวเลเนียม พบว่า แม้ที่สุด classicizing การตกแต่งภายในของพิสดาร หรือมากที่สุด " โรมัน " ห้องพักของวิลเลียมเคนท์ตามโบสถ์และวิหารสถาปัตยกรรมภายนอกเปลี่ยนนอกใน , ดังนั้นพวกเขามักจะเป็นที่รื่นหู appeatrance ตาทันสมัย pedimented เฟรมหน้าต่างเป็นกระจกปิดทอง , เตาผิงหน้าวัดด้าน ลงตัวใหม่ที่พยายามที่จะสร้าง authentically โรมันและคำศัพท์แท้จริงภายใน เทคนิคที่ใช้ในรูปแบบรวมประจบ เบา ลวดลายแกะสลักนูนต่ำ เช่น ในชายคา หรือทาสีใน monotones en คามาไตสหภาพยุโรป ( " จี้ " ) , แยกเหรียญ หรือ แจกัน หรือจับหรือ bucrania หรือลวดลายอื่นๆ ระงับ swags ของลอเรล หรือ ริบบิ้น กับ arabesques เรียวกับภูมิหลัง บางที ของ " pompeiian สีแดง " หรืออ่อนซีด หรือหินสี สไตล์ฝรั่งเศสอยู่ในสไตล์ปารีส ไปû T grec ( " สไตล์ " กรีก ) ไม่ใช่ศาลสไตล์ ; เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งราชบัลลังก์ใน 1774 มารี อองตัวเนตของเขา รักแฟชั่น ราชินี นำ " สไตล์หลุยส์ที่ " ศาล แต่ไม่มีจริงพยายามที่จะจ้างพื้นฐานรูปแบบของเฟอร์นิเจอร์ โรมัน จนกระทั่งรอบหันของศตวรรษที่ , และผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์มีแนวโน้มที่จะยืมจากสถาปัตยกรรมโบราณ เช่นเดียวกับ silversmiths มีแนวโน้มที่จะทำจากเครื่องปั้นดินเผาโบราณและหินแกะสลักกว่า metalwork : " นักออกแบบและช่างฝีมือ . . . . . . . เอาความสุขในทางที่เกือบจะย้ายลายขนาดกลางหนึ่งไปยังอีก " [ 34 ]