Materialism and InsecurityThe first

Materialism and Insecurity
The first developmental route to materialism – insecurity – comes
into play when people have not had their basic psychological
needs met – needs such as safety, competence, connectedness,
and autonomy (Kasser et al., 2004). Kasser and Sheldon (2000)
identified materialism as both a symptom of insecurity and an
effort to cope with insecurity. Insofar as materialism is often an
attempt to cope with psychological insecurity, it is a poor one
because materialistic striving tends to exacerbate the very feelings
of insecurity that it is intended to eliminate. In support of this
contention, Kasser and Sheldon activated participants’ feelings
of insecurity by having them write about death. The participants
who wrote about death had higher financial expectations for the
future, became greedier, and consumed more resources in a
forest-management game than did participants in a control condition.
Similarly, Chang and Arkin (2002) performed an experiment
demonstrating that people experiencing chronic self-doubt
showed higher materialism if they were primed to experience
insecurity. Specifically, Chang and Arkin found that people with
chronic perceptions of anomie (i.e., the belief that society is losing
its norms and ethical values) show higher materialism if
primed with the concept of normlessness (i.e., they were induced
to think about lack of social regulation and moral standards in
society).
Other research shows that parenting styles that fail to satisfy
children’s needs may lead to higher materialism in children
(Kasser et al., 2004). Rindfleisch et al. (1997) found that young
adults raised in families in which the parents were divorced or
separated were more materialistic and exhibited higher levels of
compulsive consumption than did those who were raised in intact
families. Related to materialism, compulsive consumption
has been defined as ‘‘a response to an uncontrollable drive or

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิยมวิภาษและความไม่มั่นคงเส้นทางแรกพัฒนาไปนิยมวิภาษ –ความไม่มั่นคง – มาไปเล่นเมื่อคนไม่มีพื้นฐานของจิตใจต้องตอบสนองความปลอดภัย ความสามารถ connectednessและอิสรภาพ (Kasser et al., 2004) Kasser และภัณฑ์เชลด้อน (2000)ระบุนิยมวิภาษเป็นทั้งอาการของความไม่มั่นคงและพยายามที่จะรับมือกับความไม่มั่นคง Insofar เป็นนิยมวิภาษมักมีพยายามรับมือกับความไม่มั่นคงทางจิตใจ เป็นคนยากจนเนื่องจากความมุ่งมั่นที่เป็นรูปธรรมมีแนวโน้มที่จะ ทำให้ความรู้สึกอย่างรุนแรงของความไม่มั่นคง มีวัตถุประสงค์เพื่อกำจัด สนับสนุนนี้ช่วงชิงงานบน Kasser และภัณฑ์เชลด้อนเรียกความรู้สึกของผู้เรียนของความไม่มั่นคงโดย ให้เขียนเกี่ยวกับความตาย ผู้เข้าร่วมใครเขียนเกี่ยวกับความตายมีความคาดหวังทางการเงินสูงในการอนาคต เป็น greedier และใช้ทรัพยากรเพิ่มเติมในการจัดการป่าไม้เกมมากกว่าผู้เรียนในสภาพควบคุมไม่ได้ในทำนองเดียวกัน ช้างและ Arkin (2002) ดำเนินการทดลองเห็นคนที่ประสบปัญหาเรื้อรังสงสัยในตนเองพบว่านิยมวิภาษสูงกว่าถ้าพวกเขามีประสบการณ์การรองความไม่มั่นคง โดยเฉพาะ ช้างและ Arkin พบว่าคนที่มีภาพลักษณ์คอร์รัปชันเรื้อรังของ anomie (เช่น ความเชื่อว่าสังคมได้สูญเสียบรรทัดฐานและจริยธรรมค่าของ) แสดงนิยมวิภาษสูงถ้างเยียกับแนวคิดของ normlessness (เช่น ผู้นำคิดขาดระเบียบสังคมและมาตรฐานทางศีลธรรมสังคม)งานวิจัยอื่น ๆ แสดงไปที่ลักษณะที่ไม่พึงพอใจความต้องการของเด็กอาจทำให้นิยมวิภาษสูงในเด็ก(Kasser et al., 2004) Rindfleisch et al. (1997) พบว่าเด็กผู้ใหญ่ในครอบครัวซึ่งพ่อแม่ที่ถูกหย่า หรือแยกออกจากกันได้อย่างเป็นรูปธรรม และจัดแสดงระดับสูงของปริมาณ compulsive มากกว่าได้ผู้ที่ขึ้นในสภาพสมบูรณ์ครอบครัว ที่เกี่ยวข้องกับนิยมวิภาษ ปริมาณ compulsiveมีการกำหนดเป็น '' การตอบสนองต่อการไดรฟ์ uncontrollable หรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุนิยมและความไม่มั่นคง
ในการพัฒนาเส้นทางแรกที่จะวัตถุนิยม - ความไม่มั่นคง - มา
ลงเล่นเมื่อผู้คนไม่ได้มีพื้นฐานทางจิตวิทยาของพวกเขา
ได้พบกับความต้องการ - ความต้องการเช่นความปลอดภัย, ความสามารถ, การเชื่อมโยง,
และเอกราช (. Kasser et al, 2004) Kasser และเชลดอน (2000)
ระบุว่าเป็นวัตถุนิยมทั้งอาการของความไม่มั่นคงและ
ความพยายามที่จะรับมือกับความไม่มั่นคง ตราบเท่าที่วัตถุนิยมมักจะเป็น
ความพยายามที่จะรับมือกับความไม่มั่นคงทางด้านจิตใจเป็นคนยากจน
เพราะวัตถุที่มุ่งมั่นมีแนวโน้มที่จะรุนแรงมากความรู้สึก
ของความไม่มั่นคงว่ามันมีจุดมุ่งหมายที่จะกำจัด ในการสนับสนุนของ
การแข่งขัน, Kasser และเชลดอนเปิดใช้งานความรู้สึกของผู้เข้าร่วม '
ของความไม่มั่นคงโดยมีพวกเขาเขียนเกี่ยวกับความตาย ผู้เข้าร่วม
ที่เขียนเกี่ยวกับความตายทางการเงินที่มีความคาดหวังที่สูงขึ้นสำหรับ
อนาคตกลายเป็นโลภและการบริโภคทรัพยากรมากขึ้นใน
เกมการจัดการป่ากว่าไม่เข้าร่วมในสภาพควบคุม.
ในทำนองเดียวกันช้างและ Arkin (2002) ดำเนินการทดลอง
แสดงให้เห็นว่าคนประสบ เรื้อรังสงสัยตัวเอง
แสดงให้เห็นว่าวัตถุนิยมสูงขึ้นหากพวกเขากำลังเตรียมที่จะได้สัมผัส
ความไม่มั่นคง โดยเฉพาะช้างและ Arkin พบว่าคนที่มี
การรับรู้เรื้อรังของภาวะผิดปกติ (เช่นความเชื่อว่าสังคมจะสูญเสีย
บรรทัดฐานและค่านิยมทางจริยธรรม) แสดงวัตถุนิยมสูงขึ้นหาก
ทำสีพื้นกับแนวคิดของ normlessness (กล่าวคือพวกเขาจะถูกเหนี่ยวนำให้เกิด
การคิดเกี่ยวกับการขาดของสังคม กฎระเบียบและมาตรฐานทางศีลธรรมใน
สังคม).
งานวิจัยอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการอบรมเลี้ยงดูที่ล้มเหลวในการตอบสนอง
ความต้องการของเด็กอาจนำไปสู่วัตถุนิยมสูงขึ้นในเด็ก
(Kasser et al., 2004) Rindfleisch และคณะ (1997) พบว่าหนุ่มสาว
ผู้ใหญ่เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่พ่อแม่ได้รับการหย่าร้างหรือ
แยกออกมาเป็นรูปธรรมมากขึ้นและมีระดับที่สูงขึ้นของ
การบริโภคบังคับไม่น้อยกว่าผู้ที่ได้รับการเลี้ยงดูในสภาพสมบูรณ์
ครอบครัว ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุนิยมบริโภคบีบบังคับ
ได้รับการกำหนดให้เป็น '' ตอบสนองต่อไดรฟ์ที่ไม่สามารถควบคุมหรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุนิยม และความไม่มั่นคง
ครั้งแรกตามเส้นทางและความไม่มั่นคง และวัตถุนิยมมา
ลงเล่นเมื่อคนไม่ได้มีความต้องการพื้นฐานและความต้องการ
จิตของตนได้ เช่น ความปลอดภัย ความสามารถในการเชื่อมโยงและอิสระ , ,
( แคสเซอร์ et al . , 2004 ) แคสเซอร์และเชลด้อน ( 2000 )
ระบุวัตถุนิยม เป็นทั้งอาการของความไม่มั่นคงและ
พยายามที่จะรับมือกับความไม่มั่นคงตราบเท่าที่วัตถุนิยม มักมีความไม่มั่นคงทางจิตใจ
พยายามที่จะรับมือกับมันหนึ่งยากจน
เพราะวัตถุนิยมกระเสือกกระสนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความรู้สึกของความไม่มั่นคงมาก
มันมีวัตถุประสงค์เพื่อขจัด ในการสนับสนุนของการต่อสู้นี้
, แคสเซอร์และเชลด้อนทำงานเข้าร่วม ' ความรู้สึก
ของความไม่มั่นคงโดยมีการเขียนเกี่ยวกับความตาย ผู้เข้าร่วม
ใครเขียนเรื่องความตาย มีความคาดหวังสูงสำหรับ
ทางการเงินในอนาคต เริ่มคิด และใช้ทรัพยากรมากกว่าในเกมการจัดการป่าไม้กว่า

คนภายใต้สภาวะควบคุมในทำนองเดียวกัน ชาง และ อาร์คิน ( 2545 ) ทำการทดลองแสดงให้เห็นว่าคนที่ประสบ

สงสัยตนเองเรื้อรังสูงกว่าวัตถุนิยม ถ้าพวกเขาพร้อมประสบการณ์
ไม่มั่นคง โดยเฉพาะช้างและอาร์กินพบว่าประชาชนมีการรับรู้ของ anomie
เรื้อรัง ( เช่น เชื่อว่าสังคมจะสูญเสีย
ของบรรทัดฐานและค่านิยมทางจริยธรรม ) ให้สูงกว่าวัตถุนิยม ถ้า
primed กับแนวคิดของ normlessness ( เช่นที่พวกเขาถูกชักนำ
คิดถึงขาดระเบียบทางสังคมและศีลธรรมในสังคมการวิจัยอื่น ๆ

) แสดงให้เห็นว่า รูปแบบของการอบรมเลี้ยงดูที่ล้มเหลวในการตอบสนอง
ความต้องการของเด็ก ๆอาจนำไปสู่วัตถุนิยมสูงในเด็ก
( แคสเซอร์ et al . , 2004 ) rindfleisch et al . ( 1997 ) ที่พบว่า ผู้ใหญ่
ยกครอบครัวที่พ่อแม่หย่าร้างหรือแยกกันอยู่และวัตถุนิยมมากขึ้น

) สูงกว่าระดับของการบังคับมากกว่าผู้ถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวเหมือนเดิม

ที่เกี่ยวข้องกับนักเลง
การบริโภควัตถุนิยมได้นิยามเป็น ' ' การตอบสนองการขับแก่น หรือ