Several uses have been suggested fo

Several uses have been suggested for biodegrade lignocellulosic wastes; among them are used as raw material for the production of
ethanol, for paper manufacturing, for compost making for cultivation
of edible mushroom, and directly as animal feed. Much research has
been done in finding an alternative fuel using biological methods
because of the positive environmental benefits of biofuels. Ethanol is
either used as a chemical feedstock or as an additive to gasoline.
Softwood, the dominant source of lignocellulose in the Northern
hemisphere, has been the subject of interest as a raw material for fuel
ethanol production in Sweden, Canada andWestern USA (Galbe et al.,
2005). Ethanol fuel can reduce greenhouse gas emissions and improve
air quality as well as offer strategic or economical advantages (Mosier
et al., 2005). Brazil and the USA produce ethanol from the fermentation
of sugar cane juice and corn starch respectively. In the US, ethanol
has been blended with gasoline as a fuel extender and oxygenate since
the 1980's. These gasoline fuels contain up to 20% ethanol by volume
(Sun and Cheng, 2002). Over the past two decades, the cost of
biological conversion of cellulosic biomass to ethanol has been
reduced from around 1.22 USD l−1 to the point where it is becoming
economically viable. A number of high-value bioproducts such as
organic acids, amino acids, vitamins and a number of bacterial and
fungal polysaccharides such as xanthans are produced by fermentation
using glucose as the base substrate but theoretically these same
products could be manufactured from“lignocellulosic residues” (Fig. 3).
Ribbons (1987) reported that based on the known metabolism of P.
chrysosporium, several potential value-added products could be derived
from lignin. Cultivation of edible mushrooms using lignocellulosic
residues is a value addition process to convert these materials into
human food. It is one of themost efficient biologicalways bywhich these
residues can be recycled (Royce, 1992; Zhang et al., 2002; Kalm and
Sargın, 2004). Mushrooms can be grown successfully on a wide variety
of lignocellulosic residues such as cereal straws, banana leaves, sawdust,
peanuts hulls, coffee pulp, soybean and cotton stalk, and almost any
lignocellulosic substrate that has a substantial cellulose component
(Delfin and Duran de bazúa, 2003; Quintero et al., 2006; Rani et al.,
2008). Rumen microorganisms convert cellulose and other plant
carbohydrates in large amounts to acetic, propionic and butyric acids,
which ruminant animals can use as energy and carbon sources (Ezeji
et al., 2006; Pérez et al., 2002; Martin et al., 2006; Albores et al., 2006);
these microbes also have promise for commercial bioprocessing of
lignocellulosic wastes anaerobically in liquid digesters. Cariello et al.
(2007) reported that a mixed of endogenous microorganism (Bacillus
subtillis, Pseudomonas fluorescens and Aspergillus fumigatus) accelerated
the composting process in municipal solid wastes. Studies about a
combination of an integrated system of composting, with bioinoculants
(strains of Pleurotus sajor-caju, Trichoderma harzianum, Aspergillus
niger and Azotobacter chroococcum) and subsequent
vermicomposting showed an accelerated composting process of
wheat straw besides producing a nutrient-enriched compost (Singh
and Sharma, 2002). Fig. 4 shows several technologies for converting
biomass that are commercial today while others are being piloted or
in research and development (UNF Bioenergy, 2006). Biomass
pyrolysis is a process by which a biomass feedstock is thermally
degraded in the absence of air/oxygen. It is used for the production of
solid (charcoal), liquid (tar and other organics) and gaseous products.
These products are of interest as they are possible alternate sources of
energy. The study of pyrolysis is gaining increasing importance and
has many advantages over other renewable and conventional energy
sources (Babu, 2008). In the gasification process, the biomass is
heated in an environment where the solid biomass breaks down to
form a flammable gas. The biogas can be cleaned and filtered to
remove problem chemical compounds. The gas can be used in more
efficient power generation systems called combined cycles, which
combine gas turbines and steam turbines to produce electricity.
Anaerobic digestion is a commercially proven technology and is
widely used for recycling and treating wet organic waste and waste
waters. It is a type of fermentation that converts organic material
into biogas, which mainly consists of methane (approximately 60%)
and carbon dioxide (approximately 40%) and is comparable to
landfill gas. Similar to gas produced via gasification, gas from
anaerobic digestion can, after appropriate treatment, be burned directly for cooking or heating. It can be used in secondary
conversion devices such as an internal combustion engine for
producing electricity or shaft work. (UN Foundation Report, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการแนะนำการใช้หลายการเสีย lignocellulosic; biodegrade ในหมู่พวกเขาที่ใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเอทานอล สำหรับกระดาษผลิต ปุ๋ยที่ทำการเพาะปลูกกินเห็ด และอาหารสัตว์ได้โดยตรง มีงานวิจัยมากแล้วหาน้ำมันทดแทนการใช้วิธีชีวภาพเพราะประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมบวกของเชื้อเพลิงชีวภาพ มีเอทานอลหรือใช้ เป็นวัตถุดิบเคมี หรือ เป็นการเสริมกับน้ำมันไม้ แหล่งที่มาหลักของ lignocellulose ในเหนือซีกโลก ได้รับเรื่องน่าสนใจเป็นวัตถุดิบสำหรับน้ำมันเชื้อเพลิงเอทานอลผลิตในสวีเดน andWestern แคนาดาสหรัฐอเมริกา (Galbe et al.,2005) ได้เชื้อเพลิงเอทานอลสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และปรับปรุงคุณภาพอากาศ รวมทั้งมีข้อดีเชิงกลยุทธ์ หรือประหยัด (Mosierร้อยเอ็ด al., 2005) บราซิลและสหรัฐอเมริกาผลิตเอทานอลจากการหมักน้ำตาลเท้าแป้งข้าวโพดและน้ำตามลำดับ ในสหรัฐอเมริกา เอทานอลมีการผสมกับน้ำมันเบนซินเป็น extender เชื้อเพลิง และ oxygenate ตั้งแต่1980 ของ เชื้อน้ำมันเหล่านี้ประกอบด้วยค่ากับเอทานอล 20% โดยปริมาตร(ซันและเฉิง 2002) กว่าสองทศวรรษ ต้นทุนของแปลงทางชีวภาพของชีวมวล cellulosic เอทานอลได้รับลดลงจากประมาณ 1.22 ดอลลาร์สหรัฐ l−1 ไปยังจุดที่มันเป็นปากกัดตีนถีบทำงาน จำนวน bioproducts มูลค่าสูงเช่นกรดอินทรีย์ กรดอะมิโน วิตามิน และจำนวนของแบคทีเรีย และpolysaccharides เชื้อราเช่น xanthans ที่ผลิต โดยการหมักใช้น้ำตาลกลูโคสเป็นพื้นผิวที่ฐานแต่ตามหลักวิชาเหล่านี้เหมือนกันผลิตภัณฑ์ที่สามารถผลิตจาก "ตก lignocellulosic" (Fig. 3)ทุกรุ่น (1987) รายงานว่า ตามเผาผลาญรู้จักพีchrysosporium สามารถมาหลายผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มศักยภาพจาก lignin เพาะปลูกเห็ดกินที่ใช้ lignocellulosicตกเป็นกระบวนการเพิ่มค่าการแปลงวัสดุเหล่านี้เป็นอาหารมนุษย์ มันเป็นหนึ่งของ themost bywhich biologicalways ที่มีประสิทธิภาพเหล่านี้ตกค้างสามารถรีไซเคิล (รอยซ์ 1992 จางและ al., 2002 Kalm และSargın, 2004) สามารถปลูกเห็ดสำเร็จในหลากหลายของตกค้าง lignocellulosic หลอดธัญพืช ใบ ขี้เลื่อยhulls ถั่ว เยื่อกาแฟ ถั่วเหลือง และฝ้ายสาย และเกือบใด ๆlignocellulosic พื้นผิวที่มีส่วนประกอบของเซลลูโลสที่พบ(Delfin และ Duran de bazúa, 2003 Quintero และ al., 2006 รานี et al.,2008) การแปลงต่อจุลินทรีย์เซลลูโลสและพืชอื่น ๆคาร์โบไฮเดรตในปริมาณมาก propionic และกรด butyric อะซิติกสัตว์ใด ruminant สามารถใช้เป็นแหล่งพลังงานและคาร์บอน (Ezejiและ al., 2006 Pérez et al., 2002 มาร์ตินและ al., 2006 Albores และ al., 2006);จุลินทรีย์เหล่านี้ยังมีสัญญาการ bioprocessing ค้าของเสีย lignocellulosic anaerobically ใน digesters เหลว Cariello et al(2007) รายงานว่า การผสมของ endogenous จุลินทรีย์ (คัดเร่ง subtillis, Pseudomonas fluorescens และ Aspergillus fumigatus)การ composting ในของแข็งขยะเทศบาล ศึกษาเกี่ยวกับการชุดระบบรวมของหมัก กับ bioinoculants(สายพันธุ์ของเห็ดนาง sajor-caju, Trichoderma harzianum, Aspergillusไนเจอร์และ Azotobacter chroococcum) และต่อมาvermicomposting แสดงให้เห็นว่าการเร่ง composting กระบวนการนอกจากผลิตอุดมไปสารปุ๋ย (สิงห์ฟางข้าวสาลีและ Sharma, 2002) Fig. 4 แสดงเทคโนโลยีต่าง ๆ สำหรับการแปลงชีวมวลที่พาณิชย์วันนี้ในขณะที่ผู้อื่นจะถูก piloted หรือในการวิจัยและพัฒนา (UNF พลังงานชีวมวล 2006) ชีวมวลชีวภาพเป็นกระบวนการซึ่งวัตถุดิบชีวมวลเป็นแพเสื่อมโทรมของอากาศ/ออกซิเจน ใช้สำหรับการผลิตของแข็ง (ถ่าน), ของเหลว (ทาร์และด้านอื่น ๆ) และผลิตภัณฑ์เป็นต้นผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะน่าสนใจกับแหล่งอื่นได้ประหยัดพลังงาน การศึกษาชีวภาพกำลังได้รับความสำคัญเพิ่มขึ้น และมีข้อดีหลายผ่านพลังงานทดแทน และแบบอื่น ๆแหล่ง (Babu, 2008) ในกระบวนการแปรสภาพเป็นแก๊ส ชีวมวลเป็นความร้อนในสภาพแวดล้อมที่ชีวมวลของแข็งแบ่งลงไปแบบก๊าซไวไฟ ก๊าซชีวภาพสามารถทำความสะอาด และการกรองข้อมูลเพื่อเอาปัญหาสารเคมี สามารถใช้ก๊าซขึ้นระบบการสร้างพลังงานที่มีประสิทธิภาพเรียกรวมวงจร ซึ่งรวมกังหันก๊าซและกังหันไอน้ำเพื่อผลิตไฟฟ้าไม่ใช้ย่อยอาหารเทคโนโลยีพิสูจน์ในเชิงพาณิชย์ และใช้สำหรับรีไซเคิล และการรักษาอินทรีย์เปียก และเสียน้ำทะเล มันเป็นชนิดของหมักดองที่แปลงวัสดุอินทรีย์เป็นก๊าซชีวภาพ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยมีเทนประมาณ 60%)และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (ประมาณ 40%) และเทียบได้กับนำก๊าซ คล้ายกับแก๊สที่ผลิตผ่านการแปรสภาพเป็นแก๊ส ก๊าซจากย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจนสามารถ หลังการรักษาที่เหมาะสม สามารถเขียนโดยตรงสำหรับทำอาหาร หรือทำความร้อน สามารถใช้ในการศึกษาแปลงอุปกรณ์เช่นเครื่องยนต์สันดาปภายในสำหรับผลิตไฟฟ้าหรือเพลางาน (มูลนิธิสหประชาชาติรายงาน 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานหลายคนได้รับการแนะนำสำหรับของเสียย่อยสลายลิกโนเซลลูโลส; ในหมู่พวกเขาถูกนำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเอทานอลสำหรับการผลิตกระดาษสำหรับการทำปุ๋ยหมักสำหรับการเพาะปลูกเห็ดที่กินได้โดยตรงและเป็นอาหารสัตว์ การวิจัยจำนวนมากได้รับการดำเนินการในการหาพลังงานทางเลือกโดยใช้วิธีการทางชีวภาพเพราะผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมในเชิงบวกของเชื้อเพลิงชีวภาพ เอทานอลเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่ใช้เป็นวัตถุดิบสารเคมีหรือเป็นสารเติมแต่งกับน้ำมันเบนซิน. ไม้เนื้ออ่อนที่มาที่โดดเด่นของลิกโนเซลลูโลสในภาคเหนือซีกโลกได้รับเรื่องที่น่าสนใจเป็นวัตถุดิบสำหรับน้ำมันเชื้อเพลิงในการผลิตเอทานอลในประเทศสวีเดนแคนาดาandWestern สหรัฐอเมริกา (Galbe et al., 2005) น้ำมันเชื้อเพลิงเอทานอลสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและปรับปรุงคุณภาพอากาศเช่นเดียวกับข้อเสนอที่ได้เปรียบเชิงกลยุทธ์หรือประหยัด (Mosier et al., 2005) บราซิลและสหรัฐอเมริกาผลิตเอทานอลจากการหมักของน้ำผลไม้อ้อยน้ำตาลและแป้งข้าวโพดตามลำดับ ในสหรัฐอเมริกา, เอทานอลที่ได้รับการผสมกับน้ำมันเบนซินเป็นเชื้อเพลิงและขยายออกซิเจนตั้งแต่ปี1980 เชื้อเพลิงเบนซินเหล่านี้มีถึงเอทานอล 20% โดยปริมาตร(ดวงอาทิตย์และเฉิง, 2002) ที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาค่าใช้จ่ายของการแปลงทางชีวภาพของชีวมวล cellulosic เอทานอลที่ได้รับการลดลงจาก1.22 เหรียญสหรัฐรอบ l-1 ไปยังจุดที่มันจะกลายเป็นศักยภาพทางเศรษฐกิจ จำนวนชีวภาพที่มีมูลค่าสูงเช่นกรดอินทรีย์กรดอะมิโนวิตามินและจำนวนของแบคทีเรียและpolysaccharides เชื้อราเช่น xanthans มีการผลิตโดยการหมักโดยใช้กลูโคสเป็นสารตั้งต้นฐานแต่ในทางทฤษฎีเดียวกันนี้ผลิตภัณฑ์ที่สามารถผลิตจาก "ตกค้างลิกโนเซลลูโลส" (รูปที่. 3). ริบบิ้น (1987) รายงานว่าขึ้นอยู่กับการเผาผลาญอาหารที่รู้จักกันของพีchrysosporium ผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าเพิ่มที่มีศักยภาพหลายอาจจะมาจากลิกนิน การเพาะปลูกของเห็ดที่กินได้โดยใช้ลิกโนเซลลูโลสตกค้างเป็นกระบวนการเพิ่มมูลค่าการแปลงวัสดุเหล่านี้เป็นอาหารของมนุษย์ มันเป็นหนึ่งในที่มีประสิทธิภาพ biologicalways themost bywhich เหล่านี้ตกค้างสามารถนำมารีไซเคิล(Royce, 1992. Zhang et al, 2002; Kalm และSargın, 2004) เห็ดสามารถปลูกได้ประสบความสำเร็จในความหลากหลายของสารตกค้างลิกโนเซลลูโลสเช่นหลอดธัญพืชใบกล้วยขี้เลื่อยเปลือกถั่วลิสงอ้อยกาแฟถั่วเหลืองและก้านฝ้ายและเกือบทุกพื้นผิวลิกโนเซลลูโลสที่มีส่วนประกอบของเซลลูโลสที่สำคัญ(Delfin และ Duran เดbazúa 2003; Quintero et al, 2006;.. ราชินี, et al, 2008) จุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนแปลงเซลลูโลสและพืชอื่น ๆคาร์โบไฮเดรตในปริมาณมากเพื่ออะซิติกโพรพิโอนิและกรดบิวทิริก, สัตว์เคี้ยวเอื้องสามารถใช้เป็นพลังงานและแหล่งคาร์บอน (Ezeji et al, 2006;. Pérez, et al., 2002;. มาร์ติน, et al, 2006 ; Albores et al, 2006). จุลินทรีย์เหล่านี้ยังมีสัญญาสำหรับกระบวนการผลิตวิศวกรรมชีวภาพในเชิงพาณิชย์ของเสียแบบไม่ใช้อากาศในลิกโนเซลลูโลสหมักเหลว Cariello et al. (2007) รายงานว่าผสมจุลินทรีย์ภายนอก (Bacillus subtillis, Pseudomonas fluorescens Aspergillus fumigatus และ) เร่งกระบวนการหมักขยะในเขตเทศบาลเมือง การศึกษาเกี่ยวกับการรวมกันของระบบบูรณาการของการทำปุ๋ยหมักมี bioinoculants (สายพันธุ์ของเห็ดนางฟ้า, เชื้อรา Trichoderma harzianum, Aspergillus ไนเจอร์และ Azotobacter chroococcum) และต่อมาไส้เดือนแสดงให้เห็นขั้นตอนการทำปุ๋ยหมักเร่งฟางข้าวสาลีนอกเหนือจากการผลิตปุ๋ยหมักสารอาหารที่อุดมด้วย(ซิงห์และชาร์, 2002) รูป 4 แสดงให้เห็นหลายเทคโนโลยีสำหรับการแปลงชีวมวลที่มีเชิงพาณิชย์วันนี้ขณะที่คนอื่นจะถูกขับหรือในการวิจัยและพัฒนา(UNF พลังงานชีวภาพ, 2006) ชีวมวลไพโรไลซิเป็นกระบวนการโดยที่วัตถุดิบชีวมวลเป็นความร้อนที่เสื่อมโทรมในกรณีที่ไม่มีอากาศ/ ออกซิเจน มันจะใช้สำหรับการผลิตของของแข็ง (ถ่าน) ของเหลว (น้ำมันดินและสารอินทรีย์อื่น ๆ ) และผลิตภัณฑ์ก๊าซ. ผลิตภัณฑ์เหล่านี้เป็นที่สนใจของพวกเขาเป็นแหล่งทางเลือกที่เป็นไปได้ของการใช้พลังงาน การศึกษาการไพโรไลซิจะได้รับความสำคัญที่เพิ่มขึ้นและมีข้อดีกว่าพลังงานหมุนเวียนและทั่วไปอื่น ๆ แหล่งที่มา (นาย, 2008) ในกระบวนการก๊าซชีวมวลที่มีความร้อนในสภาพแวดล้อมที่ชีวมวลของแข็งแบ่งลงไปในรูปแบบก๊าซไวไฟ ก๊าซชีวภาพที่สามารถทำความสะอาดและกรองเอาสารประกอบทางเคมีปัญหา ก๊าซที่สามารถนำมาใช้ในระบบการผลิตพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพรวมเรียกว่าวงจรซึ่งรวมกังหันก๊าซและกังหันไอน้ำในการผลิตไฟฟ้า. ย่อยอาหาร Anaerobic เป็นเทคโนโลยีที่พิสูจน์แล้วในเชิงพาณิชย์และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการรีไซเคิลและการรักษาขยะอินทรีย์และของเสียที่เปียกน้ำ มันเป็นประเภทของการหมักที่แปลงวัสดุอินทรีย์เข้าก๊าซชีวภาพซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยก๊าซมีเทน (ประมาณ 60%) และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (ประมาณ 40%) และเทียบได้กับก๊าซฝังกลบ คล้ายกับการผลิตก๊าซผ่านก๊าซ, ก๊าซที่ได้จากการย่อยอาหารแบบไม่ใช้ออกซิเจนสามารถหลังการรักษาที่เหมาะสมจะถูกเผาไหม้โดยตรงสำหรับการปรุงอาหารหรือความร้อน มันสามารถนำมาใช้ในการรองอุปกรณ์แปลงเช่นเครื่องยนต์สันดาปภายในสำหรับการผลิตไฟฟ้าหรือทำงานเพลา (UN รายงานมูลนิธิ 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้หลายได้รับการแนะนำสำหรับ biodegrade ของเสีย lignocellulosic ; ในหมู่พวกเขาถูกใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเอทานอลสำหรับการผลิตกระดาษ ,
, ปุ๋ยหมักทำสำหรับการเพาะปลูก
ของเห็ดที่กินได้ และโดยตรง เช่น อาหารสัตว์ วิจัยมากได้
ผ่านการหาเชื้อเพลิงทางเลือกโดยใช้วิธีการทางชีวภาพ
เพราะสิ่งแวดล้อมบวกประโยชน์ของเชื้อเพลิงชีวภาพ .เอทานอล
ให้ใช้เป็นวัตถุดิบหรือสารเคมีที่เป็นสารเติมแต่งน้ำมัน .
ไม้เนื้ออ่อน , เด่นแหล่งลิกโนเซลลูโลสในภาคเหนือ
ซีกโลก , ได้รับเรื่องของดอกเบี้ยเป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอล
ในสวีเดน แคนาดา andwestern USA (
galbe et al . , 2005 ) เชื้อเพลิงเอทานอลสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและ ปรับปรุง
คุณภาพอากาศ ตลอดจนเสนอข้อได้เปรียบเชิงกลยุทธ์ หรือประหยัด ( Mosier
et al . , 2005 ) บราซิลและสหรัฐอเมริกา การผลิตเอทานอลจากการหมัก
ของน้ำอ้อยและแป้งข้าวโพด ตามลำดับ ในสหรัฐอเมริกา , เอทานอล
ได้รับผสมกับน้ำมันเบนซินเป็นเชื้อเพลิง Extender และ oxygenate ตั้งแต่
1980 เชื้อเพลิงน้ำมันเหล่านี้มีถึง 20% เอทานอลโดยปริมาตร
( ซุนเฉิง , 2002 )ที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาค่าใช้จ่ายของการแปลงชีวมวล cellulosic
ชีวภาพเอทานอลได้ลดลงจากประมาณ 1.22 USD
L − 1 ไปยังจุดที่มันเป็น
ศักยภาพทางเศรษฐกิจ . จำนวนของข้อมูล bioproducts เช่น
กรด อินทรีย์ กรดอะมิโน วิตามิน และจำนวนของเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรา
polysaccharides เช่น xanthans ผลิตโดยการหมัก
การใช้กลูโคสเป็นวัสดุฐาน แต่ในทางทฤษฎีผลิตภัณฑ์เดียวกัน
เหล่านี้สามารถผลิตจาก " ตกค้าง lignocellulosic " ( รูปที่ 3 ) .
ริบบิ้น ( 1987 ) ได้รายงานว่า ขึ้นอยู่กับว่าการเผาผลาญของ P .
chrysosporium หลายผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มที่มีศักยภาพอาจจะได้มา
จากลิกนิน การเพาะเห็ดโดยใช้ lignocellulosic
ตกค้างจากกระบวนการแปลงเป็นค่าวัสดุเหล่านี้ใน
อาหารมนุษย์ มันเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุดโดย biologicalways ตกค้างเหล่านี้
สามารถรีไซเคิล ( Royce , 1992 ; Zhang et al . , 2002 ; kalm และ
ซาร์กı N , 2004 ) เห็ดสามารถเจริญเติบโตได้บน
หลากหลายของตกค้าง เช่น ธัญพืช lignocellulosic ฟาง ใบกล้วย ขี้เลื่อย เปลือกถั่วกาแฟ
, เยื่อกระดาษถั่วเหลืองและฝ้าย ก้าน และเกือบๆ
lignocellulosic พื้นผิวที่มีรูปธรรมองค์ประกอบ
( สารเซลลูโลสและúดูแรน เดอ บาส , 2003 ; Quintero et al . , 2006 ; Rani et al . ,
2008 ) อาหารจุลินทรีย์และพืชเซลลูโลสแปลงคาร์โบไฮเดรตอื่น ๆในปริมาณมากเพื่อ
กรดโพรพิโอนิก และกรดบิว
ซึ่งรวมไปถึงสัตว์สามารถใช้เป็นแหล่งคาร์บอนและพลังงาน ( ezeji
et al . , 2006 ;เปเรซ et al . , 2002 ; มาร์ติน et al . , 2006 ; albores et al . , 2006 ) ;
จุลินทรีย์เหล่านี้ยังมีสัญญาสำหรับ bioprocessing พาณิชย์
ของเสีย lignocellulosic พในมูลเหลว cariello et al .
( 2007 ) รายงานว่าในการผสมของจุลินทรีย์ ( เชื้อ
subtillis , Pseudomonas fluorescens และ เชื้อรา Aspergillus fumigatus ) เร่ง
กระบวนการทำปุ๋ยหมักในขยะ .การศึกษาเกี่ยวกับ
การรวมกันของระบบบูรณาการของการทำปุ๋ยหมักด้วย bioinoculants
( สายพันธุ์นางรมเขตร้อนคาจู มิเชื้อ เชื้อ Aspergillus niger ,
20
vermicomposting chroococcum ) และต่อมามีการกระบวนการผลิตปุ๋ยหมักจากฟางข้าวสาลีนอกเหนือจากการผลิต
เป็นสารอาหารที่อุดมด้วยปุ๋ยหมัก ( Singh และ
Sharma , 2002 ) รูปที่ 4 แสดงเทคโนโลยีหลายสำหรับการแปลง
ชีวมวลที่เป็นเชิงพาณิชย์ในวันนี้ขณะที่คนอื่นกำลังขับหรือ
ในการวิจัย และพัฒนา ( UNF พลังงาน , 2006 ) ไพโรไลซิสของชีวมวล
คือกระบวนการซึ่งเป็นวัตถุดิบชีวมวลเป็นแช
เสื่อมโทรมขาดอากาศออกซิเจน มันถูกใช้สำหรับการผลิตของ
แข็ง ( ถ่าน ) , ของเหลว ( tar และสารอินทรีย์อื่น ๆ ) และผลิตภัณฑ์ก๊าซ
ผลิตภัณฑ์เหล่านี้เป็นประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับแหล่งที่มาของ
สำรองพลังงาน การศึกษาแยกเป็นดึงดูดความสำคัญที่เพิ่มขึ้นและ
มีข้อดีกว่าแหล่งพลังงานอื่นทดแทน
ปกติ ( นาย , 2008 ) ในกระบวนการแก๊สซิฟิเคชั่น , ชีวมวลคือ
ความร้อนในสภาพแวดล้อมที่แห้งแข็งแตก

รูปแบบก๊าซไวไฟก๊าซชีวภาพสามารถทำความสะอาดกรอง

เอาสารประกอบปัญหา ก๊าซที่สามารถใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตไฟฟ้าระบบเรียก

รวมซึ่งรวมรอบกังหันแก๊สและไอน้ำกังหันเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า
การหมักเป็นในเชิงพาณิชย์ของเทคโนโลยีที่พิสูจน์แล้วและใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อการรีไซเคิลและการรักษา

น้ำเปียก ขยะอินทรีย์ และของเสีย .มันเป็นประเภทของการหมักที่แปลง
วัสดุอินทรีย์เป็นก๊าซชีวภาพ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยก๊าซมีเทน ( ประมาณ 60% )
และคาร์บอนไดออกไซด์ ( ประมาณ 40% ) และเปรียบได้กับ
แก๊สฝังกลบ คล้ายกับก๊าซที่ผลิตผ่านก๊าซ , ก๊าซธรรมชาติจาก
ย่อยไร้อากาศสามารถ หลังจากการรักษาที่เหมาะสมจะถูกเผาไหม้โดยตรงเพื่อปรุงอาหารหรือให้ความร้อน . มันสามารถใช้ในมัธยม
อุปกรณ์แปลง เช่น เครื่องยนต์สันดาปภายใน เพื่อผลิตไฟฟ้าหรือ
เพลางาน ( รายงาน , มูลนิธิสหประชาชาติ 2551 )