We have so dwelled on the dehumaniz

We have so dwelled on the dehumanization and the disenchantment with the modern world and the solitude it induces that we are no longer capable of seeing the networks of solidarity that exist within. (Michel Maffesoli 1996, p. 72)

Our research found evidence of brand community in both face‐to‐face and computer‐mediated environments. Three traditional markers of community were observed, as were several more particular qualities of brand community. Brand communities are largely imagined communities. Brand communities represent a form of human association situated within a consumption context. In contrast to previous marketing research, they are not homogeneous lifestyle segments (e.g., Wells and Tigert 1971) or consumption constellations (Solomon and Englis 1992); here community is formed around one good or service, not many. They are explicitly commercial social collectives centered around a brand, not incidental contact with commercial space. Neither are they reference groups (Bearden and Etzel 1982), which again tend to be much more diffuse. This is about brands. This is the tie that binds.

Social critics have long seen modernity and commerce as strongly implicated in the destruction of traditional community (see Lasch 1991). The arguments take different turns, but generally hold that commerce is to blame for hordes of wandering spirits, experiencing only simulacra. So, are brand communities good for consumers, or just another sign of a commercial world bereft of real meaning and humanity? As with most things, the data reveal a mixed array. Sometimes community membership interferes with other social responsibilities, but this is only occasional. Outside of those in formal clubs (MacWarriors, Midwest Saab Club), participation does not require a large investment of time or attention. In some cases, the communities actually serve to strengthen family and other interpersonal ties. For example, Steve relies on his and his son Bill’s membership in the Bronco community to strengthen their stepfather‐stepson relationship.

At least three purely positive aspects were observed. First, brand communities as they were encountered represent a form of consumer agency. By virtue of their collective nature, and enhanced by new forms of computer‐mediated communication, consumers simply have a greater voice than would be the case in more isolated and atomistic situations (France and Muller 1999). Second, brand communities represent an important information resource for consumers. Community members can more easily turn to one another in an established collective for information on the brand. Third, to the extent that communal interaction generally provides wider social benefits to its members, often affectual, brand communities likewise provide these.

Since consumer culture has long been accused of destroying real community, this is a significant turn. It is our position that brand community is neither any more nor less real than many other forms of community, and is simply an essential form humans invariably employ in their social existence. Much like the urban neighborhoods Jannowitz (1952) described, brand communities are a response to the postindustrial age. Consumers seek communal affiliation and are likely to foster it wherever they can. Given consumption's undeniable centrality in contemporary culture, to either ignore these communities of commerce or to dismiss them entirely as yet another of late capitalism’s excesses diminishes the phenomenon and the experience to banality and entirely denies the humanity to be found where commerce resides (Scott 1993). In addition, it ignores a very real social phenomenon, one that we should understand if we are to fully comprehend the nature of contemporary community. We stake out the position that this phenomenon is far more complex than the received critical view, occurs in indifference to academic political fashion, and can produce good for consumers. At least within the confines of the research reported here, there was legitimate community found in the presence of the very forces typically blamed for destroying it.

Still, the rightful place of community in modernity has always been marked by contest and paradox. Elliott (1998), Maffesoli (1996), and Scott (1993) have recently suggested conceptualizations that offer a more humane and/or less simplistic (Miller 1998) view of consumption collectives with which we share some general points of contact. Of course we readily acknowledge that modernity and commerce have changed the world (and not always for the better), including forms of community. We also readily acknowledge that some may see the very existence of brand communities as evidence of the complete appropriation of real community. In response we would ask, When and where has community membership existed completely outside exchange? Where and when was it that something so pure existed? Where and when did members of communities not have to wear, display, or in some way do something as exchange to be part of a community? In fact, exchange has always been part of community (Mauss [1923] 1990). Obviously, the rise of consumer culture has changed the form and degree. It seems to us that beyond our era’s particular love of nostalgia for a fairly fictional past (see Coontz 1992), something has been lost. Yet we generally eschew the more nihilistic critical formulations (e.g., Foucault 1988; also see Rorty 1991, 1998) in favor of the position that community never really completely succumbed to modernity in the first place. That is, we reject the sweeping, reductivist, totalizing, and ubiquitous claim of simple appropriation. We think that what is going on here is far more complex and far less sinister than is typical in critical modernist thought. On the other hand, it must be acknowledged that communities have a social control function, which is not particularly liberating. But in contrast to the premodern face‐to‐face community, brand communities have a relatively hedonistic and liberatory ethos, where pleasure is more sanctioned than restricted, and where bounded individuality is celebrated. This article is about a contemporary and particular form of community, but a form of community nonetheless.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้เราจึงมี dwelled dehumanization ที่และ disenchantment กับโลกสมัยใหม่และความสันโดษที่แท้จริงว่า เราจะไม่สามารถมองเห็นเครือข่ายของเอกภาพที่มีอยู่ภายใน (Michel Maffesoli 1996, p. 72)วิจัยของเราพบหลักฐานชุมชนของแบรนด์ในสภาพแวดล้อมทั้ง face‐to‐face และ computer‐mediated 3 เครื่องหมายดั้งเดิมของชุมชนสุภัค มีคุณภาพที่เฉพาะเจาะจงมากกว่าหลายยี่ห้อชุมชน แบรนด์ชุมชนมีชุมชนเป็นเรื่องสมมติ แบรนด์ชุมชนแสดงแบบฟอร์มสมาคมบุคคลที่อยู่ภายในบริบทการใช้ ตรงข้ามการวิจัยการตลาดก่อนหน้านี้ พวกเขาจะไม่เหมือนชีวิตเซ็กเมนต์ (เช่น บ่อและ Tigert 1971) หรือการใช้น (โซโลมอนและ Englis 1992); ที่นี่ชุมชนเกิดขึ้นรอบหนึ่ง หรือ บริการ ไม่มาก จะรวบสังคมเชิงพาณิชย์อย่างชัดเจนแปลกยี่ห้อ เบ็ดเตล็ดไม่ติดต่อกับพื้นที่เชิงพาณิชย์ ไม่มีพวกเขาอ้างอิงกลุ่ม (Bearden และ Etzel 1982), ซึ่งมีแนวโน้มจะแพร่หลายมากขึ้นไปอีก นี้เป็นเกี่ยวกับแบรนด์ ผูกที่ binds อยู่นักวิจารณ์สังคมได้นานเห็นความทันสมัยและการพาณิชย์เป็นขอเกี่ยวข้องทำลายชุมชนดั้งเดิม (ดู Lasch 1991) อาร์กิวเมนต์ผลัดกันแตกต่างกัน แต่โดยทั่วไปถือว่าพาณิชย์โทษสำหรับพยุหะของหลงสุรา ประสบ simulacra เท่านั้น ดังนั้นชุมชนแบรนด์ดีสำหรับผู้บริโภค หรือเครื่องหมายอื่นเพียงของโลกค้า bereft หมายถึงจริงและมนุษยชาติ เช่นเดียวกับสิ่งสูงสุด ข้อมูลเปิดเผยเรย์ผสม บางครั้งสมาชิกชุมชนรบกวนสังคมอื่น ๆ แต่นี้เป็นเฉพาะเป็นครั้งคราว นอกคนในชมรมอย่างเป็นทางการ (MacWarriors เชลซีซาบคลับ), มีส่วนร่วมไม่จำเป็นต้องลงทุนขนาดใหญ่ของเวลาหรือความสนใจ ในบางกรณี ชุมชนจริงบริการเพื่อเสริมสร้างครอบครัวและอื่น ๆ ความสัมพันธ์มนุษยสัมพันธ์ ตัวอย่าง Steve อาศัยของเขาและเก็บเงินของบุตรสมาชิกในชุมชนเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ stepfather‐stepson ม้านายสุภัคน้อยสามด้านบวกเพียงอย่างเดียว ครั้งแรก แบรนด์ชุมชนที่พวกเขาพบแสดงแบบของตัวแทนผู้บริโภค อาศัยธรรมชาติของพวกเขารวม และเพิ่มขึ้น โดยรูปแบบใหม่ของการสื่อสาร computer‐mediated ผู้บริโภคเพียงมีเสียงมากขึ้นกว่ากรณีในสถานการณ์เพิ่มเติมแยกต่างหาก และ atomistic (ฝรั่งเศสและมูลเลอร์ 1999) จะ สอง แบรนด์ชุมชนหมายถึงเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญสำหรับผู้บริโภค สมาชิกในชุมชนได้ง่ายขึ้นสามารถเปิดหนึ่งในกลุ่มจัดตั้งขึ้นสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับแบรนด์ ที่สาม ที่โต้ตอบชุมชนมีประโยชน์กว้างสังคมให้สมาชิกทั่วไป มัก affectual แบรนด์ชุมชนทำนองเดียวกันให้เหล่านี้เนื่องจากวัฒนธรรมผู้บริโภคมีการถูกกล่าวหาว่าทำลายชุมชนจริงยาว นี้คือเปิดอย่างมีนัยสำคัญ จะเป็นตำแหน่งของเราว่า แบรนด์ชุมชนไม่มี หรือน้อย กว่าจริงกว่าฟอร์มอื่น ๆ ของชุมชน และ ก็จำแบบมนุษย์จ้างคงเส้นคงวาในการดำรงอยู่ของสังคม มากเช่นที่เมืองละแวกใกล้เคียง Jannowitz (1952) อธิบาย ชุมชนแบรนด์มีการตอบสนองต่ออายุ postindustrial ผู้บริโภคแสวงหาสังกัดชุมชน และมีแนวโน้มที่จะส่งเสริมทุกที่ที่พวกเขาสามารถ ให้ปริมาณของเอกภาพปฏิเสธในวัฒนธรรมร่วมสมัย อาจละเว้นเหล่านี้ชุมชนพาณิชย์ หรือยกพวกเขาทั้งหมดเป็นอีกของสาย excesses ของทุนนิยมค่อย ๆ หายไปปรากฏการณ์และประสบการณ์ในการ banality และปฏิเสธมนุษยชาติแห่งที่ค้าอยู่ (สก็อต 1993) ทั้งหมด นอกจากนี้ มันละเว้นเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมมาก หนึ่งที่เราควรเข้าใจว่าเราเข้าใจธรรมชาติของชุมชนร่วมสมัยครบครัน เราเดิมพันออกจากตำแหน่งว่า ปรากฏการณ์นี้มีความซับซ้อนมากขึ้นกว่ามุมมองสำคัญได้รับ เกิดขึ้นในท่านไปศึกษาการเมืองแฟชั่น และสามารถผลิตดีสำหรับผู้บริโภค น้อย ภายในขอบเขตของการวิจัยที่รายงานที่นี่ มีกฎหมายชุมชนที่พบในต่อหน้าของกองกำลังมากมักจะตำหนิสำหรับทำลายมันStill, the rightful place of community in modernity has always been marked by contest and paradox. Elliott (1998), Maffesoli (1996), and Scott (1993) have recently suggested conceptualizations that offer a more humane and/or less simplistic (Miller 1998) view of consumption collectives with which we share some general points of contact. Of course we readily acknowledge that modernity and commerce have changed the world (and not always for the better), including forms of community. We also readily acknowledge that some may see the very existence of brand communities as evidence of the complete appropriation of real community. In response we would ask, When and where has community membership existed completely outside exchange? Where and when was it that something so pure existed? Where and when did members of communities not have to wear, display, or in some way do something as exchange to be part of a community? In fact, exchange has always been part of community (Mauss [1923] 1990). Obviously, the rise of consumer culture has changed the form and degree. It seems to us that beyond our era’s particular love of nostalgia for a fairly fictional past (see Coontz 1992), something has been lost. Yet we generally eschew the more nihilistic critical formulations (e.g., Foucault 1988; also see Rorty 1991, 1998) in favor of the position that community never really completely succumbed to modernity in the first place. That is, we reject the sweeping, reductivist, totalizing, and ubiquitous claim of simple appropriation. We think that what is going on here is far more complex and far less sinister than is typical in critical modernist thought. On the other hand, it must be acknowledged that communities have a social control function, which is not particularly liberating. But in contrast to the premodern face‐to‐face community, brand communities have a relatively hedonistic and liberatory ethos, where pleasure is more sanctioned than restricted, and where bounded individuality is celebrated. This article is about a contemporary and particular form of community, but a form of community nonetheless.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้เราได้อาศัยอยู่กับศัตรูและความท้อแท้กับโลกสมัยใหม่และความเหงามันก่อให้เกิดการที่เราจะไม่ได้มีความสามารถในการมองเห็นความเป็นปึกแผ่นของเครือข่ายที่มีอยู่ภายใน (มิเชล Maffesoli 1996 พี. 72) การวิจัยของเราพบหลักฐานของชุมชนแบรนด์ทั้งใบหน้าเพื่อใบหน้าและสภาพแวดล้อมสื่อคอมพิวเตอร์ สามเครื่องหมายแบบดั้งเดิมของชุมชนถูกตั้งข้อสังเกตเช่นเดียวกับหลายคุณภาพมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งของชุมชนแบรนด์ ชุมชนยี่ห้อจะคิดส่วนใหญ่ของชุมชน ชุมชนยี่ห้อแทนรูปแบบของการเชื่อมโยงของมนุษย์อยู่ในบริบทการบริโภค ในทางตรงกันข้ามกับการวิจัยการตลาดก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้ส่วนการดำเนินชีวิตที่เป็นเนื้อเดียวกัน (เช่นเวลส์และ Tigert 1971) หรือกลุ่มดาวบริโภค (ซาโลมอนและเศ 1992); ชุมชนที่นี่เป็นที่เกิดขึ้นรอบ ๆ หนึ่งที่ดีหรือบริการไม่มาก พวกเขามีความชัดเจนสหกรณ์สังคมเชิงพาณิชย์ศูนย์กลางรอบแบรนด์ที่ไม่ติดต่อที่เกิดขึ้นกับพื้นที่เชิงพาณิชย์ ทั้งที่พวกเขากลุ่มอ้างอิง (Bearden และ Etzel 1982) อีกครั้งซึ่งมีแนวโน้มที่จะแพร่กระจายมากขึ้น นี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับแบรนด์ นี่คือที่ผูกเน็คไท. นักวิจารณ์สังคมได้เห็นความทันสมัยยาวและการพาณิชย์เป็นอย่างยิ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการทำลายของชุมชนแบบดั้งเดิม (ดู Lasch 1991) ข้อโต้แย้งผลัดที่แตกต่างกัน แต่โดยทั่วไปแล้วถือได้ว่าการค้าที่จะตำหนิสำหรับพยุหะของวิญญาณที่หลงประสบเพียงภาพเสมือน ดังนั้นชุมชนแบรนด์ที่ดีสำหรับผู้บริโภคหรือเพียงแค่สัญลักษณ์ของโลกการค้าที่สูญเสียไปจากความหมายที่แท้จริงและความเป็นมนุษย์อื่นได้หรือไม่ เช่นเดียวกับสิ่งที่ส่วนใหญ่ข้อมูลที่เปิดเผยอาร์เรย์ผสม สมาชิกชุมชนบางครั้งเป็นอุปสรรคกับความรับผิดชอบทางสังคมอื่น ๆ แต่นี้เป็นครั้งคราวเท่านั้น นอกเหนือจากผู้ที่อยู่ในสโมสรอย่างเป็นทางการ (MacWarriors มิดเวสต์ Saab คลับ), การมีส่วนร่วมไม่จำเป็นต้องมีการลงทุนขนาดใหญ่ของเวลาหรือความสนใจ ในบางกรณีชุมชนจริงให้บริการเพื่อสร้างความเข้มแข็งให้ครอบครัวและอื่น ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ยกตัวอย่างเช่นสตีฟอาศัยอยู่กับลูกชายของเขาและเขาเป็นสมาชิกของบิลในชุมชนป่าเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ของพ่อเลี้ยง-ลูกเลี้ยงของพวกเขา. อย่างน้อยสามด้านบวกอย่างหมดจดถูกตั้งข้อสังเกต ครั้งแรกที่ชุมชนแบรนด์ที่พวกเขาพบในรูปแบบของหน่วยงานของผู้บริโภค อาศัยอำนาจตามความในลักษณะโดยรวมของพวกเขาและเพิ่มขึ้นโดยรูปแบบใหม่ของการสื่อสารสื่อคอมพิวเตอร์ผู้บริโภคก็ต้องเสียงมากกว่าจะเป็นกรณีในสถานการณ์มากขึ้นโดดเดี่ยวและละออง (ฝรั่งเศสและมุลเลอร์ 1999) ประการที่สองชุมชนแบรนด์เป็นตัวแทนของแหล่งข้อมูลที่สำคัญสำหรับผู้บริโภค สมาชิกในชุมชนได้ง่ายขึ้นสามารถหันไปอีกคนหนึ่งในรวมที่จัดตั้งขึ้นสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับแบรนด์ ประการที่สามในขอบเขตที่การทำงานร่วมกันของชุมชนโดยทั่วไปให้ผลประโยชน์ทางสังคมที่กว้างขึ้นให้กับสมาชิกของตนมักจะ affectual ชุมชนเช่นเดียวกันให้แบรนด์เหล่านี้. ตั้งแต่วัฒนธรรมผู้บริโภคได้รับการกล่าวหาว่าทำลายชุมชนจริงนี้เป็นทางกลับกันอย่างมีนัยสำคัญ มันเป็นตำแหน่งของเราว่าชุมชนแบรนด์ใด ๆ จะไม่มากไม่จริงน้อยกว่ารูปแบบอื่น ๆ ของชุมชนและเป็นเพียงมนุษย์รูปแบบที่สำคัญอย่างสม่ำเสมอจ้างในการดำรงอยู่ของสังคม เหมือนย่านชุมชน Jannowitz (1952) อธิบายชุมชนแบรนด์ที่มีการตอบสนองต่ออายุ postindustrial ผู้บริโภคแสวงหาความร่วมมือของชุมชนและมีแนวโน้มที่จะส่งเสริมให้เกิดได้ทุกที่ที่พวกเขาสามารถ ศูนย์กลางปฏิเสธไม่ได้บริโภค ป.ร. ให้ไว้ในวัฒนธรรมร่วมสมัย, การอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สนใจชุมชนเหล่านี้ของการค้าหรือที่จะยกเลิกพวกเขาทั้งหมดเป็นอีกหนึ่งของความตะกละทุนนิยมปลายปีลดปรากฏการณ์และประสบการณ์ในการดาษดื่นและทั้งหมดปฏิเสธความเป็นมนุษย์ที่จะพบที่อยู่ของพาณิชย์ (สกอตต์ 1993) . นอกจากนี้ก็จะไม่สนใจปรากฏการณ์ทางสังคมจริงมากหนึ่งที่เราควรจะเข้าใจถ้าหากเราจะเข้าใจธรรมชาติของชุมชนร่วมสมัย เราหุ้นออกตำแหน่งว่าปรากฏการณ์นี้อยู่ไกลที่ซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่ได้รับมุมมองที่สำคัญที่เกิดขึ้นในไม่แยแสกับแฟชั่นทางการเมืองนักวิชาการและสามารถผลิตที่ดีสำหรับผู้บริโภค อย่างน้อยภายในขอบเขตของการวิจัยรายงานที่นี่มีชุมชนถูกต้องตามกฎหมายที่พบในการปรากฏตัวของกองกำลังมากมักจะกล่าวหาว่าทำลายมัน. ยังสถานที่ชอบธรรมของชุมชนในความทันสมัยได้เสมอทำเครื่องหมายโดยการแข่งขันและความขัดแย้ง เอลเลียต (1998), Maffesoli (1996) และสกอตต์ (1993) ได้ชี้ให้เห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้ conceptualizations ที่นำเสนอเพิ่มเติมมีมนุษยธรรมและ / หรือง่ายน้อย (มิลเลอร์ 1998) มุมมองของสหกรณ์การบริโภคที่เราแบ่งปันบางจุดของการติดต่อทั่วไป แน่นอนว่าเราพร้อมที่จะยอมรับว่าความทันสมัยและการพาณิชย์ที่มีการเปลี่ยนแปลงของโลก (และไม่ได้เสมอสำหรับดีกว่า) รวมทั้งรูปแบบของชุมชน นอกจากนี้เรายังพร้อมที่จะยอมรับว่าบางคนอาจจะเห็นการดำรงอยู่ของชุมชนแบรนด์เป็นหลักฐานของการจัดสรรที่สมบูรณ์ของชุมชนที่แท้จริง ในการตอบสนองที่เราจะถามว่าเมื่อใดและที่ได้เป็นสมาชิกของชุมชนที่มีอยู่แลกเปลี่ยนนอกสมบูรณ์? ที่ไหนและเมื่อมันเป็นบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้บริสุทธิ์อยู่? ที่ไหนและเมื่อไหร่สมาชิกของชุมชนได้มีการสวมใส่แสดงหรือในบางวิธีทำสิ่งที่เป็นอัตราแลกเปลี่ยนที่จะเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน? ในความเป็นจริงการแลกเปลี่ยนได้เสมอส่วนหนึ่งของชุมชน (Mauss [1923] 1990) เห็นได้ชัดว่าการเพิ่มขึ้นของวัฒนธรรมผู้บริโภคที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบและระดับ มันดูเหมือนว่าเราว่าเกินความรักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคของเราของความคิดถึงสำหรับที่ผ่านมาสวมบทบาทเป็นธรรม (ดู Coontz 1992) สิ่งที่ได้รับการสูญเสีย แต่เรามักหลีกเลี่ยงสูตรที่สำคัญพวกทำลายมากขึ้น (เช่น Foucault 1988; ยังเห็นกรอร์ 1991, 1998) ในความโปรดปรานของตำแหน่งที่ชุมชนไม่เคยยอมจำนนอย่างสมบูรณ์เพื่อความทันสมัยในสถานที่แรก นั่นก็คือเราปฏิเสธกวาด reductivist, totalizing และเรียกร้องที่แพร่หลายของการจัดสรรง่าย เราคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่อยู่ไกลที่ซับซ้อนมากขึ้นและไกลที่น่ากลัวน้อยกว่าเป็นเรื่องปกติในความคิดสมัยใหม่ที่สำคัญ ในอีกทางหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าชุมชนมีฟังก์ชั่นการควบคุมทางสังคมซึ่งไม่ปลดปล่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่ในทางตรงกันข้ามกับชุมชนของใบหน้าเพื่อใบหน้า premodern ชุมชนแบรนด์มีร๊อคที่ค่อนข้างประสมและ liberatory ที่ความสุขจะถูกลงโทษมากกว่า จำกัด และสถานที่ที่แตกต่างกันทางทิศมีการเฉลิมฉลอง บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับรูปแบบร่วมสมัยและโดยเฉพาะอย่างยิ่งของชุมชน แต่รูปแบบของชุมชนอย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้อาศัยอยู่บน dehumanization และทับถมกับโลกสมัยใหม่และความเหงามันทำให้เราไม่สามารถเห็นเครือข่ายของความสามัคคีที่มีอยู่ภายใน ( มิเชล maffesoli 1996 , หน้า 72 )

การวิจัยของเราพบหลักฐานของชุมชนทั้งในแบรนด์หน้า‐เพื่อ‐ใบหน้าและคอมพิวเตอร์‐โดยสภาพแวดล้อม สามเครื่องหมายดั้งเดิมของชุมชนที่พบ ,เป็นคุณสมบัติเฉพาะของชุมชนอีกหลายแบรนด์ สังคมแบรนด์ส่วนใหญ่คิดสังคม สังคมแบรนด์สะท้อนรูปแบบของมนุษย์สมาคมตั้งอยู่ภายในการใช้บริบท ในทางตรงกันข้ามกับตลาดการวิจัยก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่ใช่กลุ่มไลฟ์สไตล์เป็นเนื้อเดียวกัน ( เช่น บ่อ และ tigert 1971 ) หรือกลุ่มดาวการบริโภค ( โซโลมอนและอังกฤษ " แก้ไขโดย 1992 )ที่นี่เป็นชุมชนที่เกิดขึ้นรอบหนึ่งที่ดีหรือบริการ ไม่ได้มากมาย พวกเขาจะชัดเจนพาณิชย์สังคมสหกรณ์เป็นศูนย์กลางแบรนด์ ไม่ได้ติดต่อกับพื้นที่เชิงพาณิชย์ และพวกเขาอ้างอิง ( และกลุ่มเค้าเอตเซิล 1982 ) อีกครั้งซึ่งมีแนวโน้มที่จะมากกระจายมากขึ้น นี่มันเกี่ยวกับยี่ห้อ นี่เป็นเนคไทที่มัด

นักวิจารณ์สังคม ได้เห็นความทันสมัยและพาณิชย์เป็นขอติดร่างแหในการทำลายของชุมชนแบบดั้งเดิม ( ดูแลช 1991 ) อาร์กิวเมนต์ผลัดกันแตกต่างกัน แต่โดยทั่วไปถือว่าการค้ามีตำหนิพยุหะของวิญญาณที่หลงทาง พบเพียงสาวก . ดังนั้น แบรนด์ชุมชนที่ดีสำหรับผู้บริโภคหรือเครื่องหมายอื่นของการค้าโลกและไร้ซึ่งความหมายที่แท้จริงของมนุษยชาติ ? กับสิ่งที่ส่วนใหญ่ ข้อมูลเปิดเผยแบบผสม บางครั้งสมาชิกในชุมชนรบกวนกับความรับผิดชอบทางสังคมอื่น ๆ แต่นี้เป็นเพียงบางครั้ง ภายนอกของในคลับอย่างเป็นทางการ ( macwarriors , มิดเวสต์คลับ Saab ) เข้าร่วมไม่ต้องมีการลงทุนขนาดใหญ่ของเวลาหรือความสนใจ ในบางกรณีชุมชนจริงให้เพื่อเสริมสร้างครอบครัวและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นสตีฟอาศัยของเขาและลูกชายของเขา บิล สมาชิกในชุมชนเพื่อสร้างความเข้มแข็งของ‐ Bronco พ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง ความสัมพันธ์

อย่างน้อยสามบวกเพียงอย่างเดียวด้าน สังเกต ครั้งแรกที่แบรนด์ชุมชนตามที่พวกเขาพบแสดงถึงรูปแบบของหน่วยงานผู้บริโภคโดยอาศัยธรรมชาติโดยรวมของพวกเขาและปรับปรุงรูปแบบใหม่ของ‐การสื่อสารผ่านคอมพิวเตอร์ ผู้บริโภคก็มีมากขึ้นกว่าเสียงจะกรณีและสถานการณ์ยิ่งแยกปรมาณู ( ฝรั่งเศสและมุลเลอร์ 1999 ) ประการที่สองสังคมแบรนด์เป็นตัวแทนของทรัพยากรสารสนเทศที่สำคัญสำหรับผู้บริโภคสมาชิกในชุมชนสามารถเปิดอีกแบบหนึ่ง ในการสร้างกลุ่มข้อมูลในแบรนด์ ประการที่สาม ในขอบเขตที่กว้างขึ้นโดยทั่วไปมีปฏิสัมพันธ์ของชุมชนสังคม ทำประโยชน์ให้กับสมาชิก นั้นมักจะ affectual ชุมชนก็ให้แบรนด์เหล่านี้

ตั้งแต่วัฒนธรรมผู้บริโภคได้นานถูกกล่าวหาว่าทำลายชุมชนที่แท้จริงนี้จะเปิดที่สำคัญมันเป็นตำแหน่งที่ชุมชนเป็นแบรนด์หรือมากกว่าหรือน้อยกว่ารูปแบบอื่น ๆอีกมากมายที่แท้จริงของชุมชน และเป็นเพียงที่จำเป็นในรูปแบบมนุษย์ ต้องจ้างในการดำรงอยู่ของสังคม เหมือนเมืองย่าน jannowitz ( 1952 ) อธิบายว่า ชุมชนของแบรนด์มีคำตอบ อายุ postindustrial . ผู้บริโภคแสวงหาความร่วมมือของชุมชน และมีแนวโน้มที่จะเสริมสร้างมันทุกที่ที่พวกเขาสามารถให้ความสำคัญในวัฒนธรรมการบริโภคของปฏิเสธไม่ได้ร่วมสมัยเพื่อให้ละเว้นเหล่านี้ชุมชนพาณิชย์หรือการยกเลิกทั้งหมด ขณะที่อีกสายทุนนิยม excesses เมื่อปรากฏการณ์และประสบการณ์ดาษดื่นทั้งหมดปฏิเสธและมนุษยชาติจะพบที่พาณิชย์อยู่ ( Scott 1993 ) นอกจากนี้ มันไม่สนใจที่แท้จริงทางสังคม ปรากฏการณ์สิ่งหนึ่งที่เราควรจะเข้าใจ ถ้าเราจะเข้าใจธรรมชาติของสังคมร่วมสมัย เราซุ่มดูตำแหน่งว่าปรากฏการณ์นี้จะซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่ได้รับการดูเกิดขึ้นในวิรัติแฟชั่นการเมือง วิชาการ และสามารถผลิตสินค้าที่ดีต่อผู้บริโภค อย่างน้อยภายในขอบเขตของการวิจัยที่รายงานมามีชุมชนที่ถูกต้องในการแสดงตนของแรงมากมักจะโทษว่าเพราะมัน

ยัง ชอบธรรมของชุมชนในสมัยใหม่ได้เสมอถูกทำเครื่องหมายโดยการประกวด และขัดแย้ง เอลเลียต ( 1998 ) , maffesoli ( 1996 )และสก็อต ( 1993 ) เพิ่งแนะนำ conceptualizations ที่มีมนุษยธรรมมากขึ้นและ / หรือง่ายน้อย ( มิลเลอร์ 1998 ) มุมมองของสหกรณ์การบริโภคที่เราจะแบ่งปันบางจุดทั่วไปติดต่อ แน่นอน เราพร้อมยอมรับว่า ความทันสมัยและการพาณิชย์มีการเปลี่ยนแปลงโลก ( และไม่เสมอดีกว่า ) รวมทั้งรูปแบบของชุมชนนอกจากนี้เรายังพร้อมยอมรับว่า บางคนอาจเห็นมีอยู่มากของสังคมแบรนด์เป็นหลักฐานการสมบูรณ์ของชุมชนที่แท้จริง ในการตอบสนองเราก็จะถามว่าเมื่อไร และที่ไหนมีสมาชิกชุมชนมีอยู่ตราข้างนอกเลย ที่ไหนและเมื่อมีอะไรที่บริสุทธิ์มากมั้ย ? ที่ไหนและเมื่อไหร่ที่สมาชิกของชุมชน ไม่ต้องใส่ แสดงหรือในบางวิธีทำอะไรบางอย่างเป็นการแลกเปลี่ยนเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน ในความเป็นจริง แลกได้เสมอส่วนหนึ่งของชุมชน ( mauss [ 1923 ] 1990 ) เห็นได้ชัดว่า การเพิ่มขึ้นของวัฒนธรรมผู้บริโภคมีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบและระดับ ดูเหมือนว่าเราว่านอกจากเป็นยุคของเราโดยเฉพาะความรักความคิดถึงของสำหรับที่ผ่านมาค่อนข้างสมมติ ( ดู coontz 1992 ) , มีบางอย่างหายไปแต่เรามักหลบหนีคนที่เชื่อใน nihilism มากขึ้นที่สำคัญสูตร ( เช่น ฟูโก 1988 ; ยังเห็นรอร์ตี้ 1991 , 1998 ) ในความโปรดปรานของตำแหน่งที่ชุมชนเคยสมบูรณ์ยอมจำนนต่อความทันสมัยในสถานที่แรก คือว่า เราปฏิเสธกวาด reductivist totalizing , , การเรียกร้องและแพร่หลายมากง่ายเราคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่นี่เป็นที่ซับซ้อนมากขึ้นและไกลน้อยที่น่ากลัวกว่าปกติในความคิดสมัยใหม่ที่สําคัญ บนมืออื่น ๆ , ก็ต้องรับรู้ว่า สังคมมีการควบคุมฟังก์ชั่นทางสังคม ซึ่งจะไม่ปลดปล่อย แต่ในทางตรงกันข้ามกับ premodern หน้า‐เพื่อ‐หน้าชุมชน สังคมแบรนด์มีค่อนข้าง liberatory ethos และพระบรมวงศานุวงศ์ ,ซึ่งความสุขมากขึ้นกว่าที่ถูก จำกัด ขอบเขตของความเป็นปัจเจกและมีการเฉลิมฉลอง บทความนี้เกี่ยวกับรูปแบบร่วมสมัยและโดยเฉพาะของชุมชน แต่รูปแบบของชุมชน กระนั้น