Juma certainly benefited from the l

Juma certainly benefited from the large size of his group. His weight increased, and he fathered six litters. Then disaster struck again. His dominant female suddenly disappeared, probably killed by an eagle or a jackal, leaving him with four mature daughters—but no female to mate with. Another group with adult females lived just south of Juma's group, and a large group with several roving males lived to the north. Juma persistently tried to lead his group south to the females, but his daughters dragged their feet and headed north toward the males whenever they got the chance. Pulled by conflicting desires, the group moved up and down the riverbed.

By this time we had our own problems. We had been working in the park for five years, and the authorities thought this should be long enough to complete the study. Eventually we were forced to pack up camp and leave.

We had followed Juma since he was a juvenile, and losing contact with him was like losing an old friend. Luckily, we had been habituating meerkats at a second study area 60 miles (96.6 kilometers) to the southeast on the Kuruman River. The work had been slow, but by the time we left the park we were able to observe eight groups at Kuruman, and we could recognize each individual. We simply shifted our camp and pursued our research with different individuals.

The past few years have brought good rains, and many of our Kuruman groups are now 30 animals strong. There are more group members to share the task of guarding and feeding young, so each individual expends much less time and energy on cooperative activities. It's a far cry from the groups of four or five that we watched struggling to feed their pups in the park.

And juma? last year my south African colleague Justin O'Riain and I were allowed to spend a week in Kgalagadi to check on the survival of the individuals we had last followed in 1998. The population had not yet recovered from the drought of 1995, and many of the ranges were still empty. The Jacksons were no more—one of their main burrows had been taken over by a family of bat-eared foxes, and the other was clogged with loose sand.

We searched for two days in the area where Juma and his family were last seen, scouring the sides of the riverbed with binoculars, but with no luck.

Finally, on our last evening in the park, we saw six meerkats standing near one of Juma's old burrows. We walked slowly over to them. Five stared, barked at us, and disappeared into the burrow. One male remained, rocking from side to side, seemingly unsure whether he should follow his companions or stay behind. We sat down ten feet away. He watched as we unpacked the scales, filled the weighing tray with sand, and topped it with hard-boiled egg, just as we had once done each day. He approached hesitantly, gaining confidence with each step. A dark mark below his right eye, which in the past had always distinguished Juma from the others, was still obvious. We had found him.

Juma carefully climbed onto the scale, and we weighed him. At 28 ounces (793.8 grams) he was lighter than he had been at his peak, but he was still the dominant male of his group. He and one other male were the only survivors of the animals that we had left in the park. He was eight years old, the oldest dominant male we have known, and unlikely to live much longer. But his group was one of the largest in the area and will probably maintain its range. Eventually it will produce splinter groups, and a new generation of meerkats will fight for survival in the vast sand sea of the Kalahari

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Juma ได้รับประโยชน์จากขนาดใหญ่ของกลุ่มของเขาอย่างแน่นอน น้ำหนักของเขาเพิ่มขึ้น และเขา fathered หก litters แล้ว ภัยหลงอีกด้วย เพศหญิงที่โดดเด่นของเขาก็หายไป คงฆ่าโดยอินทรีกับหมาจิ้งจอก ทิ้งเขากับลูกสาวผู้ใหญ่สี่ — แต่หญิงไม่ผสมพันธุ์ด้วยการ กลุ่มอื่นกับหญิงผู้ใหญ่อาศัยเพียงจากกลุ่มของ Juma และกลุ่มใหญ่ มีชายหลาย roving อาศัยอยู่ทางตอนเหนือ Juma สามารถพยายามนำกลุ่มของเขาใต้ฉันจะไป แต่ลูกสาวลากเท้าของพวกเขา และทิศเหนือไปทางตัวเมื่อใดก็ ตามที่พวกเขามีโอกาส ดึง ด้วยความขัดแย้ง กลุ่มย้ายขึ้นก้น โดยขณะนี้ เรามีปัญหาของเราเอง เราได้ทำงานในสวนปีที่ห้า และเจ้าหน้าที่คิดว่า ควรยาวพอที่จะทำการศึกษา ในที่สุดเราถูกบังคับให้แพ็คค่าค่าย และปล่อย เรามีตาม Juma เนื่องจากเขาเป็นเยาวชน และสูญเสียการติดต่อกับเขาได้เช่นการสูญเสียเพื่อนเก่า โชคดี เราได้ถูก habituating meerkats บริเวณสองศึกษา 60 ไมล์ (96.6 กิโลเมตร) กับตะวันออกเฉียงใต้แม่น้ำคุรุมาน ทำงานได้ช้า แต่ ด้วยเวลาที่เราเหลือสวน เราก็สามารถสังเกตกลุ่มแปดที่คุรุมาน และอาจรู้จักแต่ละคน เราเพียงแค่เปลี่ยนค่ายของเรา และติดตามงานวิจัยของเรากับบุคคลอื่น ไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้นำฝนดี และจำนวนมากของกลุ่มคุรุมานของเราก็ได้สัตว์แข็งแรง 30 มีสมาชิกกลุ่มอื่น ๆ ร่วมงานในการรักษา และการให้อาหารเด็ก ดังนั้นแต่ละคน expends มากเวลาและพลังงานในกิจกรรมสหกรณ์ การไกลประกอบจากกลุ่มสี่ถึงห้าที่เราเฝ้าดูดิ้นรนเลี้ยง pups ของพวกเขาในสวนได้ และ juma ปีเพื่อนร่วมงานของฉันแอฟริกาจัสติน O'Riain และได้รับอนุญาตให้ใช้ใน Kgalagadi การตรวจสอบความอยู่รอดของบุคคลที่เรามีตามล่าสุดในปี 1998 ประชากรได้ไม่ยังหายจากภัยแล้งของ 1995 และหลายช่วงนั้นยังคงว่างเปล่า Jacksons ได้ไม่ได้ — burrows ของหลักอย่างใดอย่างหนึ่งมีการดำเนินการ โดยครอบครัวของละมั่งสุนัขจิ้งจอกหูค้างคาว และอื่น ๆ ที่ถูกอุดตัน ด้วยทรายหลวม เราค้นหา 2 วันบริเวณที่ Juma และครอบครัวถูกล่าสุดเห็น ใยด้านข้างของก้น ด้วยกล้องส่องทางไกล แต่โชคไม่ ในที่สุด เย็นสุดท้ายของเราในสวน เราเห็น meerkats หกยืนใกล้หนึ่งของ Juma burrows เก่า เราเดินช้ากว่านั้น 5 เริ่ม ปลอกเปลือกที่เรา แล้วหายเข้าตัวน้อยหลากหลาย หนึ่งชาย ยังคง โยกจากด้านข้าง ดูเหมือนว่าจะแน่ใจว่าเขาควรทำตามเขาสหาย หรืออยู่เบื้องหลัง เรานั่งลงไป 10 ฟุต เขาดูเหมือนเราแยกการปรับขนาด น้ำหนักถาด ด้วยทราย และราด ด้วยไข่ต้ม เช่นเดียวกับที่เราเคยทำแต่ละวัน เขาประดับ hesitantly ได้รับความเชื่อมั่นแต่ละขั้นตอน เครื่องหมายที่เข้มใต้ตาขวาของเขา ซึ่งในอดีตมักจะมีแตกต่าง Juma มา ถูกยังคงชัดเจน เราได้พบเขา Juma รอบคอบปีนขึ้นบนมาตราส่วน และเราคำนึงถึงเขา ที่ 28 ออนซ์ (793.8 กรัม) เขามีน้ำหนักเบากว่าที่เคยที่สูงสุดของเขา แต่เขายังคงเป็นเพศชายที่โดดเด่นของกลุ่มของเขา เขาและผู้ชายหนึ่งมีผู้รอดชีวิตเพียงของสัตว์ที่เราได้ทิ้งในสวนสาธารณะ เขาอายุแปดปี เพศชายตัวที่เก่าแก่ที่สุดที่เราได้ ทราบ และน่าอยู่มากอีกด้วย แต่กลุ่มของเขาเป็นหนึ่งในใหญ่ที่สุดในบริเวณนี้และจะคงรักษาใจ ในที่สุดมันจะผลิตกลุ่มเสี้ยน และรุ่นใหม่ของ meerkats จะต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในทะเลทรายกว้างใหญ่คาลาฮารี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จูแน่นอนได้รับประโยชน์จากขนาดใหญ่ของกลุ่มของเขา น้ำหนักของเขาเพิ่มขึ้นและเขาพระสันตะปาปาหกลูกครอก ภัยพิบัติหลงอีกครั้งแล้ว หญิงที่โดดเด่นของเขาอยู่ ๆ ก็หายไปอาจจะฆ่านกอินทรีหรือลิ่วล้อออกจากเขาด้วยลูกสาวสี่คน แต่ไม่มีผู้ใหญ่หญิงคู่กับ กลุ่มที่มีผู้ใหญ่เพศหญิงอีกอาศัยอยู่ทางตอนใต้ของกลุ่มจูและกลุ่มใหญ่กับเพศชายเร่ร่อนอาศัยอยู่หลายไปทางทิศเหนือ จูเสมอพยายามที่จะนำไปสู่กลุ่มของเขาไปทางทิศใต้หญิง แต่ลูกสาวของเขาลากเท้าของพวกเขาและมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือไปทางเพศเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาส ดึงความต้องการที่ขัดแย้งกันกลุ่มที่ขยับขึ้นและลงแม่น้ำ. โดยขณะนี้เรามีปัญหาของเราเอง เราได้รับการทำงานในสวนสาธารณะเป็นเวลาห้าปีและหน่วยงานที่คิดว่านี้ควรจะนานพอที่จะเสร็จสิ้นการศึกษา ในที่สุดเราถูกบังคับให้แพ็คขึ้นและออกจากค่าย. เราได้ตามจูมาตั้งแต่เขายังเป็นเด็กและเยาวชนและการสูญเสียการติดต่อกับเขาเป็นเหมือนการสูญเสียเพื่อนเก่า โชคดีที่เราได้รับการ habituating meerkats ในพื้นที่ศึกษาที่สอง 60 ไมล์ (96.6 กิโลเมตร) ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ในแม่น้ำ Kuruman งานที่ได้รับช้า แต่เมื่อถึงเวลาที่เราออกจากสวนสาธารณะที่เราสามารถที่จะสังเกตแปดกลุ่มที่ Kuruman และเราสามารถรับรู้ของแต่ละคน เราก็เปลี่ยนค่ายของเราและติดตามการวิจัยของเรากับบุคคลที่แตกต่างกัน. ไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้นำฝนที่ดีและหลายกลุ่ม Kuruman ของเราอยู่ในขณะนี้ 30 สัตว์ที่แข็งแกร่ง มีสมาชิกกลุ่มที่จะร่วมงานของการปกป้องและอาหารเด็กเพื่อให้แต่ละคน expends เวลามากน้อยและพลังงานในกิจกรรมความร่วมมือ มันเป็นหนทางไกลจากกลุ่มสี่หรือห้าที่เราเฝ้าดูการดิ้นรนที่จะเลี้ยงลูกของพวกเขาในสวนสาธารณะ. และ juma? ปีที่แล้วเพื่อนร่วมงานของฉันแอฟริกาใต้ O'Riain จัสตินและผมได้รับอนุญาตให้ใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ใน Kgalagadi เพื่อตรวจสอบในการอยู่รอดของบุคคลที่เราได้ปฏิบัติตามที่ผ่านมาในปี 1998 ประชากรที่ยังไม่หายจากภัยแล้งของปี 1995 และอีกหลายแห่ง ช่วงที่ยังคงว่างเปล่า ที่ Jacksons ไม่มากขึ้นหนึ่งในโพรงหลักของพวกเขาถูกนำตัวไปจากครอบครัวของสุนัขจิ้งจอกค้างคาวหูและอื่น ๆ ที่ได้รับการอุดตันด้วยทรายหลวม. เราได้ค้นหาเป็นเวลาสองวันในพื้นที่ที่ Juma และครอบครัวของเขาได้รับการเห็นครั้งสุดท้าย, กำจัดสิ่งสกปรกบนด้านข้างของแม่น้ำที่มีกล้องสองตา แต่โชคไม่. สุดท้ายเมื่อเย็นวันสุดท้ายของเราในสวนที่เราเห็นหก meerkats ยืนอยู่ใกล้หนึ่งในโพรงเก่าของจู เราเดินช้ากว่าให้กับพวกเขา ห้าจ้อง, เห่าที่เราและหายเข้าไปในโพรง ผู้ชายคนหนึ่งที่ยังคงโยกจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งดูเหมือนจะไม่แน่ใจว่าเขาควรจะทำตามหรือสหายของเขาอยู่ข้างหลัง เรานั่งลงสิบฟุตห่าง เขาเฝ้ามองที่เราห่อเครื่องชั่งน้ำหนักที่เต็มไปถาดชั่งน้ำหนักที่มีหาดทรายและราดด้วยไข่ลวกสุกเช่นเดียวกับที่เราได้ทำครั้งเดียวในแต่ละวัน เขาเดินเข้าไปใกล้ลังเลได้รับความเชื่อมั่นกับแต่ละขั้นตอน เครื่องหมายมืดด้านล่างตาขวาของเขาซึ่งในอดีตที่ผ่านมาได้ประสบความสำเร็จเสมอจูมาจากคนอื่น ๆ ก็ยังคงเห็นได้ชัด เราได้พบว่าเขา. จูปีนขึ้นไปบนระมัดระวังขนาดและเราชั่งน้ำหนักเขา วันที่ 28 ออนซ์ (793.8 กรัม) เขาเป็นเบากว่าที่เขาได้รับที่จุดสูงสุดของเขา แต่เขายังคงเป็นชายที่โดดเด่นของกลุ่มของเขา เขาและชายอีกคนหนึ่งเป็นผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวของสัตว์ที่เรามีเหลืออยู่ในสวนสาธารณะ เขาอายุได้แปดขวบ, เด่นชายที่เก่าแก่ที่สุดที่เราได้รู้จักกันและไม่น่าจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป แต่กลุ่มของเขาเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่และอาจจะรักษาช่วง ในที่สุดมันก็จะผลิตกลุ่มเสี้ยนและคนรุ่นใหม่ของ meerkats จะต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในทะเลทรายใหญ่ของคาลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จูม่าได้ประโยชน์อย่างแน่นอนจากขนาดใหญ่ของกลุ่มของเขา น้ำหนักของเขาลดลงและเขา fathered litters 6 . แล้วภัยพิบัติหลงอีกครั้ง เขาเด่นหญิงหายตัวไป อาจจะถูกฆ่าโดยนกอินทรีหรือจิ้งจอก ทิ้งเขาไว้กับสี่สาว แต่ไม่มีผู้ใหญ่หญิงคู่กับ อีกกลุ่มหนึ่งกับผู้ใหญ่เพศหญิงอาศัยอยู่ทางใต้ของจูม่า กรุ๊ปและกลุ่มขนาดใหญ่ที่มีหลายชายเร่ร่อนอาศัยอยู่ทางทิศเหนือ จูม่าเสมอพยายามที่จะนำกลุ่มของเขาใต้ผู้หญิง แต่บุตรสาวของเขาลากเท้าของพวกเขาและมุ่งหน้าไปทางเหนือสู่คน เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาได้รับโอกาส ดึงความต้องการที่ขัดแย้งกัน กลุ่มที่ย้ายขึ้นและลงแม่น้ำ .

เวลานี้เรามีปัญหาของเราเอง เราได้ทำงานในสวนสาธารณะสำหรับห้าปีและ ผู้ที่คิดว่ามันควรจะนานพอที่จะให้ศึกษา ในที่สุดเราก็ถูกบังคับให้เก็บของค่ายและจากไป

เราทำตาม จูมา ตั้งแต่เขายังเป็นเด็กและเยาวชน และสูญเสียการติดต่อกับเขาเหมือนสูญเสียเพื่อนเก่า โชคดีที่เราได้ habituating meerkats ใน 2 พื้นที่ศึกษา 60 ไมล์ ( 96.6 กิโลเมตร ) ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ในพุทธชาดแม่น้ำ งานได้ช้าแต่เวลาที่เราออกจากสวนสาธารณะ เราสามารถสังเกตแปดกลุ่มที่พุทธชาด และเราจะรู้จักแต่ละคน เราก็เปลี่ยนค่ายของเราและตามการวิจัยของเรากับบุคคลต่าง ๆ .

ไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้ทำให้ฝนตก และหลายกลุ่มพุทธชาดของเราตอนนี้ 30 สัตว์ที่แข็งแรง มีสมาชิก มากกว่าที่จะใช้งานของปกป้องและให้อาหารเด็กดังนั้น แต่ละคน expends น้อยลงมากเวลาและพลังงานในกิจกรรมของสหกรณ์ มันเป็นหนทางไกลจากกลุ่มสี่หรือห้าที่เราดูดิ้นรนเลี้ยงลูกของพวกเขาในสวนสาธารณะ

และ จูม่า ปีที่แล้วเพื่อนร่วมงานชาวแอฟริกาใต้จัสติน o'riain และฉันได้รับอนุญาตที่จะใช้จ่ายสัปดาห์ใน botswana . kgm ตรวจสอบการดำรงอยู่ของบุคคลเราได้ ตาม ในปี 1998ประชากรที่ยังไม่หายจากภัยแล้ง ปี 1995 และหลายช่วงที่ยังว่างอยู่ The Jacksons เป็นอีกหนึ่งของโพรงหลักของพวกเขาถูกครอบงำโดยครอบครัวของสุนัขจิ้งจอกหูค้างคาว , และอื่น ๆถูกอุดตันด้วยทรายหลวม

แล้วเราสองวันในพื้นที่ที่จูม่าและครอบครัวของเขาถูกพบครั้งสุดท้าย , scouring ด้านข้างของแม่น้ำกับกล้องส่องทางไกลแต่ด้วยโชคไม่

ในที่สุด ในช่วงเย็นที่ผ่านมาของเราในสวนสาธารณะ เราเห็นหก meerkats ยืนอยู่ใกล้หนึ่งของโพรงเก่าของจูม่า เราเดินช้าๆ ไปที่พวกเขา ห้าต่างจ้องมอง เห่าใส่เรา และหายไปในโพรงกระต่าย หนึ่งชายยังคงโยกจากด้านข้างดูเหมือนจะไม่แน่ใจว่าเขาควรทำตามเพื่อนร่วมทางหรืออยู่ข้างหลัง เรานั่งสิบฟุตห่าง เขาเฝ้ามองเราแตกสะเก็ดเต็มถาดชั่งกับทรายและราดด้วยไข่ต้ม เหมือนกับที่เราเคยทำในแต่ละวัน เขาก็แบ่งรับแบ่งสู้ สู่ความมั่นใจกับแต่ละขั้นตอน เป็นเครื่องหมายสีเข้มด้านล่าง ตาขวาของเขา ซึ่งในอดีตมักจะโดดเด่น จูม่า จากผู้อื่น ก็ยังชัดเจน เราได้พบเขา

จูมาอย่างระมัดระวัง ปีนขึ้นไปบนตาชั่ง และเราก็ชั่งเขา ที่ 28 ออนซ์ ( 793 .8 กรัม ) เขาเบากว่าเขาได้รับที่จุดสูงสุดของเขา แต่เขาก็ยังเป็นผู้ชายเด่นของกลุ่มของเขา เขาและผู้ชายอีก 2 คนเท่านั้นที่รอดชีวิต ของสัตว์ที่เราทิ้งไว้ในสวนสาธารณะ เขาอายุแค่แปดขวบ แก่ที่สุดเด่นชายที่เรารู้จัก และไม่น่าที่จะอยู่ได้นาน แต่กลุ่มของเขาเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่ และจะคงรักษาช่วงของในที่สุด มันก็จะผลิตกลุ่มเศษและรุ่นใหม่ของ meerkats จะต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในทะเลทรายกว้างใหญ่ของทะเลทรายคาราฮารี