MW Chapter 25[Previous Chapter] [Ta

MW Chapter 25

[Previous Chapter] [Table of Contents] [Next Chapter]

Chapter 25 – World Peace is My Duty

…

…

…

After Lin Xiaodong arrived at the Hundred Treasures Hall, Lin Ming was already waiting there. “Brother Lin, what sort of thing did you want to buy? Did you manage to sell those three symbol papers?”

Lin Ming smiled and said, “I ran into some good luck and sold out.”

“Nooooooo!” Lin Xiaodong cried out exaggeratedly. What fool was taken advantage of? This could also be an omen! He was a bit worried and said, “Brother Lin, you sold so many, if people come to look for us in the future they might beat up us brothers…”

Lin Ming snapped, “Humph! You actually think I created some fake inscriptions to trick people?”

“I’m not saying you intentionally tricked people, I am just thinking what happens if your inscription symbols don’t work. If we spent a hundred gold taels today, when the time comes we may not be able to repay the money…”

Lin Ming smiled and shook his head, “Don’t worry, there is absolutely no problem. Let’s just go shopping.”

Lin Ming was saying this as soon as he stepped directly into the entrance of the Hundred Treasure Hall. Lin Xiaodong gave him a silly look. He thought that they would only meet here, and then perhaps go somewhere else like the city square or some other small place to go shopping. He did not expect they would go straight to the Hundred Treasure Hall. This place frequently sold items at several hundred or thousands of gold; it was one of the most luxurious shops in all of Sky Fortune City.

“My brother, my own dearest big brother, are we really going shopping here?”

“Mm. It’s here.” Lin Ming said as he entered the store. The shopkeeper somewhat recognized Lin Ming as he was also in ordinary clothing, and was young and small of stature. This was a very conspicuous look, and after a little thought, the shopkeeper remembered that Lin Ming was the youth who had tried to sell him inscription symbols a few days ago.

The storekeeper was immediately impatient and said, “You again, I told you that I will not take your inscription symbols.”

Lin Ming also naturally remembered this Hundred Treasure Hall’s storekeeper. Initially when he visited the private shops none of the storekeepers had treated him with respect. These storekeepers were in truth not the owners. The bosses were usually some rich character and would not often be in the store. They would hire some clerk or shopkeeper to take charge of the store’s business. Of course, their salaries were also tied to performance, so these shopkeepers would naturally treat the juniors of wealthy families with respect in order to earn some percentage of profits. Lin Ming still remained salty from the experience.

Lin Ming said, “My inscription symbols sold. I’m here today to do some shopping.”

Sold? The shopkeeper’s eyes showed a faint touch of contempt. With his experience this inscription symbols were not worth any money. With their cost, at most it would be a few dozen gold taels. This country bumpkin was truly a hillbilly. If he thought that a few dozen tales of gold made him a rich man then that really was funny.

What a ridiculous boy. The storekeeper did not throw him out though. Hundred Treasure Hall had not listed a rule that said only those with money were permitted to come.

Lin Ming look at the dazzling pavilion’s shelves that were stacked high with precious materials and rare goods; it really was amazing to see. The hundred year ginseng that Lin Xiaodong had purchased for him could only be considered inferior goods here.

There were also rare and precious medicines, materials, master class inscription symbols, even treasures that were several thousand gold taels.

Lin Ming casually said, “Xiaodong, is there anything you want to buy?”

Lin Xiaodong forced a smiled and said, “Brother Lin, what crazy song are you singing today, ah. Although it doesn’t cost anything to take a peek, did you not see the look the storekeeper gave us like we were some bumpkins? It really made my whole body uncomfortable.”

Ling Mind said, “He’s just a small minded idiot, there’s no need to care about what he thinks. If you aren’t going to choose something then I’ll help you. Or you buy a flexible armor.

Lin Xiaodong shook his head like a rattle. “Brother Lin, let’s not waste our time, if I choose something in the Hundred Treasure Hall then we won’t have the money to pay and they’ll come after us. Think about it. When that time comes, you will run faster, but I’m a bit fatter than you so I’ll fall behind and get beat up.”

Lin Ming couldn’t find the words to respond, so he said, “When have I wasted your time?”

“What time have you not thought of these evil plans? Ah, look at me I am an honest and good natured person, pity me…”

Lin Ming laughed and opened his clothes a little. Near his chest pocket there were the edges of golden banknotes. He said, “Well, is this not money?”

Lin Xiaodong saw those numerous golden banknotes in a red enve

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 25 MW[บท] [สารบัญ] [สินค้าหมวด]บทที่ 25 – สันติภาพโลกเป็นหน้าที่ ของฉัน………หลังจากหลิน Xiaodong มาถึงที่ห้องโถงสมบัติร้อย หลินหมิงถูกแล้วรอมี "พี่หลิน เรียงลำดับของสิ่งใดไม่ต้องการ คุณจัดการที่จะขายเอกสารสามสัญลักษณ์"หมิงหลินยิ้ม และกล่าว ว่า "ฉันวิ่งเข้าไปในบางโชคดี และขายออก""ไม่" Lin Xiaodong ทูล exaggeratedly อะไรหลอกถูกเอาเปรียบ นอกจากนี้อาจเป็นลาง เขาน้อยกังวล และกล่าว ว่า "พี่หลิน คุณขายจำนวนมาก ถ้าท่านมาหาเราในอนาคตพวกเขาอาจตีขึ้นเราพี่น้อง..."หมิงหลินจัดชิด "Humph จริงคะสร้างบางจารึกปลอมการหลอก""ฉันไม่บอกคุณตั้งใจหลอกคน ฉันเพียงแค่คิดว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณจารึกสัญลักษณ์ทำงานไม่ ถ้าเราใช้ 100 taels ทองวันนี้ เมื่อนึกเราอาจไม่สามารถชำระเงิน... "หมิงหลินยิ้ม และส่ายหัวของเขา "ไม่ต้องกังวล อย่างไม่มีปัญหา ขอเพียงไปซื้อ"หมิงหลินพูดนี้ทันทีที่เขาก้าวเข้าโดยตรงกับทางเข้าของหอเก็บสมบัติร้อย Lin Xiaodong ให้เขาดูโง่ เขาคิดว่า พวกเขาจะพบเฉพาะ ที่นี่ และบางทีไปที่อื่นเช่นซิตี้สแควร์หรือบางอื่น ๆ สถานที่เล็กไปช้อปปิ้ง เขาไม่คาดหวังพวกเขาจะตรงไปที่ห้องโถงสมบัติร้อย สถานที่แห่งนี้ขายสินค้าที่หลายร้อยหรือหลายพันทอง บ่อย มันเป็นร้านหรูหราที่สุดในทั้งหมดของท้องฟ้าเมืองฟอร์จูน"พี่ชาย พี่ชายของตัวเองใหญ่ dearest เป็นเราจริง ๆ ไปช้อปปิ้งที่นี่""Mm มันเป็นที่นี่" หมิงหลินกล่าวว่า เขาป้อนร้าน เจ้าของร้านค่อนข้างรู้จักหลินหมิเขาในเสื้อผ้าสามัญ และหนุ่ม และรูปร่างเล็ก นี้ดูชัดเจนมาก และหลังจากคิดน้อย เจ้าของร้านจำได้ว่า หมิงหลินคือ เยาวชนที่ต้องพยายามขายเขาจารึกสัญลักษณ์มาหลายวันแล้วStorekeeper การแก้ไขทันทีใจร้อน และกล่าวว่า "คุณอีกครั้ง ฉัน บอกคุณว่า ผมจะใช้สัญลักษณ์ของจารึก"Lin Ming also naturally remembered this Hundred Treasure Hall’s storekeeper. Initially when he visited the private shops none of the storekeepers had treated him with respect. These storekeepers were in truth not the owners. The bosses were usually some rich character and would not often be in the store. They would hire some clerk or shopkeeper to take charge of the store’s business. Of course, their salaries were also tied to performance, so these shopkeepers would naturally treat the juniors of wealthy families with respect in order to earn some percentage of profits. Lin Ming still remained salty from the experience.Lin Ming said, “My inscription symbols sold. I’m here today to do some shopping.”Sold? The shopkeeper’s eyes showed a faint touch of contempt. With his experience this inscription symbols were not worth any money. With their cost, at most it would be a few dozen gold taels. This country bumpkin was truly a hillbilly. If he thought that a few dozen tales of gold made him a rich man then that really was funny.What a ridiculous boy. The storekeeper did not throw him out though. Hundred Treasure Hall had not listed a rule that said only those with money were permitted to come.Lin Ming look at the dazzling pavilion’s shelves that were stacked high with precious materials and rare goods; it really was amazing to see. The hundred year ginseng that Lin Xiaodong had purchased for him could only be considered inferior goods here.There were also rare and precious medicines, materials, master class inscription symbols, even treasures that were several thousand gold taels.Lin Ming casually said, “Xiaodong, is there anything you want to buy?”Lin Xiaodong forced a smiled and said, “Brother Lin, what crazy song are you singing today, ah. Although it doesn’t cost anything to take a peek, did you not see the look the storekeeper gave us like we were some bumpkins? It really made my whole body uncomfortable.”Ling Mind said, “He’s just a small minded idiot, there’s no need to care about what he thinks. If you aren’t going to choose something then I’ll help you. Or you buy a flexible armor.Lin Xiaodong shook his head like a rattle. “Brother Lin, let’s not waste our time, if I choose something in the Hundred Treasure Hall then we won’t have the money to pay and they’ll come after us. Think about it. When that time comes, you will run faster, but I’m a bit fatter than you so I’ll fall behind and get beat up.”Lin Ming couldn’t find the words to respond, so he said, “When have I wasted your time?”“What time have you not thought of these evil plans? Ah, look at me I am an honest and good natured person, pity me…”Lin Ming laughed and opened his clothes a little. Near his chest pocket there were the edges of golden banknotes. He said, “Well, is this not money?”Lin Xiaodong saw those numerous golden banknotes in a red enve

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมกะวัตต์บทที่ 25 [บทก่อนหน้า] [สารบัญ] [บทถัดไป] บทที่ 25 - สันติภาพของโลกเป็นของฉัน Duty ... ... ... หลังจากที่หลิน Xiaodong มาถึงที่แสนสมบัติฮอลล์หลินหมิงแล้วรอมี "บราเดอร์ลินสิ่งที่ประเภทของสิ่งที่คุณไม่ต้องการที่จะซื้อ? คุณจะจัดการกับผู้ขายสามเอกสารสัญลักษณ์? " หลินหมิงยิ้มและกล่าวว่า" ผมวิ่งเข้าไปในบางโชคดีและขายออก. " " nooooooo! "หลิน Xiaodong ร้องออกมา exaggeratedly สิ่งที่คนโง่ถูกนำประโยชน์จาก? นอกจากนี้ยังอาจจะเป็นลาง! เขาเป็นกังวลนิดหน่อยและกล่าวว่า "บราเดอร์ลินคุณขายจำนวนมากดังนั้นถ้ามีคนเข้ามาหาเราในอนาคตพวกเขาอาจจะตีขึ้นเราพี่น้อง ... " หลินหมิงตะคอก "ฮึ! จริงๆคุณคิดว่าฉันสร้างจารึกปลอมเพื่อหลอกลวงบางคน? " " ผมไม่ได้พูดว่าคุณจงใจหลอกคนฉันเพียงแค่คิดว่าเกิดอะไรขึ้นถ้าสัญลักษณ์จารึกของคุณไม่ได้ทำงาน ถ้าเราใช้เวลาเป็นร้อย taels ทองวันนี้เมื่อเวลานั้นมาถึงเราอาจจะไม่สามารถที่จะชำระคืนเงิน ... " หลินหมิงยิ้มและส่ายหัว" ไม่ต้องกังวลมีอย่างไม่มีปัญหา ขอเพียงไปช้อปปิ้ง. " หลินหมิงบอกว่านี้ทันทีที่เขาก้าวโดยตรงในทางเข้าของร้อยเทรเชอร์ฮอลล์ หลิน Xiaodong ทำให้เขาดูโง่ เขาคิดว่าพวกเขาเท่านั้นที่จะเจอกันที่นี่แล้วอาจจะไปที่อื่นเช่นตารางเมืองหรือบางสถานที่ขนาดเล็กอื่น ๆ ที่จะไปช้อปปิ้ง เขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะตรงไปที่ร้อยเทรเชอร์ฮอลล์ สถานที่แห่งนี้รายการในหลายร้อยหรือหลายพันทองขายบ่อย มันเป็นหนึ่งในร้านค้าที่หรูหราที่สุดในทั้งหมดของสกายฟอร์จูนซิตี้. "พี่ชายของฉัน, พี่ใหญ่ของตัวเองสุดที่รักเราจริงๆจะไปช้อปปิ้งที่นี่?" "อืม มันเป็นที่นี่. "หลินหมิงกล่าวว่าในขณะที่เขาเดินเข้าไปในร้าน เจ้าของร้านที่ค่อนข้างได้รับการยอมรับหลินหมิงในขณะที่เขายังอยู่ในเสื้อผ้าธรรมดาและเป็นหนุ่มสาวและขนาดเล็กของความสูง นี่คือลักษณะที่เห็นได้ชัดเจนมากและหลังจากความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ เจ้าของร้านจำได้ว่าหลินหมิงเป็นเยาวชนที่ได้พยายามที่จะขายเขาสัญลักษณ์จารึกไม่กี่วันที่ผ่านมา. ภัณฑารักษ์เป็นคนใจร้อนทันทีและกล่าวว่า "คุณอีกครั้งผมบอกคุณ ว่าฉันจะไม่ใช้สัญลักษณ์จารึกของคุณ. " หลินหมิงยังจำได้ว่าธรรมชาติภัณฑารักษ์นี้ร้อยเทรเชอร์ฮอลล์ ในขั้นต้นเมื่อเขาไปเยี่ยมร้านค้าไม่มีส่วนตัวของของชำได้ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ ของชำเหล่านี้อยู่ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเจ้าของ ผู้บังคับบัญชามักจะมีบางตัวละครที่อุดมไปด้วยและจะไม่มักจะสามารถในการจัดเก็บ พวกเขาจะจ้างพนักงานบางส่วนหรือเจ้าของร้านที่จะใช้ค่าใช้จ่ายของธุรกิจร้านค้า แน่นอนว่าเงินเดือนของพวกเขายังถูกผูกติดอยู่กับผลการปฏิบัติงานเพื่อให้เจ้าของร้านเหล่านี้ธรรมชาติจะรักษาน้องของครอบครัวที่ร่ำรวยด้วยความเคารพในการสั่งซื้อที่จะได้รับร้อยละของกำไรบางส่วน หลินหมิงยังคงเค็มจากประสบการณ์. หลินหมิงกล่าวว่า "สัญลักษณ์จารึกของฉันขาย ฉันมาที่นี่ในวันนี้เพื่อทำช้อปปิ้งบาง. " ขาย? ตาเจ้าของร้านแสดงให้เห็นสัมผัสลมของการดูถูก ด้วยประสบการณ์ของเขาจารึกสัญลักษณ์นี้ไม่คุ้มค่าเงินใด ๆ ด้วยค่าใช้จ่ายของพวกเขามากที่สุดก็จะเป็นไม่กี่โหล taels ทอง คนบ้านนอกประเทศนี้เป็นจริงคนบ้านนอก ถ้าเขาคิดว่าไม่กี่โหลเรื่องราวของทองทำให้เขาเป็นผู้ชายที่รวยแล้วว่ามันเป็นเรื่องตลก. สิ่งที่เป็นเด็กไร้สาระ ภัณฑารักษ์ไม่ได้โยนเขาออกไปแม้ว่า ร้อยเทรเชอร์ฮอลล์ไม่ได้ระบุไว้ในกฎที่กล่าวว่าเฉพาะผู้ที่มีเงินได้รับอนุญาตให้มา. หลินหมิงมองไปที่ชั้นวางของพาวิลเลี่ยนพราวที่ถูกซ้อนสูงด้วยวัสดุที่มีค่าและสินค้าหายาก; จริงๆมันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะเห็น โสมร้อยปีนั้นหลิน Xiaodong ได้ซื้อสำหรับเขาที่จะได้รับการพิจารณาสินค้าต่ำต้อยที่นี่. นอกจากนี้ยังมียาที่หายากและมีค่าวัสดุสัญลักษณ์เจ้านายชั้นจารึกแม้สมบัติที่มีหลายพัน taels ทอง. หลินหมิงลวกกล่าวว่า "Xiaodong จะมีสิ่งที่คุณต้องการที่จะซื้อ? " หลิน Xiaodong ฝืนยิ้มและกล่าวว่า" บราเดอร์ลินเพลงสิ่งที่คุณกำลังบ้าร้องเพลงในวันนี้อา แม้ว่าจะไม่ได้ค่าใช้จ่ายอะไรจะมองคุณก็ไม่เห็นมีลักษณะภัณฑารักษ์ให้เราเหมือนเราเป็น bumpkins บาง? จริงๆมันสร้างขึ้นในร่างกายทั้งหมดของฉันอึดอัด. " หลิงใจกล่าวว่า" เขาเป็นเพียงคนโง่ขนาดเล็กใจไม่มีความจำเป็นที่จะดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่เขาคิด ถ้าคุณไม่ได้จะเลือกบางสิ่งบางอย่างแล้วฉันจะช่วยให้คุณ หรือคุณซื้อชุดเกราะที่มีความยืดหยุ่น. หลิน Xiaodong ส่ายหัวเหมือนสั่น "บราเดอร์ลินให้ไม่เสียเวลาของเราถ้าฉันเลือกสิ่งที่อยู่ในร้อยเทรเชอร์ฮอลล์แล้วเราจะไม่ได้มีเงินที่จะจ่ายและพวกเขาจะมาหลังจากที่เรา คิดเกี่ยวกับมัน เมื่อเวลานั้นมาถึงคุณจะทำงานได้เร็วขึ้น แต่ฉันบิตอ้วนขึ้นกว่าที่คุณดังนั้นฉันจะตกอยู่เบื้องหลังและได้รับการตีขึ้น. " หลินหมิงไม่สามารถหาคำพูดที่จะตอบสนองเขาจึงกล่าวว่า" เมื่อฉันได้ เสียเวลาของคุณ? " " อะไรเวลาที่คุณไม่ได้คิดแผนการชั่วร้ายเหล่านี้หรือไม่ อามองมาที่ผมผมเป็นคนซื่อสัตย์และมีอัธยาศัยดีสงสารฉัน ... " หลินหมิงหัวเราะและเปิดเสื้อผ้าของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้กระเป๋าหน้าอกของเขามีขอบของธนบัตรทอง เขากล่าวว่า "ดีนี้ไม่ได้เงิน?" หลิน Xiaodong เห็นธนบัตรทองจำนวนมากใน enve สีแดง