Several phenolic compounds have alr

Several phenolic compounds have already been identified in rice. While grains with light brown pericarp color present mainly phenolic acids, especially ferulic and ρ-coumaric acids (Tian et al., 2004 and Zhou et al., 2004), in those with red and black pericarp color prevail compounds with higher molecular weight, mainly the anthocyanins cyaniding-3-O-β-D-glucoside and peonidin-3-O-β-D-glucoside (Chen et al., 2006, Hu et al., 2003, Oki et al., 2002, Yawadio et al., 2007 and Zhang et al., 2006). This difference may account for the higher content of polyphenols in the grains with red and black pericarp colors. In addition to the difference in the concentration of phenolic compounds related to the pericarp color, variation was also observed in the concentration of these compounds in grains with the same pericarp color. For example, the grains with a red pericarp color had concentrations that varied between 478.72 mg GAE 100 g−1 and 972.99 mg GAE 100 g−1, suggesting variation in this characteristic within the group. Goffman and Bergman (2004) also observed this variation, with concentrations of polyphenols varying from 25 to 246 mg GAE 100 g−1 for light brown, 34 to 424 mg GAE 100 g−1 for red, and 69 to 535 mg GAE 100 g−1 for black pericarp color grains. The variation within the group with the same pericarp color was also reported by Shen et al. (2009), with concentrations varying from 108.1 to 251.4 mg GAE 100 g−1, 165.8 to 731.8 mg GAE 100 g−1, and 841.0 to 1244.9 mg GAE 100 g−1 for light brown, red and black pericarp color rice grains, respectively. A number of researchers have demonstrated the AOA of phenolic compounds from different sources. In this work, the AOA, expressed as the TE, differed significantly among the genotypes (Table 1). A lower AOA was observed for the rice grains with a light brown pericarp color, which was 8 to 14 times lower than the AOA observed for the grains with red and black pericarp colors, indicating a difference in the AOAs of the grains depending on pericarp color. Higher AOAs for rice grains with red and black pericarp colors were also observed by Goffman and Bergman (2004) using DPPH assay, and Shen et al. (2009) using an 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) (ABTS) assay.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ม่อฮ่อมหลายได้รับการระบุในข้าวแล้ว ในขณะที่ธัญพืชสี pericarp สีน้ำตาลอ่อนแสดงปริมาณกรดฟินอลิส่วนใหญ่ โดยเฉพาะ ferulic และρ coumaric กรด (เทียนร้อยเอ็ด al., 2004 และโจว et al., 2004), ในผู้ที่มีสีแดง และสีดำ pericarp เหนือกว่าสารประกอบที่ มีน้ำหนักโมเลกุลสูง ส่วนใหญ่ anthocyanins cyaniding-3-O-β-D-glucoside และ peonidin-3-O-β-D-glucoside (Chen et al., 2006, Hu et al., 2003, Oki et al., 2002, Yawadio et al., 2007 และ Zhang et al, 2006) ความแตกต่างนี้อาจบัญชีสำหรับเนื้อหาสูงของโพลีฟีนในธัญพืชมีสี pericarp สีแดง และสีดำ นอกจากความแตกต่างในความเข้มข้นกับสี pericarp ม่อฮ่อม เปลี่ยนแปลงถูกตรวจสอบในความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในธัญพืชมีสี pericarp เหมือนกันยัง ตัวอย่าง ธัญพืชสี pericarp สีแดงมีความเข้มข้นที่แตกต่างกันระหว่าง 478.72 mg GAE 100 g−1 และ 972.99 mg GAE 100 g−1 แนะนำการเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้ภายในกลุ่ม Goffman และ Bergman (2004) นอกจากนี้ยังพบความผันแปรนี้ มีความเข้มข้นของโพลีฟีนที่แตกต่างจาก 25 246 มิลลิกรัม GAE 100 g−1 สำหรับแสงสีน้ำตาล 34-424 mg GAE 100 g−1 สำหรับสีแดง และ g−1 69-535 mg GAE 100 สำหรับธัญพืชสีดำ pericarp ความแปรปรวนภายในกลุ่มมีสี pericarp เหมือนยังรายงานโดย Shen et al. (2009), มีความเข้มข้นที่แตกต่างจาก 108.1 251.4 mg GAE 100 g−1, 165.8 กับ 731.8 mg GAE 100 g−1 และ g−1 841.0-1244.9 mg GAE 100 สำหรับ pericarp สีน้ำตาล สีแดง และสีดำไฟสีข้าวธัญพืช ตามลำดับ จำนวนนักวิจัยได้แสดง AOA ม่อฮ่อมจากแหล่งต่าง ๆ ในงานนี้ AOA แสดงเป็น TE แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการศึกษาจีโนไทป์ (ตารางที่ 1) AOA ล่างถูกพบในธัญพืชข้าวมีสีน้ำตาล pericarp แสง ที่ 8 ถึง 14 เท่าต่ำกว่าที่พบในธัญพืชมีสีแดง และสีดำ pericarp, AOA แสดงความแตกต่างใน AOAs ของธัญพืชตามสี pericarp ยังสุภัค AOAs สูงสำหรับแป้งข้าวมีสีแดง และสีดำ pericarp Goffman และ Bergman (2004) โดยใช้ DPPH assay และ Shen et al. (2009) ใช้การ 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) (รเรียน) assay

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารประกอบฟีนอลหลายคนได้รับการระบุไว้ในข้าว ในขณะที่เมล็ดมีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือกปัจจุบันกรดฟีนอลส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ferulic และρ-coumaric กรด (Tian,​​ et al., 2004 และโจว et al., 2004) ในผู้ที่มีเปลือกสีแดงและสีดำเหนือกว่าสารที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูง ส่วนใหญ่ anthocyanins cyaniding-3-O-β-D-glucoside และ peonidin-3-O-β-D-glucoside (Chen et al., 2006, Hu et al., 2003 Oki et al., 2002 และ Yawadio al., 2007 และ Zhang et al., 2006) ความแตกต่างนี้อาจบัญชีสำหรับเนื้อหาที่สูงขึ้นของโพลีฟีนในเมล็ดมีสีเปลือกสีแดงและสีดำ นอกจากความแตกต่างในความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลที่เกี่ยวข้องกับสีเปลือกเปลี่ยนแปลงนอกจากนี้ยังพบในความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในเมล็ดมีสีเปลือกเดียวกัน ตัวอย่างเช่นธัญพืชที่มีสีเปลือกสีแดงมีความเข้มข้นที่แตกต่างกันระหว่าง 478.72 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1 และ 972.99 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1, แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่อยู่ในกลุ่มนี้ Goffman และเบิร์กแมน (2004) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตการเปลี่ยนแปลงนี้มีความเข้มข้นแตกต่างกันของโพลีฟีน 25-246 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1 สีน้ำตาลอ่อน, 34-424 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1 สีแดงและ 69-535 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE -1 สำหรับธัญพืชสีเปลือกสีดำ การเปลี่ยนแปลงในกลุ่มที่มีสีเปลือกเดียวกันยังมีรายงานโดย Shen และคณะ (2009) ที่มีความเข้มข้นแตกต่างกัน 108.1-251.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1, 165.8-731.8 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม GAE-1, และ 841.0-1,244.9 GAE มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม-1 สีน้ำตาลอ่อน, เปลือกสีแดงและสีดำเมล็ดข้าวสี ตามลำดับ จำนวนนักวิจัยได้แสดงให้เห็น AOA ของสารประกอบฟีนอลที่มาจากแหล่งที่แตกต่างกัน ในงานนี้ AOA แสดงเป็น TE, ความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่จีโนไทป์ (ตารางที่ 1) AOA ต่ำเป็นข้อสังเกตสำหรับเมล็ดข้าวที่มีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือกซึ่งเป็น 8-14 เท่าต่ำกว่า AOA สังเกตเมล็ดที่มีสีเปลือกสีแดงและสีดำแสดงให้เห็นความแตกต่างใน AOAs ของเมล็ดขึ้นอยู่กับสีเปลือก . AOAs ที่สูงขึ้นสำหรับเมล็ดข้าวมีสีเปลือกสีแดงและสีดำนอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกตโดย Goffman และเบิร์กแมน (2004) โดยใช้วิธี DPPH และ Shen และคณะ (2009) โดยใช้ 2,2'-azino ทวิ (3 ethylbenzothiazoline-6​​-sulfonate) (ABTS) ในการตรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายสารประกอบฟีนอลได้ถูกระบุในข้าว ในขณะที่ข้าวที่มีเปลือกสีน้ำตาลอ่อนในปัจจุบันเป็นหลัก โดยเฉพาะฟีโนลิก กรด และกรด ferulic ρ - coumaric ( เทียน et al . , 2004 และโจว et al . , 2004 ) ในผู้ที่มีสีแดงและสีดำ เปลือกสีเหนือสารประกอบโมเลกุลที่สูงขึ้น ,ส่วนใหญ่มีอายุ cyaniding-3-o - บีตา - D-glucoside และ peonidin-3-o - บีตา - D-glucoside ( Chen et al . , 2006 , Hu et al . , 2003 , โอกิ et al . , 2002 yawadio et al . , 2007 และ Zhang et al . , 2006 ) ความแตกต่างนี้อาจบัญชีสำหรับมากกว่าเนื้อหาของโพลีฟีนอลในเมล็ดมีสีแดงและสีดำ เปลือกสีนอกจากความแตกต่างของความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลิก ที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสีเปลือก , พบว่าในความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้ในเมล็ดข้าวเปลือกที่มีสีเดียวกัน เช่น ธัญพืชที่มีสีเปลือกสีแดงมีความเข้มข้นที่แตกต่างกันระหว่าง 478.72 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม และเก− 1 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม 972.99 เก− 1แนะนำการเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้ภายในกลุ่ม goffman เบิร์กแมน ( 2004 ) และยังพบการเปลี่ยนแปลงนี้ ที่มีความเข้มข้นของฟีนอลที่แตกต่างจาก 25 ถึง 246 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม− 1 สำหรับเก สีน้ำตาลอ่อน , 34 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม 424 เก− 1 สีแดง และ 69 ไป 535 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม− 1 สำหรับเกเม็ดสีเปลือกสีดำการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มที่มีสีเดียวกันมีเปลือกโดย Shen et al . ( 2009 ) ที่มีความเข้มข้นแตกต่างกัน จาก 108.1 7 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัมให้เก− 1 , 165.8 เพื่อ 731.8 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม และเก− 1 , 841.0 เพื่อ 1244.9 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม− 1 สำหรับเก สีน้ำตาลอ่อน สีแดง และสีดำ เปลือกสีข้าวธัญพืช ตามลำดับจำนวนของนักวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าการลงทุนของสารประกอบฟีนอลจากแหล่งที่แตกต่างกัน ในงานนี้ เอ โอ เอ แสดงเป็น ที แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างจีโนไทป์ ( ตารางที่ 1 ) มีการลงทุนลดลงเป็นสังเกตสำหรับเมล็ดข้าวด้วยสีเปลือกสีน้ำตาลอ่อน ที่ 8 ถึง 14 ครั้งต่ำกว่า AOA ) เมล็ดมีสีแดงและสีดำ เปลือกสีระบุความแตกต่างใน aoas ของเมล็ดขึ้นอยู่กับเปลือกสี aoas สูงกว่าเมล็ดข้าวเปลือกมีสีแดงและสีดำ สีที่พบโดย goffman เบิร์กแมน ( 2004 ) และใช้ dpph assay และ Shen et al . ( 2552 ) ได้รับใช้ 2 , 2 - azino ทวิ ( 3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate )
( Abbr ) ตามลำดับ