Forced migration (also called derac

Forced migration (also called deracination — originally a French word meaning uprooting) refers to the coerced movement of a person or persons away from their home or home region. Migrating in the same country means the person is an Internally Displaced Person (or IDP). It often connotes violent coercion, and is used interchangeably with the terms "displacement" or forced displacement. According to Speare, "In the strictest sense migration can be considered to be involuntary only when a person is physically transported from a country and has no opportunity to escape from those transporting him.[citation needed] Movement under threat, even the immediate threat to life, contains a voluntary element, as long as there is an option to escape to another part of the country, go into hiding or to remain and hope to avoid persecution." However this thought has been questioned, especially by Marxians, who argue that in most cases migrants have little or no choice.[1] A specific form of forced migration is population transfer, which is a coherent policy to move unwanted persons, perhaps as an attempt at "ethnic cleansing". Someone who has experienced forced migration is a "forced migrant" or "displaced person". Less formally, such a person may be referred to as a refugee, although that term has a specific narrower legal definition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บังคับโยกย้าย (เรียกว่า deracination ซึ่งเดิม เป็นคำภาษาฝรั่งเศสหมาย uprooting) หมายถึงการเคลื่อนไหวของบุคคลหรือคนจากพื้นที่ของบ้าน หรือบ้าน coerced ย้ายในประเทศเดียวกันหมายความว่า บุคคลเป็นบุคคล Displaced ภายใน (หรือ IDP) มันมักจะ connotes แกมบังคับรุนแรง และได้ใช้สลับกันกับเงื่อนไข "แทน" การพลัด ตาม Speare "ในแง่ที่เข้มงวดที่สุด ย้ายถือได้ว่าจะทำเฉพาะเมื่อบุคคลจริงการขนส่งจากประเทศ และมีโอกาสหนีจากขนส่งเขาไม่ [ต้องการอ้างอิง] ภายใต้ threat แม้ภัยคุกคามทันทีชีวิต ประกอบด้วยองค์ประกอบเป็นความสมัครใจ ตราบใดที่มีตัวเลือกที่จะหลบหนีไปส่วนอื่นของประเทศ ไปกบดาน หรือยัง และหวังว่าจะหลีกเลี่ยงการเบียดเบียน" อย่างไรก็ตาม ความคิดนี้ได้ไต่สวน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Marxians ผู้โต้แย้งว่า ในกรณีส่วนใหญ่ อพยพมีน้อย หรือไม่มีทางเลือก [1] เป็นรูปแบบเฉพาะของการโยกย้ายประชากรการประชากร ซึ่งเป็น coherent นโยบายการย้ายบุคคลที่ไม่พึงประสงค์ อาจจะเป็นความพยายามที่ "ชนกลุ่มน้อยทำความสะอาด" คนที่มีประสบการณ์ถูกบังคับโยกย้ายเป็น "แกรนท์บังคับ" หรือ "displaced บุคคล" น้อยอย่างเป็นกิจจะลักษณะ เช่นบุคคลอาจอ้างอิงการเป็นผู้ลี้ภัย แม้ว่าคำนั้นมีคำนิยามตามกฎหมายระบุให้แคบลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บังคับอพยพ (เรียกว่า deracination - เดิมเป็นคำภาษาฝรั่งเศสหมายถึงถอน) หมายถึงการเคลื่อนไหวข่มขู่ของบุคคลหรือกลุ่มบุคคลออกไปจากภูมิภาคท​​ี่บ้านหรือที่บ้านของพวกเขา การโยกย้ายในประเทศเดียวกันหมายความว่าบุคคลที่เป็นคนพลัดถิ่นภายในประเทศ (หรือ IDP) มันมักจะหมายการบังคับใช้ความรุนแรงและมีการใช้สลับกันได้กับคำว่า "ราง" หรือรางบังคับ ตามที่ speare "ในการโยกย้ายรู้สึกอย่างเข้มงวดได้รับการพิจารณาให้เป็นโดยไม่สมัครใจก็ต่อเมื่อคนที่ถูกส่งมาจากร่างกายของประเทศและมีโอกาสที่จะหลบหนีจากผู้ขนส่งเขาไม่มี. [อ้างจำเป็น] การเคลื่อนไหวภายใต้การคุกคามแม้ภัยคุกคามร้ายแรงต่อ ชีวิตมีองค์ประกอบความสมัครใจตราบใดที่มีตัวเลือกที่จะหลบหนีไปยังส่วนอื่นของประเทศให้ไปหลบซ่อนตัวหรือจะยังคงอยู่และหวังว่าจะหลีกเลี่ยงการประหัตประหาร. " แต่ความคิดนี้ได้รับการสอบสวนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Marxians ที่ยืนยันว่าในผู้อพยพกรณีส่วนใหญ่มีทางเลือกน้อยหรือไม่มีเลย. [1] เป็นรูปแบบเฉพาะของการย้ายถิ่นบังคับโอนประชากรซึ่งเป็นนโยบายที่สอดคล้องกันที่จะย้ายบุคคลที่ไม่พึงประสงค์อาจจะเป็น ความพยายามที่จะ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" คนที่มีประสบการณ์การบังคับย้ายถิ่นคือ "บังคับให้แรงงานข้ามชาติ" หรือ "คนพลัดถิ่น" น้อยอย่างเป็นทางการเช่นคนอาจจะเรียกว่าเป็นผู้ลี้ภัยแม้ว่าคำที่มีความหมายแคบทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบังคับย้ายถิ่น ( เรียกว่า deracination - แต่เดิมเป็นคำภาษาฝรั่งเศสความหมายต้นข้าว ) หมายถึงการบังคับการเคลื่อนไหวของบุคคลหรือบุคคลที่อยู่ห่างจากบ้านหรือบ้านในเขตของพวกเขา อพยพในประเทศเดียวกัน หมายถึง บุคคลที่เป็นภายใน displaced คน ( หรือบุคลากร ) มันมัก connotes บังคับที่รุนแรง และใช้แทนกันได้กับคำว่า " แทนที่ " หรือบังคับการกระจัดตามที่ สเปียร์ " ในความรู้สึกที่เข้มงวดการถือได้ว่าเป็นเครื่องจักรเท่านั้น เมื่อบุคคลมีขนส่งทางร่างกาย จาก ประเทศ และไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีจากผู้ที่ส่งเขา . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] การเคลื่อนไหวภายใต้การคุกคาม แม้ว่าทันทีภัยคุกคามต่อชีวิตมีองค์ประกอบโดยสมัครใจ ตราบใดที่ยังมีตัวเลือก หลบหนีไปยังส่วนอื่นของประเทศไปซ่อนหรืออยู่และหวังว่าจะหลีกเลี่ยงการประหัตประหาร อย่างไรก็ตาม ความคิดนี้ได้รับการสอบสวนโดยเฉพาะ marxians ใครเถียงว่าในกรณีส่วนใหญ่แรงงานมีทางเลือกน้อย หรือ ไม่ [ 1 ] เป็นรูปแบบเฉพาะของการบังคับโยกย้ายมีการถ่ายโอนประชากร ซึ่งเป็นนโยบายที่สอดคล้องกันเพื่อย้ายบุคคลอาจเป็นความพยายามที่ไม่พึงประสงค์ " ล้างหน้า " ชาติพันธุ์คนที่มีประสบการณ์การบังคับโยกย้ายเป็น " แรงงานบังคับ " หรือ " ถูกคน " อย่างไม่เป็นทางการ บุคคลดังกล่าวอาจจะเรียกว่าเป็นผู้ลี้ภัย แม้คำที่แคบ มีเฉพาะกฎหมายนิยาม